ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΚΑΠΟΤΕ ΠΕΤΑΓΑΜΕ

Γράφει ο Ιωάννης Αυξεντίου

Δεν ξέρω εάν το μάτι σας έχει πέσει ποτέ πάνω στις μοντέρνες βιτρίνες ρούχων, ειδικά αυτές που απευθύνονται  σε νέους: Ακριβώς τα παλιόρουχα που κάποτε τα πετούσαμε στα σκουπίδια, σήμερα πωλούνται σε πανάκριβες τιμές. Αυτά τα ρούχα ντρεπόμαστε ακόμη και να τα χαρίσουμε  σε κάποιον φτωχό γείτονα, δεν υπήρχε άλλη λύση από το να ριχτούν στην σακούλα των σκουπιδιών. Ξεσκισμένα και ξεβαμμένα παντελόνια, μπλούζες ρετάλια, ζακέτες που είναι σαν βγήκαν από κάδο απορριμμάτων:  στις καλύτερες βιτρίνες.

Έτσι ακριβώς δεν είναι και  όλος ο σημερινός 'πολιτισμός' μας; Ότι παλαιότερα το απορρίπταμε ως κοινωνικό σκουπίδι, ως κοινωνική μπόχα, σήμερα μοστράρεται στις καλύτερες βιτρίνες της πολιτικής ορθότητας και του αριστερού καθωσπρεπισμού: από τις σεξουαλικές ιδιοτροπίες μέχρι τις νομαδικές 'συλλογικότητες' και νοοτροπίες, από τους καπνούς της μαστούρας  μέχρι  τις καταλήψεις (αρπαγές) κτηρίων. Φανταστείτε, πριν 40 χρόνια, κάποιος να πήγαινε σε ένα σχολείο με την πρόθεση να διακόψει την πρωινή προσευχή των μαθητών: 'βρε ουστ από εδώ!', θα του φώναζαν όλοι, και θα  έτρεχε ο άμοιρος να κρυφτεί! Σήμερα, όχι απλώς να διακόψεις την προσευχή, αλλά να την καταργήσεις τελείως, είναι chic, radical-progressive chic και φυσικά liberal chic. 

Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΕΧΑΣΕ ΤΟ ΛΑΟ ΑΛΛΑ ΑΠΕΚΤΗΣΕ ΤΗΝ ΕΥΝΟΙΑ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ

Άρθρο του Luciano Lago                                                                                                               
Μετάφραση: Ιωάννης Αυξεντίου

Δεν είναι δύσκολο να γἰνει κατανοητό ότι η ραγδαία διαδοχή των γεγονότων αυτής της χρονιάς, θα έχει διαρκείς συνέπειες πάνω σε όλη την ιστορική διαδρομή της αρχής του αιώνα. Γι’αυτό πολλοί αναλυτές αρχίζουν να μιλούν για ένα σημείο καμπής, δηλαδή μια αλλαγή τάσης της ιστορικής φάσης του Δυτικού Κόσμου.

Η αρχή αυτού του αιώνα ξεκίνησε έχοντας τον τον άνεμο της παγκοσμιοποίησης στην πρύμνη, κι αυτό το φαινόμενο έμοιαζε ασταμάτητο και ανθεκτικό. Περιγραφόταν ως μία θετική μεταμόρφωση για τους λαούς, φορέας προόδου και ευημερίας για όλους, με την κατάργηση των συνόρων και το ξεπέρασμα της λογικής των εθνικών κρατών. Μάλιστα, πολύς κόσμος πίστευε αφελώς ότι όλο αυτό ήταν ένα αυθόρμητο φαινόμενο, όπως το περιέγραφαν τα μέσα ενημέρωσης και οι διανοούμενοι της 'διαρκούς προόδου'.

Η πρώην μαρξιστική αριστερά είχε πηδήξει πάνω στην άμαξα της παγκοσμιοποίησης ως μία αναγκαιότητα και την είχε κάνει σημαία της, στιγματίζοντας ως οπισθοδρομικούς και λαϊκιστές όλους εκείνους που τολμούσαν να αμφισβητήσουν τις θετικές όψεις αυτού του φαινομένου: "αλίμονο εάν γυρίσουμε στους παλιούς εθνικισμούς! Πρέπει να ρίξουμε τα τείχη και να φτιάξουμε γέφυρες."  έλεγε...

Η ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΜΕΤΑ-ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ

Άρθρο του Francesco Lamendola
Μετάφραση: Θεόδωρος Λάσκαρης

 

Αρκετές φορές έχουμε παρατηρήσει ότι, εξαιτίας διαφόρων παραγόντων, συμβαίνει μία πραγματική ανθρωπολογική μετάλλαξη, η οποία δημιουργεί μεταξύ των νέων γενεών και των παλαιών, ένα χάσμα που είναι πολύ πιο μεγάλο και είναι, προπάντων, ποιοτικά διαφορετικό από οποιοδήποτε άλλο που μπορεί να είχε παραχθεί στις προηγούμενες εποχές. Πράγματι, όχι μόνον άλλαξε ο τρόπος του σκέπτεσθαι και του αισθάνεσθαι, αλλά άλλαξαν οι ίδιοι οι μηχανισμοί του σκέπτεσθαι και του αισθάνεσθαι. Ο εγκέφαλος και η καρδιά του ανθρώπου δεν λειτουργούν όπως κάποτε, κατά συνέπεια οποιοσδήποτε τύπος επικοινωνίας έγινε αδύνατος, γιατί όχι μόνον η γλώσσα, αλλά το υπόβαθρο της γλώσσας: ευαισθησία, θέληση, μνήμη, ευφυΐα, κουλτούρα, προσέλαβε μία δομή εντελώς νέα, χωρίς πια σημεία επαφής με τον κόσμο του χθες.

O TRUMP, Η ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΔΕΞΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΟΥ ΔΥΤΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

Εν αναμονή των αυριανών εκλογών στις ΗΠΑ, δημοσιεύουμε ένα πολυ ενδιαφέρον και κατατοπιστικό άρθρο αναγνώστη μας, αναφορικά με το μέλλον της Δεξιάς, των ΗΠΑ και του Δυτικού Πολιτισμου γενικότερα.

Γράφει ο Γιώργος Παξινός

Donald J. Trump

Πάνω  στην καμπή μιας κρίσιμης εποχής για τον Δυτικό Πολιτισμό, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με το γεγονός ότι οτιδήποτε συμβαίνει ή πρόκειται να συμβεί σε μια οποιαδήποτε Ευρωπαϊκή ή γενικότερα Λευκή χώρα επηρεάζει το σύνολο των Δυτικών Κρατών.

Έτσι ακολουθώντας την πορεία των γεγονότων φτάνουμε από το Brexit και το Ουγγρικό Δημοψήφισμα στις Αμερικάνικες Εκλογές. Γιατί είναι όμως σημαντικές; Αυτό θα απαντηθεί παρακάτω κάνοντας ταυτόχρονα μια μικρή Ιστορικο-Πολιτική Διαδρομή στην Αμερικάνικη Ιστορία και επικαιρότητα καθώς και στην σύνδεσή της με τα Ευρωπαϊκά Δρώμενα.