Ο ΒΑΛΤΟΣ ΚΑΙ Η ΦΩΤΙΑ

Άρθρο του Alexander Dugin
Μετάφραση: Ιωάννης Αυξεντίου

Ο 'βάλτος' [Σημ. Μετ. πρόκειται για αναφορά στο σύνθημα "Drain the Swamp" του Trump] θα γίνει το νέο όνομα της παγκοσμιοποιητικής σέκτας που την αποτελούν οι οπαδοί της ανοικτής κοινωνίας, οι μανιακοί LGBT, ο στρατός του Soros, οι μετά-ανθρωπιστές και ούτω καθεξής. Η αποξήρανση του βάλτου δεν είναι μία επιτακτική ανάγκη μόνον για την Αμερική. Πρόκειται για μία πρόκληση που αφορά όλους μας. Σήμερα κάθε λαός έχει τον βάλτο του που τον καταπιέζει. Εμείς, όλοι μαζί, πρέπει να ξεκινήσουμε τον αγώνα εναντίον του ρωσικού βάλτου, του γερμανικού βάλτου, του ιταλικού βάλτου, του ελληνικού κλπ. Έφθασε η στιγμή να απελευθερώσουμε τις κοινωνίες μας από την επίδραση του βάλτου.

Οι Ευρωπαϊκές άρχουσες τάξεις, καθώς και ένα μέρος της ρωσικής ελίτ (ακόμα φιλελεύθερο), θα πρέπει να κατηγορηθούν για αυτό που είναι: μία συμμορία διεφθαρμένων, διεστραμμένων, άπληστων τραπεζιτών, καταστροφείς του πολιτισμού και των ταυτοτήτων. Μόνο τότε θα μπορέσουμε να αποξηράνουμε τον ευρωπαϊκό βάλτο. Αρκετά με τον Ολάντ, την Μέρκελ και τις Βρυξέλλες, η Ευρώπη στους Ευρωπαίους! Ο Σόρος και η σέκτα του θα πρέπει να καταδικαστούν δημοσίως ως εγκληματίες.

Η ΓΕΝΙΑ ΤΟΥ ΕΡΑΣΜΟΥΣ

Άρθρο του Paolo Borgognone 

Μετάφραση: Ιωάννης Αυξεντίου

 

 Η γενιά του Εράσμους είναι ένα σχέδιο κοινωνικής μηχανικής και το αντικείμενο της κοινωνικής μαζικής παραγωγής του σύγχρονου καπιταλισμού (με άλλα λόγια, η γενιά του Εράσμους είναι το προϊόν της κοινωνίας στην οποία ζούμε).

Αυτή η άποψή μας επιβεβαιώνεται από τα όσα είπαν γι΄αυτό το θέμα κάποιοι 'διδάσκαλοι' του σύγχρονου [κοινωνικού] φιλελευθερισμού, όπως ο Daniel Cohn-Bendit και ο Umberto Eco. Πράγματι, ήταν αυτοί που θεωρητικολόγησαν την υποχρεωτική καθιέρωση της κοινωνίας Εράσμους, με στόχο την διάλυση κάθε συλλογικής ταυτότητας των ευρωπαϊκών λαών (εθνική ταυτότητα, θρησκευτική, ταξική, ακόμη και αυτής του φύλου) μέσα στο σκοπίμως  συγχητικό, μετα-εθνικό και μετα-ιδεολογικό μάγμα της 'Κοσμοπόλεως'. «Εγώ», ανέφερε επί του θέματος ο Cohn-Bendit, «θα ήθελα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή να χρηματοδοτεί κάθε χρόνο την φοίτηση στο εξωτερικό ενός εκατομμυρίου Ευρωπαίων φοιτητών που, στατιστικά, θα σύναπταν ερωτικές σχέσεις. Τι εθνικότητα θα είχε ο γιός μιας Ολλανδής γεννημένης στο Άμστερνταμ από γονείς Τούρκους και ένα Γάλλος  γεννημένος στο Παρίσι από Μαροκινούς γονείς; Ευρωπαϊκή».

ΠΕΡΛ ΧΑΡΜΠΟΡ 2001-2017

Γράφει ο Ιωάννης Αυξεντίου    

 

Θυμάστε το τρομοκρατικό κτύπημα στην πόλη Νίκαια της Γαλλίας, όταν ένα φορτηγό παρέσυρε και σκότωσε 84 ανθρώπους; Κτύπημα του οποίου την ευθύνη ανέλαβε, όπως συνήθως, το ISIS. Εάν ανακαλύψουμε κάποιες ενδείξεις όσον αφορά τους πραγματικά υπεύθυνους γι’ αυτό το κτύπημα, νομίζω ότι τότε θα καταλάβουμε ποιοι είναι οι κρυφοί εντολείς και των υπόλοιπων κτυπημάτων στην Γαλλία, στην Γερμανία και σε άλλες χώρες που κόστισαν τις ζωές εκατοντάδων αθώων Ευρωπαίων.

Μια καλή αρχή θα ήταν να βρούμε ποιος βιντεοσκόπησε το φορτηγό την ώρα που έπεφτε πάνω στους αθώους περαστικούς, εκείνο το βίντεο που όλοι είδαμε στις τηλεοράσεις μας: ονομάζεται Richard Gutjahr και είναι ένας παράξενος Γερμανός πολυτεχνίτης και δημοσιογράφος. Ο ίδιος, αφηγείται σε μία συνέντευξη που έδωσε, πως εξελίχθηκαν τα γεγονότα: βρισκόταν σε 'διακοπές' στην Νίκαια για να βιντεοσκοπήσει τους εορτασμούς για την 'Ημέρα της Βαστίλης' (κάτι που ποτέ άλλοτε δεν είχε κάνει). Ενώ λοιπόν ήταν στο μπαλκόνι του ξενοδοχείου -για να κινηματογραφήσει τα εορταστικά πυροτεχνήματα- αυτός ο τυχερός άνθρωπος, αντιλαμβάνεται ότι κάτι δεν πάει καλά με εκείνο το φορτηγό και αρχίζει να τραβά την σκηνή. Φανταστείτε πόση τύχη έχει αυτός ο Γερμανός: 

Η ΕΙΔΟΠΟΙΟΣ ΔΙΑΦΟΡΑ

Γράφει ο Θεόδωρος Λάσκαρης

Scots Greys εναντίον γαλλικού πεζικού

Τo είδος των γεγονότων που σήμερα παρατηρούμε στον κόσμο: οι πόλεμοι, η τρομοκρατία, οι οικονομικοί ανταγωνισμοί και οι κρίσεις, δεν αποτελούν φυσικά ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της εποχής μας. Τα ίδια φαινόμενα υπήρχαν σε όλη την μακροχρόνια ιστορία του ανθρωπίνου γένους. Απλά, ανάλογα με την κάθε εποχή, αλλάζουν τα αίτια των συγκρούσεων και οι δυνάμεις που σε αυτές τις συγκρούσεις πρωταγωνιστούν. Σήμερα ο εβραϊκός και ο αγγλοσαξονικός (WASP) παράγοντας,  εχθές ο οθωμανικός, προχθές οι  ενδο-ευρωπαϊκοί ανταγωνισμοί μεταξύ των βασιλείων κ.λπ. Όπως λέει και το τραγούδι: «…νικημένο μου ξεφτέρι δεν αλλάζουν οι καιροί, με φωτιά και με μαχαίρι πάντα ο κόσμος προχωρεί».

Το θέμα είναι ότι στην εποχή μας, διαπιστώνουμε μία, εν μέρει, διάψευση των προαναφερθέντων στίχων, αφού, όντως, σημειώνεται μία ''αλλαγή στους καιρούς''. Δηλαδή, διαπιστώνουμε ότι υποκινούνται διαδικασίες που ποτέ πριν, στην μετά Xριστό εποχή, δεν συνέβησαν και αποτελούν την ειδοποιό διαφορά μεταξύ του σημερινού κόσμου και του περασμένου. Ακριβώς γι’ αυτό τον λόγο,οι ''πρωτάκουστες'' αυτές διαδικασίες, προσλαμβάνουν τον χαρακτήρα των ''σημείων των καιρών''.

Η ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΔΙΠΟΛΙΣΜΟΥ: ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΜΙΑΣ ΕΠΟΧΗΣ ΣΕ ΙΤΑΛΙΑ, ΑΥΣΤΡΙΑ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ

Γράφει ο Γιώργος Παξινός

Μετά τις αμερικάνικες εκλογές, ο καθένας πλέον μπορεί να παρατηρήσει ότι η πολιτική και κοινωνική κατάσταση δεν έχει αλλάξει μόνο τυπικά αλλά και ουσιαστικά. Τι ήταν αυτό που όμως άλλαξε;

Αυτό που βλέπουμε να έχει αλλάξει είναι η πόλωση που υπάρχει πλέον στην αμερικανική κοινωνία, η οποία θα μπορούσε να συνοψιστεί καθαρά σε δύο αντίθετες ομάδες: αυτούς που είναι υπέρ του σημερινού status quo της σύγχρονης εποχής (δηλ. πολυφυλετισμός, υπεράσπιση των συμφερόντων των εγχρώμων και των Σημιτών, υποβάθμιση των δυτικών αξιών, υποβάθμιση της φυλετικής και πολιτικής ιεραρχίας, της “αντικατάστασης” των λευκών δια της μετακίνησης έγχρωμων πληθυσμών και άνοδος του μητριαρχικού συμπλεγματικού αυτισμού) και αυτούς που ασυνείδητα ή και συνειδητά προσπαθούν να το διαλύσουν (δηλ. τους συνειδητούς ιδεολογικούς εχθρούς του συστήματος και τις όλο και πιο μεγάλες αλλά παθητικές μάζες των λευκών που επιδιώκουν και θέλουν ασυνείδητα μια άλλη διέξοδο προς μια πιο εθνοφυλετική πολιτική κατεύθυνση ενός έθνους-κράτους).