Άρθρο
του Michele Fabbri
Μετάφραση & σχόλια:
Θεόδωρος Λάσκαρης
Για
να κατανοήσουμε τις απόκρυφες πλοκές που θεμελιώνουν τις δομές της εξουσίας
στον σύγχρονο κόσμο, είναι απαραίτητο να μελετήσουμε την ιστορία του
Τεκτονισμού. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν από τα γεγονότα στην Γαλλία του 18ου αιώνα. Το
1715, πεθαίνει ο Λουδοβίκος
ΙΔ, υπό την ηγεσία του ‘Βασιλιά Ήλιου’ η Γαλλία είχε φθάσει στο αποκορύφωμα
της ισχύς της: το έθνος είχε καταφέρει μεγάλες στρατιωτικές επιτυχίες και είχε
γίνει ο πολιτιστικός φάρος της Ευρώπης, με μία πνευματική τάξη που εμπνεόταν
από τη χριστιανική αισιοδοξία. Επίσης, η γαλλική οικονομία είχε αναπτυχθεί χάρη
στα προστατευτικά μέτρα του υπουργού των οικονομικών Colbert. Ο ‘Βασιλιάς
Ήλιος’ ωστόσο, εξαιτίας της αυταρχικής του συμπεριφοράς, δεν ήταν
αρεστός στους ευγενείς και μετά το
θάνατό του αρχίζει να διαδίδεται στην Γαλλία ένα νέο πολιτιστικό κλίμα. Το
φαινόμενο που αρχίζει να σχηματίζεται στη Γαλλία είχε το προηγούμενο του στην Αγγλία, όπου η αριστοκρατία είχε διώξει
τους Stuarts και τον θρόνο είχαν καταλάβει οι Hanoverians. Ενώ στο μεγαλύτερο μέρος των ευρωπαϊκών εθνών το
φεουδαρχικό σύστημα κρατούσε ακόμη διατηρώντας έτσι τον αποφασιστικό ρόλο των
αντιστοίχων ηγεμόνων, στην Αγγλία άρχισαν να διαμορφώνονται οι προϋποθέσεις της
μαζικής δημοκρατικοποίησης. 