Η ΘΗΛΥΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΕΛΙΤ

                    
Άρθρο του Alain De Benoist
Μετάφραση-σχόλια Αναστασίου Γιαννά.

Φρόϋντ, ουισκάκι, αυταρέσκεια και αποβλάκωση

Ο παιδίατρος Aldo Naouri γράφει: «Η κοινωνία υιοθέτησε ολοκληρωτικά, χωρίς όρια και ισορροπία, θηλυκές αξίες.». Το μαρτυρούν η υπεροχή της οικονομίας έναντι της πολιτικής, η κατανάλωση έναντι της παραγωγής, η υποχώρηση της εξουσίας σε σχέση με το «διάλογο», αλλά και το άγχος για την προστασία του «μωρού» (υπερεκτιμώντας την λέξη)• οι διαφημίσεις των εσωρούχων και οι εξομολογήσεις στα τηλεοπτικά σόου, η μόδα του ανθρωπισμού και η ελεημοσύνη διαμέσου της τηλεόρασης• η συνεχής έμφαση πάνω στα σεξουαλικά, αναπαραγωγικά και υγιεινιστικά  προβλήματα, η εμμονή της εμφάνισης και η περιποίηση του εαυτού• η θηλυκοποίηση ορισμένων επαγγελμάτων: καθηγήτριες, δικαστίνες, ψυχολόγοι, κοινωνικοί λειτουργοί• η σπουδαιότητα της εργασίας στα μέσα επικοινωνίας και στις υπηρεσίες, η εξάπλωση στρογγυλεμένων φορμών από την βιομηχανία, η μόδα της ιδεολογίας της θυματοποίησης• ο πολλαπλασιασμός των οικογενειακών συμβούλων, η ανάπτυξη του εμπορίου των συγκινήσεων και της ευσπλαχνίας• η νέα αντίληψη της δικαιοσύνης που την καθιστά όχι πια μέσο για μια δίκαιη κρίση, αλλά για να αποζημιώσει το πόνο των θυμάτων (ώστε να «επεξεργαστούν το πένθος» και να «ξαναφτιάξουν μια ζωή»)• η μόδα της οικολογίας και των «εναλλακτικών φαρμάκων», η γενίκευση των αξιών του εμπορίου•  η θεοποίηση του ζευγαριού και των προβλημάτων του• το γούστο για την «διαφάνεια» και του να «αναμιγνύεσαι», χωρίς να ξεχνάμε και τα κινητά τηλέφωνα ως αναπλήρωση του ομφάλιου λώρου• τέλος η ίδια η παγκοσμιοποίηση, που τείνει να καθιερώσει ένα κόσμο ροών και εισροών χωρίς σύνορα  ούτε σταθερά σημεία αφοράς, έναν υγρό και αμνιακό κόσμο.

EΥΡΩΠΗ, ΑΝΑΣΤΗΣΟΥ!

Πηγή: Identità e Tradizione
Μετάφραση–επιμέλεια: Ελευθέριος  Αναστασιάδης

Ludwig Fahrenkrog, η Γη των Προγόνων μας

Ως ευρωεθνικιστές  έχουμε  το επιτακτικό καθήκον να είμαστε καλοί πατριώτες ευρωπαίοι. Δηλαδή την ηθική υποχρέωση να υπερασπίσουμε τις δικές μας κοινότητες του Αίματος και του Εδάφους, να αντιταχθούμε με όλες τις δυνάμεις μας στα κακά που από πολύ καιρό πλήττουν την Ευρώπη: την αλλογενή μετανάστευση, την μασονική παγκοσμιοποίηση, τον κομμουνιστικό υλισμό, τον καπιταλιστικό φιλελευθερισμό. Από την παράδοση προέρχεται η αληθινή έννοια της πατρίδας, που ο αρχηγός των εξεγερμένων της Βανδέας François de Charette, σε θανάσιμο αγώνα εναντια στους ιακωβίνους επαναστατες, εξέφρασε με πληρώτητα: «Η πατρίδα για εμας είναι τα χωριά μας, οι εκκλησίες μας, οι τάφοι μας, όλα αυτά που οι πατέρες μας αγάπησαν πριν από εμας. Η πατρίδα μας είναι η πίστη μας, η γη μας…». Πατριώτες λοιπόν, ριζωμένοι στην αγάπη για τους Λαούς της Ευρώπης, για τις Εθνικες  κοινοτητες μας, για την Παραδοσή μας, για την Ιστορία μας, για την χιλιόχρονη Πίστη μας. Τυλιγμένοι μέσα σε χιλιόχρονες σημαίες που ποτέ δεν γνωρισαν την ήττα, σημαίες που παραλάβαμε από τους προγόνους μας ως κληρονομιά των ένδοξων εποχών, και που σήμερα τις κυματίζουμε ξανά στον ορμητικό άνεμο της ιστορίας. Η παγκοσμιοποίηση, που δεν είναι μία συνομοσιολογική εφεύρεση, αλλα αντίθετα ένα σχέδιο κοινωνίας, ολοκληρωμενο, οργανικό (επεξεργασμενο σε μασονικά-τεχνοκρατικά περιβάλλοντα) που προχώρησε με σταδιακά βήματα (για να γίνει πιο ''ευπεπτο'' στους λαούς) έχει ως τελικό σκοπό να επιβάλλει μία Νέα Παγκόμια Τάξη, θεμελιωμενη πάνω στην καταστροφή και στα συντρίμια της εθνικής ταυτοτητας και της Παράδοσης των ευρωπαίκων λαών. Ενα συγκεκριμένο σχεδιο που θα επιριάσει κάθε όψη της ζωής μας. Μαζικές εισβολές αλλοδαπών, κοινωνίες πολυφυλετικές, καταστροφή της παραδοσιακής οικογένειας, υπογεννητικότητα, καταστροφή της κοινωνικης πρόνοιας, θρησκευτικός συγκριτισμός: αυτά είναι τα τοξικά συστατικά της  νέας τάξης που συγκεκριμένα οικονομικά, πολιτικά και αποκρυφιστικά περιβάλλοντα εισαγάγουν για να μεταμορφώσουν ή πιο σωστά, για να υπονομέψουν τις χιλιόχρονες κοινότητες του Αίματος και της Γης. Μία πραγματική μυστική κυβερνηση που κινείται  στα παρακήνια της επίσημης πολιτικής, με  τεράστια δύναμη, πρσγματοποιεί  το τόσο εξυμνημενο «παγκόσμιο χωριό».

Η ΑΠΟΦΡΑΣ ΝΥΧΤΑ ΤΗΣ 14 ΠΡΟΣ 15 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1922 ΣΤΟ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ

H ιστοριογραφία υπήρξε ανέκαθεν ένα πεδίο πολιτικής αντιπαράθεσης και δυστυχώς προπαγάνδας. Στην μαρξιστοκρατούμενη χώρα μας, όπως είναι αναμενόμενο, η αριστερά μέσα στο αντιδεξιό μένος της έχει φτάσει να ηρωοποιεί οτιδήποτε αντιλαμβάνεται ως αντιδεξιό. Έτσι σεξουαλικά διεστραμμένοι απατεώνες του κοινού ποινικού δικαίου (Άρης Βελουχιώτης) κατέληξαν να θεωρούνται ήρωες, πολιτικοί απατεώνες (Κώστας Σημίτης) λαμβάνουν τον τίτλο του σοβαρού καθηγητή κ.λπ. Και η μυθολογικοποίηση δεν περιορίζεται μόνο σε προσωπικότητες αλλά δημιουργεί και περιστατικά από το πουθενά, έτσι μαθαίνουμε για θρυλικές νεαρές κρητικοπούλες οι οποίες άνευ εκπαίδευσης χειρίζονται άριστα γερμανικά οπλοπολυβόλα και εξοντώνουν διμοιρίες επί διμοιριών επίλεκτων γερμανικών σωμάτων και πάει λέγοντας.  Όμως καμία άλλη πλαστογράφηση της ιστορίας από τις δυνάμεις της "προόδου" δεν είναι τόσο ξεδιάντροπη όσο η υπόθεση του Ν.Πλαστήρα.

Το περιεκτικό άρθρο που θα διαβάσετε παρακάτω αποδεικνύει πως τα όσα λέγονται περί γενναίας αντίστασης του Πλαστήρα στο Σαγγάριο είναι στη πραγματικότητα το ακριβώς αντίθετο από ότι συνέβει. Ο Ν.Πλαστήρας όχι μόνο εγκατέλειψε την θέση που διατάχθηκε να υπερασπιστεί παραβαίνοντας διαταγές, αλλά και λόγω της υποχώρησης του έδωσε μια ανέλπιστη ευκαιρία στα επιτεθέμενα τουρκικά στρατεύματα να κυκλώσουν τον ελληνικό στρατό. Με λίγα λόγια ο Ν.Πλαστήρας όχι μόνο δεν έσωσε την τιμή του ελληνικού στρατού όπως θέλει η επίσημη ιστοριογραφία, αλλά υπήρξε ο κύριος αίτιος της ήττας του στο Σαγγάριο.

γράφει ο Μίκης Πρωτοπαπαδάκης

από δειλός λιποτάκτης, εθνικός ήρωας

   Από την επίσημη έκθεση του Διοικητή της IV Μεραρχίας Υποστρατήγου Δημαρά:

  "Κρίνω αναγκαίον να αναφέρω ενταύθα, ότι μέχρι σήμερον αγνοώ πού ήχθη το Απόσπασμα Πλαστήρα κατά την νύκτα τής 14ης προς τήν 15ην Αυγούστου. Ένεκα της μη παρουσίας του Αποσπάσματος Πλαστήρα εις την εν λόγω θέσιν του, παρέμεινεν ακάλυπτος εν μέρει ή Μεραρχία μου από Νότου. Της περιστάσεως ταύτης επωφεληθείς ό εχθρός ενήργησε τήν κατ' αυτής αιφνιδιαστικήν επίθεσιν κατά τήν πρωίαν τής 15ης Αυγούστου. Η εκ του αιφνιδιασμού τούτου επελθούσα σύγχυσις της Μεραρχίας ήτο απερίγραπτος. Τμήματα και Σχηματισμοί, χωρίς να βάλλωνται και άνευ διαταγής τινος, έλάμβανον λοξήν διά τών χαραδρών κατεύθυνσιν προς Βορειοδυσμάς, συγκλίνοντες προς το Ρεσίλ — Τεπέ"..

Μετά την Καταστροφή ο Βενιζέλος όρισε Ανακριτική Επιτροπή υπό τον στενό συνεργάτη του Υποστράτηγο  Κ. Μαζαράκη, με εντολή να εντοπίσει τους υπεύθυνους για την διάλυση του στρατού. Η Επιτροπή δεν κατόρθωσε να συγκεντρώσει τα απαραίτητα στοιχεία, επειδή, όπως αναφέρεται στο πόρισμά της, οι αξιωματικοί δεν υπέβαλαν τις εκθέσεις που τους ζητήθηκαν. Επιβεβαίωσε, όμως, το γεγονός ότι υπήρξε κενό στο μέτωπο, από όπου εισόρμησε ο στρατός του Κεμάλ και περικύκλωσε τον ελληνικό στρατό. Στην συνέχεια ορίσθηκε δεύτερη Ανακριτική Επιτροπή, της οποίας το πόρισμα ήταν πιο σαφές:

COMMANDOS, ΒΑΤΡΑΧΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΙ ΓΑΛΛΙΔΕΣ ΝΟΙΚΟΚΥΡΕΣ

γράφει ο Nikolai Romanov

αφιερωμένο στη μνήμη του Dominique Venner

διαμαρτυρία υπερ των νορμάλ οικογενειών

Παίρνοντας αφορμή από το σχόλιο ενός αναγνώστη στο άρθρου του κ. Alex Synodinos: To αντιρατσιστικό νομοσχέδιο και το παράδοξο του σύγχρονου ελληνικού κράτους αποφάσισα να μοιραστώ μαζί σας κάποιες σκέψεις.

Παραθέτω το απόσπασμα του αναγνώστη το οποίο υπήρξε η αφορμή για να γραφτεί αυτό το κείμενο: “σπάνια η Ελληνική πολιτεία θα κληθεί να αντιμετωπίσει κάποιον από αυτές τις ομάδες, ως παραβάτη...συνήθως αυτά τα άτομα που μετέχουν των ειδικών ομάδων του στρατού, είναι ταπεινοί και υπάκουοι...είναι αυτό που περιγράφουν οι αλήτες της κοινωνικής μηχανικής, ως ήσυχο υποκείμενο...αυτοί οι άνθρωποι των Ειδικών Δυνάμεων που πέρασαν το ¨σοκ¨ της εκπαιδεύσεως, σπάνια αποσχίζονται απο την εντολή του καθεστώτος ...”

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά της δεξιάς κουλτούρας είναι η αγάπη προς την περιπέτεια,αυτό που λέμε "ζείν επικινδύνως" (vivere pericolosamente έλεγαν οι Ιταλοί Φασίστες). Ακόμα και στις ημέρες ένα μεγάλο ποσοστό ανθρώπων που κατατάσσονται στις ειδικές ή επίλεκτες μονάδες των Ενόπλων Δυνάμεων έχουν δεξιές, συντηρητικές ή έστω πατριωτικές πολιτικές θέσεις και ιδέες . Αυτό το έχετε διαπιστώσει όσοι απο εσάς έχετε υπηρετήσει στις ειδικές δυνάμεις (Καταδρομείς, Πεζοναύτες, Υποβρύχιοι Καταστροφείς). Αυτό ισχύει ασφαλώς και για όσους εκπληρώνουν την θητεία τους και για τα μόνιμα στελέχη.

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΦΥΣΗ

  γράφει ο Αναστάσιος Γιαννάς

εμπορική δραστηριότητα στην  αρχαία Αίγυπτο

Παίρνοντας αφορμή από κάποια σχόλια αναγνωστών που ρωτούσαν την γνώμη μας πάνω στα διάφορα οικονομικά συστήματα, όπως ο καπιταλισμός, ο κομμουνισμός, ο σοσιαλισμός κλπ, αποφάσισα να γράψω κάποιες σκέψεις όσον αφορά την σχέση της οικονομίας με την ανθρώπινη φύση. Από την αρχαιότητα λοιπόν μέχρι σήμερα , σε όλα τα πλάτη και μήκη της γης, εφαρμόστηκαν διάφορα οικονομικά συστήματα, άλλα με μεγαλύτερη επιτυχία, άλλα με μικρότερη, και άλλα με καταστροφικές συνέπειες. Το σίγουρο είναι ότι μέχρι τις ημέρες μας, τέλειο ή τουλάχιστον πολύ ικανοποιητικό οικονομικό σύστημα δεν έχει υπάρξει. Ο λόγος για τον οποίο συμβαίνει αυτό, νομίζω ότι έγκειται στην ανθρώπινη φύση που είναι ατελής, και πιο συγκριμένα σε  δύο ιδιότητες της:

Α) Την έντονη τάση της για απόλαυση των υλικών αγαθών.

Β)Την  απέχθεια  της  για  τον  μόχθο.

ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΓΑΠΗΣΟΥΝ ΤΟΝ ΑΝΩΤΕΡΟ ΤΟΥΣ

Γράφει ο Ιωάννης  Αυξεντίου

Ο Μ.Αλέξανδρος ακούει με προσοχή τον Αριστοτέλη

Σε αυτό το μπλογκ, κατά καιρούς, έχουμε επισημάνει τα διάφορα ελαττώματα των νέο-ελλήνων και όλα τα παρακμιακά φαινόμενα που είναι συνδεμένα με αυτά. Σήμερα θα μιλήσουμε για ένα ελάττωμα, που κατά τη γνώμη μας, παίζει έναν πολύ σημαντικό ρόλο σε αυτή την κατηφόρα προς την παρακμή. Δυστυχώς, μετά από πολλά χρόνια διακυβέρνησης από ένα σύστημα του οποίου η βασική τάση δεν ήταν απλώς η ισοπέδωση των πάντων, αλλά η επικυριαρχία του κατώτερου, επιδεινώθηκε ένα στοιχείο, που εξάλλου αποτελεί χαρακτηριστικό της φυλής μας από αρχαιοτάτων χρόνων: Δεν μας αρέσει κάποιος άλλος να θεωρείται ανώτερος από εμάς. Σε αυτές τις δεκαετίες λοιπόν, μάθαμε όχι απλώς να μισούμε τον ανώτερο, αλλά να μην δεχόμαστε καν την δυνατότητα ύπαρξης μιας τέτοιας έννοιας! Οι συνέπειες αυτής της νοοτροπίας δεν είναι καταστροφικές μόνον διότι έτσι καταστρατηγείται κάθε μορφή ιεραρχίας μέσα σε όλες τις κοινωνικές δομές, πολιτικές, εκπαιδευτικές, θρησκευτικές, οικογενειακές κλπ, αλλά και γιατί η απαξίωση του ανώτερου καταστρέφει την διάθεση μας ΝΑ ΑΚΟΥΣΟΥΜΕ. Ναι αγαπητοί φίλοι, δεν είμαστε πλέον διατεθειμένοι να ακούσουμε, δηλαδή να στοχαστούμε εις βάθος, πάνω σε αυτά που κάποιος άλλος μπορεί να μας προτείνει. Αυτή η νοοτροπία έχει μάλιστα διάφορες διαβαθμίσεις: άλλοι δεν ακούν καθόλου, ολική κώφωση, και άλλοι ακούν μόνο για να μπορέσουν να…αντικρούσουν αυτά που άκουσαν. Αυτή η νοοτροπία λοιπόν, μπορεί να αλλάξει μόνον εάν συμβεί ένας ολοκληρωτικός μετασχηματισμός του πολιτικού, δημοσιογραφικού και εκπαιδευτικού συστήματος.

Η ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΟΥ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟΥ ΜΑΝΙΦΕΣΤΟΥ

Η εργασία που ακολουθεί γίνεται για πρώτη φορά, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό. Ο σκοπός της είναι να αναδείξει τις γνωστικές καταβολές του κομμουνιστικού μανιφέστους που γράφτηκε από τους Κ. Μαρξ και Φ.Ενγκελς.

Γράφει ο Ιωάννης Αυξεντίου        

το εξώφυλλο της πρώτης έκδοσης

Πριν αρχίσουμε  αυτή την ανάλυση θέλουμε να επιστήσουμε την προσοχή του αναγνώστη σε  τρία  βασικά  σημεία :

Α. Τα κύρια χαρακτηριστικά της γνωστικής άποψης για την δομή των κοινωνιών ήταν τα ακόλουθα: Η απέχθεια των ιεραρχικών σχέσεων, δηλαδή η απόλυτη ισότητα μεταξύ των ανθρώπων, η κοινοκτημοσύνη(άρνηση της ιδιοκτησίας), το μίσος κατά της εκκλησίας, η κοινοκτημοσύνη των γυναικών(για παράδειγμα στα γραπτά του γνωστικού Επιφάνη), η αποστροφή για την οικογένεια και την τεκνοποιία.

Β.Το κομμουνιστικό μανιφέστο γράφτηκε το 1848, δηλαδή την περίοδο που το ρεύμα της εναντίωσης στην παράδοση ακολουθούσε το μοντέλο του διαφωτισμού και του επιστημονισμού, άρα δεν ήταν δυνατόν η αντιπρόταση στην παράδοση να ήταν ο αρχαίος γνωστικισμός  στην θρησκευτική του μορφή. Έπρεπε να διαμορφωθεί ένας υλιστικός-επιστημονικός γνωστικισμός, και αυτή ήταν η αποστολή των Μαρξ και Ένγκελς.

Γ. Η κύρια στρατηγική ή τέχνασμα των γνωστικών, ήταν να επικεντρώνονται στις αδυναμίες ενός κοινωνικού θεσμού, πχ της εκκλησίας  ή του γάμου, και πατώντας πάνω σε αυτές, να επιδιώκουν όχι την καλυτέρευση του συγκεκριμένου κοινωνικού θεσμού, αλλά  την κατάργηση του. Δηλαδή, εάν η δομή ενός σπιτιού έχει ατέλειες, δεν προσπαθούμε να τις βελτιώσουμε, αλλά καταστρέφουμε όλο το σπίτι. Αυτή είναι και η στρατηγική που ακολουθείται στο κομμουνιστικό μανιφέστο.

Δ. Η ανάλυση μας δεν θα γίνει γράφοντας εναντίον του κομμουνισμού, αλλά αντίθετα, θα εξηγήσουμε  πως θα έπρεπε να ήταν γραμμένο ένα κομμουνιστικό μανιφέστο, που δεν θα είχε γνωστικές καταβολές.