Ο ΜΥΣΤΗΡΙΩΔΗΣ ALEXANDRE KOJEVE, O JEAN MONNET ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΑ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

Γράφει ο Ιωάννης Αυξεντίου

                                                                     

                                                                   «Θέλουμε να δημιουργήσουμε  ένα  υπερ- 

                                                                             κράτος  χωρίς  ο  κόσμος  να  το αντιληφθεί.»                                      

                                                                                                                                     Jean  Monnet

                                                                                                           

O Jean Monnet στο εξώφυλλο του Time

Πολλοί ήταν αυτοί που συνετέλεσαν στην δημιουργία της "Ευρωπαϊκής οικονομικής Ένωσης", όμως δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι το πρόσωπο που  έπαιξε ίσως τον πιο καθοριστικό ρόλο, ήταν ο Jean Monnet (1888 – 1979), ένας άνθρωπος που δεν είχε εκλεγεί από κανένα θεσμό, και άρχισε την επαγγελματική του δραστηριότητα ως έμπορος κονιάκ. Μετά το τέλος του πρώτου παγκοσμίου πολέμου, αρχίζει να ασχολείται με την πολιτική και το  1919 διορίζεται με την βοήθεια του Georges Clemenceau και του Arthur Balfour ως αναπληρωτής γενικός γραμματέας στα Ηνωμένα Έθνη. Αργότερα ταξιδεύει στις ΗΠΑ, στην Αγγλία, και  στην Γαλλία ασχολούμενος με οικονομικές και βιομηχανικές υποθέσεις  που του ανέθεταν οι κυβερνήσεις αυτών των κρατών, και έτσι αρχίζει να αποκτά υψηλές διασυνδέσεις και να επηρεάζει διάφορους παράγοντες του ευρωπαϊκού πολιτικό-οικονομικού establishment. Το 1951 τον προσλαμβάνει το ΝΑΤΟ ως έναν από τους τρείς ''σοφούς'' που ήταν υπεύθυνοι για την εφαρμογή του σχεδίου Marshall. Το 1952 είχε δηλώσει πιο είναι το όνειρο του για το μέλλον των ευρωπαϊκών χωρών:  «Τα ευρωπαϊκά έθνη θα πρέπει να κατευθυνθούν προς τον σχηματισμό ενός υπερ-κράτους, χωρίς αυτό να γίνει αντιληπτό από τους λαούς τους. Ο στόχος αυτός θα μπορέσει να επιτευχθεί διαμέσου διαδοχικών βημάτων,  καθένα από τα οποία θα είναι κρυμμένο υπό το πέπλο των οικονομικών στόχων.» Όπως εξάλλου είχε δηλώσει ο στρατηγός Charles de Gaulle, ο σκοπός του Jean Monnet ήταν η δημιουργία ''υπερεθνικών  τεράτων''. Αυτοί που κατά τον Jean  Monnet θα αναλάβουν να φέρουν εις πέρας αυτό το σχέδιο, είναι οι τεχνοκράτες και οι γραφειοκράτες, οι οποίοι θα αποτελέσουν την νέα ''αριστοκρατία''. Εξάλλου, όπως προαναφέραμε, ο ίδιος ο Jean Monnet δεν έλαβε ποτέ μέρος σε εκλεγμένες κυβερνήσεις, αλλά, όπως γράφει ο François Duchêne: «κρίθηκε ότι κατέχει μία απόκρυφη δύναμη, συνωμοτική, μυστηριώδη, που είναι αυτή του τεχνοκράτη».

                                Ο  ΜΥΣΤΗΡΙΩΔΗΣ  ΙΟΥΔΑΙΟΣ ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ

       

O Alexandre Kojève-

Αυτή η δραστηριότητα  και οι ιδέες του Jean  Monnet προέρχονταν μόνον από την δική του βούληση ή υπήρχε ένας ''πνευματικός δάσκαλος'' που τον ενέπνευσε και τον καθοδήγησε; Πράγματι υπήρχε ένας τέτοιος δάσκαλος. Ήταν ο  πιο στενός συνεργάτης  του Jean Monnet, και έπαιξε ένα καθοριστικό ρόλο από τα παρασκήνια, στην ίδρυση του οργανισμού GATT (Γενική Συμφωνία Δασμών και Εμπορίου) καθώς και της "Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας": Ο Alexandre Kojève (Aleksandr Vladimirovič Koževnikov). Γεννήθηκε στην Ρωσία το 1902 από ιουδαίους γονείς και ήταν ανιψιός του επίσης ιουδαίου ζωγράφου (και θεοσοφιστή) Vassily Kandinsky. Μετανάστευσε στην Γερμανία, διότι μετά την επανάσταση του 1917 τον έπιασαν να κάνει μαύρο εμπόριο. Στο Βερολίνο σπουδάζει φιλοσοφία κάνοντας το διδακτορικό του πάνω στον Ρώσο φιλόσοφο και θεολόγο Βλαδίμηρο Σολόβιεφ,  εστιάζοντας το ενδιαφέρον του  πάνω στο γνωστικό σύστημα αυτού του φιλοσόφου, την "Σοφιολογία", στο επίκεντρο της οποίας δεσπόζει  το θεϊκό θηλυκό των γνωστικών, η "Σοφία". Αργότερα ο Alexandre Kojève εγκαθίσταται στην Γαλλία. Εκεί ανάπτυξε μεγάλη δραστηριότητα επηρεάζοντας σε μεγάλο βαθμό  το φιλοσοφικό κλίμα αυτής της χώρας την δεκαετία του 1930, δίνοντας σεμινάρια πάνω στην «φαινομενολογία του πνεύματος» του Friedrich Hegel  (οι γνωστικές καταβολές του οποίου έχουν αναλυθεί από πολλούς ερευνητές.) Ο Alexandre Kojève αν  και ποτέ δεν υπήρξε κομμουνιστής, έκανε τον κατάσκοπο υπέρ της Σοβιετικής Ένωσης για τριάντα χρόνια, όπως αποκάλυψε η εφημερίδα Le Monde το 1999. Όλοι οι βιογράφοι του συμφωνούν ότι ο Alexandre Kojève πίστευε στο "τέλος της ιστορίας" (από αυτόν εμπνεύστηκε ο Fukuyama)  και διακατεχόταν από μία έμμονη ιδέα: Την δημιουργία του «παγκόσμιου  ομοιογενούς  κράτους».