ΡΩΓΜΕΣ ΣΤΟ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟ ΟΙΚΟΔΟΜΗΜΑ

Γράφει ο Alex Synodinos

Ο δράστης της επίθεσης στη Φλόριντα

Στις 12 Ιουνίου του 2016 ένας Αφγανός μουσουλμάνος, ονόματι Ομάρ Ματίν, του οποίου οι γονείς μετανάστευσαν στις ΗΠΑ, εκτέλεσε άνω των 50 ατόμων σε ένα gay κλαμπ στο Ορλάντο της Φλόριντα.

Ας εξετάσουμε όσο πιο αντικειμενικά γίνεται το γεγονός αυτό μακριά από φωνασκίες και εντυπωσιασμούς.

Από όσα γνωρίζουμε μέχρι στιγμής, ο ένοχος ήταν ένα άτομο το οποίο έτρεφε συμπάθειες για το Ισλαμικό Κράτος, έπαιρνε τη θρησκεία του στα σοβαρά και από τις περιγραφές που έχουμε από πρώην συναδέλφους του, δείχνει να είχε σοβαρό πρόβλημα με τις γυναίκες, τους μαύρους και ασφαλώς με τους ομοφυλόφιλους. Αν και στο πολιτικά ορθό περιβάλλον της Αμερικής θα αποτελούσε επαγγελματική και κοινωνική αυτοκτονία να πει ο οποιοσδήποτε κάτι αρνητικό για μια από τις προαναφερθείσες κατηγορίες, ο Ομάρ ουδέποτε έκρυψε τις θέσεις του και ουδέποτε είχε συνέπειες για αυτό. Μάλιστα εκπρόσωπος του FBI παραδέχθηκε πως δύο φορές είχαν ερευνήσει την περίπτωση του και τις φιλικές σχέσεις που είχε με βομβιστές αυτοκτονίας αλλά και τις δύο φορές οι έρευνες σταμάτησαν, το γιατί θα το εξετάσουμε παρακάτω. Καθότι εργαζόταν ως φρουρός ασφαλείας (σεκιούριτι) είχε πρόσβαση σε οπλισμό και από τον αριθμό των νεκρών κατάφερε να επιτύχει και τα όπλα που χρησιμοποίησε είναι εμφανές πως γνώριζε πολύ καλά τον χειρισμό τους.

Ο Ομάρ λοιπόν ήταν μια ωρολογιακή βόμβα έτοιμη να εκραγεί ανά πάσα στιγμή και εξερράγει.

Τίθενται λοιπόν μια σειρά από ερωτήματα που κάθε λογικός άνθρωπος πρέπει να κάνει:

Α) Τι οδήγησε τον Ομάρ Ματίν στην πράξη του αυτή;

Β) Γιατί παρόλο που ο δράστης είχε ανοικτά εκδηλώσει την αντιπάθεια του προς κάθε προστατευόμενη ομάδα ατόμων του προοδευτικού καθεστώτος (μαύροι, γυναίκες, ομοφυλόφιλοι) ουδέποτε είχε συνέπειες;

Γ) Ποιες οι ευρύτερες πολιτικές συνέπειες της πράξης του;

Ας ξεκινήσουμε να δίνουμε απαντήσεις.

Α) Ο Ομάρ Ματίν προερχόταν από μια κοινωνία και μία κουλτούρα οι οποίες είναι παντελώς ασύμβατες με τη σύγχρονη δυτική κοινωνία. Αν και δεν έχουμε όλα τα στοιχεία για τη ζωή του, από τα όσα γνωρίζουμε έως τώρα μπορούμε να σκιαγραφήσουμε μια βασική εικόνα, μια εικόνα που αποτελεί και το κυρίαρχο μοτίβο όσον αφορά τους μουσουλμάνους μετανάστες στη δύση.

Οι γονείς του λοιπόν δείχνουν να ήταν οι τυπικοί πρώτης γενιάς μουσουλμάνοι μετανάστες σε δυτικές χώρες. Έφυγαν από τις χώρες καταγωγής τους για να μπορέσουν να βρουν μια καλύτερη ζωή, διατήρησαν την πολιτισμική και θρησκευτική ταυτότητα τους, είχαν συνείδηση ότι ζουν σε δυτική χώρα αλλά πως δεν ανήκουν σε αυτή και κράτησαν το «κεφάλι τους χαμηλά» ζώντας τη ζωή τους χωρίς να ενοχλούν τους άλλους.  

To νέο πολυπολιτισμικό σχολείο

Ο Ομάρ λοιπόν πήγε σχολείο σε δυτική χώρα όπως και εκατομμύρια άλλα παιδιά μουσουλμάνων μεταναστών και εκεί βομβαρδίστηκε με μηνύματα περί συνύπαρξης όλων των φυλών και θρησκειών, πως η ταυτότητα του κάθε δυτικού κράτους δεν σχετίζεται με την εθνική ταυτότητα του έθνους που το δημιούργησε αλλά πως όποιος περνάει τα σύνορα του κράτους αυτού είναι αμέσως και ισότιμος πολίτης του, πως οι γυναίκες είναι ίσες (και καλύτερες) από τους άνδρες, πως για όλα τα στραβά του πλανήτη φταίνε οι λευκοί ετεροφυλόφιλοι άνδρες κλπ κλπ. Δέχθηκε λοιπόν μια ενισχυμένη δόση προοδευτικής προπαγάνδας που είχε σκοπό να του αλλοιώσει την πραγματικότητα γύρω του και να τον εντάξει στο κοινωνικό σύνολο όπως το φαντάζονται οι προοδευτικοί συμπολίτες μας.

Προσπαθήστε να καταλάβετε τι γίνεται εντός αυτού του παιδιού αλλά και του κάθε νεαρού μουσουλμάνου που πηγαίνει σε δυτικό σχολείο. Όσο είναι μικρός ακόμα και δεν αναλύει και αμφισβητεί τα όσα του λένε αποδέχεται πλήρως την όλη προοδευτική προπαγάνδα. Βλέπει την ημίγυμνη 13 συμμαθήτρια του (έχετε δει πως ντύνονται σήμερα τα κορίτσια στο γυμνάσιο;) να παίζει μαζί με την μαντιλοφορούμενη μουσουλμάνα φίλη της και δεν βλέπει το παράδοξο.

Μεγαλώνοντας όμως αρχίζει να παρατηρεί πως οι γύρω του τον βλέπουν με καχυποψία επειδή είναι μουσουλμάνος, δεν του το λένε αλλά το κατανοεί. Η χώρα στην οποία διαμένει βομβαρδίζει ανηλεώς τους ομόθρησκους του στη Μέση Ανατολή προς υπεράσπιση ενός κρατιδίου και μιας εθνικής ομάδας που του είναι απεχθής. Βλέπει συμπεριφορές από τους ανθρώπους γύρω του που τον απωθούν και τον προσβάλουν (ομοφυλοφιλία, οι γυναίκες να προκαλούν τους άνδρες διαρκώς με το ντύσιμο τους κλπ). Παρατηρεί πως οι άθεοι επικροτούνται ενώ οι θρησκείες και ο Θεός γελοιοποιούνται διαρκώς.   

Ως αποτέλεσμα αρχίζει να συνειδητοποιεί πως όχι απλά δεν είναι συμβατός με την κοινωνία που ζει, αλλά πως αυτή η κοινωνία εκπροσωπεί ό,τι απεχθάνεται και μισεί. Αισθάνεται ωσάν να βρίσκεται εντός του στόματος του λύκου. Τα μυθεύματα περί συνύπαρξης που έμαθε στο σχολείο καταρρέουν και προφανώς καταφεύγει στο μόνο πράγμα που θεωρεί ασφαλές και σίγουρο, τη θρησκεία του.

Τα παραπάνω εξηγούν εν συντομία για ποιο λόγο ενώ η πρώτη γενιά μουσουλμάνων μεταναστών είναι συχνά ειρηνική, η δεύτερη και η τρίτη ριζοσπαστικοποιείται και καταλήγει στη βία.   

Αυτά θυμηθείτε τα όταν τα παιδάκια των μουσουλμάνων μεταναστών που είναι τώρα στο δημοτικό φθάσουν στην ηλικία των 20-25 ετών....

James Watson, θυσία στο βωμό του φεμινισμού
 & πολυπολιτισμού...

Β) Στις σημερινές δυτικές κοινωνίες το καθεστώς έχει οριοθετήσει τους εχθρούς του και τις προστατευόμενες ομάδες του. Εχθρός για το παρόν φιλελεύθερο-αριστερό καθεστώς είναι η ομάδα υπεύθυνη για τη δημιουργία του δυτικού πολιτισμού, με άλλα λόγια οι ετεροφυλόφιλοι λευκοί άνδρες. Προστατευόμενες ομάδες του καθεστώτος είναι όσες σύμφωνα με την προπαγάνδα που παρουσιάζει «καταπιέστηκαν» (πραγματικά ή φανταστικά) από την προαναφερθείσα ομάδα: γυναίκες, μαύροι, ομοφυλόφιλοι, Μουσουλμάνοι και ασφαλώς Εβραίοι. Έτσι για παράδειγμα μπορεί να έχεις αποκωδικοποιήσει το DNA και έτσι να έχεις βοηθήσει την ανθρωπότητα ανεξαρτήτως φυλής και φύλου, αλλά δεδομένου πως είσαι λευκός ετεροφυλόφιλος άνδρας ακόμα και απλά σχόλια για πράγματα που όλοι ξέρουν αλλά κανείς δεν λέει, μπορεί να σε κάνουν να χάσεις τη δουλεία σου και να σου καταστρέψουν την καριέρα.

Μπορεί επίσης να έχεις κερδίσει το νόμπελ ιατρικής αλλά επειδή έκανες ένα αθώο σχόλιο για το ερωτικό στοιχείο στις καθημερινές σχέσεις ανδρών και γυναικών σε επιστημονικά εργαστήρια να εξαναγκάζεσαι σε παραίτηση.

Τέτοια παραδείγματα υπάρχουν άπειρα. Το καθεστώς δεν αστειεύεται…

Ο Ομάρ από ότι αποκαλύφθηκε τις τελευταίες ώρες ήταν όχι απλά πολιτικά μη-ορθός αλλά η ενσάρκωση της πλέον ακραίας μορφής Αφγανού μουσουλμάνου, μία καρικατούρα βγαλμένη από το εβραϊκό Hollywood θα ήταν λιγότερο γλαφυρή. Ήταν βίαιος απέναντι στη πρώην γυναίκα του, θεωρούσε πως γυναίκες και μαύροι δεν είναι το ίδιο αποδοτικοί στην εργασία τους και υποδεέστερα όντα, απεχθανόταν θανάσιμα (το «θανάσιμα» πέρα από κάθε αμφισβήτηση) τους γκέι και δεν νομίζω ότι χρειάζεται να υποθέσουμε τι γνώμη είχε για τους Εβραίους… Όλα αυτά δε αρνιόταν να τα κρύψει και ήταν ιδιαίτερα ανοικτός όσον αφορά τις ιδέες του αυτές σε σημείο που έφερνε σε δύσκολη θέση τους συνεργάτες του.

Τα ταξίδια του στη Σαουδική Αραβία, οι επαφές του με βομβιστές αυτοκτονίας και τα όσα έλεγε οδήγησαν δύο φορές το FBI στα χνάρια του, κι ωστόσο οι έρευνες πάντα σταματούσαν και η εταιρεία του έκανε τα στραβά μάτια διότι απλά ήταν μουσουλμάνος. Εδώ ας κάνουμε μια παύση κι ας επεξηγήσουμε κάτι ουσιώδες, οι μεγάλες επιχειρήσεις προτιμούν να αποφεύγουν τα σκάνδαλα, ειδικά για θέματα που αφορούν πολιτική ορθότητα και θέλουν να δείχνουν πως προσφέρουν ίσες δυνατότητες σε όλους, ακόμα και σε άτομα που μιλάνε ανοιχτά υπέρ τρομοκρατών. Προσωπικά θεωρώ δεδομένο πως ο υπεύθυνος που πήρε την απόφαση να κρατήσει στη θέση του τον Ομάρ σκέφτηκε πως μια μήνυση από κάποια μη-κυβερνητική οργάνωση για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων πχ ACLU που θα παρουσιαζόταν ως δίωξη για τα θρησκευτικά πιστεύω ενός μουσουλμάνου

θα ήταν πολύ πιο επιζήμια από το να έχει παράπονα επειδή ένας υπάλληλος της που και που ακούστηκε να λέει κάτι πολιτικά μη-ορθό. Άλλωστε σημασία δεν έχει τι λέει κάποιος αλλά ποιος το λέει. Μπορεί να λες πως οι γκέι είναι βδελύγματα και οι γυναίκες πρέπει να είναι κλεισμένες στο σπίτι και καμία ημίτρελλη φεμινίστρια με κοκκινομπλε μαλλιά να μην βγάζει άχνα (εάν είσαι μουσουλμάνος ή και κάποιος υπερορθόδοξος Ραββίνος) ενώ (εάν είσαι λευκός χριστιανός) ένα αθώο σχόλιο που χαρακτηρίστηκε σεξιστικό ή ρατσιστικό να σου καταστρέφει τη ζωή και την καριέρα.  

Μπορεί μεν να είσαι ένας προοδευτικός Εβραίος και να προτείνεις στους λευκούς φοιτητές σου να αυτοκτονήσουν επειδή είναι ο "καρκίνος της ανθρωπότητας" και να παραμένεις καθηγητής σε κορυφαίο αμερικανικό πανεπιστήμιο.

Αλλά ένας λευκός ραδιοφωνικός παραγωγός οδηγείται σε κοινωνική και επαγγελματική εκτέλεση για ένα άνοστο σχόλιο για τα μαλλιά μαύρων μπασκετμπολιστριών.

Καταλάβατε τώρα πως λειτουργεί ο μηχανισμός;

Γ) Το καθεστώς στο οποίο ζουν οι λευκοί πληθυσμοί σε ΗΠΑ και Ευρώπη έχει αποφασίσει τη βιολογική μας εξόντωση και (σωστά) θεωρεί πως αυτό μπορεί να επιτευχθεί χτυπώντας τις παραδοσιακές δομές των κοινωνιών μας, ιεραρχική και ταξική δομή, ομοιογένεια, αντίληψη εθνικής & θρησκευτικής ταυτότητας, οικογένεια και ασφαλώς γεννήσεις.

Πως το πετυχαίνουν αυτό; Με τα εξής:

1. Διάλυση των κοινωνικών δομών με την προώθηση αριστερών αντιλήψεων και επαναστάσεων που αντιστρέφουν τη φυσική πυραμίδα της κοινωνίας.
2. Αποσύνθεση της ομοιογένειας των κοινωνιών με την εισβολή αλλοφύλων.
3. Διάλυση της εθνικής και θρησκευτικής ταυτότητας μέσω της καταστροφής της παιδείας και της προώθησης καταστροφικών ιδεολογημάτων.
4. Διάλυση της οικογένειας και βιολογικός θάνατος των Ευρωπαίων μέσω του φεμινισμού.

Τα παραπάνω βέβαια δεν θα γίνονταν ποτέ αποδεκτά εάν γινόντουσαν αντιληπτά από το σύνολο των ανθρώπων. Για αυτό ο καλύτερος τρόπος για να περάσουν είναι να παρουσιαστούν με τη μορφή δίκαιων αγώνων, ανώτερων ιδεωδών κλπ κλπ.

Έτσι οι αριστερές επαναστάσεις παρουσιάζονται ως "δίκαιοι αγώνες για μια καλύτερη κοινωνία", η διάλυση του εθνικού ιστού ως δημιουργία μιας "πολύχρωμης-πολυπολιτισμικής κοινωνίας", η αποσύνθεση της εθνικής και θρησκευτικής ταυτότητας ως "απελευθέρωση από τα δεσμά του παρελθόντος", ο φεμινισμός παρουσιάζεται ως "αγώνας για τα δικαιώματα των γυναικών" και πάει λέγοντας.

To νέο πολυπολιτισμικό Παρίσι...

Η διατήρηση της παραίσθησης της λειτουργικότητας της πολυπολιτισμικής-πολυφυλετικής-πολυθρησκευτικής κοινωνίας είναι ιδιαίτερα δύσκολη και ιδιαίτερα δαπανηρή. Χρειάζεται καθημερινή πλύση εγκεφάλου από τα ΜΜΕ, τα σχολεία, τα πανεπιστήμια κλπ για να γίνει αποδεκτό το αφύσικο και το αποκρουστικό. Δεν είναι εύκολο να πείσεις τον μέσο Βρετανό ή Ολλανδό πως ο μετανάστης που αφοδεύει στο χαλάκι της εισόδου του σπιτιού του τον εμπλουτίζει πολιτισμικά. Ούτε και είναι εύκολο να αποδεχθεί ένας πατέρας πως η κόρη του ενδέχεται να βιασθεί ή παρενοχληθεί σεξουαλικά από ορδές "προσφύγων" και η αστυνομία το μόνο που να κάνει να είναι να της δώσει συμβουλές να βάψει τα μαλλία της μαύρα, διότι το ξανθό "προκαλεί". Για αυτό και λοιπόν χρειάζονται δρακόντιοι νόμοι ώστε όσοι δεν πείθονται από την προπαγάνδα του συστήματος να φοβούνται να εκφραστουν. 

Ειλικρινά δεν ξέρω τι έχουν στο μυαλό τους τα άτομα που προωθούν αυτά τα μοντέλα κοινωνιών, αλλά με εκπλήσσει το απύθμενο θράσος τους να επιμένουν να πειστούμε πως μπορουν να συνυπάρξουν ξεβράκωτες Ευρωπαίες με φεμινιστικές ιδέες και η λεγόμενη LGBTQ+ κοινότητα και ταυτόχρονα μουσουλμάνοι που θεωρούν πως οι γυναίκες χωρίς μαντήλα είναι πόρνες και άρα άξιες βιασμού και οι ομοφυλόφιλοι πρέπει να εκτοξεύονται από κτήρια. Να εισάγουν μετανάστες από εχθρικές εθνοφυλετικές και θρησκευτικές ομάδες και να περιμένουν να συνυπάρξουν στο νέο τους ευρωπαϊκό περιβάλλον χωρίς να σφάζονται κλπ κλπ. 

Η εμπειρία έχει καταδείξει πως όταν δεν λαμβάνουν χώρα ακραία περιστατικά όπως για παράδειγμα αυτό που έγινε στη Φλόριντα, η πλειοψηφία των γηγενών ευρωπαϊκών πληθυσμών συνεχίζει σιωπηλά με τη ζωή της, χωρίς να διαμαρτύρεται και απλά προσπαθεί να αποφεύγει τους καρπούς του πολυπολιτισμου (πχ φεύγοντας από έντονα "πολυπολιτισμικές περιοχές"). Ωστόσο το μείγμα της πολυπολιτισμικής κοινωνίας είναι τόσο εκρηκτικό που η ψευδαίσθηση διαλύεται συχνά από τέτοια ξεσπάσματα βίας.

Οι αιματηρές επιθέσεις στη Γαλλία, στις ΉΠΑ, οι βιασμοί στη Σουηδία, το χάος στη Γερμανία από τους "πρόσφυγες", προκαλούν ρωγμές στο προοδευτικό οικοδόμημα και οδηγούν στην αμφισβήτησή του. 

Η επίθεση στην Φλοριντα και ότι αυτή καταδεικνύει για το μέλλον της πολυπολιτισμικής κοινωνίας ήταν κομβικής σημασίας. Διότι μπορει μεν οι γκέι να είναι από τους στυλοβάτες και ενθερμότερους υποστηρικτές αυτής της κοινωνίας που προωθεί το σύστημα, αλλά όταν απειλείται η ζωή σου, οι ιδέες όσο και καλές κι αν ακούγονται χάνουν κάθε νόημα. Ωραία η προσφορά νέου "κρέατος"στη σεξουαλική αγορά, αλλά το τίμημα...μεγάλο...

Ήδη μέλη της LGBTQ+ κοινότητας άρχισαν να μιλάνε ανοικτά υπερ του Donald Trump στις ΗΠΑ. Εάν αυτό συνεχιστεί (κάτι που δύσκολο να πει κανείς) οι ρωγμές στη συμμαχία του Δημοκρατικου Κόμματος, που καθιέρωσε ο Bill Clinton, η Rainbow Coalition, θα αρχίσει να σπάει. Ήδη πολλοί λευκοί, προοδευτικών πεποιθήσεων, σοκαρισμένοι από το απύθμενο μίσος των Λατινοαμερικάνων κατά της χώρας που τους φιλοξενεί στρέφονται στο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα. 

Πριν ένα χρόνο είχα γράψει πως η Hillary είναι δεδομένο πως θα εκλεγεί το 2016 στις ΗΠΑ λόγω του δημογραφικού προβλήματος και του γεγονότος πως οι μισοί λευκοί είναι liberals. Κι όμως πλέον αυτό μπορεί να αλλάξει.

Ακόμα και στην Ευρώπη η ψήφος υπερ του ΒREXIT μπορεί να ενισχυθεί από τα γεγονότα στη Φλόριντα, όταν μάλιστα ειναι γνωστό πως η παραμονή της Βρετανίας στην Ε.Ε. θα σημαίνει ακόμα περισσότερους μετανάστες και "πρόσφυγες". 

Εάν σε μερικές μέρες οι Βρετανοί αποφασίσουν να φύγουν από την Ε.Ε., το Νοέμβριο εκλεγεί ο Trump στην Αμερική και δεξιά (δηλ. αυτά που τα συστημικά ΜΜΕ αποκαλουν "ακροδεξιά" & "φασιστικά") κομματα συνεχίσουν να αυξάνουν τα ποσοστά τους στην Ευρώπη, τότε ίσως να δημιουργηθεί μια χιονοστιβάδα που θα αρχίσει να αποσυνθέτει το σαθρό αυτό κατασκεύασμα που λέγεται μεταμοντέρνος δυτικός κόσμος.


Εάν πιστεύετε σε κάποια ανώτερη δύναμη, παρακαλέστε τη Θεία Πρόνοια να φωτίσει τους Βρετανους να ψηφίσουν υπέρ ενός BREXIT...

*Διόρθωση: η παραπομπή στo twitter του LGBTphoenix αφαιρέθηκε μέχρι να βεβαιωθεί πως δεν πρόκειται για τρολλάρισμα... (Synodinos, 14/06/2016).