Ι AM HELLENE...ΚΑΙ ΛΟΙΠΕΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΕΣ ΑΝΟΗΣΙΕΣ

Το παρόν κείμενο γνωρίζουμε πως μπορεί να ενοχλήσει κάποιους αναγνώστες μας, το δημοσιεύουμε όμως καθότι πιστεύουμε πως με «χαϊδέματα» δεν «ξύπνησε» ποτέ κανείς...

                                                                                                                                                   Θεόδοτος

Κατερίνα Μουτσάτσου, σε στιγμές πατριωτικής έξαψης και ρίγους...

Γράφει ο Ευστάθιος Κυριώτης


  Εσείς δεν τον ξέρετε τον Norman Mailer. Ήταν ένας Αμερικανοϊουδαίος συγγραφέας του δεύτερου μισού του περασμένου αιώνα που, όπως συνήθως γίνεται, είχε φήμη αρκετά μεγαλύτερη από την αξία του. Πολλά πάντως από αυτά που έγραψε ήταν σωστά. Σε ένα βιβλίο του λοιπόν έγραφε (αυτός ήταν, εάν θυμάμαι καλά) για κάποιον πλούσιο Αμερικανό που είχε έρθει στην Ελλάδα και είχε βρει μια ντόπια καλλονή που τον περίμενε ξαπλωμένη στα «ονειρεμένα ακρογιάλια της γαλανής μας πατρίδας» σαν «μπριζόλα απλωμένη πάνω σε βράχια καφτά».

Ο Ν.Μailer σε εξώφυλλο του LIFE

  Όταν το πρωτοδιάβασα, δεν κατάλαβα τι «εννοούσε ο ποιητής». Καμιά από τις Ελληνίδες που γνώριζα εγώ και οι γονείς μου δεν «περίμενε» ποτέ της κάποιον Αμερικανό «ξαπλωμένη σαν μπριζόλα σε καφτά βράχια». Μετά περάσανε τα χρόνια και βλέποντας από ‘δω κι από ‘κει διάφορες «Ελληνίδες» των ανώτερων και κατώτερων κοινωνικών τάξεων κατάλαβα πως μάλλον δίκιο είχε ο Mailer. Πείστηκα όμως τελείως, μόλις είδα το σποτάκι αυτής της απίθανης Κατερίνας Μουτσάτσου... Ναι, αυτής της καλλίγραμης και διακριτικώς ημίγυμνης που σειέται, λυγιέται και φοβερίζει το σύμπαν, εάν δεν σπεύσει (το σύμπαν) να «μας πληρώσει και τα σώβρακα, επειδή διδάξαμε (στο σύμπαν) τη ... δημοκρατία και την... ελεύθερη αγορά».

  Πίσω της, εάν παρατηρήσατε προσεχτικά το σποτάκι, φαίνονται άλλες δύο επίσης –αν και όχι και τόσο διακριτικώς- ημίγυμνες καλλονές που από ξαπλωμένες «σαν μπριζόλες πάνω σε καφτά βραχάκια» έχουν μπει σε βαρκάκια, τεντώνουν τα κάλλη τους προς τους γαλανούς ουρανούς και περιμένουν τον –όποιο ματσωμένο- Αμερικανό, να του διδάξουν και «τα υπόλοιπα» της ελεύθερης αγοράς.

                                                                                         * * *

  Πράγματι, υπάρχει και μια άλλη Ελλάδα: Αυτή που βγήκε στην επιφάνεια με την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, τον Οκτώβριο του 1981. Όχι η Ελλάδα των γονιών, συγγενών και φίλων μας, όχι η Ελλάδα της δημιουργικής Εργασίας, της Σκέψης και της Τιμής αλλά η Ελλάδα της Αρπαχτής και του Ταπιάνιν, του Τσοχατζόπουλου, των φίλων και των ομοίων τους• η Ελλάδα της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, της κομπίνας και της απάτης, η Ελλάδα που αποτελεί το πιο διεφθαρμένο και ηθικώς μολυσμένο κομμάτι ολόκληρης της ευρωπαϊκής ηπείρου.

δείγμα ψηφοφόρου του ΠΑΣΟΚ

  Αυτή η Ελλάδα πάντοτε υπήρχε. Αρκεί, για να το καταλάβει κανείς, να διαβάσει  έργα λογοτεχνών της δεκαετίας του ’60 (Το Δέκα π.χ. του Καραγάτση) ή τον Χειμώνα του ’41 του Δημήτρη Ψαθά – ονόματα που, δυστυχώς, σεις οι νεότεροι ούτε καν ακουστά δεν έχετε. Για να μην σας ρίχνω όμως στα βαθιά και σας λέω πράγματα που είναι δύσκολο να καταλάβετε, θα σας γράψω τα λόγια από δυο τραγούδια, που ορθότατα το Κ.Κ.Ε. είχε αφήσει να γίνουν της μόδας μετά την αποχώρηση των Γερμανών από την Αθήνα, τον χειμώνα του 1944.
    

Το ένα τραγουδάκι έχει ως εξής:

Τα κορίτσια πούχαν πρώτα Ιταλούς,
Τα κορίτσια πούχαν πρώτα Γερμανούς,
Τώρα έχουν Εγγλεζάκια με κοντά παντελονάκια
Κι από πίσω ένα σύνταγμα Ινδούς...

Τα πιάσατε τα υπονοούμενα; Κι επειδή μπορεί να έχουμε και αναγνώστες οι οποίοι, παρά τα δημοκρατικά τους «πιστεύω», ενδομύχως επιθυμούν ν’ ανοίξουν τα μάτια τους, σας γράφω και τους στίχους άλλου τραγουδιού της εποχής:

Τίνος είναι, βρε γυναίκα, τα παιδιά;
Τίνος είναι, βρε γυναίκα, τα παιδιά;
Τόνα μου φωνάζει Σι!
Τ’άλλο μου φωνάζει Για!
Τίνος είναι, βρε γυναίκα, τα παιδιά;

Και απαντάει η Ελληναρού:

Τό ‘να είναι Ιταλού Φασισταρά!
Τ’άλλο είναι Γερμανού Ναζισταρά!
Και το τρίτο είναι το δικό μας,
Γ...ώ το κερατό μας,
Αγάπη μου γλυκειά!


  Αυτόν τον κόσμο, τον κόσμο του «γ...ώ το κέρατό μας, αγάπη μου γλυκειά» έφερε στην επιφάνεια το ΠΑΣΟΚ το 1981• και αυτόν τον κόσμο  ολόκληρο το καθεστώς επιχειρεί τώρα να κρατήσει στην εξουσία ακόμη και με σποτάκια τύπου «I am Hellene...»  αυτής της απίθανης Κατερίνας Μουτσάτσου. 

H K.Mουτσάτσου τις εποχές που έπαιζε σε τουρκικά σηριαλ

  H Kατερίνα Μουτσάτσου είναι βέβαια «άξια» αναφοράς από μόνη της, ημίγνωστη ηθοποιός και αοιδός που έπαιξε σε τουρκικά προπαγανδιστικά σήριαλ και ταινίες και που και που κάνει μικρές εμφανίσεις σε ταινίες του Hollywood (πχ στο Τhe Hangover, παίζει την βοηθό ή φιλενάδα ενός τουρκοαραβοκάτι μαγαζάτορα ο οποίος της δίνει και ένα χτύπημα στον πισινό διατάζοντας την να φέρει μπακλαβά στους πελάτες...). Την περίοδο της ξέφρενης ελληνοτουρκικής «φιλιάς» (θυμάστε ε; Τότε λίγο κάτι οι σεισμοί, κάτι τα ζεϊμπέκικα του Γιωργάκη με τον Ιsmail Cem να του χτυπάει παλαμάκια κλπ) έβγαινε στα κανάλια και μας έλεγε το ψυχικό της δράμα (...) όταν έβλεπε τουρκικές σημαίες και μέσα της σκεφτόταν: «Εχθρός! Εχθρός!». Αλλά έβγαλε γρήγορα από μέσα τις αυτές τις «σωβινιστικές προκαταλήψεις» και απόλαυσε την τουρκική φιλοξενία...

   Το επαναλαμβάνω: Επειδή αργία μήτηρ πάσης κακίας, τα φαινόμενα του τύπου «τίνος είναι, βρε γυναίκα, τα παιδιά;» ενδημούν όχι στη μεσαία τάξη (αυτήν που τώρα θυμήθηκαν να «σώσουν» ο Βενιζέλος/Türkoğlu και η δεσποινίς Μουτσάτσου, «θεσμός της οποίας είναι η οικογένεια») αλλά στην ανώτερη και την κατώτερη. Στους ανθρώπους δηλαδή που έχουν, ανεξάρτητα από την περιουσιακή τους κατάσταση, ένα κοινό χαρακτηριστικό: Δεν θέλουν καθόλου να εργαστούν – και είναι είτε αρκετά τυχεροί, ώστε να γεννηθούν στη «σωστή οικογένεια» κατά πως λένε και οι Αμερικανοί, δηλαδή οικογένεια με λεφτά, οπότε είναι πλούσιοι, είτε γεννιούνται σε «λάθος οικογένεια», οπότε μας προκύπτουν απένταροι.

  Σε αυτόν τον κοινωνικό βόθρο παρουσιάζονται τα φαινόμενα του τύπου «... τα κορίτσια πούχαν πρώτα Γερμανούς, τώρα έχουν Εγγλεζάκια με κοντά παντελονάκια...». Γι’αυτό κι οι παλιοί αστυνομικοί, όταν μπαίνανε για «έρευνες» σε πολυκατοικία είτε πολύ πλούσια είτε πολύ λαϊκή, λέγανε ειρωνικά ο ένας στον άλλο : «Πολυκατοικία γαμ...μεθα».

                                                                                               * * *

Δελτίο Ειδήσεων Mega: η πλέον επίσημη φωνή του καθεστώτος

Ας ξαναέρθουμε όμως στην δίδα Κατερίνα Μουτσάτσου που, χάρη στο Μega ανηγορεύθη σε διδάσκαλο της Οικουμένης και επιδεικτικώς σειέται και λυγιέται με φόντο την ελληνική σημαία και ηχητικό ντεκόρ τον Εθνικό μας Ύμνο. Όπως μπορεί ακόμα και δημοκρατικών πεποιθήσεων τηλεθεατής να επισημάνει:
       Α) Το σποτάκι προβάλλεται από το Mega, κανάλι καθεστωτικό.
       Β) Προβάλλει εθνικά σύμβολα, άρα επιχειρεί να αποκαταστήσει την «εθνική ενότητα».
    Γ) Προβάλλει ως δεδομένη την πολιτικώς και κοινωνικώς ιδιαιτέρως επιζήμια  σχέση των τωρινών Ελλήνων με τους Αρχαίους.
     Καταρχήν βέβαια, εφόσον προβάλλεται η ιστορία με τις –διακριτικώς ή μη- ημίγυμνες καλλονές από καθεστωτικό κανάλι αποκλείεται να είναι για καλό σκοπό. Ποτέ μα ποτέ μην ξεχνάτε ότι η «εθνική ενότητα» πάντοτε μα πάντοτε μα πάντοτε είναι  σε όφελος αυτών που βρίσκονται στην εξουσία. Λένε δηλαδή οι καθεστωτικοί: «Εθνική Ενότητα!  Βέβαια! Για να δουλεύετε σεις και να τρώμε εμείς!» Γι’αυτό και σεις οι νεότεροι ιδίως μη δίνετε ποτέ σημασία στο τι λέγεται, αλλά στο ποιος το λέει. Η πραγματικότητα συνήθως είναι αυταπόδεικτη• η χρησιμοποίηση της πραγματικότητας είναι εκείνη που διαφοροποιεί τους ανθρώπους και τις πολιτικοκοινωνικές ομάδες...
  

   Γι’αυτό και προσέχετε πάρα μα πάρα πολύ τις  λεκτικές ρουκέτες που συνεχώς από εδώ και πέρα θα εξαπολύουν οι καθεστωτικοί για τους «Αρχαίους μας προγόνους» και τα συναφή –προκειμένου να παραμείνουν στην εξουσία και να συνεχίσουν το φαγοπότι τους.

   Προσέχετε πάρα πολύ: Το σύστημα εδώ και δεκαετίες έχει προβάλει/επιβάλει την «αρχή» πως η συγγένεια των Αρχαίων Ελλήνων με τους σημερινούς αποδεικνύεται κυρίως βάσει των... ελαττωμάτων. Έτσι, όταν, να πούμε, βλέπετε τυχάρπαστους να σας κάθονται στο σβέρκο, οι καθεστωτικοί απαντούν: «Τα ελαττώματα της Φυλής! Τα ίδια κάνανε και στον... Θεμιστοκλή!» Κι εσείς, μια και σας φέρνουν στο επίπεδο του Θεμιστοκλέους, καταπίνετε τον εξευτελισμό και δεν λέτε τίποτα. Ή βλέπετε, για να το πούμε διαφορετικά, κάποιον κολοτούμπα/προδότη να πάει να γίνει υπουργός, πρωθυπουργός, πρόεδρος δημοκρατίας κ.λ.π. και επιχειρείτε να διαμαρτυρηθείτε. «Α, έτσι είναι η Φυλή μας», σου λένε. «Να, ο Παυσανίας, ο Εφιάλτης, οι... Θηβαίοι» και ούτω καθ’εξής. Και ακόμα, τώρα που θα σας παίρνουνε και το σπίτι, θα σας κουδουνίζουνε: «Σκέψου τι κάνανε οι Αθηναίοι, όταν μπήκανε οι... Πέρσες στην Ελλάδα! Και την πόλη τους ακόμα αφήσανε να καεί». Κι εσείς, προκειμένου να μοιάσετε με τους «αρχαίους μας προγόνους»  και να «σώσετε την πατρίδα», θ’αφήνετε να σας γδύνουν αδιαμαρτύρητα... Κι αν τυχόν σεις ή το παιδί σας δεν βρίσκετε δουλειά, η απάντηση είναι έτοιμη: «Έχουμε ελεύθερη αγορά, που την εδίδαξαν στον κόσμο οι... πρόγονοί σας».
    Να, λοιπόν, το βαθύτερο νόημα της συγγένειας των τωρινών Ελλήνων με τους Αρχαίους...

                                                                                       * * *
  Να ξαναγυρίσουμε καλύτερα όμως στην Κατερίνα Μουτσάτσου. Είδατε να πέφτει ο Εθνικός Ύμνος καθώς αυτή κραύγαζε πως «δεν ξέρει κανένα Γιάννη ή Κώστα». (Εδώ λέει την αλήθεια. Πού να ξέρει κάποιον Γιάννη ή Κώστα, εφόσον κατοικοεδρεύει στο... Los Angeles των Η.Π.Α.) Για να δούμε όμως τον Εθνικό μας Ύμνο, με την υπόκρουση του οποίου η –διακριτικώς ημίγυμνη- δεσποινίς κραύγαζε τα διάφορα για την Ελλάδα. Είναι ο Εθνικός Ύμνος, όπως μπορεί να ξέρει και άνθρωπος που τελείωσε το σχολείο μετά το 1974, έργο του Διονύσιου Σολωμού, μελοποιημένο από τον Νικόλαο Μάντζαρο. Λοιπόν, ας τους πιάσουμε έναν-έναν.
   

Διονύσιος Σολωμός

   1. Σολωμός. Ο σολωμός είναι ψάρι – και τα επίθετα από ονόματα ψαριών και γενικώς «θαλασσίων ειδών» δεν είναι  σπάνια στη Νεότερη και Σύγχρονη Ελλάδα. Υπάρχουν π.χ. τα επώνυμα Μπαρμπουνάκης, Μαριδάκης, Καραβίδας, Γαλέος, Κάβουρας κ.λ.π. Ο σολωμός όμως είναι ψάρι άγνωστο στην Ελλάδα γενικώς και στα Επτάνησα ιδιαιτέρως. Πράγματι, οι εδώ το μάθανε, αφού μπήκαμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση και, προκειμένου να μας δημιουργηθεί η εντύπωση πως στο εξής «θα τρώμε με χρυσά κουτάλια», άρχισε να γίνεται μαζική εισαγωγή ημικατεψυγμένου σολωμού από τη... Νορβηγία και τη... Σκωτία. Όταν όμως ο Σολωμός (ο ποιητής) έγραφε τον Εθνικό μας Ύμνο, δεν υπήρχε στην Ελλάδα το ψάρι σολωμός. Γιατί λοιπόν ο εθνικός μας ποιητής είχε το επώνυμο «Σολωμός» και, ακόμα, γιατί αρνήθηκε κατηγορηματικώς να πατήσει το ποδαράκι του στην Ελλάδα, τον Εθνικό Ύμνο της οποίας όμως είχε γράψει;

    Διότι, φίλοι και φίλες του Θεόδοτου, το επώνυμο «Σολωμός» δεν προέρχεται από το ψάρι αλλά από το εβραϊκό όνομα «Σολομών». Η πατρική, δηλαδή, οικογένεια του Διονυσίου Σολωμού ήταν εκχριστιανισμένοι και εξιταλισμένοι Ιουδαίοι της Κρήτης, οι οποίοι, μετά την κατάληψη της Μεγαλονήσου το 1669 από τους Τούρκους, φύγανε στα Εφτάνησα που ακόμα κρατούσανε οι Βενετοί. Στο Solomon το δεύτερο –ο- έγινε –ω- για να «θολώσουν τα νερά» και ιδού ο Σολωμός.

    Το καταλάβατε; Άλλωστε ο ίδιος ο Δ. Σολωμός (δεν κρίνουμε, βέβαια, εδώ την ποίησή του) έριχνε πού και πού τις σπόντες του. Έγραψε π.χ. «γλυκειά η ζωή κι ο θάνατος μαυρίλα». Αυτό (όσο ωραίος στίχος κι αν είναι) αποκλείεται να το πει Χριστιανός. Μόνο οι Ιουδαίοι πιστεύουνε πως ο θάνατος είναι «μαυρίλα και συμφορά».

    Δύσκολο να το καταπιείτε; Ρωτήστε τη μάνα σας, τον πατέρα σας, εφόσον είναι πια σε προχωρημένη ηλικία και βλέπανε παλιότερα το «Θέατρο Σκιών» (Σπαθάρη, Μιχόπουλο κ.λ.π.) Στον Καραγκιόζη, πράγματι, υπάρχει τύπος «Εβραίου» που λέγεται «Σολομών».Ε, πώς τον αποκαλούσανε οι φτωχοί Χριστιανοί τύπου Χατζηαβάτη; «Κύριε... Σολωμέ μου». Νομίζετε πως αυτά που λέει ο Λαός είναι για πέταμα; Κάνετε πολύ μεγάλο λάθος.

Νικόλαος Μάντζαρος

                                            
    2. Μάντζαρος. Το επώνυμο του μουσουργού που μελοποίησε τον Εθνικό μας Ύμνο δεν ερμηνεύεται με βάση τα Νέα Ελληνικά. Παλιά, στα σχολεία, προκειμένου να αποφύγουν τις ενοχλητικές ερωτήσεις και συζητήσεις, λέγανε ότι πιθανόν να είναι... ιταλικό. Αυτό ποτέ δεν αποδείχτηκε ούτε και μπορεί να αποδειχτεί. Στα ιταλικά υπάρχει ρήμα mangiare (τρώω), αλλά ο «φαγάς» λέγεται mangione και όχι «μάντζαρος».

    Το «Μάντζαρος», πράγματι, φίλες και φίλοι του Θεόδοτου, είναι λέξη τουρκική, Macar (προφέρεται Μάτζαρ), και σημαίνει τον «Μαγυάρο», δηλαδή τον Ούγγρο. Πριν από τον φθόγγο –τζ- τώρα οι Νεοέλληνες προσθέσανε ένα –ν- ευφωνικό (όπως συνηθιζόταν και κατά τη βυζαντινή περίοδο και κατά την τουρκοκρατία) και το Μάτζαρ έγινε «Μάτζαρος»/Μάντζαρος ή και Μάντζαρης.

 

Στρ. Στυλιανός Παττακός

   Και μια και μιλάμε για Μαγυάρους (Ούγγρους), πρέπει να ξέρετε ότι στην Ελλάδα υπάρχουν πολύ περισσότερα άτομα ουγγρικής καταγωγής από όσο μπορείτε να φανταστείτε. Το τοπωνύμιο «Δομοκός» είναι ουγγρικό. Τα επώνυμα Πατάκης και Πατ(τ)ακός επίσης είναι ουγγρικής προέλευσης. Ειδικά το Πατ(τ)ακός δεν είναι Κρητικό. Βρίσκεται, πράγματι, και στις Κυκλάδες και αλλού και σημαίνει τον «πλούσιο άνθρωπο». Και αυτό, επειδή «πατ(τ)ακούς» ονομάζανε τα ασημένια αυστριακά τάλληρα της Μαρίας Θηρεσίας που ήταν πολύ διαδεδομένα, ως νόμισμα, στα Βαλκάνια μέχρι και τις αρχές του 20ού αιώνα περίπου. (Επειδή βλέπω να αιωρείται το ερώτημα, σπεύδω να απαντήσω, πριν να διατυπωθεί: Ο στρατηγός Στυλιανός Παττακός, o οποίος με τους άλλους δυο συναγωνιστές του είχε σώσει, το 1967, την Ελλάδα και προσέφερε στη χώρα μας αυτάρκεια, ευημερία και εθνικό νόμισμα παγκοσμίως  σεβαστό,  ναι, κατάγεται από την Κρήτη, αλλά η απώτερη καταγωγή της οικογένειάς του ήταν από τη Μικρά Ασία).  Ακριβώς βέβαια επειδή ο Παττακός και οι συναγωνιστές του κορύφωσαν το ελληνικό οικονομικό θαύμα, καθυβρίζονται από το σύνολο του, βαθύτατα δημοκρατικού, ελληνικού λαού.

   Αλήθεια για τον Σημίτη που κατέστρεψε οικονομικά την Ελλάδα βάζοντας την στο Ευρώ, διέλυσε τα ασφαλιστικά ταμεία, εξευτέλισε τους Έλληνες παγκοσμίως με τα όσα έπραξε (Οτσαλάν, Ίμια, S-300 κλπ κλπ) ακούτε κανέναν να λέει κάτι;
                                                                                   * * *
   Αυτή είναι η Ελλάδα «του Περικλή και του Θεμιστοκλή, του Αναξίμανδρου και του Αγαθαρχίδα» που «υπερασπίζεται» η ελληνοτουρκογερμανοαμερικανίδα του Los Angeles. Και το σπουδαιότερο:
    Αυτή είναι η Ελλάδα που οι καθεστωτικοί θέλουνε εσείς να σώσετε -  με τις δικές σας και μόνο θυσίες.