MΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΕ ΕΝΑΝ ΑΝΩΝΥΜΟ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ

 Όπως είχαμε προβλέψει υπήρξαν αντιδράσεις στο τελευταίο άρθρο του κ. Κυριώτη με κύριο θέμα το τελευταίο "φιλελληνικό" hit και κάποια θέματα ονοματολογίας μεγάλων Ελλήνων. Ο κ.Κυριώτης αποφάσισε να απαντήσει σε έναν ανώνυμο αναγνώστη που οι αντιδράσεις του ήταν κάπως έντονες, αλλά καθώς η απάντηση είναι μακροσκελής, δημοσιεύεται σε μορφή άρθρου.

                                                                                                                                                      Θεόδοτος

Γράφει ο Ευστάθιος Κυριώτης 

Κύριε Ανώνυμε (Apr 26, 2012 04:53 PM & Apr 26, 2012 05:22 PM στο άρθρο Ι AM HELLENE...) που κόπτεσθε υπέρ των «αρχαίων σας προγόνων», θα προσπαθήσω να κωδικοποιήσω τις απόψεις και τα επιχειρήματά σας.

 
    1. Η Επανάσταση του 1821 είχε χαρακτήρα πριν και πάνω απ’όλα θρησκευτικό. Οι Χριστιανοί εξεγέρθηκαν εναντίον των Μουσουλμάνων που τους καταπίεζαν. Πρώτα πήραμε τα όπλα υπέρ Πίστεως και μετά υπέρ Πατρίδος, όπως έλεγε και ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης. Αυτό ήταν φυσικό, διότι το αντίστοιχο της «εθνικής ιδέας» κατά τον Μεσαίωνα είχε αναπτυχθεί πάνω σε αποκλειστικώς θρησκευτική βάση. Όποιος ήταν Χριστιανός αυτομάτως αποκτούσε την ιδιότητα του υπηκόου του βυζαντινού αυτοκράτορα. Σας υπενθυμίζω εδώ ότι η μονή Κουτλουμουσίου στο Άγιον Όρος έχει ιδρυθεί από εκχριστιανισμένο... Τούρκο, ότι η πολιτική γραμμή της Αυτοκρατορίας επί Μανουήλ  Κομνηνού χαραζόταν επίσης από Τούρκο, τον Αξούχο (Αξούχ), ότι Τούρκοι υπερασπίστηκαν τα θαλάσσια τείχη της Βασιλεύουσας τον Μάιο του 1453 (και ήταν οι μόνοι που αυτοκτόνησαν, όταν τα στρατεύματα του Μωάμεθ μπήκαν στην Πόλη). Απόγονοι εκχριστιανισμένων Τούρκων (από την εποχή της Φραγκοκρατίας) είναι σήμερα ορισμένοι από τους παλαιότερους κατοίκους της Ηλείας, ενώ, για να πάμε και στους γείτονές μας, οι φανατικότεροι Χριστιανοί Ορθόδοξοι της Ρουμανίας είναι Τούρκοι, οι Γκαγκαούζοι (Γκαγκαούζηδες), που φυσικά μιλούν τουρκικά και αρνούνται κατηγορηματικώς να εγκατασταθούν σε έδαφος της εκκοσμικευμένης Τουρκικής Δημοκρατίας. Γιατί δεν διαβάζετε (εφόσον τόσο πολύ ενδιαφέρεστε για την Ιστορία) το τελευταίο βιβλίο του κ. Σπύρου Χατζάρα που λέει αρκετά και ωραία για τους «αυτόχθονες» της «ελληνικής γης»;

    2. Όσον αφορά τα ονόματα, έχετε δίκιο αλλά μόνο εν μέρει. Το σφάλμα σας είναι ότι γενικεύετε. Όταν κάποιος κατά τους αποστολικούς χρόνους και μέχρι την εποχή του Μεγάλου Κωνσταντίνου γινόταν Χριστιανός,  βαφτιζόταν μεν, αλλά κρατούσε το παλιό του όνομα. Έτσι, υπάρχουν και κληρικοί ακόμα με ονόματα τελείως ειδωλολατρικά, Διόδωρος π.χ. (παλαιός Πατριάρχης Ιεροσολύμων), Αθηναγόρας (παλαιός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως) κ.λ.π.  Πράγματι επίσης, πολλά ονόματα χριστιανικά έχουν εβραϊκή προέλευση, όπως π.χ. Μιχαήλ, Γαβριήλ, Σεραφείμ κ.λ.π. Όλα όμως έχουν τα όριά τους: τα ονόματα Σολομών (που έχει θεωρηθεί όχι δίκαιος όπως λέτε αλλά σοφός), Αβραάμ και Μωυσής είναι εβραϊκά και, όσο τουλάχιστον είναι γνωστό στην Ελλάδα, χρησιμοποιούνται μόνο από Ιουδαίους.  Προσωπικώς, είχα δει κάποτε ένα Γύφτο (Τσιγγάνο), που λεγόταν Αβραάμ, και ένα καλόγερο που ονομαζόταν Μωυσής. Αυτά όμως δεν είναι παρά εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Θέλετε κι άλλο επιχείρημα; Το όνομα Αζώρ είναι από την Παλαιά Διαθήκη και, μάλιστα, ο Αζώρ θεωρείται «πρόγονος του Χριστού». Εγώ δεν ξέρω κανένα Έλληνα όμως να ονομάζεται Αζώρ – και,επιπλέον, παλιότερα, όταν ήμουν κι εγώ νέος, Αζώρ ονομάζονταν αποκλειστικώς οι σκύλοι. Είναι λάθος λοιπόν να βάζετε  φύρδην-μίγδην όλα μαζί τα εβραϊκής προέλευσης ονόματα.

    Σχετικώς με τη Μάνη, αναφέρετε τα ονόματα «Καράτζαλης» και «Χαραμής». Το πρώτο είναι βλάχικο, δηλαδή ρουμανικό. Το ότι υπήρξε βλαχική/ρουμανική διείσδυση στη Μάνη μαρτυρείται από τη λέξη «άπα» του μανιάτικου ιδιώματος, που σημαίνει «περιοχή με νερό». Το «άπα», πράγματι, προέρχεται από το βλάχικο/ρουμανικό apa, που σημαίνει «νερό».  Το Χαραμής πράγματι προέρχεται από το τουρκικό haram, που σημαίνει «θρησκευτικώς απαγορευμένο». Η λέξη αυτή όμως υπάρχει και σήμερα ακόμα, δηλαδή έχει πλήρως ενσωματωθεί στα Νέα Ελληνικά. Κατά συνέπεια, όποιος φέρει όνομα που προέρχεται από αυτήν δεν είναι αναγκαστικώς τουρκικής καταγωγής. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι οποιοσδήποτε έχει τουρκικής προέλευσης όνομα επιτρέπεται να θεωρηθεί  ντε και καλά Έλληνας και μάλιστα Πελοποννήσιος. Το όνομα Βιτσαξής π.χ. προέρχεται από το τουρκικό biçak (προφέρεται «μπιτσάκ»). Το όνομα δείχνει καταγωγή μικρασιατική, διότι εκεί και οι Χριστιανοί το μαχαίρι το λέγανε «μπιτσάκι». Εν ολίγοις, κ. Ανώνυμε, το να βάζετε σε ένα καλάθι όλα μαζί, φύρδην-μίγδην τα ονόματα, για να αποδείξετε πως όλοι οι Καρατζάληδες, Σολωμοί, Μάντζαροι κ.λ.π. είναι απόγονοι του Πελοπίδα και του Αγαθαρχίδα οδηγεί ακριβώς στο αντίθετο: Δείχνει ποιοι είναι εκείνοι που κατάγονται από Έλληνες Χριστιανούς του Μεσαίωνα και ποιοι προέρχονται  από Μουσουλμάνους που παρέμειναν στην Πελοπόννησο και μετά την Επανάσταση του 1821. Σας υπενθυμίζω εδώ ότι πάρα πολλές «τουρκαλίτσες» με το ζόρι γίνανε Χριστιανές από το 1821 και μετά και ονομάζονταν αρχικώς «Τουρκομαρίες» μέχρις ότου κάνανε παιδιά με Χριστιανούς και το «Τουρκομαρία» ξεχάστηκε).

 
    3. Κάνετε λάθος, όταν λέτε ότι «όλοι θεωρούν τον θάνατο μαυρίλα». Οι Αρχαίοι Έλληνες οπωσδήποτε θεωρούσαν «μαυρίλα» τον θάνατο. – και η αντίληψη αυτή άρχισε να αλλάζει μόνο χάρη στον Σωκράτη και μετά από αυτόν. Διαβάστε π.χ. την Οδύσσεια, το σημείο όπου ο Οδυσσέας κατεβαίνει στον Άδη και συνομιλεί με τον Αχιλλέα. Οι Ιουδαίοι συνεχίζουν μέχρι σήμερα να θεωρούν τον θάνατο τέλος οριστικό (και υπάρχουν αρκετά βιβλία και στα ελληνικά για το θέμα αυτό). Οι πρώτοι όμως οι οποίοι σαφώς θεώρησαν τη μετά θάνατον ζωή καλύτερη από την εδώ υπήρξαν οι Χριστιανοί – για αυτό και έχουμε το τεράστιο πλήθος των Μαρτύρων κατά τους τρείς πρώτους αιώνες της Εκκλησίας. Έχετε πάει ποτέ σε χριστιανική κηδεία; Εάν ναι, θα θυμάστε τι λέει ο ιερέας: «Πάντα ματαιότης τα ανθρώπινα, όσα ουχ υπάρχει μετά θάνατον». Σας υπενθυμίζω επίσης ότι Άγγλος βυζαντινολόγος, ο Στήβεν Ράνσιμαν νομίζω, είχε αποδώσει την πτώση του Βυζαντίου στο ότι οι πρόγονοί μας του Μεσαίωνα είχαν «βαριεστήσει» να ζουν σε αυτόν εδώ τον κόσμο, κοιλάδα δακρύων, και βιάζονταν να βρεθούν μια ώρα αρχύτερα στα «θεϊκά παλάτια των ουρανών».

 
    3. Οι έννοιες «φυλή» και «έθνος» δεν είναι ταυτόσημες. Και οι επήλυδες, εφόσον είναι εργατικοί, πάντοτε ενισχύουν ένα έθνος – εφόσον δεν καταστρέφουν την παραδοσιακή φυσιογνωμία του. Να σας δώσω ένα παράδειγμα: Μετά τον Α΄Παγκόσμιο πόλεμο, επειδή ο ανδρικός πληθυσμός της Γαλλίας είχε αποδεκατιστεί, οι γαλλικές αρχές προσκαλούσαν με κίνητρα στο Παρίσι οποιονδήποτε αρκεί να ήταν καθολικός. Ένα Κράτος εχθρικό προς τη χριστιανική θρησκεία, με άλλα λόγια, έθετε το θρήσκευμα ως προϋπόθεση υποδοχής ξένων!  Και πολύ σωστά, διότι εφόσον η γαλλική παράδοση βασίζεται στην Καθολική Εκκλησία, η «εισβολή» μη καθολικών θα άλλαζε την παραδοσιακή φυσιογνωμία της γαλλικής γης. Ο ίδιος ο Ναπολέων άλλωστε δεν ήταν Γάλλος αλλά Ιταλός. Και για να έρθουμε στα δικά μας, ποιος θα είχε αντίρρηση για την εγκατάσταση στην Ελλάδα Ρώσων, Σέρβων, Αλβανών Χριστιανών Ορθοδόξων και Ρουμάνων ακόμα; Εγώ καμία! Και πιστεύω ότι και άλλοι θα σκέφτονται όπως εγώ. Και τούτο, διότι, μέχρι πριν από λίγο καιρό, οι μόνοι που είχαν προσπαθήσει να αναχαιτίσουν τους Πακιστανούς, Μπαγκλαντεσιανούς, Μαύρους κ.λ.π. δεν ήταν οι ελληναράδες απόγονοι του Βρασίδα και του Πελοπίδα αλλά Ρώσοι και Αλβανοί.

 
    Η Επανάσταση του 1821 άλλωστε άρχισε και εν πολλοίς ευοδώθηκε από Χριστιανούς σλαβικής και αλβανικής καταγωγής. Ειδικά στην Αττική, όλη η περιοχή από τη συνοικία της Πλάκας και πέρα και ήταν και λεγόταν αλβανική.  Τα τοπωνύμια Σούλι, Μάτι, Λούτσα (=λάσπη) είναι χαρακτηριστικώς αλβανικά όπως και το «Μαλακάσα», που δεν προέρχεται από το μ..λ...κας αλλά από το αλβανικό τοπωνύμιο Malakashtër. Το Μαρκόπουλο βγαίνει από το όνομα Marco Polo, επειδή η περιοχή ανήκε σε κάποιον εξιταλισμένο Αλβανό. Και η λέξη «Πλάκα» άλλωστε αλβανική είναι: προέρχεται από το επίθετο plak, που σημαίνει «παλιός». Έτσι ονόμαζαν οι Αλβανοί της Αθήνας και της Αττικής την «Παλιά πόλη» στους πρόποδες της Ακρόπολης, την οποία οι λίγοι Έλληνες ονόμαζαν «Ριζόκαστρο». Εξυπακούεται ότι οι Αλβανοί ξεσηκώθηκαν το 1821, ενώ οι Ελληναράδες του Ριζόκαστρου «πέρα σφύριζαν». 

 
    Και για να καταλάβετε τις γελοιότητες στις οποίες οδηγούν οι απόψεις σας, ας πάρουμε τα Λιόσια, κοντά στην Αθήνα. Το τοπωνύμιο είναι αλβανικό, από λέξη που σημαίνει τον «λεβέντη», το «παλληκάρι» (εξ ου και το επώνυμο «Λιώσης»). Στα Λιόσια οδηγεί η οδός Λιοσίων, κάτω από την Αχαρνών. Ε, πρόσφατα, οι ελληναράδες του δικού σας τύπου αλλάξανε το όνομα των Λιοσίων σε «Ίλιον» και πήξανε (τα Λιόσια) σε ονόματα παρμένα από την Ιλιάδα του Ομήρου. Η οδός Λιοσίων όμως παραμένει. Την παίρνει λοιπόν κανείς και βγαίνει στο «Ίλιον», οι κάτοικοι του οποίου, μετά από λίγα χρόνια, θα πιστεύουν πως είναι κατευθείαν απόγονοι του Αχιλλέα και του Ιδομενέα και φυσικά θα ψηφίζουν ΠΑΣΟΚ, Σύριζα και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις.

 
    4. Και τώρα έρχομαι στο οικόσημο του Σολωμού, που μου παραθέτετε «για να με αποστομώσετε». Το ότι η οικογένεια του πατέρα του Σολωμού ήταν από την Κρήτη και έφτασε πάμπλουτη από την Κρήτη στη Ζάκυνθο είναι αναμφισβήτητο – και αν μπείτε στον κόπο να ανοίξετε μια παλιά, σοβαρή εγκυκλοπαίδεια, θα το διαπιστώσετε μόνος σας. Για παράδειγμα μπορείτε να απευθυνθείτε σε άρθρο επί του θέματος του κ. Σπανάκη στα Κριτικά Χρονικά εδώ.Επίσης αναμφισβήτητο είναι το ότι η πατρική οικογένεια του Σολωμού είχε τίτλο ευγενείας. Προσοχή όμως: Οι επί Βενετοκρατίας ευγενείς των Ιονίων νήσων, πολυάριθμοι ιδίως στη Ζάκυνθο, είχαν τίτλους που είχαν τοπική και μόνο αναγνώριση. Ήταν δηλαδή «κόντηδες» μόνο στο νησί τους και όχι σε άλλο σημείο της βενετικής επικράτειας. Αυτό ήταν φυσικό, διότι τίτλο ευγενείας μπορεί να δώσει μόνο βασιλιάς ή αυτοκράτορας και όχι ο επικεφαλής μιας δημοκρατίας (repubblica) όπως ο δόγης της Βενετίας. Αυτό σήμαινε ότι τα οικόσημα μόνοι τους τα φτιάχνανε όποτε και όταν θέλανε. Αυτό άλλωστε γίνεται και σήμερα, διότι υπάρχουν και ελληναράδες που θέλουνε να προβάλουν καταγωγή όχι μόνο από τον Βρασίδα και τον Πελοπίδα αλλά και από ευγενείς του Μεσαίωνα, οπότε, χωρίς να παίρνουνε υπόψη το ότι τίτλοι ευγενείας στην Ελλάδα δεν αναγνωρίζονται, φτιάχνουνε τσάτρα-πάτρα ένα «οικόσημο», το κοτσάρουνε και άντε μετά να εξηγήσεις στους ομοϊδεάτες τους ελληναράδες ότι, για να θεωρηθεί ένα οικόσημο σοβαρό, πρέπει να είναι καταγραμμένο σε πανευρωπαϊκά βιβλία ευγενών κ.λ.π.

 
    Για να ξανάρθουμε όμως στο «οικόσημο» του Σολωμού, υπενθυμίζω ότι οι –τοπικής εμβέλειας-  ευγενείς των Ιονίων νήσων αποκαλούνταν «κόντηδες». Το στέμμα όμως που φαίνεται στο «οικόσημο» που βρήκατε δεν είναι οικόσημο «κόντη» (κόμη). Είναι ιππότη ή, έστω, βαρώνου και αυτό μπορεί να το διαπιστώσει κανείς, εάν δει ένα άγαλμα του βαρώνου Σίνα (εάν δηλαδή έχει σωθεί κάποιο από τη λύσσα των δημοκρατικών δυνάμεων). Είναι δηλαδή στέμμα που «κοτσαρίστηκε», επειδή ήταν «φιγουράτο». Ο σταυρός φυσικά υπάρχει, προκειμένου να «διατρανωθεί» ο εκχριστιανισμός της οικογένειας. Το ψάρι όμως; Πράγματι είναι σολωμός – και μάλιστα καλοφτιαγμένος. Ξέρανε όμως τους σολωμούς στη Ζάκυνθο επί Βενετοκρατίας; Όχι βέβαια! Το οικόσημο, κατά συνέπεια, πρέπει να φτιάχτηκε επί Αγγλοκρατίας (1815-1864), οπότε και ο Σολωμός είχε αρχίσει να καθιερώνεται ως «εθνικός ποιητής των Ελλήνων» αλλά και οι Άγγλοι επικυρίαρχοι μια χαρά γνωρίζανε το ψάρι σολωμός – σε όλες του σχεδόν τις ποικιλίες.

 
    Αυτά – προς το παρόν.  Εγώ όμως δεν καταλαβαίνω γιατί τόσο πολύ εμμένετε στην –όπως εγώ πιστεύω, τελείως αβάσιμη- καταγωγή σας από τους Αρχαίους Έλληνες. Θέλετε να σας αναγνωρίσω και εγώ και ο κάθε Ευρωπαίος ως απόγονο του Λεωνίδα; Κανένα πρόβλημα!  Δείξτε θάρρος και γενναιότητα που απλώς να θυμίζει τον  Λεωνίδα της Σπάρτης και τους άλλους ήρωες της Αρχαίας Ελλάδας κι εγώ πρώτος θα σπεύσω να πω ότι κάτι από την αρχαία αρετή έχει μείνει μέσα σας. Εσείς όμως και οι όμοιοί σας τι θέλετε; Να ανέχεστε το σημερινό αίσχος, να φοβάστε ακόμα και να πείτε τη γνώμη σας, να κρύβεστε συστηματικώς πίσω από το δάκτυλό σας, να μην είσαστε σε θέση μια και μόνο δουλειά να φέρετε σε πέρας με σωστό τρόπο και όλοι όχι μόνο να σας συγχωρούν τα μειονεκτήματα του χαρακτήρα σας, αλλά και να σας «θαυμάζουνε», διότι κατάγεστε από τους Αρχαίους Έλληνες.

 
    Το επαναλαμβάνω: Θέλετε να μοιάσετε στους «Αρχαίους σας προγόνους»; Βοηθήστε να λυτρώσουμε την Ελλάδα από αυτούς που σήμερα της πίνουνε το αίμα και αναγνωρίζω –πρώτος εγώ-  ως παππούδες σας όχι μόνο τον Λεωνίδα και τον Πελοπίδα αλλά τον Δευκαλίωνα και την Πύρρα, εάν θέλετε.

 
    Υπάρχει όμως και  άλλη εξήγηση της ελληναράδικης ελληνοφροσύνης σας: Μήπως, λέω μήπως κατάγεστε από απογόνους εκχριστιανισμένων «αυτοχθόνων»; Αυτό, βέβαια, μόνο μια προσεκτική ανάλυση του επιθέτου σας θα μπορούσε να το δείξει.

 
    Από εδώ και πέρα, κ. Ανώνυμε, δεν υπάρχει πεδίο συζήτησης μεταξύ μας. Όλα τα κόμματα που κατέστρεψαν την Ελλάδα είναι πηγμένα στους ομοϊδεάτες σας. Πηγαίντε εκεί να συζητάτε όσο θέλετε για την καταγωγή σας από τον Ηρακλή, τον Αναξίμανδρο και τον ίδιο τον Φάβιο Πορκάριο, εάν έτσι σας αρέσει.