ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΗΣ ΠΟΥΡΙΤΑΝΙΚΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ

Άρθρο του d. Curzio Nitoglia                                                                                    

Μετάφραση: Ιωάννης Αυξεντίου

Το Αγγλικανικό Σχίσμα 

Οι Προτεστάντες της Αγγλίας, μετά το σχίσμα του Ερρίκου του Η', αποτελούνταν από ένα δίκτυο οικογενειών οι οποίες είχαν κατορθώσει να γίνουν πολύ ισχυρές οικονομικά και πολιτικά. Αυτό ασφαλώς οδήγησε σε μια κοινωνική και πολιτική κατάσταση που θα άλλαζε τη φύση του χριστιανισμού στην Αγγλία. Πριν τη Μεταρρύθμιση, τα δύο διακριτά χαρακτηριστικά του χριστιανισμού ήταν τα εξής: α) η πρωτοκαθεδρία του πνευματικού επί  του κοσμικού, δηλαδή της Εκκλησίας επί του κράτους και β) η εναντίωση της Εκκλησίας στην τοκογλυφία και στις χρηματιστηριακές δραστηριότητες. Κατά συνέπεια, ο χωρισμός της Βασιλείας από την Εκκλησία και η επιθυμία άντλησης κέρδους από την τοκογλυφία, έγιναν από τα βασικά κίνητρα για τον Αγγλικανικό επαναστατικό αγώνα. Πράγματι, ο Αγγλικανισμός, δεν μπορεί να αποκαλεστεί θρησκεία, με την ακριβή έννοια του όρου, καθώς είναι γεννημένος από την απληστία του βασιλιά Ερρίκου του Η' και από εκείνους του ευγενείς που ήθελαν να πλουτίσουν απαλλοτριώνοντας τις εκκλησιαστικές γαίες. Οι οικογένειες αυτές αργότερα θα αποτελούσαν τη συντηρητική ελίτ της Μεγάλης Βρετανίας. 

ΤΟ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ ΤΗΣ ΔΡΕΣΔΗΣ: ΑΓΝΩΣΤΕΣ ΠΤΥΧΕΣ

                           ΔΡΕΣΔΗ  1945  –  ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ  2016

Άρθρο του Riccardo Percivaldi                                                          

Μετάφραση-επιμέλεια: Ιωάννης Αυξεντίου

Σε αυτό το άρθρο παρουσιάζονται άγνωστες, στο ευρύ κοινό, πτυχές του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου που θα προκαλέσουν έκπληξη και αποτροπιασμό. Συνταρακτικές και οι αποκαλύψεις για τον ρόλο του Winston  Churchill.

«Οι ''δημοκράτες'', που υποστηρίζουν ότι απελευθέρωσαν τον γερμανικό λαό από τον Χίτλερ, δεν έφεραν τίποτα άλλο από τρόμο και καταστροφή. Στην Δρέσδη, σκότωσαν εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους σε μία μόνο νύκτα της κόλασης, και κατέστρεψαν αναρίθμητα έργα τέχνης. Οι γυναίκες που γεννούσαν τα παιδιά τους μέσα στα νοσοκομεία, πηδούσαν από τα παράθυρα με τα μωρά τους ακόμη κρεμασμένα από τους ομφάλιους λώρους και μετατρεπόταν σε στάχτη από τις εμπρηστικές βόμβες. Χιλιάδες άνθρωποι που καιγόντουσαν ζωντανοί έπεφταν μέσα  στις δεξαμενές  του νερού: μάταια, το φώσφορο συνέχιζε να καίει τις σάρκες τους και μέσα στο νερό. Ακόμη και οι ελέφαντες, τα λιοντάρια, του ζωολογικού κήπου μετατράπηκαν σε πύρινες δάδες. Όμως όλοι αυτοί, το νεογέννητο, η μητέρα, ο γέρος, ο τραυματισμένος στρατιώτης, το αθώο ζώο, πέθαναν με έναν φρικτό τρόπο στο όνομα της ''απελευθέρωσης''. »   Thomas  Brookes

ΠΡΩΚΤΙΚΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ…ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΙ

Γράφει ο Ιωάννης Αυξεντίου

Ο αποτελεσματικός...

Μετά την εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη, η ΝΔ έπαυσε και επισήμως να είναι η παράταξη της ''Δεξιάς'' (ουσιαστικά ποτέ δεν ήταν) και έγινε το μεγάλο κόμμα των φιλελεύθερων. Πριν την εκλογή του, ο  Κ. Μητσοτάκης έκανε μία εμβληματική πράξη: ψήφησε υπέρ του συμφώνου συμβίωσης για τους γκέι. Το έπραξε διότι έχει κάποιο ιδιαίτερο ενδιαφέρον γι’ αυτή την κατηγορία  ατόμων; Μάλλον όχι. Η πράξη του αυτή είχε ως σκοπό να φανερώσει και να σηματοδοτήσει την ιδεολογία του: δηλαδή, ότι είναι ένας πολιτικός αυθεντικά φιλελεύθερος. Πρέπει να επισημάνουμε, ότι τα τελευταία χρόνια δημιουργείται στην Ελλάδα ένας πόλος, αποτελούμενος από κόμματα και πολιτικούς (ΝΔ, Ποτάμι, Μάνος κλπ) μαζί με κάποιους ''περισπούδαστους'' δημοσιογράφους, ο οποίος (πόλος) πρεσβεύει τον οικονομικό και φιλοσοφικό φιλελευθερισμό: ένα μίγμα αποτελούμενο από την προάσπιση της ελεύθερης αγοράς και των ελεύθερων χρηματοπιστωτικών δραστηριοτήτων και ταυτόχρονα την υπεράσπιση των ''ατομικών δικαιωμάτων'', δηλαδή την εξύψωση της βούλησης του κάθε ατόμου πέραν από κάθε κοινωνικό, θρησκευτικό και ηθικό δεσμό.

ΟΙ «ΘΕΟΙ»: ΟΙ ΔΙΑΜΟΡΦΩΤΕΣ ΤΗΣ ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΣΚΑΚΙΕΡΑΣ ΤΟΥ 20ού ΑΙΩΝΑ

Mετά την έκδοση του βιβλίου του K. R. Bolton, Revolution from Above, το παρακάτω άρθρο επίλεκτου συνεργάτη μας έρχεται να διαφωτίσει πλήρως τα τεκταινόμενα στον πλανήτη μας. Διαβάστε το και συνδέστε το με τα τωρινά γεγονότα.

                                                                                                                                                       Θεόδοτος

 

Γράφει ο Θεόδωρος  Λάσκαρης                      

Σε προηγούμενα άρθρα σε αυτό το μπλογκ, έγινε η παρουσίαση των παρασκηνιακών διαδικασιών που οδήγησαν στον Α΄ Παγκόσμιο πόλεμο, στη δημιουργία της Σοβιετικής Ένωσης και στη συνέχεια της εθνικοσοσιαλιστικής Γερμανίας· εκείνων δηλαδή των γεγονότων που διαμόρφωσαν τις  γεωπολιτικές εξελίξεις του 20^ού  αιώνα, μέσα από τις οποίες προήλθε μία νέα τάξη πραγμάτων.

 Όμως ποιοι ήταν αυτοί που σχεδίασαν και πυροδότησαν αυτή την αιματηρή ‹‹κοσμογονία››; Την ιστορία αυτών των επίγειων θεών θα προσπαθήσουμε τώρα να σκιαγραφήσουμε. Στην  Ευρώπη  του 1600, οι σχέσεις των οπαδών του Πουριτανισμού με τον Ιουδαϊσμό ήταν τόσο έντονες, ώστε αρκετοί Πουριτανοί ασπάζονταν την ιουδαϊκή θρησκεία για να νοιώθουν ότι είναι περισσότερο αυθεντικοί. Γινόταν όμως και το αντίστροφο: υπήρχαν Ιουδαίοι που γίνονταν Πουριτανοί,  για να αποκτήσουν τίτλους ευγενείας και γενικώς για ανοίξουν τον δρόμο της κοινωνικής τους ανέλιξης.

πορτραίτο του Μenasseh ben Israel

Όσον αφορά ειδικώς αυτό, ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν τα γεγονότα στην Αγγλία. Εκείνη την εποχή, σε αυτήν τη χώρα, στους υψηλούς κύκλους των διανοουμένων Πουριτανών, ανθούσε το ενδιαφέρον για την εβραϊκή Καββάλα  και τον Ροδοσταυρισμό. Το αποτέλεσμα ήταν να διαμορφωθεί μέσα στους κόλπους του Πουριτανισμού  ένας  μυστικιστικός πυρήνας, ο οποίος εξωτερικά έφερνε την πουριτανική ταυτότητα, αλλά εσωτερικά ακολουθούσε τον εβραϊκό καββαλιστικό  γνωστικισμό. 

Η γνωστή ιστορικός Frances Yates γράφει: «Η επιστροφή των Ιουδαίων στην Αγγλία, και η προετοιμασία της από τον ραββίνο Menasseh ben Israel κατά την διάρκεια της διακυβέρνησης του Όλιβερ Κρόμγουελ, (ο οποίος ως πουριτανός συμπαθούσε τους Ιουδαίους) υπήρξε...στην ουσία το αποκορύφωμα της βαθμιαίας διαμόρφωσης της νέας συμπεριφοράς προς τους Εβραίους και την θρησκεία τους. Σε νεανική ηλικία  ο Menasseh ben Israel έγινε ραββίνος στο Άμστερνταμ και υπήρξε φημισμένος για τα γραπτά του που τράβηξαν την προσοχή όχι μόνον  των Ιουδαίων αλλά και των  Άγγλων. Σχεδόν όπως όλα τα μέλη της κοινότητας του Άμστερνταμ, ο  Menasseh ήταν ένας ένθερμος... Καμπαλιστής που περίμενε τον ερχομό του μεσσία(...)»