ΤΟ 'ΜΑΥΡΙΣΜΑ' ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΗΠΕΙΡΟΥ

Το παρόν άρθρο είναι ιδιαίτερα σοκαριστικό και ακόμα σοκαριστικότερες είναι οι αντίστοιχες φωτογραφίες που απεικονίζουν τις πρακτικές που περιγράφει το άρθρο. Αποφασίσαμε να μην διανθίσουμε το κείμενο με τέτοιες εικόνες. Ωστόσο, για όσους έχουν…γερό στομάχι, μπορούν να βρουν αρκετές αν βάλουν: ‘Nigerian ritualists’ σε οποιαδήποτε μηχανή αναζήτησης.

Γράφει ο Ιωάννης Αυξεντίου

Ας ξεκινήσουμε με μία ειδική αναφορά του Οργανισμού για τη Μετανάστευση και τους Πρόσφυγες του Καναδά. Ο (μεταφρασμένος) τίτλος της αναφοράς είναι: Νιγηρία: Η συχνότητα της τελετουργικής δολοφονίας και της ανθρωποθυσίας. Η αντιμετώπιση της αστυνομίας και του κράτους. (2009-2012). Το πλήρες κείμενο της αναφοράς μπορείτε να το βρείτε εδώ.

Aκολουθεί μεταφρασμένο ένα απόσπασμα από την αναφορά. Από το απόσπασμα έχουν αφαιρεθεί οι εντός του κειμένου παραπομπές για να γίνει πιο ευανάγνωστο. Για όσους ενδιαφέρονται, στο σύνδεσμο που παρατέθηκε πριν περιέχονται πλήρεις όλες οι παραπομπές.

 1. Επισκόπηση
Σύμφωνα με διάφορες πηγές, οι τελετουργικοί φόνοι στη Νιγηρία πραγματοποιούνται ώστε να αποκτηθούν μέρη του ανθρωπίνου σώματος και να χρησιμοποιηθούν σε τελετουργίες, μαγικά φίλτρα και ξόρκια. Η εφημερίδα του  Lagos, This Day εξηγεί ότι «οι ‘τελετουργοί’, γνωστοί και ως κυνηγοί κεφαλών, αναζητούν ανθρώπινα μέλη κατόπιν αιτήματος των βοτανοθεραπευτών, που τα ζητούν για τις θυσίες ή για την ετοιμασία των διαφόρων μαγικών φίλτρων». Κατά τον ίδιο τρόπο, η Daily Trust της Abuja αναφέρει ότι τα μέλη του ανθρωπίνου σώματος τα φέρνουν στους βοτανοθεραπευτές που τελούν τελετουργίες. Αυτές οι τελετουργίες έχουν ως κίνητρο την πεποίθηση ότι μπορούν να φέρουν δύναμη και πλούτο σε ένα άτομο. Οι πηγές δείχνουν επίσης ότι υπάρχει η πίστη ότι τα ξόρκια καθιστούν ανίκητο ένα πρόσωπο και το προστατεύουν απο αποτυχίες, ασθένειες, ατυχήματα και ‘πνευματικές επιθέσεις’.

Η.Π.Α., ΡΩΣΙΑ, EΥΡΩΠΗ ΚΑΙ ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΚΟΣΜΟΣ

Γράφει ο Γιώργος Παξινός

Στη σύγχρονη εποχή, γίνεται συνεχώς συζήτηση για τη γεωπολιτική και τις διεθνείς εξελίξεις, με κύριες αναφορές στην Αμερική, που προσωποποιεί τον εξω-ευρωπαϊκό Δυτικό κόσμο και τη Ρωσία ως εναλλακτική πολιτικο-οικονομική δύναμη και ως εθνική οντότητα που δεσπόζει πέρα από το πλαίσιο της παρακμής του Δυτικού Πολιτισμού.

Ποια όμως είναι η πραγματική μορφή του σημερινού κόσμου και πως επηρεάζει εμάς; Είναι γεγονός ότι ο σημερινός κόσμος βασίζεται και στηρίζεται στο status quo που προέκυψε ως αποτέλεσμα του Β’ΠΠ. Κατά τη διάρκεια αυτού, η καρδιά του Δυτικού Πολιτισμού και σχεδόν ολόκληρη η Ευρώπη εκμηδενίστηκε με ένα φοβερό μίσος που δεν είχε ξανα-υπάρξει ποτέ στην Ιστορία μεταξύ πολιτισμένων εθνών (τουλάχιστον στο λευκό κόσμο). Οι αλλαγές στον τρόπο διεξαγωγής του πολέμου είχαν ασφαλώς ήδη αρχίσει με την άφιξη της Νεωτερικότητας, ωστόσο η επιθυμία για ολοκληρωτική καταστροφή και ταπείνωση του αντιπάλου, όπως αυτή εκδηλώθηκε κατά τη διάρκεια του Β’ΠΠ αλλά και μετά το τέλος του ενάντια στις ηττημένες χώρες (κυρίως τη Γερμανία και την Ιαπωνία) ήταν κάτι το πρωτόγνωρο.

ΤΟΠΙΟ ΜΕ ΕΡΕΙΠΙΑ...

            

Άρθρο του Francesco Lamendola                                                                           

Μετάφραση: Ιωάννης Αυξεντίου

Τοπίο με τα ερείπια του Στρογγυλού Ναού, του Hubert Robert

Ένας αγαπητός μου φίλος, γυρίζοντας από το Παρίσι, πόλη από την οποία λείπουμε εδώ και πολλά χρόνια, μας έκανε μία απογοητευτική περιγραφή της παρακμής και της διάλυσης της 'douce France' ('γλυκιάς Γαλλίας'). Δηλαδη της εξαφάνισης της ταυτότητας της μέσα στο μεγάλο καζάνι της αναγκαστικής παγκοσμιοποίησης. Όχι μόνον στις περιφέρειες, αλλά ακόμη και στις ιστορικές συνοικίες, όπως στη Montmartre, συναντάς πλέον ένα Γάλλο, μάλλον έναν λευκό, κάθε δέκα, είκοσι άτομα. Και αυτοί οι ξένοι μιλούν στη γλώσσα τους, ντύνονται σύμφωνα με τις συνήθειες τους, έχουν τα μαγαζιά τους, ζουν μία παράλληλη ζωή και απόλυτα μη ενσωματωμένη με εκείνη των γηγενών. Ακόμη περισσότερο, δεν δείχνουν καμία επιθυμία και κανένα ενδιαφέρον να ενσωματωθούν. Δεν αγαπούν τη Γαλλία, ούτε τον ευρωπαϊκό πολιτισμό. Χωρίς αμφιβολία, αντιλαμβάνονται ότι, σε λίγα χρόνια, θα έχουν το πάνω χέρι χάρη στη γονιμότητα των γυναικών τους, όπως είχε προφητεύσει ο Αλγερινός Boumedienne και όπως επανέλαβε, μόλις προχθές, ο Τούρκος Ερντογάν. Ενώ την ίδια στιγμή, οι Ευρωπαίοι δεν έχουν τίποτα καλύτερο να κάνουν από το να φτιάχνουν νόμους με τους οποίους είναι πιο εύκολο να δίνεται το διαζύγιο, να γίνονται εκτρώσεις, να αλλάζεις φύλο, να αναγνωρίζεται το δικαίωμα στην ευθανασία, να παντρεύονται οι ομοφυλόφιλοι κλπ. 

Η ΓΕΝΙΑ ΤΟΥ ΕΡΑΣΜΟΥΣ

Άρθρο του Paolo Borgognone 

Μετάφραση: Ιωάννης Αυξεντίου

 

 Η γενιά του Εράσμους είναι ένα σχέδιο κοινωνικής μηχανικής και το αντικείμενο της κοινωνικής μαζικής παραγωγής του σύγχρονου καπιταλισμού (με άλλα λόγια, η γενιά του Εράσμους είναι το προϊόν της κοινωνίας στην οποία ζούμε).

Αυτή η άποψή μας επιβεβαιώνεται από τα όσα είπαν γι΄αυτό το θέμα κάποιοι 'διδάσκαλοι' του σύγχρονου [κοινωνικού] φιλελευθερισμού, όπως ο Daniel Cohn-Bendit και ο Umberto Eco. Πράγματι, ήταν αυτοί που θεωρητικολόγησαν την υποχρεωτική καθιέρωση της κοινωνίας Εράσμους, με στόχο την διάλυση κάθε συλλογικής ταυτότητας των ευρωπαϊκών λαών (εθνική ταυτότητα, θρησκευτική, ταξική, ακόμη και αυτής του φύλου) μέσα στο σκοπίμως  συγχητικό, μετα-εθνικό και μετα-ιδεολογικό μάγμα της 'Κοσμοπόλεως'. «Εγώ», ανέφερε επί του θέματος ο Cohn-Bendit, «θα ήθελα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή να χρηματοδοτεί κάθε χρόνο την φοίτηση στο εξωτερικό ενός εκατομμυρίου Ευρωπαίων φοιτητών που, στατιστικά, θα σύναπταν ερωτικές σχέσεις. Τι εθνικότητα θα είχε ο γιός μιας Ολλανδής γεννημένης στο Άμστερνταμ από γονείς Τούρκους και ένα Γάλλος  γεννημένος στο Παρίσι από Μαροκινούς γονείς; Ευρωπαϊκή».

Η ΕΙΔΟΠΟΙΟΣ ΔΙΑΦΟΡΑ

Γράφει ο Θεόδωρος Λάσκαρης

Scots Greys εναντίον γαλλικού πεζικού

Τo είδος των γεγονότων που σήμερα παρατηρούμε στον κόσμο: οι πόλεμοι, η τρομοκρατία, οι οικονομικοί ανταγωνισμοί και οι κρίσεις, δεν αποτελούν φυσικά ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της εποχής μας. Τα ίδια φαινόμενα υπήρχαν σε όλη την μακροχρόνια ιστορία του ανθρωπίνου γένους. Απλά, ανάλογα με την κάθε εποχή, αλλάζουν τα αίτια των συγκρούσεων και οι δυνάμεις που σε αυτές τις συγκρούσεις πρωταγωνιστούν. Σήμερα ο εβραϊκός και ο αγγλοσαξονικός (WASP) παράγοντας,  εχθές ο οθωμανικός, προχθές οι  ενδο-ευρωπαϊκοί ανταγωνισμοί μεταξύ των βασιλείων κ.λπ. Όπως λέει και το τραγούδι: «…νικημένο μου ξεφτέρι δεν αλλάζουν οι καιροί, με φωτιά και με μαχαίρι πάντα ο κόσμος προχωρεί».

Το θέμα είναι ότι στην εποχή μας, διαπιστώνουμε μία, εν μέρει, διάψευση των προαναφερθέντων στίχων, αφού, όντως, σημειώνεται μία ''αλλαγή στους καιρούς''. Δηλαδή, διαπιστώνουμε ότι υποκινούνται διαδικασίες που ποτέ πριν, στην μετά Xριστό εποχή, δεν συνέβησαν και αποτελούν την ειδοποιό διαφορά μεταξύ του σημερινού κόσμου και του περασμένου. Ακριβώς γι’ αυτό τον λόγο,οι ''πρωτάκουστες'' αυτές διαδικασίες, προσλαμβάνουν τον χαρακτήρα των ''σημείων των καιρών''.

Η ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΔΙΠΟΛΙΣΜΟΥ: ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΜΙΑΣ ΕΠΟΧΗΣ ΣΕ ΙΤΑΛΙΑ, ΑΥΣΤΡΙΑ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ

Γράφει ο Γιώργος Παξινός

Μετά τις αμερικάνικες εκλογές, ο καθένας πλέον μπορεί να παρατηρήσει ότι η πολιτική και κοινωνική κατάσταση δεν έχει αλλάξει μόνο τυπικά αλλά και ουσιαστικά. Τι ήταν αυτό που όμως άλλαξε;

Αυτό που βλέπουμε να έχει αλλάξει είναι η πόλωση που υπάρχει πλέον στην αμερικανική κοινωνία, η οποία θα μπορούσε να συνοψιστεί καθαρά σε δύο αντίθετες ομάδες: αυτούς που είναι υπέρ του σημερινού status quo της σύγχρονης εποχής (δηλ. πολυφυλετισμός, υπεράσπιση των συμφερόντων των εγχρώμων και των Σημιτών, υποβάθμιση των δυτικών αξιών, υποβάθμιση της φυλετικής και πολιτικής ιεραρχίας, της “αντικατάστασης” των λευκών δια της μετακίνησης έγχρωμων πληθυσμών και άνοδος του μητριαρχικού συμπλεγματικού αυτισμού) και αυτούς που ασυνείδητα ή και συνειδητά προσπαθούν να το διαλύσουν (δηλ. τους συνειδητούς ιδεολογικούς εχθρούς του συστήματος και τις όλο και πιο μεγάλες αλλά παθητικές μάζες των λευκών που επιδιώκουν και θέλουν ασυνείδητα μια άλλη διέξοδο προς μια πιο εθνοφυλετική πολιτική κατεύθυνση ενός έθνους-κράτους).

ΣΥΝΟΡΑ ΚΑΙ ΤΕΙΧΗ

 
Το πρακτορείο ταξιδιών Momondo έκανε ένα βίντεο το οποίο, για να ωθήσει στο ταξίδι, δείχνει, με ένα τεστ DNA, ότι οι εθνικές ταυτότητες δεν υπάρχουν και ότι όλοι είμαστε 'ξαδέλφια'. Ο επίσημος ύμνος των Ολυμπιακών του Ρίο ήταν ένα μείγμα από τους εθνικούς ύμνους όλου του πλανήτη (περίεργη σύμπτωση, επιλέχθηκαν μόνο τα μέρη που μιλούν για 'πρόοδο'…) και με ένα μήνυμα στο τέλος που αναφερόταν στην 'αδελφοσύνη των εθνών'. Εν ολίγοις, η ιδεολογία 'no  borders' διαχέεται.

Κρίμα, γιατί τα σύνορα δίνουν αξία σε αυτό που περιέχουν, καθιστώντας το χαρακτηριστικό. Το άνοιγμα των συνόρων σημαίνει ομογενοποίηση, πτώχευση, ισοπέδωση...Σημαίνει θάνατο.
             
                                                                            

                                                                                        «Εσύ οριοθετείς τους λαούς και τις πόλεις και  
                                                                                          τα μεγάλα βασίλεια: χωρίς εσένα κάθε πεδίο

                                                                                                       θα είναι σε  διαμάχη».                        

                                                                                                              (Οβίδιος, Fasti, II, 659-660)

Άρθρο του Claudio Mutti                                                                                               

Μετάφραση: Ιωάννης Αυξεντίου

Αφού διέσχισε την Ευρώπη σε αναζήτηση των βοδιών του Γηρυόνη, ο Ηρακλής έφθασε στην  νότιο Ιβηρία στην Ταρτησσό, όπου το Betis (το σημερινό Γουαδαλκιβίρ) εκβάλλει στον Ατλαντικό και εκεί τοποθέτησε, στη μνήμη της διάβασής του, δύο στήλες, την μία εμπρός από την άλλη, στα σύνορα της Ευρώπης και της Λιβύης. Ανακαλώντας το τελευταίο ταξίδι του Οδυσσέα, ο Δάντης θα επιβεβαιώσει την ιερότητα των ορίων που τοποθετήθηκαν από τον ήρωα στο δυτικό άκρο της Μεσογείου, ώστε «ο άνθρωπος πιο μακριά να μην πάει.»

Η ΣΤΑΥΡΟΦΟΡΟΣ ΑΣΠΙΔΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

Άρθρο του Girolamo Rossi

Μετάφραση: Ιωάννης Αυξεντίου

Οι ανθρωπολόγοι μιλούν για τοτεμικά ζώα ως σύμβολα, τα οποία συλλαμβάνουν την προσοχή, όχι διότι αντιπροσωπεύουν κάτι που είναι 'καλό για τροφή', αλλά διότι αντιπροσωπεύουν κάτι που είναι 'καλό για σκέψη'. Επηρεάζουν την φαντασία γιατί είναι συγκεκριμένες απεικονίσεις  στις οποίες ωστόσο είναι δυνατόν να συνδεθεί μία αφηρημένη έννοια. Αυτή η διαδικασία νοηματοδότησης του τοτεμικού συμβόλου έχει έναν ορθολογικό παράγοντα, που αφορά τον 'λόγο' που οι κοινωνικές ομάδες μπορούν να αναπτύξουν γύρω από το σύμβολο και έναν ενστικτώδη ή ανορθολογικό παράγοντα, που αφορά την αντήχηση που το ίδιο το σύμβολο μπορεί να έχει στην ψυχολογία του βάθους κάθε προσώπου. Εάν ένα σύμβολο έχει επιτυχία εξαιτίας του ότι είναι 'καλό για σκέψη', τότε και τα πολιτικά εμβλήματα έχουν μεγαλύτερη ή μικρότερη τύχη ανάλογα με τις σημασίες που σε αυτά μπορούμε να διαβάσουμε, τα νοήματα που ανακαλούν, τις συγκινησιακές αντηχήσεις που μπορούν να έχουν σε εμάς κλπ.

Η σταυροφόρος ασπίδα είναι χωρίς αμφιβολία -σε αυτή την προοπτική- ένα καλό σύμβολο για σκέψη, γιατί παρουσιάζει μία εξαιρετική φαινομενολογία: κράτησε ως σύμβολο του κόμματος των χριστιανών Ιταλών για σχεδόν έναν αιώνα, σημείωσε μεγάλες εκλογικές νίκες ήδη από το ντεμπούτο του το 1919, ως έμβλημα του νεογέννητου Λαϊκού Κόμματος του Luigi Sturzo. Αλλά προπάντων αναγνωρίστηκε ως μία αποτελεσματική σύνθεση, η ίδια η ουσία, του χριστιανικής έμπνευσης κόμματος από μία πολυ ευρεία εκλογική βάση, ευρισκόμενη σε κάθε περιοχή της χώρας και αποτελούμενη από άτομα διαφορετικής κουλτούρας και κοινωνικής τάξης. Σύμβολο λοιπόν καλό, αλλά και εύκολο για την σκέψη λόγω της αμεσότητας του και της εκφραστικής του δύναμης. 

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΤΕΧΝΙΚΗ ΤΗΣ ΗΤΤΑΣ

Άρθρο του Francesco Lamendola

Μετάφραση: Ιωάννης Αυξεντίου

Το 1963 εκδόθηκε το ιστοριογραφικό αριστούργημα ενός εξαιρετικού ιταλού ερευνητή και συγγραφέα, του Franco Bandini, ο τίτλος του ήταν ''Η Τεχνική της ήττας'' και ήταν αφιερωμένο στις πρώτες σαράντα ημέρες της παρέμβασης στον πόλεμο της Ιταλίας το 1940, μέχρι την μάχη της Punta Stilo. Η θέση του Bandini, πολιτικά μη ορθή, είναι ότι ήταν η Μ.Βρετανία που ήθελε, με οποιοδήποτε κόστος, η Ιταλία να εισέλθει στο μέτωπο δίπλα στην Γερμανία, διότι μόνον έτσι, με την επέκταση της σύγκρουσης που θα προέκυπτε (Μεσόγειος, Βαλκάνια, βόρεια και ανατολική Αφρική) οι ΗΠΑ θα έσπαγαν την αδράνεια τους και θα παρατάσσνταν στο πλευρό της Αγγλίας. Η πρωτοτυπία της θέσης του Franco Bandini δεν σταματά εδώ, υποστηρίζει επίσης ότι η ιταλική στρατιωτική κάστα, και όχι μόνον εκείνη, έκανε τα πάντα για να χάσει τον πόλεμο και ότι με μία διαφορετική στρατηγική σχεδίαση των επιχειρήσεων, θα μπορούσε να επιφέρει εντελώς διαφορετικά αποτελέσματα. Ο λόγος ήταν η επιθυμία να ανατραπεί ο Φασισμός, έτσι ώστε πολλοί εκπρόσωποι του οικονομικού και βιομηχανικού κόσμου να διασφαλίσουν τα εγωιστικά συμφέροντα τους και επίσης το γεγονός πως πολλοί στρατηγοί και ναύαρχοι ήταν φίλο-Βρετανοί.

Η ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ ΚΑΙ Ο ΔΕΙΚΤΗΣ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗΣ ΤΩΝ ΧΩΡΩΝ

Το παρόν άρθρο έχει γραφτει βάσει των ιταλικών δεδομένων και του ιταλικού δείκτη νοημοσύνης (Δ.Ν. ή IQ), ο οποίος είναι, σύμφωνα με τις περισσότερες μετρήσεις, ο υψηλότερος στην Ευρώπη. Αντίστοιχες όμως συνέπειες με αυτές που αναλύονται στο άρθρο υπάρχουν για όλες τις ευρωπαϊκές χώρες. Ειδικότερα δε για αυτές με χαμηλό -για δεδομένα λευκού πληθυσμού- Δ.Ν. όπως η Ελλάδα. (Σημ. Διαχ. παρακαλούνται όσοι ενοχληθούν από αυτό το στοιχείο να μην αρχίσουν να διαμαρτύρονται ανοήτως. Πέρα από τις έρευνες υπάρχει και η εμπειρική δυνατότητα διαπίστωσης του: οι πολιτικές επιλογές των νεοελλήνων και η πλήρη κυριαρχία της αριστεράς στην Ελλάδα). 

Πηγή: identità 

Μετάφραση: Ιωάννης Αυξεντίου

Η Ιταλία υπήρξε ανέκαθεν μία επικράτεια χωρίς πόρους στο υπέδαφος: δεν έχουμε πετρέλαιο, δεν έχουμε σημαντικές ποσότητες ορυκτών. Όλος ο πλούτος αυτής της χερσονήσου, από πάντα, εξαρτάται αποκλειστικά από τις ικανότητες των κατοίκων της.

Και η ικανότητα είναι η άμεση έκφραση  της ευφυΐας. Αυτό σημαίνει ότι εάν για έναν οποιοδήποτε λόγο, η συλλογική ευφυΐα όσων βρίσκονται στην Ιταλία -ο μέσος όρος μεταξύ των κατοίκων της- κατεβεί, ή ακόμη χειρότερα καταρρεύσει, θα διαπιστώσουμε μία κάμψη του μοναδικού πόρου που διαθέτουμε: της ευφυΐας. Και κατά συνέπεια του επιπέδου ευημερίας που έχουμε επιτύχει.

ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΟΛΥΠΟΛΙΤΙΣΜΟ ΣΤΗΝ ΒΙΟΠΟΙΚΙΛΟΤΗΤΑ...

Γράφει ο Ιωάννης Αυξεντίου

Η εποχή μας προοδεύει με μεγάλα άλματα. Τώρα πλέον δεν έχω καμία αμφιβολία, και αυτό το οφείλω σε μία εκπομπή της κρατικής τηλεόρασης την οποία έτυχε να παρακολουθήσω πριν από κάποιο καιρό. Η δημοσιογράφος συζητούσε με έναν ιστορικό (καθηγητή πανεπιστημίου) ο οποίος έχει διοριστεί στο υπουργείο παιδείας. Αφού  μίλησαν για την άνοδο της ''ακροδεξιάς'' στην Ευρώπη και τους ''κινδύνους'' που  επιφέρει αυτό το γεγονός μια που οι ευρωπαϊκές κοινωνίες μπορεί να οδηγηθούν σε ''συντηρητικές συμπεριφορές'', αφού ανέπτυξαν και άλλες τέτοιες μπουρδολογίες με τις οποίες σήμερα κάποιος κτίζει καριέρες και μπορεί να γίνει ότι επιθυμεί, έφθασαν και στο θέμα του ''ρατσισμού'' και της ''ξενοφοβίας''. Σε αυτό το σημείο ο ''πεφωτισμένος'' καθηγητής λέει:  «Η ακροδεξιά μπορεί να θέσει σε κίνδυνο την ΒΙΟΠΟΙKIΛΟΤΗΤΑ της Ευρώπης», εννοώντας προφανώς ως ''βιοποικιλότητα'' την ύπαρξη πακιστανικών, μαροκινών, τουρκικών και αφγανικών ''βιολογικών στοιχείων'' στην ήπειρο μας. 

Ο ΙΔΙΟΚΤΗΤΗΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ

Άρθρο του Maurizio Blondet.

Μετάφραση: Ιωάννης Αυξεντίου

Θα ακούσατε ίσως με ποιο τρόπο το Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο υποδέχθηκε την ομιλία του Nigel Farage –ένα μέλος αυτού του κοινοβουλίου- την επόμενη του Brexit: φωνές, σφυρίγματα, ξεσπάσματα θυμού, συμπεριφορές θυμωμένων γάτων. Λοιπόν, περνούν δύο ημέρες, και το ευρωκοινοβούλιο ακούει με λατρευτική σεβάσμια σιγή, διακοπτόμενη μόνον από χειροκροτήματα θαυμασμού, τον δισεκατομμυριούχο  George Soros.

Τώρα, ένας αφελής, θα μπορούσε να αναρωτηθεί: υπό ποιο τίτλο ο Soros μιλά στο ευρωκοινοβούλιο, με πρόσκληση του ίδιου του κοινοβουλίου; Σε μία Ευρώπη που βρίσκεται σε ''συνεχές πένθος'' για το ολοκαύτωμα, και σε άγρυπνη ''αντιφασιστική'' επιφυλακή, το άτομο αυτό θα έπρεπε να είχε συλληφθεί για ναζιστικά εγκλήματα και αντισημιτισμό: όπως ο ίδιος έχει πει πολλές φορές, το 1944 στην Βουδαπέστη μαζί με τον αγαπημένο του πατέρα, βοήθησε τους αξιωματούχους του Τρίτου Ράιχ να κατάσχουν την περιουσία των εβραίων οι οποίοι μετά στέλνονταν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Υποστήριξε μάλιστα ότι εκείνη η περίοδος ήταν η πιο ευτυχισμένη της ζωής του. Και πάλι ένας αφελής, θα μπορούσε να αναρωτηθεί πως το εβραϊκό σύστημα που κυνηγά τους ναζιστές και τους συνεργάτες τους, αφήνει να του ξεφύγει ένα τόσο μεγάλο ''ψάρι'' και δεν του ζητά αποζημιώσεις και όλα τα σχετικά, όπως κάνει με τους γερμανούς φορολογούμενους. Και όμως αυτός ο κύριος είναι ελεύθερος και κυρίαρχος, παρόλο που κρέμεται από πάνω του ένα διεθνές ένταλμα σύλληψης που ζητήθηκε από τον Βλαντίμιρ Πούτιν για τη χρηματοδότηση εσωτερικής υπονόμευσης στη Ρωσία.

ΤΑ ΚΤΗΝΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΟΡΘΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΕΣ ΤΩΝ ΞΕΦΤΙΛΙΣΜΕΝΩΝ ΛΑΩΝ

Γράφει  ο  Θεόδωρος  Λάσκαρης

Η  φράση  «ο βιασμός της Ευρώπης», δεν αποτελεί πλέον ένα σχήμα λόγου με πολιτική και ιδεολογική σημασία. Έγινε μία φράση με κυριολεκτική σημασία. Οι ευρωπαίες γυναίκες, σε όλα τα πλάτη και μήκη της Ευρώπης, βιάζονται σεξουαλικά από στίφη που το καθεστώς της πολιτικής ορθότητας αποκαλεί ''άτομα με μεταναστευτικό υπόβαθρο'' και ''παράτυπους μετανάστες''. Ταυτόχρονα, μικρά παιδιά μεγαλώνουν μέσα σε οικογένειες ομοφυλόφιλων ζευγαριών οι οποίες αποκαλούνται ''εναλλακτικές μορφές οικογένειας''.

Τα καθεστώτα όχι μόνον δεν αντιτάσσονται σε όλη αυτή την κατάσταση, αλλά την υποβοηθούν με χίλιους δύο τρόπους φανερούς ή κρυφούς. Είναι πλέον προφανές ότι μία κάστα πολιτικών αποτελούμενη από ανθρώπους κτηνώδεις, διανοητικά και ψυχικά ανάπηρους, σεξουαλικά ανώμαλους, συνεπικουρουμένη από σιχαμένους δημοσιογράφους, έχει πάρει τα ηνία της εξουσίας σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες.

ΔΙΑΤΑΓΗ ROTHSCHILD: ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΤΕ ΤΗ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ

Γράφει ο Θεόδωρος Λάσκαρης

Liberation (ιδιοκτησίας E.Rothschild):

Γιατί πρέπει να νομιμοποιηθεί η

 μετανάστευση

Το ευρωπαϊκό και ατλαντικό establishment, ως συνήθως, κοροϊδεύει τους υπηκόους του και ταυτόχρονα εφαρμόζει τα μυστικά του σχέδια χρησιμοποιώντας κάθε μέσον. Εδώ δεν θα ασχοληθούμε με το γεγονός ότι οι πολεμικές συρράξεις και επαναστάσεις, που οι ατλαντικές υπηρεσίες δημιουργούν στις διάφορες χώρες της ανατολής και της Αφρικής, είναι αυτές που συμβάλλουν στην δημιουργία μεταναστευτικών ρευμάτων.

Σε αυτό το άρθρο θέλουμε απλώς να πούμε τα αυτονόητα (στην εποχή μας  όποιος  λέει το αυτονόητο επιτελεί… ιεραποστολή)όσον αφορά τις δικαιολογίες που το σύστημα προβάλει για το μεταναστευτικό πρόβλημα: «τι μπορούμε να κάνουμε;», «πως να τους εμποδίσουμε;», «δεν υπάρχουν αποτελεσματικοί τρόποι», κλπ. Αμέσως μετά, αρχίζουν τα σπαρακτικά και μελοδραματικά  σόου των μέσων μαζικής ενημέρωσης.

Και τώρα ερχόμαστε στα μέτρα που περιλαμβάνει το σχέδιο δράσης για τη μετανάστευση, που αποφασίστηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση: γενικολογίες και χωρίς ουσιαστική αποτελεσματικότητα, απλώς για να καθησυχάζουν τον κόσμο και τις όποιες πολιτικές αντιδράσεις. Μάλιστα, ο Jean-Claude Juncker προσπάθησε να περάσει αυτό που συμβουλεύει  η εφημερίδα Liberation, δηλαδή την νομιμοποίηση της μετανάστευσης. Μπορεί να μην τα κατάφερε , αλλά η κίνηση του είναι ενδεικτική των πιέσεων που ασκούνται προς αυτή την κατεύθυνση.

ΜΙΑ ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΟΣ ΕΞΗΓΕΙ ΚΑΙ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΕΙ

 Γράφει ο  Θεόδωρος Λάσκαρης

Ονομάζεται  Ida Magli και είναι μία από τις πιο γνωστές ανθρωπολόγους της Ιταλίας. Δίδαξε στα μεγαλύτερα πανεπιστήμια της χώρας της, και  έχει συγγράψει εκατοντάδες έργα που αναλύουν τα κοινωνικά φαινόμενα με την μέθοδο της ανθρωπολογικής επιστήμης. Στο πρόσφατο βιβλίο της με τον τίτλο "Μετά τη Δύση", εξηγεί τους κινδύνους που κρύβουν για την ανθρώπινη ψυχονόητικη υπόσταση και τον Δυτικό πολιτισμό, η επιβολή της ''πολιτικής ορθότητας'' και το πολυπολιτισμικό μοντέλο κοινωνιών.

 Θα αναφέρουμε μερικά αποσπάσματα από αυτό το έργο της ,τα οποία έχουν ιδιαίτερη σημασία γιατί εξετάζουν με αυστηρά επιστημονικά κριτήρια, τα προαναφερθέντα φαινόμενα:

«Η ''πολιτική ορθότητα'' αποτελεί την πιο ριζική μορφή πλύσης εγκεφάλου που οι κυβερνήτες επέβαλαν ποτέ στους υπηκόους τους. Η αντιστοιχία σκέψης-γλώσσας είναι, πράγματι, πρακτικά αυτόματη• η εισαγωγή μιας εννοιολογικής στρέβλωσης σε αυτήν την αντιστοιχία, σημαίνει ότι κατάσχουμε το φυσικό όργανο της ζωής στο οποίο έχει εναποτεθεί το ανθρώπινο είδος: την προσαρμογή του εγκεφαλικού λογικού συστήματος στην αντίληψη της πραγματικότητας κατά την γλωσσική διατύπωση των εννοιών, εμποδίζοντας έτσι και την οποιαδήποτε αλλαγή ή μετασχηματισμό.

Ο ΜΥΣΤΗΡΙΩΔΗΣ ALEXANDRE KOJEVE, O JEAN MONNET ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΑ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

Γράφει ο Ιωάννης Αυξεντίου

                                                                     

                                                                   «Θέλουμε να δημιουργήσουμε  ένα  υπερ- 

                                                                             κράτος  χωρίς  ο  κόσμος  να  το αντιληφθεί.»                                      

                                                                                                                                     Jean  Monnet

                                                                                                           

O Jean Monnet στο εξώφυλλο του Time

Πολλοί ήταν αυτοί που συνετέλεσαν στην δημιουργία της "Ευρωπαϊκής οικονομικής Ένωσης", όμως δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι το πρόσωπο που  έπαιξε ίσως τον πιο καθοριστικό ρόλο, ήταν ο Jean Monnet (1888 – 1979), ένας άνθρωπος που δεν είχε εκλεγεί από κανένα θεσμό, και άρχισε την επαγγελματική του δραστηριότητα ως έμπορος κονιάκ. Μετά το τέλος του πρώτου παγκοσμίου πολέμου, αρχίζει να ασχολείται με την πολιτική και το  1919 διορίζεται με την βοήθεια του Georges Clemenceau και του Arthur Balfour ως αναπληρωτής γενικός γραμματέας στα Ηνωμένα Έθνη. Αργότερα ταξιδεύει στις ΗΠΑ, στην Αγγλία, και  στην Γαλλία ασχολούμενος με οικονομικές και βιομηχανικές υποθέσεις  που του ανέθεταν οι κυβερνήσεις αυτών των κρατών, και έτσι αρχίζει να αποκτά υψηλές διασυνδέσεις και να επηρεάζει διάφορους παράγοντες του ευρωπαϊκού πολιτικό-οικονομικού establishment. Το 1951 τον προσλαμβάνει το ΝΑΤΟ ως έναν από τους τρείς ''σοφούς'' που ήταν υπεύθυνοι για την εφαρμογή του σχεδίου Marshall. Το 1952 είχε δηλώσει πιο είναι το όνειρο του για το μέλλον των ευρωπαϊκών χωρών:  «Τα ευρωπαϊκά έθνη θα πρέπει να κατευθυνθούν προς τον σχηματισμό ενός υπερ-κράτους, χωρίς αυτό να γίνει αντιληπτό από τους λαούς τους. Ο στόχος αυτός θα μπορέσει να επιτευχθεί διαμέσου διαδοχικών βημάτων,  καθένα από τα οποία θα είναι κρυμμένο υπό το πέπλο των οικονομικών στόχων.» Όπως εξάλλου είχε δηλώσει ο στρατηγός Charles de Gaulle, ο σκοπός του Jean Monnet ήταν η δημιουργία ''υπερεθνικών  τεράτων''. Αυτοί που κατά τον Jean  Monnet θα αναλάβουν να φέρουν εις πέρας αυτό το σχέδιο, είναι οι τεχνοκράτες και οι γραφειοκράτες, οι οποίοι θα αποτελέσουν την νέα ''αριστοκρατία''. Εξάλλου, όπως προαναφέραμε, ο ίδιος ο Jean Monnet δεν έλαβε ποτέ μέρος σε εκλεγμένες κυβερνήσεις, αλλά, όπως γράφει ο François Duchêne: «κρίθηκε ότι κατέχει μία απόκρυφη δύναμη, συνωμοτική, μυστηριώδη, που είναι αυτή του τεχνοκράτη».

Η ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΕΝΟΣ ΠΡΩΗΝ ΤΡΟΤΣΚΙΣΤΗ: ΓΙΑΤΙ ΘΕΛΑΜΕ ΠΑΝΤΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ.

Πηγή: Identità.com.

Μετάφραση & σχολιασμός: Ελευθέριος Αναστασιάδης.

 

 

Ο Peter Hitchens

Ο Peter Hitchens  πρώην οπαδός της ριζοσπαστικής αριστεράς, μέλος των  Τροτσκιστικών σοσιαλιστών από το 1969 έως το 1975, σήμερα γνωστός δημοσιογράφος, έχοντας μετανιώσει για το παρελθόν του, γράφει στην Mail on Sunday την ομολογία του και ταυτόχρονα καταγγέλλει: "Πως εγώ είμαι εν μέρει υπεύθυνος για την μαζική μετανάστευση."

 Όταν ήμουν ένας μαρξιστής επαναστάτης, είμασταν όλοι υπέρ της όσο δυνατόν μεγαλύτερης μετανάστευσης. Όχι γιατί μας άρεσαν οι μετανάστες, αλλά γιατί δεν μας άρεσε πως ήταν η Βρετανική κοινωνία. Είδαμε τους μετανάστες -από οποιοδήποτε μέρος- ως συμμάχους ενάντια στην συντηρητική  κοινωνία που ήταν ακόμη η χώρα μας στα τέλη της δεκαετίας του ’60. Θέλαμε να τους χρησιμοποιήσουμε σαν λοστό. Επίσης, μας άρεσε να αισθανόμαστε ''ανώτεροι'' από τους κοινούς ανθρώπους - συνήθως των πιο φτωχών ζωνών της Μ. Βρετανίας- που είδαν τις συνοικίες τους να μεταμορφώνονται ξαφνικά σε δήθεν ''σφύζουσες κοινότητες''. Εάν είχαν το κουράγιο να εκφράσουν τις πιο ήπιες αντιρρήσεις, αμέσως τους κατηγορούσαμε για ''ρατσισμό''. Ήταν εύκολο.

 

EΥΡΩΠΗ, ΑΝΑΣΤΗΣΟΥ!

Πηγή: Identità e Tradizione
Μετάφραση–επιμέλεια: Ελευθέριος  Αναστασιάδης

Ludwig Fahrenkrog, η Γη των Προγόνων μας

Ως ευρωεθνικιστές  έχουμε  το επιτακτικό καθήκον να είμαστε καλοί πατριώτες ευρωπαίοι. Δηλαδή την ηθική υποχρέωση να υπερασπίσουμε τις δικές μας κοινότητες του Αίματος και του Εδάφους, να αντιταχθούμε με όλες τις δυνάμεις μας στα κακά που από πολύ καιρό πλήττουν την Ευρώπη: την αλλογενή μετανάστευση, την μασονική παγκοσμιοποίηση, τον κομμουνιστικό υλισμό, τον καπιταλιστικό φιλελευθερισμό. Από την παράδοση προέρχεται η αληθινή έννοια της πατρίδας, που ο αρχηγός των εξεγερμένων της Βανδέας François de Charette, σε θανάσιμο αγώνα εναντια στους ιακωβίνους επαναστατες, εξέφρασε με πληρώτητα: «Η πατρίδα για εμας είναι τα χωριά μας, οι εκκλησίες μας, οι τάφοι μας, όλα αυτά που οι πατέρες μας αγάπησαν πριν από εμας. Η πατρίδα μας είναι η πίστη μας, η γη μας…». Πατριώτες λοιπόν, ριζωμένοι στην αγάπη για τους Λαούς της Ευρώπης, για τις Εθνικες  κοινοτητες μας, για την Παραδοσή μας, για την Ιστορία μας, για την χιλιόχρονη Πίστη μας. Τυλιγμένοι μέσα σε χιλιόχρονες σημαίες που ποτέ δεν γνωρισαν την ήττα, σημαίες που παραλάβαμε από τους προγόνους μας ως κληρονομιά των ένδοξων εποχών, και που σήμερα τις κυματίζουμε ξανά στον ορμητικό άνεμο της ιστορίας. Η παγκοσμιοποίηση, που δεν είναι μία συνομοσιολογική εφεύρεση, αλλα αντίθετα ένα σχέδιο κοινωνίας, ολοκληρωμενο, οργανικό (επεξεργασμενο σε μασονικά-τεχνοκρατικά περιβάλλοντα) που προχώρησε με σταδιακά βήματα (για να γίνει πιο ''ευπεπτο'' στους λαούς) έχει ως τελικό σκοπό να επιβάλλει μία Νέα Παγκόμια Τάξη, θεμελιωμενη πάνω στην καταστροφή και στα συντρίμια της εθνικής ταυτοτητας και της Παράδοσης των ευρωπαίκων λαών. Ενα συγκεκριμένο σχεδιο που θα επιριάσει κάθε όψη της ζωής μας. Μαζικές εισβολές αλλοδαπών, κοινωνίες πολυφυλετικές, καταστροφή της παραδοσιακής οικογένειας, υπογεννητικότητα, καταστροφή της κοινωνικης πρόνοιας, θρησκευτικός συγκριτισμός: αυτά είναι τα τοξικά συστατικά της  νέας τάξης που συγκεκριμένα οικονομικά, πολιτικά και αποκρυφιστικά περιβάλλοντα εισαγάγουν για να μεταμορφώσουν ή πιο σωστά, για να υπονομέψουν τις χιλιόχρονες κοινότητες του Αίματος και της Γης. Μία πραγματική μυστική κυβερνηση που κινείται  στα παρακήνια της επίσημης πολιτικής, με  τεράστια δύναμη, πρσγματοποιεί  το τόσο εξυμνημενο «παγκόσμιο χωριό».

ΔΑΝΕΙΑ ΑΥΤΕΠΙΣΤΡΟΦΑ (ΜΠΟΥΜΕΡΑΝΓΚ)

Το παρακάτω άρθρο αν και γραμμένο το 2010 θεωρούμε πως περιέχει καίριες πληροφορίες για το ζήτημα των δανείων που κάθε Έλληνας ωφείλει να γνωρίζει, για αυτό και το δημοσιεύουμε. 

Γράφει ο Θωμάς Θεολόγης

Ἐκτός ἀπό τόν γνωστό μύθο τοῦ λαγοῦ καί τῆς χελώνας, σύμφωνα μέ τόν ὁποῖο ἡ χελώνα κέρδισε τό λαγό σέ ἀγώνα δρόμου, ὑπάρχει κι ἕνας ἄγνωστος, σύμφωνα μέ τόν ὁποῖο ἕνας χελῶνος ἀπαύτωσε ἕνα λαγό! Τό συμβάν προέκυψε ὡς ἑξής: Ἕνας πεινασμένος ἀετός εἶδε ἀπό ψηλά ἕνα λαγό κι ἐφόρμησε καθέτως νά τόν καταβροχθίσει. Ὁ λαγός, πανικόβλητος, χώθηκε σέ μιά τρύπα πού βρήκε μπροστά του καί γλύτωσε. Πρίν ξεθαρρέψει καί βγεῖ ἀπό τή σήραγγα πού ὁδηγούσε σέ χελονοφωλιά, νά ’σου ἕνας χελῶνος πού πήγαινε νά πλαγιάσει. Βλέποντας τά ὀπίσθια τοῦ λαγοῦ μπροστά του ἀναπάντεχα, τόν ἀπαύτωσε! Τότε ὁ λαγός εἶπε μέ παράπονο: «Χάριν τοῦ ἀετού, γ……. με κι ἐσύ, χελώνα».

Γνώριζα, βέβαια, πώς οἱ σύμμαχοί μας, πότε ντυμένοι ὡς «Προστάτιδες Δυνάμεις», πότε ἡμίγυμνοι ὡς ΑΝΤΑΝΤ καί τώρα τσίτσιδοι ὡς Τρόϊκα, μᾶς ἀπαύτωσαν κατά συρροήν!.. Ἄν τά γράφω αὐτά σήμερα, 8 Σεπτεμβρίου 2010, δέν τό κάνω τυχαίως. Ὁ χθεσινοβραδινός λόγος τοῦ Γάλλου Εὐρωβουλευτοῦ κ. Μπεντίτ, ἐνώπιον τῆς Κομισιόν στό Στρασβούργο, μοῦ ’φερε παλιές ἀναμνήσεις. Εἶπε - γιά ὅσους δέν τόν παρακολούθησαν - ὅτι γιά νά εἰσπράξουμε τή β΄ δόση τοῦ δανείου, μᾶς ὑποχρέωσαν νά προμηθευτοῦμε ὁπλικά συστήματα, ἀπό τή Γαλλία καί τή Γερμανία! Διαπιστώνω, μέ λύπη μου, ὅτι ἰσχύει τό σύστημα πού ἐφαρμόστηκε καί πρίν ἀπό 185 χρόνια κι ἐξηγοῦμαι:

Στίς 7 Φεβρουαρίου 1825 εἶχε συνομολογηθεῖ στό Λονδίνο τό β΄δάνειο, ὕψους 2.000.000 λιρῶν, πρός 55,5% τοῦ ὀνομαστικοῦ κεφαλαίου. Κρατηθείτε καλά, γιατί ἕπονται οἱ κρατήσεις: Τόκοι δύο ἐτῶν 200.000, χρεόλυτρον ἑνός ἔτους 20.000, διάφορα μεσιτικά 68.000, διάφορα ἔξοδα καί ζημιές 13.700, ἐξαγορά ὁμολογιῶν τῶν δύο δανείων 212.220, ναυπήγηση δύο φρεγάδων στήν Ἀμερικήν 156.600, γιά τούς διαπραγματευτές 15.487, γιά πολεμοφόδια καί ἐξοπλισμό 77.200, ναυπήγηση 6 ἀτμοκινήτων πλοίων 123.300, μισθοδοσία λόρδου Κόχραν 73.000, σύνολον 923.507.

ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ COUDENHOVE-KALERGI: Η ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ

Σημείωση περί του άρθρου (3/6/2014). Το παρόν μεταφρασμένο από τα ιταλικά άρθρο μας φαίνεται να αποτελεί από τα πιό διαδεδομένα άρθρα του μπλογκ μας και είναι προφανώς αυτό που γνώρισε στο ελληνικό κοινό το σχέδιο των οραματιστών της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την εξαφάνιση των Ευρωπαϊκών εθνών δια της μιγαδοποίησης τους. Αν και ασφαλώς χαιρόμαστε για την συμβολή μας αυτή, πρέπει να αναφερθούν κάποια θέματα τα οποία μας έχουν προβληματίσει ως μπλογκ. Πρώτον, το άρθρο αυτό το δανείστηκαν και αναπαρήγαγαν πολλαπλές ιστοσελίδες και μπλογκς, κάποια εκ των οποίων δεν θεώρησαν απαραίτητο να πουν από που το πήραν. Σε αυτή τη κατηγορία ανήκει και η επίσημη ιστοσελίδα μεγάλου κόμματος που το παρουσίασε εμμέσως πλην σαφώς ως δική της μετάφραση... Δεύτερον, παρατηρήθηκε το φαινόμενο κάποιοι, σχετιζόμενοι με το ίδιο κόμμα, να χρησιμοποιήσουν το ελληνικό κείμενο για να το μεταφράσουν στα αγγλικά (με εμφανείς και κωμικές μεταφραστικές παρανοήσεις λόγω της διπλής μετάφρασης) χωρίς ασφαλώς να αναφέρουν από που πήραν το παρόν άρθρο. Τρίτον, διάφοροι "εθνοσωτήρες" (με τρισεκατομμύρια...) δίνουν διαλέξεις επί του σχεδίου Coudenhove-Kalergi αυτοπροβαλλόμενοι ως αυτοί που απεκάλυψαν στο κοινό το σχέδιο (τη στιγμή που για αυτό έχουν γραφεί σε πολλαπλές γλώσσες δεκάδες άρθρα ήδη από τη δεκαετία του 1960). 

Είναι νομίζω κατανοητό πως εάν οι άνθρωποι που θέλουν να "σώσουν" την Ελλάδα είναι τέτοιας ποιότητας χαρακτήρος και νοημοσύνης, τότε ως λαός και ως πολιτικός χώρος έχουμε σοβαρότατο πρόβλημα. 
                     
                                                                                                                Εκ της Διαχείρισης 

Ο Θεόδοτος καλεί τους αναγνώστες του να περιβάλουν με ιδιαίτερη προσοχή το παρακάτω άρθρο, γιατί δίνει την ουσία των όσων διαδραματίζονται γύρω μας – δηλαδή πολύ κοντά μας.

Το  άρθρο που ακoλουθεί μεταφράστηκε από τα Ιταλικά. Είχε αναρτηθεί στο σάιτ «Identità».

Μετάφραση -επιμέλεια:  Ελευθέριος Αναστασιάδης

Η μαζική μετανάστευση είναι ένα φαινόμενο του οποίου τα αίτια εξακολουθούν να κρύβονται έξυπνα από το σύστημα, και η  πολυπολιτισμική προπαγάνδα προσπαθεί ψευδώς να  την παρουσιάσει ως αναπόφευκτη. Με αυτό το άρθρο σκοπεύουμε να αποδείξουμε μια για πάντα, ότι δεν είναι ένα αυθόρμητο φαινόμενο. Αυτό που θέλουν να εμφανίσουν ως ένα αναπόφευκτο αποτέλεσμα της ιστορίας, είναι στην πραγματικότητα ένα σχέδιο μελετημένο γύρω από ένα τραπέζι και προετοιμασμένο εδώ και  δεκαετίες, για να καταστρέψει εντελώς το πρόσωπο της Γηραιάς Ηπείρου.
 

Η  Πανευρώπη

von Coudenhove-Kalergi

Λίγοι άνθρωποι γνωρίζουν ότι ένας από τους βασικούς εμπνευστές της διαδικασίας της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, ήταν επίσης ο άνθρωπος που σχεδίασε την προγραμματισμένη γενοκτονία των λαών της Ευρώπης. Πρόκειται για ένα σκοτεινό πρόσωπο, του οποίου οι μάζες αγνοούν την ύπαρξη, αλλά οι ισχυροί τον  θεωρούν ως τον ιδρυτή της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το όνομά του είναι  Richard Coudenhove  Kalergi. Ο πατέρας του ήταν ο  Αυστριακός διπλωμάτης Heinrich von Coudenhove-Kalergi (με κάποιες ρίζες από την βυζαντινή οικογένεια των Καλλέργηδων) και η μητέρα του η Γιαπωνέζα Mitsu Aoyama. Ο Kalergi λοιπόν, έχοντας στενές επαφές με όλη την ευρωπαϊκή αριστοκρατία και τους Ευρωπαίους πολιτικούς, εξ αιτίας των διασυνδέσεων του αριστοκράτη -διπλωμάτη πατέρα του, κινούμενος  στα παρασκήνια, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, κατάφερε να προσελκύσει στα  σχέδιά του τους πιο σημαντικoύς αρχηγούς κρατών, κάνοντάς τους  υποστηρικτές και  συνεργάτες του στο «έργο της ευρωπαϊκής ενοποίησης».