Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Γερμανία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Γερμανία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τρίτη 24 Απριλίου 2018

Η ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ ΘΕΑΣΗ ΤΟΥ HALFORD J. MACKINDER: ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ ΤΗΣ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗΣ ΔΥΣΗΣ - ΡΩΣΙΑΣ


Άρθρο του Pasquale di Nuzzo                                                                                                                
Πηγή                                                                                                                                                 
Μετάφραση: Ιωάννης Αυξεντίου
 
Η.J.Mackinder
 Ο Halford John Mackinder ανέπτυξε τη σκέψη του κατά τη διάρκεια της Βικτωριανής Eποχής, τη στιγμή της μεγαλύτερης λάμψης της Μεγάλης Βρετανίας. Δίδαξε γεωγραφία στην Οξφόρδη από το 1887 και από το 1903 διεύθυνε τη London School of Economics and Political Science. Στις 25  Ιανουαρίου 1904, ο Mackinder έδωσε μία διάλεξη, στη Royal Geographic Society, υπό τον τίτλο The Geographical Pivot of History (Ο γεωγραφικός άξονας της ιστορίας), στην οποία υποστήριξε ότι υπαρχει μία ισχυρή συσχέτιση μεταξύ των γεωγραφικών χαρακτηριστικών και των πολιτικών γεγονότων. Αυτό δείχνει το ενδιαφέρον του να βρει εκείνες τις τροχιές της ιστορίας που αναπτύσσονται ξεκινώντας από τα γεωγραφικά χαρακτηριστικά των χωρών. Στη συνέχεια, δημοσίευσε το βιβλίο Democratic Ideals and Reality (1919). Τέλος, έγραψε το άρθρο The Round World and the Winning of the Peace, στο περιοδικό Foreign Affairs τον Ιούλιο του 1943. Αυτά αποτελούν τα τρία κυριότερα γραπτά του Mackinder, που αν και αντιπροσωπεύουν την εξέλιξη της σκέψης του, ωστόσο διατηρούν όλα μία εννοιολογική και μεθοδολογική συνέπεια. 

Τετάρτη 15 Νοεμβρίου 2017

ΤΡΕΙΣ ΣΕΚΤΕΣ ΣΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΤΟΥ ΜΕΣΟΠΟΛΕΜΟΥ


Γράφει ο Ιωάννης Αυξεντίου

To κτήριο της Σχολής της Φρανκφούρτης
Μετά το τέλος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, του πρώτου πολέμου της γνωστικής γεωπολιτικής, η Ευρώπη είχε μεταμορφωθεί. Μία αυτοκρατορία (Αυστροουγγαρία) είχε σβήσει και τη θέση της είχαν πάρει νέες κρατικές οντότητες, η Τσαρική Ρωσία είχε βυθιστεί στο χάος της επανάστασης και εκατομμύρια νέων Ευρωπαίων είχαν σκοτωθεί σε μια άσκοπη σύγκρουση. Παρά ταύτα, και παρά το γεγονός ότι πλείστοι εκ των ανδρών που καταλάμβαναν τα έδρανα των διαφόρων κοινοβουλίων της Ευρώπης ήταν μέλη μασονικών στοών, οι θεσμοί των κοινωνιών και οι ίδιες οι κοινωνίες παρέμεναν, σε γενικές γραμμές, ως προς τα ήθη και τους κανόνες, παραδοσιακές. Oι χριστιανικοί πυλώνες του οικοδομήματος δεν είχαν καταρρεύσει πλήρως. “Άλλοι” όμως, είχαν αποφασίσει ότι το μέλλον θα έπρεπε να είναι διαφορετικό…