Γράφει ο Βαρώνος Μυνχάουζεν
 |
| Κάποιος, κάπου, κάπως καταπιέζεται |
Σε αυτό το άρθρο θα παρουσιαστούν τα γνωρίσματα των αριστερών, όπως αυτά μπορούν να παρατηρηθούν σε αυτούς που αποτελούν το σύγχρονο πρόσωπο της αριστεράς και τα πρότυπα της.
Το βασικό χαρακτηριστικό είναι η ευαισθησία. Η αριστερή ευαισθησία είναι πραγματικά μία περίπτωση απόλυτης υπερβολής, επειδή προβλήματα που κανείς δεν βλέπει, αυτή για κάποιο λόγο πάντα τα προσέχει στη γένεσή τους. Αυτό το χαρακτηριστικό είναι ο λόγος της μεγάλης επιτυχίας της αριστεράς, αλλά και ο λόγος της όποιας αποτυχίας της. Ιδού η εξήγηση: η πολιτική ορθότητα ό,τι θεωρεί ότι δεν είναι σύμφωνο με τα πιστεύω της, το αποκαλεί ακραίο, είναι δεν είναι ακραίο. Οπότε προλαμβάνει και ως ένα μέρος εμποδίζει την όποια αντίδραση εναντίον της. Από την άλλη όμως, χαρακτηριστικό αυτής της ευαισθησίας είναι το γεγονός ότι βρίσκουν προβλήματα και στους κύκλους τους, οπότε θρυμματίζονται σε μικρές ομάδες, που ενώ δεν έχουν ουσιαστικά κάτι να χωρίσουν φτάνουν στο σημείο να βλάπτουν η μία την άλλη. Αυτό που κανείς πρέπει να θυμάται, είναι ότι η ευαισθησία που εμφανίζεται είναι αποτέλεσμα μίας υπερευαισθησίας: πράγματα που το μέσο άνθρωπο δεν τον ενοχλούν και δεν αποτελούν για αυτόν κοινωνικό πρόβλημα, οι αριστεροί καταπιανόμενοι με μικρές λεπτομέρειες τα κάνουν να μοιάζουν τεράστια προβλήματα.
Το δεύτερο χαρακτηριστικό του αριστερού είναι και αυτό που τον κάνει να νοιάζεται για όσα νοιάζεται, και επίσης αυτό που τον οδηγεί στον αθεϊσμό. Είναι ο εγωισμός του ή όπως το λέει αυτός ο ''αλτρουισμός'' του: το ενδιαφέρον για τον άλλον. Πάντα πρέπει να λαμβάνουμε υπ’ όψιν μας τα όσα κάποιος λέει, για να μάθουμε εάν αυτά είναι ό,τι εκείνος τα παρουσιάζει πως είναι. Ας πάρουμε ως παράδειγμα το κράτος παροχών: οραματίζεται τη βοήθεια των φτωχών και των ανήμπορων ή τον εαυτό του να ζει σαν κηφήνας; Την κατάργηση των νόμων ενάντια στη μοιχεία για χάρη των καταπιεσμένων ή μάλλον γιατί θα καταδικαζόταν και ο ίδιος; Τα δικαιώματα όλων των μειονοτικών και παραβατικών ομάδων γιατί καταπιέζονται ως άνθρωποι, ή γιατί και ο ίδιος ανήκει σε ομάδα μειονοτική ή και εν γένει παραβατική, με την αγάπη που εκφράζει στο απαγορευμένο; Πάντα οι μάχες απελευθέρωσης που έδωσε η αριστερά για τα ''δικαιώματα'', οι μαχητές της τις έκαναν γιατί επηρεάζονταν οι ίδιοι από αυτά είτε άμεσα, είτε έμμεσα μα ποτέ πραγματικά για τον πόνο του άλλου: αφού, έχουν βοηθήσει και βοηθούν ταυτόχρονα ομάδες που αλληλοεχθρεύονται (πχ ισλαμιστές και ομοφυλόφιλοι).
Το τρίτο στοιχείο από αυτά που χαρακτηρίζουν το αριστερό άτομο είναι η ηλιθιότητα. Αυτό του δημιουργεί κυρίως προβλήματα, αλλά τον βοηθάει να έρθει σε επαφή με την μάζα λόγω της χρήσης του συναισθήματος ως πηγή πειθούς. Η ηλιθιότητα όμως ευθύνεται για την ευκολία διάσπασης των κινημάτων, την κοντοφθαλμία (δεν μπορεί ο αριστερός να σκεφτεί πέρα από το τώρα, άσχετο άμα έχει όραμα για το μέλλον), την υστερία που ακολουθεί την υπερευαισθησία και τον εξισωτικό μηδενισμό. Το τελευταίο ευθύνεται για το γεγονός ότι υποστηρίζουν ομάδες με διαπλεκόμενα συμφέροντα, ότι εξισώνουν θρησκείες που ελάχιστα κοινά και τις υποβιβάζουν όλες μαζί στο χαμηλότερο κοινό παρονομαστή, ότι θεωρούν φυσική την οποιαδήποτε σεξουαλική πρακτική κλπ. Ουσιαστικά πρόκειται για το χαρακτηριστικό στο οποίο βασίζεται η ύπαρξη των θεωριών τους.
 |
| Κράτος, παρακράτος, φασίστες και η CIA με καταδιώκουν! |
Το τέταρτο στοιχείο, κοινό στην αριστερά είναι και το πιο αξιοσημείωτο: το σύνδρομο καταδίωξης. Άμα είναι κάποιος να πάρει στα σοβαρά τις συνομωσίες που πιστεύει η ελληνική αριστερά (δειτε σχετικό άρθρο του Θεόδοτου), είτε τα κοινά θα του είναι αδιάφορα, είτε ο ίδιος θα ανήκει σε αυτό το χώρο. Για παράδειγμα, εάν σκεφτούμε την κυριαρχία της αριστερής κουλτούρας στα μίντια, στα σχολεία, στα πανεπιστήμια, στα συνδικάτα και την σχετική ατιμωρησία του τρομοκρατικού χώρου (ο οποίος στην Ελλάδα είναι εξ ολοκλήρου αριστερός), καθώς και την υποστήριξή του από ομάδες ακαδημαϊκών, μπορούμε να καταλάβουμε το πόσο υποτίθεται κυνηγιέται από το κράτος. Ας μη λησμονηθούν και οι θάνατοι στη Μαρφίν που προκληθήκαν σε μέρος που εκείνη τη στιγμή διαδήλωναν υποστηρικτές ακροαριστερών κομμάτων. Πόση φασαρία έγινε για αυτό το γεγονός και πόσο πολύ προβλήθηκε το αποτέλεσμα της δίκης; Θεωρώ ότι θα προσβάλω τη νοημοσύνη των αναγνωστών άμα αναλύσω περαιτερω τα πιστεύω αυτά περί καταδίωξης. Το όλο θέμα είναι γιατί υπάρχει αυτό το σύνδρομο; Η απάντηση βρίσκεται στα προηγούμενα χαρακτηριστικά, και ιδιαίτερα σε αυτό της ηλιθιότητας σε συνδυασμό με την υπερευαισθησία. Οι πιο ακραίοι των αριστερών (χαρακτηριστική η περίπτωση της Lena Dunham (δείτε φώτο παρακάτω) μιας βαθύπλουτης, αριστερής, φεμινίστριας, η οποία παραδέχθηκε στη βιογραφία της πως δωροδοκούσε τη μικρή αδελφή της με λεφτά και γλυκά σε αντάλλαγμα ερωτικών χαρών... είναι υπέραρκετο...) μπορούν να γίνουν ανεκτικοί με δυσκολία ακόμα και από τους ομοϊδεάτες τους. Επίσης, θεωρούν πάντα πως το πρόβλημα βρίσκεται κάπου αλλού και ποτέ μέσα τους, οπότε θεωρούν ότι όλοι τους καταδιώκουν γιατί τους μισούν για αυτό που είναι, ενώ κατά την άποψή τους πιστεύουν ότι αυτά που λένε και πρεσβεύουν είναι πράγματα τα οποία θα έπρεπε να αρέσουν κανονικά σε όλους.
 |
| Και η παιδεραστία είναι οκ αν είσαι αριστερός |
Τα παραπάνω χαρακτηριστικά συντελούν σε έναν πραγματικά πολύ άσχημο φανατισμό, οι απόψεις τους θεωρούνται θέσφατα, γιατί έτσι τους αρέσει (ούτε καν από θεϊκή αποκάλυψη), όχι από έρευνα την οποία ποτέ και δεν κάνανε. Ο αριστερός διανοούμενος, συχνά, απλά γράφει τα ιστορικά ή ιδεολογικά βιβλία του, χωρίς βαθύ και ουσιαστικό στοχασμό, έτσι αυθόρμητα (εξ’ ου και η μανία με τον αυθορμητισμό, χαρακτηριστικό της σύγχρονης ιστοριογραφίας). Ο λόγος που επικρατεί ο αριστερός, κατά την προσωπική μου άποψη, είναι ο υποκειμενισμός και τίποτα άλλο• αυτός τον έφερε, αυτός κερδίσε και κέρδιζει από αυτόν. Το χειρότερο όμως είναι πως δεν κατανοεί ούτε την ίδια του την κατάσταση, η αυτογνωσία είναι έννοια άγνωστη για τον αριστερό. Σε αυτό συμβάλει πολύ και ο εγωισμός του, εκφραζόμενος από τον υλισμό του, που αγνοεί τη μεταφυσική και την εσωτερικότητα, δηλαδή την αναζήτηση προς τα έσω, προς τον ψυχικό του κόσμο, ώστε να γνωρίσει την ουσία της ύπαρξής του, μιας που για αυτόν η πηγή της, δεν βρίσκεται σε κάτι ανώτερο, απλά εκφράζεται αυτόματα, μηχανικά, αυθόρμητα. Ουσιαστικά, η ύπαρξή του είναι μία κατάσταση άνευ ουσίας, που μόνο σκοπό έχει την διάλυση της ουσίας της ύπαρξης των άλλων, το βύθισμά τους στη σκοτεινή άβυσσο της λήθης, το να τους κάνει όλους σαν εκείνον, μόνη ασήμαντη εγωιστική μονάδα. Μόνον για αυτό τον νοιάζει ο πόνος του άλλου.
Ως συμπλήρωση στο θαυμάσιο άρθρο σας, εδώ. Εύγε !
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ καλό, εύγε..!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο μελλον για τους απανταχου αριστερους ολων των αποχρωσεων στην Ευρωπη προβλεπεται ζοφερο (βλ Γαλλια). Εχουν πεσει θυματα των ιδιων τους ιδεοληψιων. Το προσφατο μακελειο σε αριστερη χιουμοριστικη εφημεριδα μας το αποδεικνυει περιτρανα. Μια εφημεριδα που κορο'ι'δευει την θρησκεια και την θρησκευτικοτητα ενος εκαστου, πληρωσε τελικα το τιμημα απο τα χερια των ''καλυτερων'' παιδιων των αριστερων. Σαφως και εχω συμπαθεια για τα θυματα, ποτε ομως δεν θα πω: Je suis Charlie. Στην Γραικια οι αριστεροι ειναι πιο εξυπνοι: Ακολουθουν την πεπατημενη και προσβαλλουν μονο την Ορθοδοξια. Ειναι η ευκολη, βολικη και ακινδυνη λυση, ο σακος του μποξ για καθε ψευτοκουλτουριαρη
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ τίτλος του άρθρου εμπεριέχει ενα λάθος. Η λέξη αριστερός έπρεπε να μπή εντός εισαγωγικών. Διαφορετικά to άρθρο είναι άνευ αντικειμένου καθόσον περιγράφει ποικίλες ψυχοπαθολογικές καταστάσεις που η νεοταξίτικη προπαγάνδα έχει φυσιολογικοποιήσει και εντάξει εντός του λογικά κενού όρου "αριστερός".
ΑπάντησηΔιαγραφήΓράφει ο Βαρώνος Μυνχάουζεν:
ΔιαγραφήΧρησιμοποιήται η έννοια της αριστεράς με αυτή της μεταφυσικής του χώρου όπως το όρισε ο Πυθαγώρας, δίπλα σε ότι καταστέφει, διαλύει και αποσυνθέτει. Το αναφέρει στην τετράκτη που περιλαμβάνει το κακό, δυστυχώς μόνο κατά προσσέγγιση θυμάμαι τα υπόλοια αυτής της τετράκτης. Όπως και η έννοια δεξιά αναφέρεται με το πως την ορίζει ο Πυθαγόρας, δίπλα σε ότι δημιουργεί, καλητερεύει και βοηθά, στην τετράκτη που περιλαμβάνει και το καλό. Βρίσκεται στα άπαντα του πυθαγόρα των εκδόσεων κάκτος(είναι τρίτομη, νομίζω στο δεύτερο μέρος, αν όχι εκεί στο πρώτο). Όσον αφορά τις ψυχοπαθολογικές καταστάσεις της νεοταξίτικης προπαγάνδας έχω δύο ενστάσεις. Δεν είναι νέα τάξη, είναι τωρινή τάξη, αυτό γιατί άμα ήταν νέα τάξη θα υπήρχε σοβαρή αντιπαράθεση σε αυτήν. για να μη πολυλογώ οι λόγοι αναφέρονται σε άρθρο του θεόδοτου για τη νεωτερικότητα και τη μέτα-νεωτερικότητα. το μόνο που θα πω είναι πως ήταν νέα τάξη το το 1500 με τη εμφάνιση του ουμανισμού, που επικέντρωσε στον άνθρωπο, με το διαφωτισμό πλέον έχασε η παλαιά τάξη την ικανότητα επιβολής της, με την επανάσταση στη γαλλία εγκαθιδρύκε. μετά τη πτώση των τελευταίων παραδοσιακών κατεστημένων με τον πρώτο παγκόσμιο μπήκαμε στη μέτανεωτερικότητα, η οποία προωθεί ότι προωθεί για να εμποδίσει την όποια προσπάθεια επιστροφής στην παράδοση. ουσιαστικά με την επανάσταση των ηθών το 60'-70' αυτό εγκαθιδρύθηκε. Η δεύτερη ένσταση πάλι είναι στο αριστερό, πάλι βάσει την ορολογία του πυθαγόρα, συμπεριφορές επιζήμιες για τον άνθρωπο ή τη χώρα, ή τη κοινωνία ή γενικά παραβαττικές που κινούν την δημόσια αιδώ, είναι εκ φύσεως αριστερές. Αυτό ήταν φιλική διόρθωση. :D
Θα προσπαθήσω να βρώ και να μελετήσω τα άπαντα του Πυθαγόρα. Οι λέξεις "αριστερά", "δεξιά" αναφέρονται εκεί;
ΔιαγραφήΓράφει ο Βαρώνος Μυνχάουζεν.
ΔιαγραφήΗ έκδοση των άπαντων που ανέφερα τη περιέχει, στο πρώτο ή το δεύτερο τόμο στο τρίτο αναφέρεται καθαρά για τους πυθαγόρειους. Ναι αναφέρεται αλλά όχι μόνη της μέσα σε τετράκτη, τα βάζει μέσα σε αντίθετες τετράκτες, δε θα βρεις δηλαδή μία μεγάλη ανάλυση, απλά μία αναφορά στο καθένα που όμως επαρκεί. Σημειωτέον να σου αναφέρω ότι οι τετράκτες είναι ομάδες τεσσάρων λέξεων με έννοια συγγενική ή ίδια στο μεταφυσικό περιβάλλον. *1
Επίσης προς αποφυγή παρεξηγήσεων, τα άπαντα είναι συλλογή αναφορών στη διδασκαλία του πυθαγόρα, ο ίδιος δεν έγραψε τίποτα, ήταν κατά της γραφής, στη σχολή του όμως κάποιοι μαθητές που αποκόπηκαν, κατάφεραν να βρουν τρόπους να μεταφέρουν έξω του κύκλου αρκετές από τις θέσεις του. Ένα ακόμα θέμα, η έκδοση του κάκτου περιλαμβάνει και τη βιογραφία του πυθαγόρα στον πρώτο ή τον δεύτερο τόμο, δε μιλάμε για μεγάλα βιβλία + ότι έχουν και τα πρωτότυπα κείμενα, άμα το διαβάσεις θα κατανοήσεις ότι όταν κάποιος μιλά για τον πυθαγόρα μιλά για έναν αντίστοιχο του Χριστού, μυθική σχεδόν εικόνα με θαύματα, τρομερές ικανότητες και πολιτεία αντί για βίο, ήτανε σα θεός στους πυθαγόρειους και ουσιαστικά οι περισσότερες σκέψεις που ήταν πυθαγόρειαεςπιθανόν να παράχθηκαν από πυθαγόρειο αφιερωμένη σε αυτόν.
Τέλος να σου ευχηθώ καλή μελέτη που θα σου ανοίξει τα μάτια, τα παραπάνω τα έγραψα ως παρουσίαση των απάντων σε προσπάθεια περεταίρω να σου κινήσω το ενδιαφέρον ελπίζω να το πέτυχα.
*1 στο θεόδοτο γίνεται αναφορά στις έννοιες δεξιάς αριστεράς: http://theodotus.blogspot.gr/2011/12/blog-post_09.html με βρίσκει όμως αντίθετο για το χαρακτηρισμό του πλάτωνα ως κομμουνιστή*2
*2 οι λόγοι παρουσιάζονται στην παρουσίασή μου περί των παρερμηνειών της πολιτείας: http://theodotus.blogspot.gr/2014/10/blog-post_17.html
Πραγματικά μου κίνησες το ενδιαφέρον για τα άπαντα του Πυθαγόρα. Ακολουθώ επι τριακονταετία την Πυθαγόρειο δίαιτα, ίσως και πιο αυστηρή, είμαι αποκλειστικά φυτοφάγος. Νομίζεις οτι η κατάλληλη δίαιτα θα βοηθήση στην κατανόηση των Πυθαγορείων ιδεών;
ΔιαγραφήΓράφει ο Βαρώνος Μυνχάουζεν:
ΔιαγραφήΜπράβο σου που αντέχεις πλήρως τη χορτοφαγία.
Η κατάλλη 'δίαιτα' ναι η δίαιτα όχι, άμα το σκεφτείς η πλειοψηφία των σύγχρονων χορτοφάγων είναι απλά ανίκανοι, όχι γιατί είναι χορτοφάγοι, να κατανοήσουν πυθαγόρειες, πλατωνικές, και γενικά δεξιές ιδέες, άμα όμως το κάνεις για να ελέγχεις τον εαυτό σου και έχεις καταλάβει γιατί ήτανε χορτοφάγος (ποτέ κουκιά επίσης) τότε ναι, αλλά όχι η σωματική δίαιτα, με την έννοια της διατροφής, αλλά η πνευματική.
Μπορώ να καταλάβω τι λέει ο πυθαγόρας γιατί μπορώ να νοήσω το ΓΙΑΤΙ κάνει κάτι. Η φυτοφαγία του πυθαγόρα δεν ακολουθείται για να μη πεθαίνουν ζώα αλλά για να μην αμαρτάνεις σκοτόνοντας έμβιο ον, να κρατήσεις το σώμα σου καθαρό για να βγάζεις καθαρές σκέψεις και να έχεις καθαρή ψυχή. Αυτός είναι ο λόγος όπως περίπου τον θυμάμαι.
Άμα το κάνεις με αυτή τη σκέψη, ή αλλιώς αλλάξεις τη σκέψη πίσω από την απόφαση αυτή, ΝΑΙ η δίαιτα θα σε βοηθήσει να τον κατανοήσεις, αναφέρομαι στη φυσική ή μάλλον καλύτερα πνευματικόσωματική.
Άψογος όπως πάντα. Ουδέν μπορώ να προσθέσω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠλήν, η φράση "αριστερός διανοούμενος" μπαίνει πάντοτε σε εισαγωγικά και ακολουθεί έντονος γέλωτας.
Πάντως σχετικά με το συμβάν στο Παρίσι, αν τα θύματα ήταν υποστηρικτές της Λεπέν υπήρχε έστω μια πιθανότητα να το μαθαίναμε από τα κανάλια? Ειλικρινά θα υπήρχε τόση οργή? Θα υπήρχαν διαμαρτυρίες στην Γαλλία και αλλού? Θα άναβαν κερί στη μνήμη τους οι σημερινοί δήθεν αγανακτισμένοι Ευρωπαίοι? Δεν νομίζω.
Συγχαρητήρια εκ νέου στον συγγραφέα του άρθρου και συγνώμη για το κάπως άσχετο σχόλιο.
Γράφει ο Βαρώνος Μυνχάουζεν:
ΔιαγραφήΔίκιο έχεις για τον αριστερό "διανοούμενο" γραμματικώς νομίζω έτσι θα είναι πιο σωστό. Άσχετο δυστυχώς το σχόλιο δεν είναι. Είναι ένα ακόμα δείγμα αριστερής και δημοκρατικής ηθικής. Αυτά παθαίνεις άμα έχεις χάσει κάθε στάνταρ πολιτισμού.