Δευτέρα 26 Νοεμβρίου 2012

ΟΙ ΚΥΚΛΟΙ ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΧΝΑΣΜΑ




Γράφει ο Ιωάννης  Αυξεντίου

           
ουροβόρος όφις, το τέλος μου, η αρχή μου
         Διαβάζοντας τα ακαδημαϊκά εγχειρίδια της πολιτικής  ιστορίας, σας δημιουργήθηκε ποτέ η εντύπωση ότι ,στον μεσαιωνικό κόσμο , στην περίοδο της Αναγέννησης, ακόμη και μέχρι  τον 17ο  αιώνα, υπήρχε και δρούσε μία διεθνής της ριζοσπαστικής αριστεράς; Νομίζω πως όχι. Και όμως υπήρχε. Αν  ερευνήσετε την ιστορία από τον 7o αιώνα μ.Χ. μέχρι τον 17o αιώνα (παραλείπω τους πρώτους χριστιανικούς αιώνες) θα διαπιστώσετε ότι οι γνωστικές σέκτες και κινήματα κατά την διάρκεια αυτής της περιόδου, ήταν τόσο πολυάριθμα  και  η  γεωγραφική τους  κατανομή  τόσο μεγάλη, ώστε αποτέλεσαν μία πραγματική κόκκινη διεθνή. Αν κάποιος προσπαθήσει να τα απαριθμήσει θα διαπιστώσει ότι ουκ έστιν αριθμός : οι Παυλικιανοί, οι Βογόμιλοι, οι Καθαροί, οι Βάλδιοι, οι Dolciniani, οι αδελφοί του «Ελευθέρου πνεύματος», οι Tondrachiani , οι Doukhobors, οι  Khlysts, κ.λπ. Και όμως , παρόλο που όλα αυτά τα κινήματα είχαν πολιτική δράση και διεκδικήσεις, τα εγχειρίδια της πολιτικής ιστορίας  είτε δεν τα αναφέρουν ή κάνουν κάποιες σύντομες αναφορές μόνον για τα κατά τόπους γνωστικά κινήματα, δηλαδή εντελώς μεμονωμένα, μιλώντας για παράδειγμα λίγο για τους Kαθαρούς στην Γαλλία, λίγο για τους Bογόμιλους στο Βυζάντιο κ.λπ. 

     Το τέχνασμα λοιπόν σε τι συνίσταται; Α) Αφήνουν την παρουσίαση αυτών των κινημάτων στην Θρησκευτική ιστορία, η οποία επικεντρώνεται στην αιρετική τους θεολογία και δεν αναφέρεται εκτεταμένα στην πολιτική τους ιδεολογία. Β) Η δράση τους εξετάζεται  όχι ως σύνολο αλλά αποσπασματικά, απομονώνοντάς τα σε συγκεκριμένους τόπους και χρονικές περιόδους. Με αυτό τον τρόπο ο μελετητής της ιστορίας σχηματίζει την ιδέα  ότι κατά καιρούς, σε διάφορες χώρες,εμφανίστηκαν κάποιες θρησκευτικές αιρέσεις και....τελεία. 

Επειδή για την φύση και την φιλοσοφία του γνωστικισμού έχουμε αναφερθεί σε πολλά άρθρα σε αυτό το μπλόγκ, δεν θα επανέλθουμε, παρά μόνον, τονίζοντας ότι όλα αυτά τα κινήματα είχαν ακριβώς την ίδια φιλοσοφία και πολιτικοκοινωνική ιδεολογία  με αυτήν που,  και σήμερα, έχουν τα κόμματα και ο οργανώσεις της αριστεράς, καθώς και ότι η μεταφυσική τους οντολογία ήταν το ακριβώς αντίστροφο τόσο της κλασσικής πλατωνικής οντολογίας όσο και της Χριστιανικής. 

Τώρα λοιπόν θα θέλαμε να κάνουμε κάποιες άλλες επισημάνσεις και αξιοπερίεργες διαπιστώσεις: Ενώ όπως προαναφέραμε αυτά τα κινήματα, ενόσω ήταν παράνομα και στο περιθώριο, είχαν ‹‹αριστερές›› οικονομικές διεκδικήσεις, όταν παγιώθηκαν κοινωνικά και απέκτησαν δύναμη, πράγμα που έγινε με την έλευση του πουριτανικού  προτεσταντισμού και κατόπιν με το ξέσπασμα της Γαλλικής επανάστασης, ω, του θαύματος, όχι μόνον δεν εφάρμοσαν αριστερές οικονομικές διαδικασίες αλλά, αντίθετα, παρήγαγαν το καπιταλιστικό οικονομικό μοντέλο. Και συνεχίζουμε στο ταξίδι στο χώρο του περίεργου: Όταν λοιπόν η γνωστική-προτεσταντική δύση καθιέρωσε την καπιταλιστική οικονομία, τότε και πάλι ξανά-εμφανίζεται η κόκκινη γνωστική διεθνής, αυτή την φορά υπό την μορφή του υλιστικού Μαρξισμού-Λενινισμού, ή οποία κόκκινη διεθνής εναντιώνεται τώρα στην ... παλαιά γνωστική κόκκινη διεθνή,  που τώρα είχε γίνει  η καπιταλιστική διεθνής! Και αφού η κόκκινη διεθνής  αρρωσταίνει την ψυχή μιας αυτοκρατορίας για 70χρόνια, ξαναεπιστρέφει στην καπιταλιστική διεθνή, και έζησαν αυτοί καλά και εμείς χειρότερα. Δεν είναι περίεργοι αυτοί οι κύκλοι; Περίεργοι, ναι!  αλλά και πολύ... σημειολογικοί.

5 σχόλια:

  1. και κοίτα να δεις που τίποτα δεν είναι τυχαίο. Ακόμα και στην λογοτεχνία και στην έβδομη τέχνη κάποιοι προσπαθούν να "αγιοποιήσουν" όλους αυτούς τους γνωστικούς και τις παραφυάδες τους. Ενδεικτικά "Το Όνομα του Ρόδου" του Ουμπέρτο Έκο , προσπαθεί να αγιοποιήσει τους αιρετικούς παρουσιάζοντας την Καθολική Εκκλησία σαν σχολαστικιστική και απάνθρωπη(πιστεύω ότι οι περισσότεροι εξ'ημών το έχουν διαβάσει).
    Το ίδιο έπραξε καμμιά 20 χρόνια μετά και ο πολύς Ντάν Μπράουν με τον "Κώδικα Ντα Βίντσι" και τους Ιλλουμινάτι.
    Νομίζω ότι όλοι γνωρίζετε τον μακαρίτη τον Μανώλη Ρασούλη (ο εκλιπών δεν ήταν τίποτα άλλο από ένας πιο "έντεχνος" μπουζοκοτραγουδοποιός) τροτσκιστής που μίλαγε για ΚΚΕ εσωτερισμού, και είχε εντρυφήσει σε αυτό που ο νεοεποχίτες ονομάζουν ανατολική φιλοσοφία (δεν ομιλώ για την παραδοσιακή βεδική ινδική φιλοσοφία αλλά για μια διαστροφή της).
    Τελικά η Νέα Αριστερά προσπαθεί να γίνει κάτι περισσότερο από μια κυρίαρχη ιδεολογία ,προσπαθεί να γίνει μια "πανθρησκεία"!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Απο αφιέρωμα της εφημερίδας Αυγής στον Ρασούλη :"Για μας που βιώσαμε την εφηβεία μέσα στη μέθεξη της μεταπολίτευσης, η φιγούρα του Μανώλη Ρασούλη ήταν κάτι παραπάνω από εμβληματική...Ποιο όμως ήταν το παρελθόν αυτού του παράξενου ανθρώπου με τα πολύχρωμα ρούχα, τα χαϊμαλιά και τα μούσια που ανακάτευε τους πάντες και τα πάντα στο πέρασμά του (τον θυμάμαι, ας πούμε, να αναφέρεται πολλές φορές στους τρεις μέντορές του: τον Λέοντα Τρότσκι στην επαναστατική πολιτική και φιλοσοφία, τον Βίλχελμ Ράιχ στην επιστήμη και τον Ινδό Μπαγκουάν Σρι Ραζνίς (Όσσο) στη μεταφυσική και τη θρησκεία), ο οποίος όμως σοβαρολογούσε κάθε φορά που μας έβαζε μια καινούργια «ιδεολογική» σπαζοκεφαλιά;" Αυτή την εβδομάδα ετοιμαστείτε γιατί η τηλεόραση αρχίζει το βαρύ πυροβολικό: Η ΝΕΤ έχει συνέντευξη με τον Βernard levy και το mega την ταινία Ιλλουμινάτι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. o Όσσο δεν αυτός που είχε επισκεφτεί την Ελλάδα την δεκαετία του '80 φιλοξενούμενοςή προσκεκλημένος της Μελίνας ; Νομίζω ότι ο Σρι Ραζνίς τα έχει οικονομήσει χοντρά φτιάχνοντας ένα άσραμ όπου γίνονταν διάφορες οργιαστικές τελετές για την απελευθέρωση της σεξουαλικής ενέργειας (ο λαός τα λέει κάπως αλλιώς τέλος πάντων). Μάλιστα ο Όσσο έχει (είχε δεν γνωείζω αν ζεί ακόμα) και ένα μικρό στρατό από ένοπλους μπράβους. Υπάρχουν οι φήμες ότι ο Όσσο δουλευε και για το ευαγές ίδρυμα του Λάγκλεϋ (CIA).
      O μακαρίτης ο Ρασούλ-ης αν δεν απατώμαι ήταν ένθερμος υποστηρικτής της Κρητικής Ανεξαρτησίας και φιλοεβραίος ως το κόκκαλο. Το θέμα της κρητικής αυτονόμησης προωθείται προωθείται από CIA και Mossand. Συνομωσιολογίες θα πει κάποιος . Τυχαίο; Δεν νομίζω (που λέει και το σποτάκι)

      Διαγραφή
  3. O Ρασούλης νομίζω ήταν εβραικής καταγωγής. Ο Όσο ήταν παιδί της Νέας Εποχής και πάμπλουτος...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πολύ εύστοχη η παρουσίαση του ουροβόρου όφεως και ο συνδυασμός του με το τελευταίο συμπέρασμα του άρθρου. Ορισμένοι κύκλοι απο το χώρο της εκκλησίας υποστηρίζουν (αστοχα) ότι ο γνωστικισμός δεν έχει σχέση με τον ιουδαισμό επειδή πολλοί γνωστικοί δεν αποδεχόταν τη Π.Δ. Πράγματι ορισμένοι γνωστικοί δεν αποδέχονταν την Π.Δ και υποστήριζαν πως ο θεός της Π. Διαθήκης ήταν ο κακός θεός και πως ο Χριστός ήρθε για να ανατρέψει τον θεό της Π. Διαθήκης. Μάλιστα οι Καινίτες υποστήριζαν πως ο άνθρωπος αν θέλει να σωθεί πρέπει να κάνει όσο πιο πολλές αμαρτίες μπορεί! Λάτρευαν τον Καϊν επειδή σκότωσε τον Άβελ άρα πήγε κόντρα στον θέλημα του παλαιοδιαθηκικού θεού. "Με ένα σπάρο τρία τριγώνια" . Από τη μια διαστρέβλωναν την εικόνα του Χριστού και από την άλλη περνούσαν τις εωσφορικές τους δοξασίες. Επίσης απέκρυβαν τεχνηέντως την σιωνιστική τους προέλευση.

    youtube.com/keraunoforos12

    ΑπάντησηΔιαγραφή