Σάββατο 26 Ιουλίου 2014

Η ΠΑΡΑΚΜΗ ΣΤΗΝ ΕΝΔΥΜΑΣΙΑ

Γράφει ο Ελευθέριος Αναστασιάδης.

H J.Foster ως πόρνη στο Taxi Driver
Αν ψάξετε στο διαδίκτυο πως ντύνονταν οι πόρνες την δεκαετία του 70, θα έχετε μία έκπληξη: ακριβώς όπως ντύνεται σήμερα μεγάλος αριθμός κοριτσιών το καλοκαίρι. Αν θυμηθείτε πως ήταν τα ρούχα που οι νέοι άνδρες πέταγαν ως άχρηστα κουρέλια στα σκουπίδια 30-40 χρόνια πριν, και πάλι θα έχετε μία έκπληξη: σήμερα αυτά τα κουρέλια πωλούνται σε πανάκριβες τιμές στα πιο καλά καταστήματα.

Συμπέρασμα: Η ενδυμασία που είχαν οι πόρνες έγινε η καθημερινή αμφίεση των 'καθώς πρέπει' κοριτσιών του σήμερα, και τα ρούχα που παλιά τα πετάγαμε ως άχρηστα, σήμερα τα αγόρια τα πληρώνουν ακριβά για να τα φορέσουν.

Εάν όλα αυτά δεν είναι η 'αντιστροφή της Πυραμίδας', εάν δεν είναι η ανατροπή κάθε αισθητικής και ηθικής, τότε τι είναι;

Αυτός ο τρόπος ντυσίματος καταδεικνύει την ύπαρξη σοβαρού προβλήματος σε πέντε τομείς:

Στην αισθητική αντίληψη:  Η όλη αισθητική καλλιέργεια που έχουν πολλές κοπέλες εστιάζεται στο να διαθέτουν καλλίγραμμα γυμνά πόδια. Δηλαδή, η έννοια του κάλλους έχει περιοριστεί μέσα σε καθαρά υλικά και σεξουαλικά πλαίσια, και πέραν αυτών δεν έχουν καμία άλλη βαθύτερη ιδέα για αυτή την έννοια.


Στην αντίληψη της σεμνότητας: Σήμερα δεν υπάρχει καν η έννοια της σεμνότητας. Αν πεις σε κάποιο κορίτσι να ντύνεται πιο σεμνά, θα σε κοιτάξει σαν εξωγήινο ή σαν κάποιο άνθρωπο των σπηλαίων. Δεν είναι σε θέση να κατανοήσουν το πνευματικό περιεχόμενο αυτής της λέξης.

Στα μηνύματα: Η ενδυμασία στέλνει πάντα ένα μήνυμα στο περιβάλλον μας: δείχνει όψεις της προσωπικότητας μας, των ενδιαφερόντων μας, των επιδιώξεων μας, γενικά της κουλτούρας μας. Το μήνυμα  που εκπέμπει το ημίγυμνο σώμα και τα κουρελιασμένα ρούχα είναι σαφές: Να συνευρεθούμε ζωωδώς μέσα σε έναν κόσμο που αποσυντίθεται.

Στα σημεία αναφοράς: Πολλοί νέοι άνθρωποι μεγαλώνουν σαν δεντράκια χωρίς ρίζες. Δεν έχουν μία συγκεκριμένη φιλοσοφία ζωής, δεν αναζητούν ιδανικά, δεν έχουν υπαρξιακά ερωτηματικά και ως εκ τούτου, η πνευματική ζωή τους είναι εντελώς αδιάφορη. Πηγαίνουν όπου φυσά ο άνεμος σαν σκόρπια κομμένα στάχυα.

Στην παιδεία: Κεφάλια γεμισμένα από μαθηματικούς τύπους, ασκήσεις φυσικής και παπαγαλίες ιστορικών κειμένων· κεφάλια άδεια από βαθιά νοήματα, από αισθητική καλλιέργεια, από όμορφες συμπεριφορές.

Και φυσικά κάποιος μπορεί να διερωτηθεί: οι γονείς τους τι κάνουν (ή τι έκαναν); Τίποτα, στην καλύτερη των περιπτώσεων, γιατί συνήθως βρίσκονται στην ίδια ή και χειρότερη κατάσταση από  αυτή των  παιδιών τους.

Σε έναν κόσμο που οδεύει με ταχείς ρυθμούς προς την ολική αποσύνθεση, όπου η οσμή του σάπιου γίνεται αισθητή με ολοένα και πιο έντονο τρόπο, το κάλυμμα με το οποίο ο άνθρωπος σκεπάζει την σωματική γύμνια του, προσαρμόστηκε στην γύμνια της ψυχής του.

17 σχόλια:

  1. Αγαπητοί συγγραφείς του Θεόδοτου, τα σέβη ημών.
    Τα συμπεράσματα και οι απόψεις υμών και ημών ταυτίζονται σε αρκετά σημεία.
    Χαίρομαι που υπάρχουν κι άλλες πέστροφες που πάνε κατά μέτωπον αντίθετα απο τα νεοεποχίτικα/σατανολατρικά «ποτάμια».

    Την κεντρική ιδέα του παραπάνω κειμένου την έχω θέσει ως ερώτημα σε διάφορους, πλειστάκις.
    Η μόνιμα μονότονη απάντηση: «οι εποχές έχουν αλλάξει», «δεν ζούμε στο μεσαίωνα».
    Επανέρχομαι με νέο ερώτημα: ποιός, πότε και γιατί «αλλάζει τις εποχές».
    Η ανταπάντηση περιλαμβάνει ολίγη απο τεχνικο-υλική πρόοδο και μπόλικα λογικά άλματα στην ανθρώπινη ηθική και πνευματικότητα.
    Ο νέος και απόλυτος «θεός» της ανθρωπότητας, που οι πολλοί έχουν ενστερνιστεί:
    -Δεν υπάρχει απόλυτη αλήθεια.
    -Δεν υπάρχει αυθεντία.
    -Να «αλλάξουμε» κι ας μην ξέρουμε σε τί θα καταλήξουμε.
    -Να «πάμε μπροστά» κι ας μήν ξέρουμε που θα βρεθούμε.


    «Η πρόοδος πρέπει να σημαίνει ότι πάντα αλλάζουμε τον κόσμο για να χωρέσει το όραμα, αντί να αλλάζουμε πάντα το όραμα».
    «Οι άνθρωποι εφευρίσκουν νέα ιδανικά, επειδή δεν τολμούν να προσπαθήσουν στα παλιά ιδανικά. Κοιτάνε μπροστά με ενθουσιασμό, επειδή φοβούνται να κοιτάξουν πίσω».

    G.K. Chesterton

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Παρέλειψα να αναφέρω κάτι σε σχέση με το ευστοχώτατο:
    «οι γονείς τους τι κάνουν (ή τι έκαναν); Τίποτα, στην καλύτερη των περιπτώσεων, γιατί συνήθως βρίσκονται στην ίδια ή και χειρότερη κατάσταση από αυτή των παιδιών τους».

    Έχω δεί μάνα(!) στο δρόμο, να είναι πιό χυδαία ντυμένη(η γδυμένη) απο την κόρη.
    Έχω δεί μαμά(;) να κρατάει απο το χέρι νήπιο. Οι ώμοι και τα χέρια της...μαμάς φουλ της δερματοστιξίας.
    Έχω ακούσει μάνα(..) να βρίζει χυδαία τον μπαμπά μπροστά στα παιδιά και το αντίστροφο.
    Εξοργίζομαι, θλιβομαι κι αγανακτώ. Όχι με τα παιδιά. Ποτέ δεν φταίνε τα παιδιά. Με τους «γονείς» τα έχω.
    Ωστόσο, δεν θα ήθελα να ζώ όταν αυτά τα παιδιά μεγαλώσουν και αναλάβουν τις τύχες της κοινωνίας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Έχω βαρεθεί να βλέπω δερματοστιξίες σε καγκουράκια, coraδες, hipsteroπαπάρες και γενικώς στο μέσο αυνάν που παίζει ρακέτες. Οι δερματοστιξίες πλέον ορίζουν την φλωριά και όχι το περιθώριο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αμα το ταττοο ειναι για ιδεολογικο θεμα τοτε ειμαι υπερ του ταττοο δηλαδη σβαστικα κελτικο αρχαιοελληνικα συμβολα χριστιανικα οντινισμο

      Ivan dragov

      Διαγραφή
    2. OXI.

      TA TATTOO EINAI ΠΑΡΑΚΜΗ

      Διαγραφή
  4. Γράφει ο Βαρώνος Μυνχάουζεν.

    Καλλό το άρθρο του κ. Ελευθέριου Αναστασιάδη.

    Είναι κάτι που μου είχε τύχει πάντως και θεωρώ πως θα άξιζε να το αναφέρω: από τις λιγοστές εκδιδόμενες που έχω δει ντυμένες, ένα μου έχει μείνει: πιο καλλά ντύνοταν από αρκετές συμφοιτήτριές μου. Αυτό δεν είναι απλά για να μου προκαλεί, το πικρό αίσθημα της λύπης, αλλά δάκρυα απόγνωσης. Σημειωτέον είμαι 20 ετών, προς αποφυγή παρεξηγήσεων.

    Το όλο θέμα είναι πως το να το προσέξει κάποιος αυτό το φαινόμενο, και μιλήσει περί αυτού, πουριτανό θα τον πουν στην καλλήτερη. Εν τέλει, η αριστερά κατάφερε να στυλωθεί χρησιμοποιώντας το ελλιπές ντύσιμο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Θέματα παιδείας είναι αυτά.Όχι τόσο αισθητικής.Εξάλλου όλα ξεκινούν από την παιδεία , η οποία έχει ως βάση πρωτίστως την οικογένεια και μετά την εκπαίδευση.Η αισθητική σχετίζεται άμεσα με την παιδεία και την πνευματική καλλιέργεια ενός ατόμου.

    Να τα ξεκαθαρίσουμε αυτά.Όλα αρχίζουν από τον οικογενειακό ιστό.Από εκεί εκπορεύονται οι αξίες και τα ιδανικά ενός παιδιού.Το σχολείο αργότερα ή τις καλλιεργεί ή τις καταστρέφει.

    Είναι προτιμότερο κατά τη γνώμη μου όποιος θεωρεί ότι δεν μπορεί να αναθρέψει κατάλληλα ένα παιδί , να μην αποκτήσει παιδί.Αλλά ποιος σκέφτεται με τέτοιο τρόπο τη σήμερον ημέρα?Κάνει κανείς αυτοκριτική?Όχι.Ο γάμος πλέον και η οικογένεια έχουν γίνει "πρέπει" της κοινωνίας.Κάτι σαν αυτοσκοπός.Δεν υπάρχει καλλιέπεια σε μια ανθρώπινη σχέση.Έτσι θα βλέπουμε όλο και συχνότερα τη σήψη της κοινωνίας , με φαινόμενα αποσύνθεσης , με το πέρασμα των δεκαετιών.

    Άρα όλα μα όλα ξεκινούν από την παιδεία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Η μόνη αντιστροφή που μπορεί να υπάρξει, είναι αυτή που θα προκύψει απο τα ιεραρχημένα με βάση την φύση και τη αντιληψη του Θείου, αρχέτυπα, που ελπίζω ακόμα να συντηρούνται στο βάθος του υποσυνείδητου....Μόνον αυτά μπορούν να παν κόντρα στην μόδα και κάθε ρεπουμπλικανική επινόηση. Φυσικά ελπίζουμε εκτός των άλλων στον Θεό ως αποκαλυμμένο Ιησού, που κάπου στο βάθος προσμένει υπομονετικά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Η παρακμή της χθες είναι η "ακμή" της σήμερον. Πολύ καλή ανάλυση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γράφει Ο Βαρώνος Μυνχάουζεν:

      Θα επιτρέπαται να προστεθεί: ότι η παρακμή του σήμερα είναι η ακμή του αύριο ;) .

      Η τωρινή εποχή είναι η εποχή της αναρχίας, της ανομίας και της ηθικής αμαρτίας, το μέλλον ακόμα και άμα έρθει από την απόλυτη καταστροφή του παρόντος, άμα θέλει ο άνθρωπος να ζήσει θα επιστρέψει σε ήθη, παραδόσεις και αρετές του παλιού, ξεχασμένου, λοισμονιμένου και λεκεδιασμένου κόσμου, τον οποίο οι δυνάμεις της σήψης και της αποσύνθεσης φρόντισαν να στολίσουν με κάθε λογής αφόδευμα.

      Διαγραφή
  8. είδες ¨ΘΕΟΔΟΤΕ¨ που είχα κάποιο δίκαιο, όταν κάποτε έγραψα εδώ ότι εάν αφήσεις δύο νέους (εφήβους) να φυλάξουν ένα ζωντανό (πχ γάιδαρο, ζώων ανθεκτικό), θα γυρίσεις μετά απο την πάροδο ενός μηνός και το ζωντανό θα είναι νεκρό ..... η νεολαία είναι ανεύθυνη, αφιονισμένη και χειραγωγήσημη .... δυστυχώς δεν έχουν κρίση, οπότε είναι ικανοί να διαφωνούν για το οτιδήποτε, αφήνοντας τελικά το ζωντανό να πεθάνει .... όσο καλοζωισμένοι και καλοσχηματισμένοι και εάν είναι οι νέοι μας, υπολείπονται σε κριτική σκέψη .... το διαπιστώνω εγώ στα 38 μου που μπορώ ακόμη να τους προσεγγίσω .....
    GEODETIS

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φίλε Γεωδέτη,

      ανήκουμε στην ίδια γενιά. Προσωπικά, νιώθω το χάσμα γενεών και με την δική μου γενιά, έντονα πλέον.
      Η ισοπέδωση της νέας αταξίας πραγμάτων ηλικίες δεν κοιτά.

      Τα παιδάκια που επικρίνεις δεν φταίνε. Γαλουχούνται απο απρόθυμους, ανίκανους και ανήθικους γονείς. Διδάσκονται από ανεύθυνους κι επικίνδυνους δασκάλους κι έρχεται η βάρβαρη δικτατορία της εικόνας, της μουσικής, της μόδας, του διεστραμμένου λόγου να τα αποτελειώσει.

      Διαγραφή
    2. ένταξη κύριε ΒΕ.Λ. αυτό το καταλαβαίνω ως επιχείρημα ... αλλά όταν κάποιος μεγαλύτερος προσπαθήσει να τους προσεγγίσει, είναι αδιάφοροι και ετερόκλητοι .... δεν έχουν την δεινότητα του προβληματισμού ....

      σήμερα 04-09-14 πηγαίνοντας στην βάρδια με την αστική συγκοινωνία, αναθάρρησαν οι ελπίδες μου σχετικά με την επερχόμενη γενιά .... σε κάποια στάση το λεωφορείο άνοιξε τις πόρτες του σε μια παρέα παιδιών .... όχι μεγαλύτερα απο 17 χρονών .... ένα απο τα παιδιά είχε ένα βοήθημα με ρόδες .... άνοιξαν λοιπόν οι πόρτες και ο νεαρός που βοηθούσε τον κινητικά προβληματικό φίλο του, κάνει μια κίνηση να τον πάρει στα χέρια .... βλέπω την σκηνή και τρέχω να βοηθήσω, λέγοντας στον πιτσιρικά ¨έρχομαι φίλε¨ ..... πιάνω τον νεαρό στην αγκαλιά μου και τον ανεβάζω στο λεωφορείο ... όταν φτάνω στο επίπεδο του εσωτερικού, το παιδί με το χέρι του με ταρακουνάει ώστε να τον αφήσω στο δάπεδο , όπως και έκανα .... στο μεσοδιάστημα ο φίλος του έχει ανεβάσει το βοήθημα με τις ρόδες .... κάποια κυρία δίπλα μου σηκώθηκε, οπότε το παιδί με το κινητικό πρόβλημα έκατσε ..... μετά απο λίγες στιγμές το παιδί με πιάνει απο το μπράτσο και μου λέω ¨ευχαριστώ¨, οπότε του αποκρίνομαι ¨μην το συζητάς φίλε μου όλοι χρειαζόμαστε μια βοήθεια, κάπου κάπου¨ .... προχωρούσαμε στην διαδρομή όταν προβληματισμένος κατάλαβα ότι αυτά τα παιδιά δεν είναι απλά μια παρέα .... αυτά τα παιδιά είναι ομάδα .... αυτά τα παιδιά μιλούσαν με το βλέμμα .... αυτά τα παιδιά επικοινωνούσαν με απλές χειρονομίες .... δυο έξυπνα παιδιά παρόλο το περίτεχνο κούρεμά τους .... δύο άνθρωποι παιδιά που ζούσαν την ζωή και το γνώριζαν ....

      όταν φτάσαμε στην στάση που κατέβαιναν έκανα μια κίνηση προς βοήθεια .... βοήθεια την οποία το παιδί με το κινητικό πρόβλημα μου την αρνήθηκε, λέγοντάς μου ¨να ανέβω δεν μπορώ¨ ..... δύο νέα παιδιά που γνώριζαν απο όρια και τακτική .... δύο καλά παιδιά ....

      GEODETIS....

      Διαγραφή
  9. Πολύ καλό, μπράβο! Και η πρώτη φωτογραφία αξίζει περισσότερο από χίλιες λέξεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Παντως θεοδοτε και στην φαση μας δικες μας ντυνονται ξεκωλε

    Nikos ns

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. η φύση της γυναίκας δεν αλλάζει ασχέτως ποιά ιδεολογία λέει πως υποστηρίζει την εκάστοτε στιγμή.

      Διαγραφή