MEGA: Ο ΕΘΝΙΚΟΣ ΜΑΣ ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΣ

Γράφει ο Ελευθέριος Αναστασιάδης

το νέο μοντέλο οικογένειας που προτείνει το Mega

Όχι, δεν αποφασίσαμε να γίνουμε  τηλεκριτικοί, ούτε βέβαια να ασχοληθούμε με τα εφήμερα και αμελητέα γεγονότα της σύγχρονης κοινωνικής ζωής.

Νοιώσαμε όμως την ανάγκη να γράψουμε δύο λόγια για αυτό το κανάλι, πρώτον, διότι όλα αυτά που προωθεί καθόλου 'εφήμερα' δεν είναι, και δεύτερο, διότι περιβάλλεται από  μία  αύρα, πολύ  ιδιαίτερη, ή μάλλον, πολύ ιδιαίτερα αρνητική. (όχι πως τα άλλα κανάλια υστερούν σε αρνητικότητα)

Θα αρχίσω αυτή την μικρή ανάλυση, με κάποιες σκηνές από γνωστή σειρά επεισοδίων που  παρουσιάζει αυτός  ο τηλεοπτικός σταθμός: Ένα ζευγάρι ομοφυλόφιλων έχει υιοθετήσει ένα μικρό παιδάκι, το περιφέρει, υπερήφανα, από εδώ και από εκεί, και οι δύο πατεράδες-μανάδες, δεν ξέρω πώς να τους αποκαλέσω, παρουσιάζονται στοργικοί, ευαίσθητοι, όλο χαρούλες και αγκαλίτσες με το παιδί τους.

Σκηνή δεύτερη: Μία μαθήτρια όλο χάρη, μονολογεί: «σχολείο χωρίς αποβολή είναι σαν κινητό χωρίς κάρτα».

Σκηνή Τρίτη: Η ίδια μαθήτρια, κατά την διάρκεια του Αγιασμού μαλλιοτραβιέται με μία άλλη μαθήτρια εξαιτίας ενός 'γκόμενου'. Φυσικά, όλα όσα περιγράψαμε, παρουσιάζονται ως μία  εγκεκριμένη, μοντέρνα και φυσιολογική  συμπεριφορά. 

Όπως  λέει και το διαφημιστικό της σειράς: «…Η Μοντέρνα Οικογένεια είναι ένα κωμικό, κάποιες φορές ανορθόδοξο, αλλά πάντα αγαπησιάρικο πορτρέτο μιας σύγχρονης οικογένειας που θα μπορούσε να είναι η δικιά μας.» 

Ακριβώς: έτσι θέλουν να γίνει και η δική σας οικογένεια...

Και τώρα ερχόμαστε στις εκπομπές ειδήσεων ή δημοσιογραφικής έρευνας: θα μπορούσαν να ορισθούν ως η σύνοψη της μετανεωτερικότητας και της αιρετικής σκέψης: ακραία ζωολατρεία, λατρεία της ομοφυλοφιλίας, μεταναστοφιλία, μοντερνολατρεία, και άλλες λατρείες και φιλίες, σε πρώτη διάταξη και  προάσπιση.Ταυτόχρονα, το οικονομικό σύστημα το οποίο ευαγγελίζεται είναι ο οικονομικός φιλελευθερισμός, δηλαδή, λαμβάνει μία ξεκάθαρη καπιταλιστική θέση.

Επίσης, φαίνεται πως στα στούντιο αυτού του καναλιού, θα έχουν συστήσει κάποια μορφή 'σκιώδους κυβέρνησης', μια που από 'αέρος', δίνουν συμβουλές στην κυβέρνηση τι  πρέπει ή δεν πρέπει να κάνει, προτείνουν νόμους, δίνουν παραινέσεις στην αντιπολίτευση, επιλύουν πολιτικά και κοινωνικά θέματα, έχουν δηλαδή μία απάντηση και λύση διά 'πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν' βασανίζει αυτή την χώρα.

Όλα αυτά, σε συνδυασμό, δημιουργούν ένα κανάλι υπόδειγμα 'Πολιτικής ορθότητας' (θα μπορούσε να είναι το τηλεοπτικό κανάλι της 'Σχολής της Φρανκφούρτης'), ένα κανάλι που εκπροσωπεί άριστα, το γνωστό μας πλέον ρητό: ο καπιταλισμός στην εξουσία και ο νέο-αριστεροστροφισμός  στα ήθη.  

Υπάρχει κάποιος λόγος να μην τα κάνει όλα αυτά; φυσικά και όχι, αφού κανένας δεν το ενοχλεί. Μήπως οι 'διανοούμενοι' μας οι 'φιλόσοφοί' μας βγήκαν να διαμαρτυρηθούν, να ασκήσουν κριτική, να στηλιτέψουν αυτή την παρακμιακή τακτική; όχι βέβαια. Ακριβώς το αντίθετο συμβαίνει: αμάν κάνουν να τους καλέσουν σε καμιά εκπομπή 'κουλτούρας', για να εκθέσουν τα 'λαμπρά' διανοήματα τους και τα 'βαθυστόχαστα' βιβλία τους.

Στην Γαλλία βρέθηκε ένας διανοούμενος που αυτοκτόνησε. Εδώ μάλλον οι αυτοκτονίες πρέπει να γίνουν… μαζικές.