Τρίτη 17 Φεβρουαρίου 2015

ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΙ: Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ

Επειδή ο όρος «αριστερά» έχει ταυτιστεί με τις ιδεολογίες κομμουνιστικής-σοσιαλιστικής προέλευσης, δημοσιεύουμε αυτό το άρθρο που έχει ως στόχο να ξεκαθαρίσει, μια για πάντα, την πραγματική σημασία αυτού του όρου.

 Γράφει ο Θεόδωρος Λάσκαρης

Hieronymus Bosch, o Ταχυδακτυλουργός
Ίσως, το πιο σημαντικό χαρακτηριστικό του σύγχρονου κόσμου, είναι η ''διαδεδομένη κατάσταση Σύγχυσης'': σύγχυση στις ιδέες, στους όρους, στους σκοπούς, στις έννοιες  κλπ. Έτσι λοιπόν,  το γεγονός ότι η φιλελεύθερη ιδεολογία εντάχθηκε στην Δεξιά πολιτική φιλοσοφία, είναι αποτέλεσμα ακριβώς αυτής της σύγχυσης.

Είναι γνωστό ότι, κατά την διάρκεια της σύγκλησης της Γαλλικής Εθνοσυνέλευσης το 1789, οι φιλελεύθεροι αστοί δεν κάθισαν στα Δεξιά του Προέδρου, αλλά στα Αριστερά. Η γενικότερη στάση τους, φιλοσοφική, θρησκευτική, πολιτική, οικονομική, ήταν εντελώς εχθρική έναντι της Παραδόσεως. Πως λοιπόν φθάσαμε να αποκαλούμε Δεξιούς τους φιλελεύθερους, και οι ίδιοι οι φιλελεύθεροι να αντιμετωπίζουν εχθρικά την αριστερά, στην  οποία  φιλοσοφικά ανήκουν; Ωραίο μπέρδεμα, θα αναφωνήσετε! Ας το ξεδιαλύνουμε λοιπόν:

Για τον Άγγλο πατέρα του κλασικού φιλελευθερισμού, τον John Locke, ο Γερμανός καθηγητής της πολιτικής φιλοσοφίας, Eric Voegelin, γράφει: «Eάν λάβουμε υπ’ όψιν αυτή την αποκρουστική διαστροφή των ανθρώπινων ιδεών· εάν περαιτέρω θυμηθούμε κάποιες άλλες λεπτομέρειες, όπως το Θεό ως ιδιοκτήτη· τα βέβηλα σχόλια επί του Δείπνου του Κυρίου, (…) την άρνηση να εισαχθούν οιεσδήποτε θετικές-ηθικές αρχές στη δημόσια σφαίρα για τη συγκράτηση του πάθους, και αν λάβουμε υπ’ όψιν την ασυνείδητη άγνοια της σοβαρότητας της ερμηνείας του, καταλήγουμε στο συμπέρασμα- στο οποίο ο προσεκτικός αναγνώστης έχει ήδη φθάσει- πως ο Locke έπασχε από μια σοβαρή πνευματική διαταραχή. Λέω εσκεμμένα πνευματική (spiritual) και όχι διανοητική (mental)· ο Locke δεν ήταν μία κλινική περίπτωση και η ασθένεια του δεν συγκαταλέγεται στις κατηγορίες της ψυχοπαθολογίας. Η δική του περίπτωση είναι μία περίπτωση πνευματικής ασθένειας με την έννοια της ‘πλατωνικής νόσου’· ανήκει δηλαδή στην πνευματοπαθολογία του 17ου αιώνα(…) Στον Locke, η ζοφερή παράνοια της απληστίας φθάνει  στο αμόκ. »

Ο Eric Voegelin με αυτές τις φράσεις, σκιαγράφησε τον βαθύτερο μεταφυσικό-φιλοσοφικό  πυρήνα της  φιλελεύθερης σκέψης. 

Eric Voegelin
Τώρα όμως ας έλθουμε στο πεδίο των πολιτικών εξελίξεων: Μετά την επανάσταση του Oliver Cromwell στην Αγγλία και μετά την επανάσταση του 1789 στην Γαλλία, εμφανίστηκε ένα πολιτικό ρεύμα το οποίο προσπάθησε να συνδυάσει τις παλαιές παραδοσιακές αρχές με την ''φυσική ισότητα'' και την ''ελεύθερη οικονομία''. Έτσι διαμορφώθηκε η ιδεολογία που ονομάστηκε ''συντηρητικός φιλελευθερισμός''. Η διαμόρφωση αυτού του ρεύματος δεν έγινε επειδή οι θεμελιωτές του ήταν ενάντιοι στο πνεύμα των προαναφερθέντων επαναστάσεων. Ακριβώς το αντίθετο : ο σκοπός τους είναι να διασώσουν αυτό πνεύμα, διότι έβλεπαν ότι οι πιο ακραίες και ριζοσπαστικές πολιτικές μορφές που είχαν αναδυθεί μέσα από αυτές τις επαναστάσεις, έθεταν σε κίνδυνο τόσο την ''κρατική τάξη'' όσο και την αστική οικονομία. Προσπάθησαν ,δηλαδή, να θέσουν ένα φρένο στην ανατροπή.(πχ. ήθελαν  το  δικαίωμα  ψήφου  να είναι περιορισμένο) Γι’ αυτό τον λόγο, οι ιστορικοί ενέταξαν τον ''συντηρητικό φιλελευθερισμό'' στην Δεξιά πολιτική φιλοσοφία.(κάτι που φυσικά δεν ισχύει. Όπως είχε γράψει ο Jaime Balmes: «το συντηρητικό κόμμα είναι o συντηρητής της επανάστασης»). Με το πέρασμα του χρόνου, ο συντηρητικός φιλελευθερισμός, έχασε τον  όρο(και την ουσία) ''συντηρητικός'' και έγινε απλά φιλελευθερισμός.

 Εάν το πρώτο χαρακτηριστικό της σύγχρονης εποχής, είναι, όπως αναφέραμε, η διαδεδομένη σύγχυση, το δεύτερο πιο σημαντικό χαρακτηριστικό, είναι ο οικονομισμός: δηλαδή, η αξιολόγηση του κοινωνικού ''όλου'' μέσα από την οικονομική οπτική. Δεν έχει ιδιαίτερη σημασία εάν θα πρόκειται για μία οικονομική οπτική που συμφέρει τους λίγους ή τους πολλούς. Αυτό που μετράει είναι ο πυρήνας της αξιολόγησης του κοινωνικού ''είναι''. Και αυτός είναι οικονομικός.(ενώ, για παράδειγμα, στην προ-μοντέρνα εποχή ο πυρήνας αυτός αποτελείτο από την καταγωγή(το αίμα), το πνεύμα, την  θρησκεία).

Θέτοντας λοιπόν στο προσκήνιο την οικονομία, όλες οι υπόλοιπες κοινωνικές και ανθρωπολογικές παράμετροι (ήθος, θρησκευτικότητα, Ιεραρχία, Παραδόσεις κλπ)ξεχάστηκαν ή σκεπάστηκαν, με αποτέλεσμα όλες οι πολιτικές και ιδεολογικές διαφοροποιήσεις, να έχουν στο επίκεντρο τους μόνον την οικονομία. Μετά  την εδραίωση του Μαρξισμού, ο αστός, θέλοντας να διαφοροποιηθεί από τον αριστερό-μαρξιστή  που επιδίωκε την οικονομική  ισότητα ,  έπρεπε να επικαλεστεί  έναν όρο που εμπεριέχει την έννοια της ''Παράδοσης'', του ''Ορθόδοξου'', του ''Ορθού'', δηλαδή τον όρο ''Δεξιά'', ώστε να  μπορέσει  να  αντισταθεί στις δυνάμεις της ολικής ανατροπής, δηλαδή την κομμουνιστική αριστερά. Δεν μπορούσε βέβαια (ο αστός) να δηλώσει αριστερός και ταυτόχρονα να κηρύξει τον πόλεμο στην….αριστερά.

Με αυτό τον τρόπο λοιπόν, απεκρύβη  η πραγματική σύγκρουση, που στην ουσία, θα μπορούσε να ορισθεί ως: η καπιταλιστική (φιλελεύθερη) αριστερά -ενάντια -στην κομμουνιστική αριστερά (ουσιαστικά, ένας εμφύλιος πόλεμος).

Ας δώσουμε λοιπόν, μια για πάντα, τον μόνον και αληθινό ιδεολογικό ορισμό των φιλελευθέρων: είναι η αριστερά του χρήματος, και κατά συνέπεια, ο αστός δεν είναι  Δεξιός.

Τώρα, θα πρέπει να σκιαγραφηθεί η απάντηση σε ένα πολύ βαθύ ζήτημα: Πως μέσα από την αριστερή  φιλοσοφία, προέκυψαν  δύο αντίθετες  οικονομικές  θέσεις;

Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα δεν μπορεί να δοθεί, εάν δεν κατανοήσουμε την  δισυπόστατη φύση της αριστερής φιλοσοφίας:        

Α) ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΣΜΟΣ. Δεν υπάρχει Αντικειμενική αλήθεια, τα πάντα καθορίζονται από τον άνθρωπο, από τις όποιες ανάγκες του, από την θέληση των πολλών ή και των λίγων. Ο υποκειμενισμός, στο θρησκευτικό πεδίο, γέννησε τον προτεσταντισμό, μέσα από τον οποίο αναδύθηκε το πνεύμα του καπιταλισμού. Ιδού λοιπόν πως δημιουργήθηκε η πρώτη οικονομική θέση της αριστεράς, ο οικονομικός φιλελευθερισμός (καπιταλισμός).                                                                              

Β) ΕΞΙΣΩΤΙΣΜΟΣ. Μία άλλη πλευρά της γνωστικής νοοτροπίας, από την οποία εξάλλου απορρέει η υποκειμενική αντίληψη, ήταν η άσβεστη επιθυμία για την εξάλειψη κάθε διαφοράς  μεταξύ των ανθρώπων, η επιβολή της ισότητας, ως τρόπος ομογενοποίησης  της κάθε ανθρώπινης μονάδας σε ένα αδιαφοροποίητο ''όλο''. Από αυτή την τάση εξισωτισμού, δημιουργήθηκε η δεύτερη οικονομική θέση της αριστεράς, δηλαδή ο κομμουνισμός.

Συνοψίζοντας μυθιστορηματικά: εάν ο σύνδεσμος Βιομηχάνων ''ξεχνούσε'' τα χρήματά του και το ΚΚΕ ''ξεχνούσε'' την ισότητα, τότε όχι απλώς θα συνεννοούνταν μεταξύ τους θαυμάσια, αλλά θα είχαν γίνει οικογενειακοί φίλοι.
Στην σύγχρονη εποχή, ο κόσμος, έτσι ή αλλιώς, περιστρέφεται  αριστερά.


ΥΣ. Πρέπει να τονιστεί, ότι οι όροι Δεξιά και Αριστερά, είναι παιδιά του κοινοβουλευτισμού. Πριν από αυτόν δεν υπήρχαν. Αυτό που υπήρχε ήταν μεν Δεξιά (ως αρχέτυπο) αλλά δεν αποκαλούσε έτσι τον εαυτό του. Αναγκάστηκε να ονοματίσει τον εαυτό του , όταν  η  αίρεση (η αριστερά) ονομάτισε τον εαυτό της και πήρε την θέση  της  «εις  τα  αριστερά  του  Όντος» Από την άλλη πλευρά, μία  ''Δεξιά'' εντός κοινοβουλίου, δεν είναι  πια  Δεξιά, διότι η νομιμοποίηση του κοινοβουλίου, είναι η νομιμοποίηση του υποκειμενισμού.    

    Η  αληθινή  Δεξιά  φοράει  Πορφύρα,  κρατάει  Ξίφος και χαιρετά τον Ήλιο.

14 σχόλια:

  1. ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΑΦΩΤΙΣΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ (ΠΟΥ ΑΝΤΙΤΑΧΘΗΚΕ ΣΕ ΕΘΝΗ,ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ ,ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ) ,ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ Ο ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΙΣΜΟΣ.........ΩΣ ΚΟΣΜΟΑΝΤΙΛΗΨΗ Ο ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΙΣΜΟΣ ΒΑΖΕΙ ΤΟ ΑΤΟΜΟ ΚΑΙ ΤΙΣ (ΥΛΙΚΕΣ) ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΟΥ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΟ...... ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΕΚΦΡΑΣΗ Ο ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΣΜΟΣ....ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ Ο ΑΣΤΙΣΜΟΣ........ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ.......

    Ο ΚΛΑΣΣΙΚΟΣ ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΙΣΜΟΣ ΠΙΣΤΕΥΕ ΣΤΗΝ "ΑΞΙΑ" ΤΟΥ ΑΤΟΜΟΥ ΩΣ ΜΕΣΟ ΑΝΕΛΙΞΗΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΔΕΧΟΤΑΝ ΚΑΜΙΑ ΚΡΑΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ..........ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΥΠΗΡΧΕ ΓΙΑ ΝΑ ΘΕΤΕΙ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΥΣ ΚΑΝΟΝΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΕΠΙΒΛΕΠΕΙ ΤΗΝ ΤΗΡΗΣΗ ΤΟΥΣ......ΩΣ ΕΚΕΙ.....ΑΥΤΟ (ΟΛΩΣ ΠΑΡΑΔΟΞΩΣ) ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ ΑΠΟΚΑΛΕΙΤΑΙ "ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΙΣΜΟΣ"........ΕΝΩ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΓΝΗΣΙΑΣ ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΑΝΤΙΛΗΨΗΣ.........

    ΜΕ ΤΗΝ ΜΕΤΑΒΑΣΗ ΣΤΗΝ ΜΑΖΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ,ΕΙΧΑΜΕ ΚΑΙ ΤΗΝ "ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ" ΤΟΥ "ΑΤΟΜΙΣΜΟΥ" (ΠΟΥ ΦΥΣΙΚΑ ΥΠΗΡΧΕ ΣΤΟΝ ΚΛΑΣΣΙΚΟ ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΙΣΜΟ).........Ο ΟΠΟΙΟΣ "ΑΤΟΜΙΣΜΟΣ" ΜΕΤΑΛΛΑΧΘΗΚΕ ΣΤΗ ΛΕΓΟΜΕΝΗ ΥΛΙΚΗ ΑΥΤΟΠΡΑΓΜΑΤΩΣΗ.....ΚΑΙ ΣΥΝΕΠΑΚΟΛΟΥΘΑ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΥΠΟΧΡΕΩΘΗΚΕ ΝΑ ΥΠΗΡΕΤΗΣΕΙ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΣΚΟΠΟ (ΤΗΣ ΑΤΟΜΙΚΗΣ ΑΥΤΟΠΡΑΓΜΑΤΩΣΗΣ)......

    ΕΤΣΙ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ Η "ΠΑΡΕΜΒΑΤΙΚΟΤΗΤΑ" ΣΤΟ ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟ ΚΡΑΤΟΣ (ΛΕΞΗ ΑΓΝΩΣΤΗ ΣΤΗΝ ΚΛΑΣΣΙΚΗ ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗ).......ΕΤΣΙ ΓΕΝΝΗΘΗΚΑΝ ΟΙ ΔΙΑΦΟΡΟΙ ΜΑΖΙΚΟΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΙ "ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΙΣΜΟΙ" (ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ, ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΟΣ ,κτλ).......ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΠΛΕΟΝ ΕΝΑ ΤΕΛΕΙΩΤΙΚΟ ΚΑΝΟΝΙΣΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΑΛΛΑ ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΑΛΛΑΖΕΙ ΠΡΟΣ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΣΗ ΤΗΣ ΥΛΙΚΗΣ ΑΥΤΟΠΡΑΓΜΑΤΩΣΗΣ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ............

    ΕΤΣΙ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ Η ΦΡΑΣΗ ΠΟΥ ΤΟΣΟ ΣΥΧΝΑ ΑΚΟΥΓΕΤΑΙ ΑΠΟ ΠΟΛΙΤΕΣ ΣΤΙΣ ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΜΑΖΙΚΟΔΗΜΟΚΡΑΤΙΕΣ ........" ΘΕΛΟΥΜΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ".......ΦΡΑΣΗ ΠΟΥ ΜΟΙΑΖΕΙ ΑΚΑΤΑΝΟΗΤΗ, ΕΑΝ ΔΕΝ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΥΛΙΣΤΙΚΗ ΒΑΣΗ ΤΗΣ..........

    ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΑΡΞΙΣΜΟ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΑΠΛΑ ΤΟ ΝΟΘΟ ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗΜΕΝΟ ΠΑΙΔΙ ΤΟΥ ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΙΣΜΟΥ......ΕΞΑΛΛΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΙΔΕΟΛΟΓΙΕΣ ΕΧΟΥΝ ΚΟΙΝΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΣΤΙΚΗ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΗ ΒΑΣΗ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΚΟΙΝΗ ΕΣΧΑΤΟΛΟΓΙΑ........ΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ (ΚΑΙ ΚΑΛΑ) ΘΑ ΤΕΛΕΙΩΣΟΥΝ ΟΤΑΝ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΥΠΟΤΑΧΘΕΙ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ.........ΔΙΑΦΕΡΟΥΝ ΜΟΝΟ ΣΤΟ ΠΩΣ.....Ο ΜΑΡΞΙΣΜΟΣ ΠΙΣΤΕΥΕΙ ΣΤΗΝ (ΘΕΩΡΗΤΙΚΑ) ΔΙΚΑΙΗ ΥΛΙΚΗ ΚΑΤΑΝΟΜΗ (ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ), ΕΝΩ Ο ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ (ΘΕΩΡΗΤΙΚΑ) ΙΣΗ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΠΛΟΥΤΙΣΜΟΥ (ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΙΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑ).......

    ΟΤΑΝ ΤΩΡΑ ΟΙ ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΒΡΕΘΗΚΑΝ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗΜΕΝΟ ΠΑΙΔΙ ΤΟΥΣ (ΜΑΡΞΙΣΜΟ) ,ΑΝΑΓΚΑΣΤΗΚΑΝ ΝΑ ΤΟ ΠΟΛΕΜΗΣΟΥΝ.....ΕΤΣΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΟΚΤΩΒΡΙΑΝΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΑΝΤΕΤΑΞΑΝ ΣΤΟΝ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΟ ΜΑΡΞΙΣΜΟ ,ΕΝΝΟΙΕΣ ΟΠΩΣ (ΕΘΝΟΣ-ΘΡΗΣΚΕΙΑ)......ΕΝΝΟΙΕΣ ΠΟΥ ΦΥΣΙΚΑ ΔΕΝ ΤΙΣ ΠΙΣΤΕΥΑΝ ΚΑΙ ΑΠΛΑ ΤΙΣ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΣΑΝ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΙΣΤΙΚΑ.......ΤΟΤΕ ΤΑΥΤΙΣΤΗΚΕ ΣΤΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ Η ΔΕΞΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΙΣΜΟ.....ΚΑΙ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ Η ΠΕΡΙΦΗΜΗ "ΑΣΤΙΚΗ ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗ ΔΕΞΙΑ".......

    ΟΤΑΝ ΒΕΒΑΙΑ ΚΑΤΕΡΡΕΥΣΕ Η ΕΣΣΔ ,ΕΞΕΛΕΙΠΑΝ ΚΑΙ ΟΙ ΛΟΓΟΙ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΗΣ ΕΝΝΟΙΩΝ ΟΠΩΣ ΕΘΝΟΣ-ΘΡΗΣΚΕΙΑ......ΓΙ'ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΣΤΟ ΔΥΤΙΚΟ ΚΟΣΜΟ ΜΕΤΑ ΤΟ 1990 ,ΕΧΟΥΜΕ ΣΥΝΕΧΕΙΣ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ ΣΕ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΕΣ - ΙΔΕΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΕΝΝΟΙΕΣ (ΕΘΝΟΣ-ΘΡΗΣΚΕΙΑ-ΗΘΗ -ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ).......ΔΙΟΤΙ ΠΛΕΟΝ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗΣ ,ΟΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΕΝΝΟΙΕΣ ΕΙΝΑΙ "ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΕΣ"...........

    ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ.......

    ΩΣ ΤΟΝ 17 ΑΙΩΝΑ ΥΠΗΡΧΕ ΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ ΚΟΣΜΟΣ............ΤΟΤΕ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ Ο ΔΙΑΦΩΤΙΣΜΟΣ........ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕ ΤΟΝ ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΙΣΜΟ......ΠΟΥ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΩΣ ΜΑΡΞΙΣΜΟΣ-ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ......

    ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ ΕΝΑ ΕΞΙΣΟΥ ΔΥΝΑΜΙΚΟ ΑΝΤΙΔΙΑΦΩΤΙΣΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ.........ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕ ΤΗΝ ΠΡΟΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΝΤΙΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗ ΔΕΞΙΑ.......Η ΟΠΟΙΑ ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΣΤΑ ΜΕΣΟΠΟΛΕΜΙΚΑ ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΑ ΚΑΘΕΣΤΩΤΑ (ΕΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ).....

    ΕΤΣΙ ΛΟΙΠΟΝ Ο ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΔΕΞΙΟΣ- ΕΘΝΙΚΙΣΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ,ΑΝΤΙΑΣΤΟΣ ,ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΗΣ.......ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΑΣΤΙΚΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗ ΔΕΞΙΑ ΚΑΙ ΑΚΡΟΔΕΞΙΑ.......

    ΟΠΩΣ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟ.........Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΔΕΞΙΑ ΦΟΡΑΕΙ ΠΡΟΦΥΡΑ ,ΚΡΑΤΑΕΙ ΞΙΦΟΣ ΚΑΙ ΧΑΙΡΕΤΑ ΤΟΝ ΗΛΙΟ....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. θερμή παράκληση, το επόμενο σχόλιο να είναι με μικρά γράμματα. Δεν αντιλαμβάνομαι το λόγο για τα κεφαλαία.

      Διαγραφή
    2. Θερμή παράκληση και από έναν τακτικό αναγνώστη των σχολιων...είναι πράγματι ενοχλητικό και αισθητικά 'ghetto' το Caps Lock, μέχρι στιγμής δεν έχω διαβάσει κανένα σχόλιο του φίλτατου ανώνυμου.

      Διαγραφή
    3. και είναι κρίμα διότι γράφει αξιόλογα πράγματα.

      Διαγραφή
    4. Είναι μάλλον αποτέλεσμα της χρήσης κινητού ή άλλων μέσων που δυσκολεύουν την πληκτρολόγηση.

      Διαγραφή
    5. ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΕΙΝΑΙ Η ΟΥΣΙΑ ΟΧΙ Η ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ ΕΧΟΥΜΕ ΠΟΛΕΜΟ ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΣΥΝΦΑΣΙΣΤΕΣ

      Διαγραφή
  2. Η Δημοκρατία είναι ριζοσπαστική αριστερή; δεξιά; σοσιαλιστική; αριστερή κομμουνιστική; Προφανώς δεν έχει καμία σχέση ακόμα και με την (αρκετά σωβινιστική και απουσίας ισότητας μεταξύ Ανδρών και Γυναικών) κλασσική Αθηναϊκή Δημοκρατία που επικαλούνται παράγοντες λιγότερο ή περισσότερο απ΄όλα τα κομματικο-ιδεολογικά φάσματα. Δημοκρατίες λέγονταν και τα σοβιέτ, στη δημοκρατία έκανε αναφορά και ο Παπαδόπουλος επί επταετίας, στην έννοια της δημοκρατίας ανέκαθεν έκαναν αναφορά τα κόμματα το δικομματισμού Πασόκ ΝΔ και τώρα πλέον έχει "δημοκρατικοποιηθεί" επικοινωνιακά και το αριστερό ριζοσπαστικό Σύριζα. Δεν χρειάζεται να φέρουμε ως παράδειγμα τους Δημοκρατικούς και ρεμπουμπλικάνους των ΗΠΑ και τα απολύτως κοινά συμφέροντα που εξυπηρετούν, εξάλλου "ρεπούμπλικ" είναι παράγωγο για την έννοια της Ρωμαϊκής Δημοκρατίας (SPQR).
    Ορθότερα, δεν είναι δυνατόν να προσεγγίσουμε την έννοια της Δημοκρατίας σε σχέση με τα πολιτεύματα και καθεστώτα που φέρουν ή που έφεραν το brand name, διότι ιστορικά σε παγκόσμιο επίπεδο είναι τόσο συγκεγχιμένη πλέον έννοια που δεν έχει σημασία αν κάποιο πολίτευμα σχετίζεται περισσότερο ή λιγότερο με την "ιδεατή" απόδοση Δημοκρατίας, ή αν είναι θεμελειωδώς δημοκρατικό ή όχι, ή αν σχετίζεται η μια Δημοκρατία με κάποια άλλη... ή αν διαφέρει επί της ουσίας το μοντέλο της χριστιανοδημοκρατίας και της σοσιαλοδημοκρατίας και πως είναι τέλος πάντων τα χαρακτηριστικά της θεμελειώδους Δημοκρατίας.Όλοι ενώνονται πλέον κάτω από τον όρο του φιλελευθερισμού ενώ ο κοινοβουλευτισμός παλαιότερα είχε ανοίξει τη δίοδο ώστε να ανταγωνίζονται επ΄ άπειρον και επί ίσους όρους το αντικειμενικό με το υποκειμενικό. Τι και αν τα πάντα σε φιλοσοφικό επίπεδο έχουν λυθεί.

    Ο Κομμουνισμός ιστορικά συσχέτισε τη δημοκρατία και τις εξουσίες με την κοινωνία που ονομάζει και κομμούνα και τη δημοκρατία υπό την έννοια και τη δομή των κολλεκτίβων και κάτω από ένα σκληρό στρατιωτικό καθεστώς.

    Ο υπεράνω γνωστικισμός για τον οποία έχετε αναφέρει πολλά, είναι ο υπεύθυνος της σύγχυσης μέσω του "ιδεατού".
    Το "ιδεατό" και όχι το συγκεκριμένο είναι αυτό που μπερδεύει τόσο τον Δεξιό, τον ριζοσπαστικό αριστερό και τον σοσιαλιστή να επιστεγάζουν τις ιδεολογίες και τις κομματικές γραμμές τους υπό την έννοια της Δημοκρατίας, τι κι αν Δημοκρατία είχαν οι ΉΠΑ, Δημοκρατία είχαν και τα σοβιέτ στον ψυχρό πόλεμο. Το "ιδεατό" ή το "νοητό" μπορεί να είναι τόσο διαφορετικό και να έχει τόσες εκδοχές και αντιλήψεις όσες και ο πληθυσμός μια χώρας ανά άτομο ξεχωριστά. Λίγοι είναι εκείνοι που θα καθορίσουν προς συντεχνιακό όφελος κατά προσέγγιση ένα σαφές (γι΄αυτούς) περιεχόμενο που δεν σημαίνει πως είναι και κοινά αποδεκτό, μπορεί να είναι εντελώς παρανοϊκό για την κοινή λογική.
    Αυτό εξυπηρετεί και η "νέα αυγή" και ο "αναμμένος πυρσός" (που αν και ο πυρσός ήταν παραδοσιακό σύμβολο της δεξιάς (Ελληνικής και Γαλλικής δεξιάς), άλλο τόσο σε διάφορα κράτη ήταν συμβολισμός και της αριστεράς!!) και πολλές άλλες διαδεδομένες αλληγορίες οι περισσότερες "γνωστικιστικών" σκοπιμοτήτων σε σχέση με την "ανατολή" ή το "φως" που υιοθετούνται από τη γραμμή πολιτικών για την διάδοση προπαγανδιστικών πολιτικών λογοπαιγνίων με ενδιάμεσους σταθμούς ενδεχομένως τον τεκτονισμό και επικοινωνιολόγους και μαρκετινίστες που σχετίζονται με τέτοιου είδους λέσχες. Έχει παρατηρηθεί πως έχουν φτάσει σε τέτοιο σημείο ώστε να αποσύρουν ακόμα και κάποια συγκεκριμένα σύμβολα που διαχώριζαν έστω και επιφανειακά τα δεξιά και αριστερά κόμματα διότι με τις σύγχρονες επιταγές δεν υπάρχουν καθόλου διαχωριστικές γραμμές είτε στο οικονομικό είτε στο πολιτιστικό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Συνεχίζοντας από προηγούμενο σχόλιο...
    ΟΙ ΕΝΝΟΙΕΣ ΟΠΩΣ: "ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ" "ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟ" "ΗΘΙΚΟ" "ΝΟΜΙΜΟ" "ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΟ" "ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΣ" ΠΟΛΙΤΙΚΩΣ ΗΡΩΊΚΟ Ή ΜΗ, ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΟΡΘΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ, ΚΑΙ ΙΔΙΩΣ Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΟΥ "ΑΘΛΟΥ" ΕΧΟΥΝ ΑΜΦΟΤΕΡΕΣ ΕΚΦΥΛΙΣΤΕΙ ΣΤΟ "ΙΔΕΑΤΟ", ΣΤΟ "ΝΟΗΤΟ", ΣΤΟ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΙΜΟ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ ΨΕΥΔΟΕΠΙΣΤΗΜΕΣ ΟΝΤΑΣ ΑΝΑΛΟΓΩΣ ΑΝΤΙΛΗΠΤΕΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΓΝΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΤΟΥ ΚΑΘΕΝΟΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΠΙΔΙΩΞΕΙΣ ΤΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΣΜΟ ΝΑ ΚΑΛΕΙΤΑΙ ΝΑ ΣΥΜΒΙΒΑΣΕΙ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΞΕΤΑΖΕΤΑΙ Η ΟΡΘΟΤΗΤΑ, ΤΑ ΗΘΗ ΚΑΙ Η ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΠΡΟΣΔΙΔΕΤΑΙ ΠΙΣΩ ΑΠ΄ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΕΝΝΟΙΕΣ ΚΑΙ ΕΠΙΔΙΩΞΕΙΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Η πολυ-συμβιβαστική κατάσταση μέσου και κατώτατου πολιτικού και πνευματικού επιπέδου παράγεται ως φαινόμενο εξαιτίας της προσχώρησης του "ιδεατού", ή μιας βαβέλ μεταξύ αντιλήψεων ατόμων. Μέσω αυτής ακριβώς της πολιτικοκοινωνικής λαϊκιστικής και ψευδανθρωπιστικής κολάσεως υπερκυριαρχίας του μέσου και του κατώτατου αργά ή γρήγορα θα προωθηθεί το κατώτατο ως μέσο και εν τέλει ως κυρίαρχο χωρίς ωστόσο να αναβαθμιστεί ποιοτικά. Το κατώτατο μπορεί να εκληφθεί και ως το απόλυτα υποκειμενικό και παρανοϊκό. Ο λαϊκισμός σίγουρα εμπεριέχεται και στο υποκειμενικό και συναφώς στο παρανοϊκό κατώτατο και στο μέσο.

    Σε ποια περίοδο το Σύνταγμα μιας χώρας ήταν αποδεκτό απ' όλους ανεξαρτήτως κομματικού κοινοβουλευτικού χώρου σε μια στατική ολοκληρωμένη τέλεια μορφή εξυπηρετώντας τους πολίτες μιας χώρας όσον αφορά την πολιτική εξουσία, στην οικονομία και σε θέματα δικαιοσύνης διασφαλίζοντας αυτές τις λειτουργίες στο μέγιστό και
    με προοπτική εθνικής ευημερίας για πάρα πολλές δεκαετίας με τέτοιο τρόπο ώστε να θεωρείται αδιανόητο να τροποποιηθούν οι νόμοι... ποσω μάλλον όταν κάποιοι έχουν πλέον πρόβλημα με τον όρο "Εθνικό".

    Το περιεχόμενο του καθεστώτος που εξυπηρετεί ο κοινοβουλευτισμός υπό το όνομα, ή brand name της Δημοκρατίας και κατά συνέπεια οι νόμοι, συνεχώς αλλάζουν τμηματικά, άλλοι νόμοι αποσύρονται άλλοι τροποποιούνται τεχνηέντως και υπερψηφίζονται χωρίς να αναλύονται ποτέ οι επιπτώσεις σε βάθος ετών και χωρίς καν μάλιστα να ενημερωθούν ακόμα και οι ίδιοι οι ψηφοφόροι του εκάστοτε κόμματος που βρίσκεται στην εξουσία.

    Τα πάντα στον κοινοβουλευτισμό γίνονται για να προσαρμοστούν κάποια συμφέροντα που όπως έχετε γράψει σε άλλα άρθρα αφορούν συνήθως το 2 με 3 τοις εκατό σε ποσοστό είτε συνολικά του εκλογικού σώματος, είτε τη μερίδα ψηφοφόρων ενός κόμματος που η συντριπτική πλειοψηφία ουσιαστικά είναι παντελώς ανίδεη και ανημέρωτη
    για το περιεχόμενο των νόμων, τις μακροχρόνιες επιπτώσεις και τη διαμόρφωση της κοινωνίας που θέλουν να επιφέρουν τα επιτελεία του κάθε κόμματος που θα βρεθεί στην εξουσία. Μιλάμε για υφαρπαγή ψήφου που συναντάται σε όλες τις Δημοκρατίες. Ακόμα παραπέρα υπάρχουν πολλά παραδείγματα πως κόμματα δεξιάς υποτίθεται ιδεολογίας και παράδοσης ακολουθούν σε λεπτεπίλεπτα σημεία νομοθετική γραμμή ριζοσπαστικής αριστεράς και σοσιαλιστικά ακολουθούν νεοφιλελεύθερες πολιτικές, οικονομικές πολιτικές που αποθεώνουν τον
    τοκογλυφικό τραπεζικό δανεισμό εξαθλιώνοντας της χώρες στις οποίες κατάφεραν να πάρουν... να υφαρπάξουν την εξουσία. Ο νεοφιλελευθερισμός ωστόσο δεν αφορά τον ανά κράτος καπιταλισμό ούτε ανήκει στη (πραγματική) δεξιά όπως ανόητα αναπαράγουν μερικοί.
    Είναι ένα πρωτοφανές αντεθνικό μοντέλο απορρύθμισης που βρίσκει διεξόδους σε ολόκληρο το κοινοβουλευτικό φάσμα, μεταξύ σοσιαλισμού και νεοαριστεράς αλλά και της σύγχρονης ψευτοδεξιάς της Ε.Ε. Αν δεν κάνω λάθος κάποιοι από τους σοσιαλιστές κυρίως της νοτίου Αμερικής υιοθέτησαν πειραματικά πρώτοι αυτό το τρισάθλιο τραπεζο-οικονομικό μοντέλο εν μέσω παρεμβάσεων συνάμα του διεθνούς νομισματικού ταμείου και πλέον έχει καθιερωθεί ουσιαστικά παγκοσμίως ως ένα πάγιο μοντέλο μέσω του φιλελευθερισμού από διάφορες παρατάξεις αντίπαλης μεταξύ τους κατά τ΄ άλλα ιδεολογίας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ....Στον κοινοβουλευτισμό η ακαθόριστη πολιτική γραμμή συναντάται πλέον σαν μάστιγα "κλωνοποιημένη" σε όλα τα κόμματα ενός κοινοβουλίου υπό διαφορετικές και αντιφατικές προεκλογικές υποσχέσεις. Ο "φιλελευθερισμός λοιπόν είναι η στέγη της ακαθόριστης πολιτικής αριστερών και δεξιών κομμάτων προωθώντας τον "ιδεατό" νέο πολιτιστικό και τραπεζιτικό-οικονομικό κόσμο ενώ παρέχει μέσω του κοινοβουλευτισμού τα αποσπασματικά τμήματα του (να τα πούμε κόμματα;).
    Άλλοι σε αυτά τα τμήματα ή κόμματα επιζητούν τη ιδεατή "ελευθεριακή" σωτηρία τους και άλλοι έχουν ήδη επενδύσει πρακτικά πολλά συμφέροντα βάσει του σύγχρονου τρόπου λειτουργίας του τραπεζικού συστήματος και του χρηματιστηρίου. 'Αλλοι, οι περισσότεροι, παρασύρονται επειδή οι υποσχέσεις είναι επιφανειακές και συγκεχυμένες όπως και η εικόνα της κάθε "πολιτικής κομματικής γραμμής", και σίγουρα επίτηδες δίνονται έτσι. Οι περισσότεροι έλκονται όχι από το συγκεχυμένο, αλλά από κάποια επί μέρους τμήματα αυτής της άμορφης πολιτικής που δίνει που και που κάποιες συγκεκριμένες υποσχέσεις ασχέτως ύπαρξης ορθότητας και τήρησης, με τις συγκεκριμένες υποσχέσεις να ανάγονται σε σύνηθες ταπεινά οικονομικά συμφέροντα (συντάξεις -επαναπροσλήψεις -προσλήψεις κτλ).
    Αυτή λοιπόν η συγκατοίκηση στη βαβέλ αφορά μεταβατικά (και κεκαλυμμένα και άρα παραπλανητικά) την εισαγωγή στον "νέο κόσμο" και ζήτημα είναι εάν αφορά το πολύ το 2% τοις εκατό, και οικονομικώς το 0.01% των ψηφοφόρων κάθε χώρας. Η κοινή συσπείρωση των λαϊκιστών (του μέσου) και του όχλου ή ακόμα (και του κατώτατου -απόπατου γύρω από το "ιδεατό" και μια "νοητή" κατάσταση συνήθως επιτυγχάνεται τμηματικά ή με παράλληλη υιοθέτηση διαφορετικής πολιτικής γραμμής (ή κρυφής ατζέντας) άλλου ιδεολογικού χώρου, δηλαδή με άμεση απάτη. Αυτή η λειτουργία πολιτεύματος μέσω επιτηδευμένης πρόκλησης ιδεολογικής σύγχυσης είναι σίγουρα εκφυλιζόμενη, ασυνείδητη και εγκληματική.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Πολύ καλό άθρο και χρήσιμα τα σχόλια. Σας ευχαριστώ όλους που μπαίνετε στον κόπο να ξεκαθαρίσετε αυτές τις έννοιες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Παρακαλώ πείτε μου για τη σχέση του φιλελευθερισμού με το κράτος. Ο λόγος που ρωτώ είναι διότι έχω δει καθηγητές πανεπιστημίου να δηλώνουν φιλελεύθεροι (υπέρ της ελεύθερης αγοράς, εναντίον του κρατισμού κλπ) και να ζουν ζωή χαρισάμενη από τα ιδρύματα και τους πόρους γενικά του κράτους. Και πρέπει να υπάρχει και το αντίστοιχο στους φιλελεύθερους της αριστεράς, για τους οποίους ίσως το κράτος είναι ο φυσικός τους χώρος, όπως αντιλαμβάνομαι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ωραίες αναλύσεις αλλά Τελικά ποιό είναι το συμπέρασμα; Πώς μπορεί να γίνει μία σύνθεση;Ποιός θα μπορούσε να είναι ο νέος δρόμος; έστω οι κατευθύνσεις του;

    ΑπάντησηΔιαγραφή