ΕΚΤΙΜΗΣΕΙΣ ΠΑΝΩ ΣΤΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ

 Γράφει ο Αναστάσιος  Γιαννάς

Μέσα στην αναμπουμπούλα των καθημερινών μας προβλημάτων, κουρασμένοι από την διαχείριση και την επεξεργασία χιλιάδων πληροφοριών, ίσως να χάνουμε την αίσθηση ότι εμπρός μας και εμπρός από τα παιδιά μας, εμφανίζεται ένα νέος κόσμος· θα έλεγα με περισσότερη ακρίβεια, ότι παρουσιάζεται η αντιστροφή του κόσμου που έως σήμερα γνωρίζαμε. Πριν από λίγες ημέρες διάβαζα ότι για πρώτη φορά στην ιστορία, στο Λονδίνο ο λευκός πληθυσμός αποτελεί πλέον την μειοψηφία(45%).Το ίδιο φυσικά θα συμβεί σε λίγο καιρό και σε άλλες ευρωπαϊκές πόλεις. Μία Βαβέλ από εθνότητες, συνήθειες, θρησκείες, έθιμα, και ψυχοβιολογικές ιδιοσυγκρασίες, θεμελιώνεται πάνω σε όλη την Ευρώπη. Την ίδια στιγμή, στις μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες θεσμοθετείται ο γάμος μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου και επιτρέπεται ακόμη και να υιοθετήσουν παιδιά. Αυτό, αν και αποτελεί ένα γεγονός κολοσσιαίας σημασίας για τον δυτικό πολιτισμό, όμως πέρασε έτσι, σαν… ένα από τα πολλά νέα νομοθετήματα. Νομίζω ότι ακόμη πολλοί από εμάς, δεν έχουν αντιληφθεί την σοβαρότητα αυτού του φαινομένου, ότι δηλαδή αποτελεί μία προσπάθεια αντιστροφής, όχι πλέον μόνον των ηθικών και θρησκευτικών κανόνων αλλά και των ίδιων των κανόνων της φύσης, μια που, εκτός των άλλων, πλέον ένα παιδί θα μπορούν να το ανατρέφουν γονείς του ιδίου φύλου. Αυτή η προσπάθεια αντιστροφής ή παρέμβασης πάνω στους φυσικούς κανόνες, συμβαίνει και σε άλλους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας, όπως στην γεωργία και την κτηνοτροφία, με την χρήση των γενετικών μεταλλάξεων ή των ορμονικών ουσιών. Στον τομέα της εργασίας, τα παλιά  επαγγέλματα, με τα οποία ο άνθρωπος έβγαζε το ψωμί του με την χειρονακτική εργασία ή την τέχνη του, μια τέχνη που παραδιδόταν από γενιά σε γενιά, έχουν πλέον χαθεί. Η τεχνολογία είχε ως αποτέλεσμα ο άνθρωπος να χάσει την επαφή του με αυτό που θα αποκαλέσω με τον όρο υλοζωισμό : Ο παλιός τεχνίτης ερχόταν σε επαφή με την «πνοή δημιουργίας » που υπάρχει μέσα στο σίδερο, στο ξύλο, στην πέτρα, στο δέρμα. Αυτή η επαφή τον συντόνιζε με τα κοσμικά αρχέτυπα χαρίζοντας του έναν πλούσιο εσωτερικό κόσμο. Προσέξτε, για παράδειγμα, πόση σοφία  έχουν οι άνθρωποι που ασχολούνται ακόμη με επαγγέλματα όπως αυτό του  ξυλουργού, του σιδερά κλπ. Μία σοφία που ελάχιστοι απόφοιτοι πανεπιστημίων έχουν. 

Στο  μεταφυσικό πεδίο τώρα, από τη ρήση συν Αθηνά και χείρα κίνει, απέμεινε μόνον το χείρα κίνει, διότι είτε η σχέση του ανθρώπου με το Θείο διερράγη  είτε ο άνθρωπος πίστεψε ότι ο ίδιος είναι ή μπορεί να γίνει η Αθηνά. Αγαπητοί αναγνώστες, αυτή η προσπάθεια «διόρθωσης» η αντιστροφής του κόσμου από πού να προέρχεται άραγε; Θυμηθείτε: Ποια   ήταν η δοξασία των αρχαίων γνωστικών; Ότι αυτός ο κόσμος είναι δημιούργημα ενός κακού θεού, άρα είναι ένας κόσμος που πρέπει να καταστραφεί ή να αντιστραφεί. Αυτό ακριβώς ζούμε σήμερα: Την πραγματοποίηση του γνωστικού ονείρου και πόθου• δηλαδή τη δημιουργία ενός κόσμου όπως θα τον ήθελε ο δικός τους θεός, που δεν ήταν άλλος από τον Eωσφόρο.  

Ragnarök στην Σκανδιναβική μυθολογία σημαίνει «η μοίρα ή η κρίση και αναγέννηση των Θεϊκών δυνάμεων», και αναφέρεται στην τελική μάχη μεταξύ των δυνάμεων του φωτός και της τάξης και των δυνάμεων του σκότους και του χάους.