ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΔΕΞΙΟΣ

Το παρακάτω κείμενο αποτελείται από αποσπάσματα από σημαντικά κείμενα του Adriano Romualdi (1940-1973)

Μετάφραση –επιμέλεια  Ιωάννης Αυξεντίου.                      

                                 

Ο Λυκούργος

Με αυτές τις δηλώσεις που, όπως όλοι οι αληθινοί ισχυρισμοί, θα σκανδαλίσουν τους περισσότερους, θα εξηγήσουμε τι  σημαίνει να είσαι Δεξιός.

Σημαίνει, κατά πρώτον, ότι αναγνωρίζεις  τον  ανατρεπτικό χαρακτήρα των κινημάτων που προέκυψαν από την Γαλλική επανάσταση, δηλαδή τον φιλελευθερισμό, την δημοκρατία, τον σοσιαλισμό. Κατά δεύτερο σημαίνει, ότι βλέπεις την παρακμιακή  φύση των ορθολογιστικών, προοδευτικών και υλιστικών μύθων που προετοίμασαν τον ερχομό του  πολιτισμού του όχλου, του βασιλείου της ποσότητας, της  τυραννίας των ανώνυμων και τερατωδών μαζών. Να είσαι δεξιός, σημαίνει επίσης, ότι αντιλαμβάνεσαι το κράτος ως μία οργανική ολότητα όπου οι πολιτικές αξίες κυριαρχούν πάνω στις οικονομικές δομές, και όπου το ρητό «στον καθένα το δικό του» δεν σημαίνει  ισότητα,  αλλά  δίκαιη  ποιοτική  ανισότητα.     

Ποια είναι τα ζητήματα που τίθενται σε αυτούς που θέλουν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα της  Δεξιάς  κουλτούρας;  Πριν από  όλα ,είναι αναγκαία μία σωστή τοποθέτηση  του προβλήματος. Και  η  πρώτη συνεισφορά σε αυτή την τοποθέτηση, είναι ο ορισμός των σχέσεων που διατρέχουν μεταξύ της Δεξιάς και της κουλτούρας. Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι, για τον άνθρωπο της Δεξιάς, οι αξίες της κουλτούρας δεν καταλαμβάνουν εκείνη την υψηλή θέση στην οποία τις ανυψώνουν οι συγγραφείς  με  ορθολογιστική κατεύθυνση. Για τον αληθινό δεξιό, πριν από την κουλτούρα έρχονται οι αυθεντικές αξίες του πνεύματος που βρίσκουν έκφραση στον τρόπο ζωής των αληθινών αριστοκρατιών, στα ιπποτικά τάγματα, στις θρησκευτικές παραδόσεις που ακόμη είναι ζωντανές και λειτουργούν. Πρώτα υπάρχει ένας ορισμένος τρόπος ύπαρξης, μία τάση προς κάποιες  πραγματικότητες, μετά η ηχώ αυτής της τάσης υπό την μορφή φιλοσοφίας, τέχνης, λογοτεχνίας. Σε ένα παραδοσιακό  πολιτισμό, σε ένα δεξιό κόσμο, πρώτα έρχεται το ζωντανό πνεύμα και μετά ο γραπτός λόγος. 

ΟΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΒΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΣΗΜΕΡΙΝΗΣ ΔΕΞΙΑΣ

Το παρόν άρθρο βρίσκεται και στο τελευταίο τεύχος του περιοδικού Patria


Γράφει ο Δημήτρης Μιχαλόπουλος

                 Στη μνήμη του Adriano Romualdi

Ρίξτε μια ματιά γύρω σας. Αναλογιστείτε τα όσα ζήσετε και όσα έρχονται να ζήσετε. Η Δεξιά χάνει σταθερώς – και μάλιστα σε τέτοιο βαθμό, ώστε να αμφισβητείται ο ίδιος ο όρος. Κανείς πια σήμερα δεν είναι δεξιός. Στην καλλίτερη, πράγματι, περίπτωση είναι απλώς εθνικιστής και βάλε… ελληνολάτρης π.χ., ελληνόψυχος κ.λπ. Και έτσι τα αποτελέσματα γίνονται πασιφανή: 1) Ένα βιβλίο που σχεδόν κανείς δεν μπόρεσε να διαβάσει, το διαβόητο Κεφάλαιο του Μαρξ, εξακολουθεί να διέπει πολιτικώς τον κόσμο μας. Και 2) ενώ ο κομμουνισμός  παντού απέτυχε, όσοι από τους υπεύθυνους της καταστροφής παραμένουνε ζωντανοί όχι μόνο δεν τιμωρούνται, αλλά αντίθετα αμείβονται παχυλώς. Και το γενικότερο συμπέρασμα: Όπως ορθότατα προσφάτως δηλώθηκε στο «ευρωπαϊκό κοινοβούλιο», επειδή ακριβώς ο Μαρξισμός παντού απέτυχε και δεδομένου ότι όλοι όσοι τον προώθησαν αμείφθηκαν πλουσιοπάροχα για τις καταστροφές που προκάλεσαν, η Ευρώπη σήμερα μετατρέπεται σε κομμουνιστικό Κράτος. Γιατί, πράγματι, μπαίνουνε –και στανικώς εισπράττονται- οι φόροι οι οποίοι πλήττουν όχι μόνο τους Έλληνες μα όλους, στην ουσία, τους ευρωπαϊκούς λαούς; Μήπως επειδή οι Ευρωπαίοι «χρωστάνε»; Ή μήπως διότι μειώθηκαν οι πλουτοπαραγωγικές πηγές; Μπα! Τίποτα από τα δύο. Τα αιτούμενα είναι να ληστευθούν όσοι απέκτησαν ό,τι απέκτησαν όχι με σπέκουλες και κομπίνες αλλά με εργασία, να γίνουνε ακόμα πλουσιότεροι οι διεθνείς απατεώνες και η Ευρώπη μας να μεταβληθεί, χωρίς φασαρίες και με δημοκρατικές  διαδικασίες, σε ομοσπονδιακής υφής Κράτος  κομμουνιστικό. Ό,τι δηλαδή, στη Ρωσία, απέτρεψε μερικώς ο Λένιν και ολοκληρωτικώς ο Στάλιν –προς μεγάλη απογοήτευση των διαφόρων Rathenau, Haushofer και λοιπών «διανοητών» της πλουτοκρατικής αριστεράς- πάει να γίνει σήμερα σε ολόκληρη την Ευρώπη.

          Και το μέγα ερώτημα παραμένει: Γιατί;

Η ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΛΑΒΑΣ

Γράφει ο Θεόδωρος Λάσκαρης

      

Ζούμε συγκλονιστικές ημέρες. Ημέρες Πομπηίας. Το ηφαίστειο δεν ξερνά λάβα, αλλά πνευματική σαπίλα και ψυχικά περιττώματα. Πολύς κόσμος δυστυχώς δεν το έχει ακόμη αντιληφθεί. Το άρθρο αυτό θέλει να σκιαγραφήσει την βαθύτερη φύση των φαινομένων που ζούμε, ώστε όσοι το επιθυμούν να έχουν μία ξεκάθαρη εικόνα του σημερινού κοσμικού γίγνεσθαι.

Η εποχή που ζούμε, μας φέρνει στο μυαλό  όλες εκείνες τις διηγήσεις των αρχαίων παραδόσεων, που αναφέρονται στην κατάσταση που θα επικρατεί στους έσχατους καιρούς. Το σίγουρο είναι, ότι η εποχή μας  έχει καταντήσει ανυπόφορη πνευματικά, ψυχολογικά, υλικά. Ασφαλώς όλοι είστε μάρτυρες των νέων νόμων που το καθεστώς  προσπαθεί να επιβάλει στην Ελλάδα, και που ήδη ισχύουν στα περισσότερα ευρωπαϊκά κράτη: Να απαγορεύεται να αποκαλύπτεις την ταυτότητα και να κατακρίνεις τους φορείς της παρακμής και της διάλυσης, να μην επιτρέπεται να τους αποκαλείς με το όνομα τους. Διότι μόνον αυτό φοβόντουσαν, να τους κατονομάζεις. Όταν δεν κατονομάζεις κάτι, αυτό μένει στην αφάνεια, είναι ελεύθερο να κινηθεί και να δράσει μέσα στο σκοτάδι.

ΣΦΥΡΙΖΟΝΤΑΣ ΑΔΙΑΦΟΡΑ...

Γράφει ο Ιωάννης Αυξεντίου

Σε προηγούμενο άρθρο του Θεόδοτου με τον τίτλο: Ο ιουδαϊκός Μάης του '68: Η ομολογία, παρουσιάστηκε  το άρθρο που είχε αναρτήσει ένα γνωστό και σοβαρό γαλλοεβραϊκό μπλογκ, στο οποίο ο ιουδαίος αρθρογράφος ομολογούσε ότι ο Γαλλικός Μάης του ΄68 ήταν ένα κίνημα που δημιουργήθηκε από Ιουδαίους, και παρουσίαζε αναλυτικά όλα τα στοιχεία  που  αποδείκνυαν αυτή την θέση. Επίσης ο Ιουδαίος Νέο-γνωστικός Yakov Leib HaKohain, που θέλει να επαναφέρει τις διδασκαλίες του Sabbatai Zevi και των Ντονμέδων, σε συνέντευξη του στην ισραηλινή εφημερίδα "Ma'ariv" δήλωσε: «Σπούδασα φιλοσοφία και συγκριτική θρησκειολογία στο κολέγιο, τουλάχιστον μια δεκαετία πριν από τη δεκαετία του 60. Κατά κάποιο τρόπο ήταν άνθρωποι σαν κι εμένα που δημιούργησαν το '60, όχι το 60 που δημιούργησε εμάς.» (η πλήρης συνέντευξη εδώ). Αλλά και σε ένα άλλο άρθρο του Θεόδοτου με τον τίτλο: Το σχέδιο Coudenhove-Kalergi: Η γενοκτονία των λαών της Ευρώπης, είχε αποκαλυφθεί ένα παλαιό σχέδιο (έτος 1925) για την μετατροπή της Ευρώπης σε μία πολυπολιτισμική κοινωνία, η οποία  μάλιστα θα αποτελείται από μιγάδες. Λοιπόν και αυτό το άρθρο επιβεβαιώθηκε με τον πιο επίσημο τρόπο: Το 2009  ο  Andrew Neather στέλεχος του Eργατικού Kόμματος (Labour Party) της Μ. Βρετανίας και σύμβουλος του πρώην πρωθυπουργού Tony Blair, δήλωσε ότι υπήρξε μυστικό σχέδιο από την ηγεσία του εργατικού κόμματος για την αθρόα εισροή μεταναστων στην Μ. Βρετανία, ώστε να δημιουργηθεί μία πολυπολιτισμική κοινωνία την οποία….θα έτριβαν στα  μούτρα της δεξιάς! (αν δεν το πιστεύετε, ιδού το αγγλικό άρθρο). Θέλετε να μάθετε ποιος ή μάλλον ποια  ήταν η εφαρμοστής του σχεδίου; Η ιουδαϊκής καταγωγής Barbara Roche, υπεύθυνη τότε για την πολιτική μετανάστευσης.

Η ΣΙΔΗΡΑ ΦΡΟΥΡΑ

«Αυτό που έχει σημασία δεν είναι η κατάκτηση της εξουσίας  με οποιοδήποτε  τίμημα, αλλά πρώτα απ’ όλα και πάνω απ’ όλα, ένας νέος άνθρωπος, ένας άνθρωπος για τον οποίο ο χριστιανισμός βιώνεται υπεύθυνα, δηλαδή με τραγικό και ασκητικό τρόπο. Εάν, όπως λέγεται, ο εθνικοσοσιαλισμός βασίζεται πάνω στο έθνος και ο φασισμός πάνω στο κράτος, τότε το κίνημα των Λεγεωνάριων έχει το δικαίωμα να αξιώνει να είναι ο μοναδικός χριστιανικός μυστικισμός  που μπορεί να καθοδηγήσει τις ανθρώπινες κοινωνίες. Μία χριστιανική επανάσταση, μία πνευματική επανάσταση, ασκητική και ΑΝΔΡΕΙΑ  που δεν έχει ειδωθεί ποτέ πριν στην ευρωπαϊκή ιστορία.». Με αυτές τις φράσεις, ο μεγάλος  θρησκειολόγος και Λεγεωνάριος Mircea Eliade, περιέγραψε τους στόχους του κινήματος των Ρουμάνων Λεγεωνάριων της Σιδηράς Φρουράς και κατόπιν της Λεγεώνας του Αρχάγγελου Μιχαήλ, που ιδρύθηκε από τον Corneliu Zelea Codreanu το 1927. Η βαθιά πολιτική σκέψη αυτού του Ρουμάνου ηγέτη αξίζει να μελετηθεί από τους Έλληνες Δεξιούς, διότι είναι αυθεντικά παραδοσιακή και απαλλαγμένη από τις επιδράσεις της νεωτερικότητας.
                                                                                                                                              Θεόδοτος 

Μετάφραση-επιμέλεια  Ελευθέριος Αναστασιάδης

ΜΕΡΙΚΕΣ  ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ  ΠΑΝΩ  ΣΤΗ  ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ του Corneliu  Zelea Codreanu

«Θέλω, στις σελίδες που ακολουθούν, να αναπτύξω μερικές παρατηρήσεις βγαλμένες από την καθημερινή εμπειρία, με τρόπο που αυτές μπορούν να γίνουν κατανοητές από οποιοδήποτε νέο και εργάτη Λεγεωνάριο.

1. Η δημοκρατία σπάει την ενότητα του Ρουμανικού έθνους, χωρίζοντας το σε κόμματα, απειλώντας το και εκθέτοντας το γεμάτο από διχόνοιες, εμπρός από το ενωμένο μπλοκ της εβραϊκής δύναμης , σε μία δύσκολη στιγμή της ιστορίας.Ακόμη και μόνον αυτό το ζήτημα είναι τόσο σοβαρό για την ύπαρξη μας, που αξίζει να  αποτελέσει έναν επαρκή λόγο για να αλλάξει αυτή η δημοκρατία με οποιοδήποτε καθεστώς που θα μπορούσε να μας εξασφαλίσει την ενότητα, και κατά συνέπεια την Ζωή. Επειδή ο διαχωρισμός μας σημαίνει τον θάνατο.

ΟΤΑΝ ΟΙ ΜΑΣΟΝΟΙ ΕΚΤΕΛΟΥΣΑΝ

Γράφει ο Θεόδωρος  Λάσκαρης             

Η αστική μασονική πολιτεία καθιέρωσε την νοοτροπία  της «ανεκτικότητας»: πρέπει να είμαστε «ανεκτικοί» στις ιδέες των άλλων, στη «διαφορετικότητα», και γιατί όχι ακόμη και στην παραβατικότητα. Ταυτόχρονα, ένα από τα βασικά διαφημιστικά σλόγκαν της είναι: «Δεχόμαστε όλες τις θρησκείες.» Βέβαια, όλα αυτά ισχύουν με έναν απαράβατο όρο· στην εξουσία να είναι αυτοί, οι φιλελεύθεροι αστοί, τα παιδιά των μασόνων. Όταν όμως  είναι εκτός εξουσίας, τότε την ανεκτικότητα την παίρνει…Ο διάβολος (μεταφορικά και ουσιαστικά).

Η ιστορία που θα σας διηγηθούμε διεξήχθη στο Εκουαδόρ το 1850.

Ο Gabriel Garcia Moreno

Αυτή η μικρή χώρα είχε προκύψει από τον διαμελισμό της Κολομβίας του Bolivar. Την προεδρία της χώρας είχε αναλάβει ο στρατηγός  Flores, έμπιστος του Bolivar, ο οποίος υπήρξε μασόνος 33^ο βαθμού και ανήκε στην φιλελεύθερη ελίτ που θέλοντας να αντιταχθεί στην Ισπανία, δημιούργησε τα επαναστατικά κινήματα στην νότια Αμερική. Ήταν η εποχή που οι επαναστατικοί εθνικισμοί εξυπηρετούσαν τα σχέδια της διεθνούς μασονίας. Φυσικά και ο στρατηγός Flores ήταν συνδεδεμένος με την μασονική στοά της Νέας Γρενάδας. Καθιέρωσε ένα σύνταγμα υπέρ-φιλελεύθερο (για τους μασόνους) και άκρως απαγορευτικό για την εκκλησία και τους χριστιανικούς θεσμούς. Το 1845, εξαιτίας της διαφθοράς και των βιαιοτήτων εναντίον του λαού, ξεσπά εμφύλιος πόλεμος ο οποίος κατέληξε στην ήττα του στρατηγού Flores. Αμέσως μετά τον διαδέχονται στην εξουσία ο πρόεδρος Roca και ο πρόεδρος Noboa. Αυτός ο τελευταίος εξορίζεται στο Περού το 1851 μετά από το πραξικόπημα ενός άλλου μασόνου, του στρατηγού Urbana.