ΠΩΣ Η ΚΑΜΠΑΛΑ ΑΛΛΑΞΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ: ΑΠΟ ΤΟ ΡΟΜΑΝΤΙΣΜΟ ΣΤΟΝ ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΙΣΜΟ Ή ΠΩΣ ΧΑΘΗΚΕ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

Γράφει ο Ιωάννης Αυξεντίου

C.D.Friedrich, Τοπίο με  Κουκουβάγια, Τάφος και Φέρετρο.

Ρομαντισμός ονομάστηκε εκείνο το καλλιτεχνικό και φιλοσοφικό ρεύμα που ξεκίνησε από τη Γερμανία του 18ου αιώνα και μετά διαδόθηκε στην Αγγλία και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Οι πιο γνωστοί εκπρόσωποι του Ρομαντισμού υπήρξαν ο Νοβάλις, ο Φρήντριχ Χαίλντερλιν, ο Φρήντριχ Σίλερ, ο  Γκαίτε, ο Λόρδος Βύρων κλπ. Ο Isaiah Berlin γράφει το εξής για το ρεύμα αυτό:  «Η σπουδαιότητα του ρομαντισμού έγκειται στο γεγονός ότι είναι το μεγαλύτερο πρόσφατο κίνημα που μετέβαλε άρδην τη ζωή και τη σκέψη του Δυτικού Κόσμου. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη στροφή που σημειώθηκε ποτέ στη συνείδηση της Δύσης». Πως μπορούν να περιγραφούν οι φαινομενικές εκδηλώσεις του ρομαντισμού; «…είναι το πρωτόγονο και το ανεπιτήδευτο, είναι η νιότη και ο συναρπαστικός τρόπος με τον οποίο αντιλαμβάνεται τη ζωή ο φυσικός άνθρωπος• είναι όμως και ωχρότητα, πυρετός, αρρώστια, παρακμή (…) Είναι το παράξενο, το εξωτικό, το γκροτέσκο, το μυστηριώδες, το υπερφυσικό, τα ερείπια, τα μαγεμένα κάστρα, είναι η διάχυση μέσα στο αιώνιο συμπαντικό πνεύμα.»

ΟΤΑΝ Η 'ΘΕΡΑΠΕΙΑ' ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΗ ΛΕΞΗ

Γράφει ο Θεόδωρος Λάσκαρης

Αν κάποιος μιλήσει για την ανάγκη εύρεση θεραπείας του καρκίνου ή της αρτηριοσκλήρυνσης, ή της παράνοιας, ή της κατάθλιψης, υπάρχει  περίπτωση να βρεθούν άνθρωποι που θα τον υβρίσουν, θα τον απομονώσουν, θα του πουν ότι λέει αδιανόητα πράγματα; Όχι, φυσικά!

Και όμως, ειδικά για μία ψυχοσωματική διαταραχή αυτό το 'όχι, φυσικά' δεν ισχύει. Αν κάποιος τολμήσει μόνο να ψελλίσει ότι η ομοφυλοφιλία ή ο τρανσεξουαλισμός μπορεί να θεραπευτούν ή ότι υπάρχει η δυνατότητα έρευνας για την εύρεση μιας θεραπείας, θα ανοίξει η γη να τον καταπιεί ή αν τα καταφέρει και δεν τον καταπιεί η άβυσσος, τότε θα δεχθεί τον επιστημονικό αφορισμό! Αφορισμένε, βλαστήμησες διότι χρησιμοποίησες τη λέξη: ΘΕΡΑΠΕΙΑ.

Βλέπετε, η σεξουαλική παραβατικότητα έχει πλέον ιδεολογικοποιηθεί: από το 'κομμουνιστικό μανιφέστο' πήγαμε στο 'γκέι μανιφέστο', από την 'ταξική πάλη' στην 'γκέι πάλη' και από την 'κομμουνιστική διεθνή' στην 'γκέι  διεθνή'. 

Επειδή λοιπόν η λέξη 'θεραπεία' είναι απαγορευμένη λέξη, εμείς βρήκαμε ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο που αφορά αυτή τη δυνατότητα και το  μεταφράσαμε.

ΤΟ ΔΑΙΜΟΝΙΚΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΣΤΗΝ ΤΕΧΝΗ

Δημοσιεύουμε ένα απόσπασμα από την ομιλία που έδωσε ο μεγάλος Aυστριακός ιστορικός της τέχνης Hans Sedlmayr στο Διεθνές Συνέδριο Ανθρωπιστικών Μελετών, που πραγματοποιήθηκε στην Ρώμη το 1952.


Μετάφραση: Ιωάννης Αυξεντίου

Ο Hans Sedlmayr

Υπό ποιες συνθήκες ένα έργο τέχνης ή η τέχνη ενός καλλιτέχνη ή μιας εποχής μπορεί να αποκαλεστεί δαιμονική;

Στο επίπεδο μιας ιστορίας της τέχνης που έχει απαιτήσεις αυτονομίας και επομένως καθαρού αισθητισμού, είναι αδύνατον να καθορίσουμε λυσιτελώς μία έννοια δαιμονικής τέχνης. Ακόμη περισσότερο, σε αυτό το επίπεδο, δεν μπορεί ούτε καν να γίνει αντιληπτό ποια είναι η ακριβής έννοια του όρου 'δαιμονική τέχνη'· όρος που ωστόσο είναι απαραίτητος για να διεισδύσουμε πραγματικά στα καλλιτεχνικά φαινόμενα και να διακρίνουμε αποτελεσματικά τα διαφορετικά πνεύματα που εμφανίζονται στην τέχνη.

Για να φθάσουμε σε αυτή τη διάκριση είναι αναγκαίο να κάνουμε εκείνο που ο αισθητισμός δεν κάνει: να πάρουμε στα σοβαρά τα έργα τέχνης. Γι’ αυτό το σκοπό, πρέπει να τα θεωρήσουμε ως δηλώσεις, πλαστικές δηλώσεις που αφορούν οντολογικές καταστάσεις καθώς και καταστάσεις πραγμάτων, δηλώσεις που μπορούν να είναι αληθινές ή ψευδείς (ή παράλογες) όπως και οι  προφορικές  δηλώσεις.