ΔΥΟ ΑΡΘΡΑ ΣΕ ΕΝΑ:ΤΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΤΗΣ AΡΙΣΤΕΡΗΣ ΑΠΑΤΗΣ & ΕΙΝΑΙ ΤΡΕΛΛΟΙ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΑΡΙΣΤΕΡΟΙ!

Εδώ στο Θεόδοτο, δεν πολυασχολούμαστε με την επικαιρότητα, όμως δεν μπορούμε να μη σχολιάσουμε τα γελοία και παράδοξα που γίνονται τις τελευταίες ώρες στη χώρα. Έτσι σας παρουσιάζουμε δύο μικρά, έκτακτα άρθρα επί της επικαιρότητας. Ωστόσο, θα θέλαμε να σας θυμήσουμε πως το ουσιώδες είναι να διαβάσετε το προηγούμενο στη σειρά άρθρο του μπλογκ, το οποίο και αφορά σοβαρότερα και μεγαλύτερα θέματα από τα τεκτενόμενα του κρατιδίου της φαιδράς πορτοκαλέας. 

ΤΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΗΣ ΑΠΑΤΗΣ

Γράφει ο Ελευθέριος Αναστασιάδης

Έχω την πρόθεση  να  σας δώσω  50  γροθιές και ταυτόχρονα τη δυνατότητα να κάνετε ένα δημοψήφισμα, στο οποίο μπορείτε να αρνηθείτε να λάβετε αυτές τις 50 γροθιές. Εγώ θα σεβαστώ την όποια απόφαση σας. Γίνεται το δημοψήφισμα: το αποτέλεσμα είναι ένα ηχηρό όχι στις γροθιές. Τότε εγώ σας ανακοινώνω: πολύ ωραία, δέχομαι την απόφαση σας, δεν θα σας δώσω 50 γροθιές,  αλλά  49.

Αυτό μας προτείνει η πονηρή αριστερή κυβέρνηση. Με άλλα λόγια, θέτει σε δημοψήφισμα την πρόταση των δανειστών, αλλά όχι και την δική της πρόταση που λίγο απέχει από αυτή των δανειστών και  βρίσκεται έτη φωτός μακριά από το ''πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης''.

ΜΙΑ ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΚΟΡΟΪΔΙΑ

Σήμερα, μετά από την διεξαγωγή διαφόρων ερευνών και δημοσιευμάτων (συμπεριλαμβανομένων και του Θεόδοτου) και στοιχείων που προέρχονται ακόμη και από εβραϊκές πηγές, έχει καταδειχθεί η εβραϊκή καταγωγή του Μουσταφά Κεμάλ και το θέμα μπορεί να θεωρεί λήξαν. Προκύπτει όμως ένα άλλο γεγονός, εξίσου σημαντικό, που ρίχνει μία νέα διάσταση πάνω στα γεωπολιτικά γεγονότα εκείνης της περιόδου.

Γράφει ο  Θεόδωρος Λάσκαρης

Είπαμε ότι σήμερα είναι πλέον γνωστή η εβραϊκή καταγωγή του Κεμάλ. Όμως για ολόκληρες δεκαετίες διαβάζαμε στα ιστορικά βιβλία και σε όλες τις δημοσιεύσεις, ότι η πραγματική καταγωγή του δεν έχει διευκρινιστεί, ότι μπορεί να ήταν Αλβανός, Τούρκος, Σλάβος κλπ. Αυτά διαβάζαμε το 1950, το 1960, το 1970, το 1980, το 2000. Και όμως! αποδεικνύεται ότι ενώ ο Κεμάλ βρισκόταν εν ζωή, ενώ συνέβαιναν οι γενοκτονίες, ενώ μαινόταν ο Ελληνοτουρκικός Πόλεμος, οι μεγάλες δυνάμεις γνώριζαν την εβραϊκή καταγωγή του και ποιοι ήταν αυτοί που έκαναν κουμάντο στην Τουρκία. Δηλαδή οι Ντονμέδες.

ΔΥΟ ΑΡΘΡΑ ΣΕ ΕΝΑ: ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΜΟΝΑΡΧΙΑΣ & Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΚΛΑΣΣΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΔΑΝΤΗ

ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ: ΔΑΝΤΗΣ, ΠΕΡΙ ΜΟΝΑΡΧΙΑΣ

Γράφει ο Βαρώνος Μυνχάουζεν:

Ο συγγραφέας δε χρειάζεται συστάσεις, μόνο το γεγονός ότι υπάρχουν πανεπιστημιακοί που  μελετούν αποκλειστικά τα έργα του ποιητή της Ιταλίας είναι αρκετό για να δείξει την σπουδαιότητα τους. Η Θεία Κωμωδία του είναι το τρίτο πιο πετυχημένο βιβλίο στην ανθρώπινη ιστορία, καθώς και ένα έργο στο οποίο οι εικόνες, η ευγλωττία, η σκέψη και ομορφιά της ομιλούμενης γλώσσας, περιπλέκονται έτσι ώστε οι εικόνες που δημιουργούνται να μένουν για μία ζωή, πλήρεις νοήματος και ποιητικής ακεραιότητας. Η Θεία κωμωδία είναι ένα κείμενο που κάνει τον αναγνώστη περήφανο που το έχει διαβάσει• η κόλαση, το καθαρτήριο και ο παράδεισος χαράσσονται ως πράγματα υπαρκτά στον αναγνώστη.

Η HILLARY CLINTON ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΤΑΞΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ.

άρθρο του José Javier Esparza (εδώ στα ισπανικά)

μετάφραση –επιμέλεια: Θεόδωρος Λάσκαρης

σχολιασμός: Alex Synodinos

Ένα άβολο πέπλο σιωπής, έπεσε έπειτα από τις εκπληκτικές φράσεις που ειπώθηκαν πριν λίγες  ημέρες από τη Hillary Clinton. Ίσως η κυρία να μίλησε περισσότερο από όσο θα έπρεπε. «Οι  πολιτιστικοί κώδικες, τα θρησκευτικά πιστεύω και οι δομικές φοβίες πρέπει να μεταβληθούν. Οι κυβερνήσεις πρέπει να χρησιμοποιήσουν τα εργαλεία και τις εξαναγκαστικές δυνατότητες τους για να επαναπροσδιορίσουν τα παραδοσιακά θρησκευτικά δόγματα.»

Αυτά τα λόγια προφέρθηκαν δημοσίως και χωρίς υπεκφυγές, κατά την διάρκεια ενός συνεδρίου υπέρ των εκτρώσεων και άφησαν πολλά άτομα με το στόμα ανοικτό.

''Να μεταρρυθμιστούν εξαναγκαστικά οι θρησκείες''; Και τι θα απομείνει λοιπόν από την θρησκευτική ελευθερία;

"Να  μεταβληθούν οι πολιτιστικές ταυτότητες''; Και τι θα απομείνει περά από την ελευθερία να υπάρχεις;

ΚΡΙΤΙΚΗ ΣΤΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ

Mε το παρακάτω άρθρο ξεκινάμε μια διερεύνηση στο ζήτημα των διαφόρων οικονομικών συστημάτων και σε μια αναζήτηση ενός οικονομικού συστήματος που θα λειτουργεί υπερ του ανθρώπου και θα καλύπτει και τις ανάγκες της σύγχρονης εποχής.

Γράφει ο Βαρώνος Μυνχάουζεν

Από τα οικονομικά συστήματα που έχουν υπάρξει μέσα στον 20^ο αιώνα, ο σοσιαλισμός είναι το σύστημα που επηρέασε πιο πολύ το πολιτικό σκηνικό. Η επιρροή αυτή είναι τόσο έντονη, που ακόμη και μετά την πασιφανή αποτυχία του, το πολιτικό σκηνικό δε μπορεί να νοηθεί χωρίς αυτόν. Μάλιστα λίγα χρονιά μετά τη δημιουργία του μπόρεσε να μεταλλάξει μέχρι και το αντίπαλο δέος: τον καπιταλισμό! Το παραπάνω έγινε μέσω του Κεϋνσιανισμού, ο οποίος θα παρουσιασθεί στην κριτική εναντίον του καπιταλισμού που έπεται σε επόμενο άρθρο.

Γιατί όμως ένα σύστημα, παρά την αποτυχία του, παραμένει βασικός παράγοντας στην πολιτική σφαίρα των χωρών της δύσης και μάλιστα 20 χρόνια μετά την τραγική κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης και την ανθρωπιστική κρίση που αυτή προκάλεσε;

TΟ ΔΡΑΜΑ ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΩΝ, ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ, ΕΝΤΟΣ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ (1942-1944)

Συνεχίζουμε το αφιέρωμα στην Κατοχή που ξεκίνησε με προηγούμενο άρθρο μας. Αυτή τη φορά θα εξετάσουμε τη συμπεριφορά των νεοελλήνων που βρέθηκαν εντός Γερμανίας την περίοδο 1942-1944. Στο μέλλον θα ακολουθήσει και άρθρο το οποίο θα ασχοληθεί με το πολυθρύλητο "κατοχικό δάνειο", το οποίο -αν και οι Γερμανοί φορολογούμενοι έχουν δώσει δις στην Ελλάδα μέσω της ΕΕ- οι νεοέλληνες ακόμα επιμένουν να απαιτούν...

Γράφει ο Ιωάννης Μπότσικας

Όπως όλοι πια ξέρουνε, την άνοιξη του 1943 ο «Ελληνικός Λαός ξεσηκώθηκε στην Αθήνα και σε μεγάλα επαρχιακά κέντρα» και ματαίωσε το σχέδιο της κατοχικής κυβέρνησης να επιβάλει πολιτική επιστράτευση και να στείλει μπουλουκηδόν Έλληνες εργάτες στη Γερμανία. Αυτό το επίτευγμα μόνο στη δική μας χώρα έγινε – και απόδειξη οι αριθμοί: Δύο περίπου εκατομμύρια ξένοι εργάτες είχαν δουλειά στη Γερμανία στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και από αυτούς οι Έλληνες δεν ήταν περισσότεροι από 2.500. Άρα –τεκμαίρεται αβιάστως- η Ελληνική Αντίσταση κατά του κατακτητή υπήρξε μεγαλειώδης, μοναδική και ανεπανάληπτη. Για να δούμε λοιπόν ακριβώς τι έγινε.

Ότι είχαν θάρρος οι χιλιάδες που διαδήλωναν την άνοιξη του 1943 στα μεγάλα αστικά κέντρα κατά της πολιτικής επιστράτευσης είναι γεγονός που δεν χωράει αμφιβολία. Μόνο να βλέπει κανείς, όντας άοπλος, τους Γερμανούς φαντάρους με τα κράνη κ.τ.λ. και τους έφιππους Ιταλούς καραμπινιέρους ήταν αρκετό για να τον πιάσει τρόμος. Από την άλλη όμως πλευρά, και οι Γερμανοί και οι Ιταλοί απέφυγαν τη σύγκρουση με τα πλήθη των διαδηλωτών: Κατά κανόνα πυροβολούσαν στον αέρα και συχνά, στις πόλεις της Θεσσαλίας π.χ., μετά τη διάλυση των διαδηλωτών, μόνο και μόνο για να αποτρέψουν νέες «συγκεντρώσεις». Το κυριότερο όμως είναι το εξής: Εντάξει, πέρα από το θάρρος και την αποτελεσματικότητα των οργανωτών των διαδηλώσεων (δηλαδή του Ε.Α.Μ.), μπορεί κανείς να πιστέψει ότι οι δυνάμεις Κατοχής φοβήθηκαν τους άοπλους διαδηλωτές;  Στην ανάγκη μάλιστα, μπορούσαν να επιβάλουν «δια νόμου» την αναγκαστική πολιτική επιστράτευση και αντί να μαζέψουν 50.000 κόσμο π.χ., θα μάζευαν 10-15.000 και θα τους έστελναν στη Γερμανία. Οι υπόλοιποι θα κρύβονταν, θα έβγαιναν «στο βουνό» όπου ούτως ή άλλως ήδη κυριαρχούσε το Ε.Α.Μ., αλλά αυτό που ήθελαν οι Γερμανοί θα γινόταν: Μερικές, λίγες έστω, χιλιάδες Έλληνες εργάτες θα πήγαιναν στη Γερμανία. Άρα άλλος υπήρξε ο βαθύτερος λόγος της επιτυχίας των διαδηλώσεων – συγκεκριμένα:

Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΕΝΟΣ ΜΗΛΟΥ - Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΜΙΑΣ ΕΠΟΧΗΣ

Γράφει ο Ιωάννης  Αυξεντίου

Το Μεσαίωνα,  ένας σοφός διδάσκαλος κάθε χρόνο όταν άρχιζε το μάθημα στο πανεπιστήμιο, συνήθιζε να κάνει το εξής: έδειχνε στους φοιτητές του ένα μήλο, λέγοντας: «αυτό είναι ένα μήλο. Όποιος δεν συμφωνεί μπορεί να φύγει».

Η υπερηφάνεια, η διανοητική αλαζονεία, η επιδίωξη της ανατροπής της κοσμικής τάξης, δεν είναι σκέψη και επιχειρηματολογία, αλλά η εικασία να καθορίσεις, με την σκέψη, το ''είναι''. Ο διδάσκαλος με αυτή την πράξη  θέλησε να δείξει ότι δεν είναι η σκέψη που καθορίζει το ''είναι'' αλλά  είναι  το ''είναι'' που καθορίζει την σκέψη. Όπως έλεγε ένας άλλος στοχαστής “μόνον ο Θεός μπορεί να έχει την πολυτέλεια να είναι  ιδεαλιστής'', διότι μόνον ο θεός καθορίζει το ''είναι'', ξεχωριστό από αυτόν, προφανώς, διότι το Είναι του δεν καθορίζεται, όμως όλα τα άλλα όντα ξεχωριστά από τον Θεό, είναι καθορισμένα από την σκέψη του Θεού. Οπότε ο άνθρωπος που θεωρεί ότι μπορεί να σκέπτεται τις ιδέες του, ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΕΙΝΑΙ, είναι ένας άνθρωπος που τίθεται στην θέση του Θεού. Τότε η ανθρωπολογία  γίνεται  δαιμονολογία. 

TO ΔΡΑΜΑ ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ (1942-1944)

To παρόν άρθρο στάλθηκε από φίλο και αναγνώστη του μπλογκ, τα όσα αναφέρει είναι σίγουρο πως θα ξενίσουν πολλούς αλλά καθότι αποτελούν εξακριβωμένα στοιχεία θεωρούμε απαραίτητο να κοινοποιηθούν. Τα όσα περιγράφονται στο άρθρο, για την άθλια συμπεριφορά των Ελλήνων απέναντι στους ίδιους τους ομοεθνείς τους, αλλά και απέναντι στους Γερμανούς, δεν ακυρώνουν κάποια περιστατικά ακραίας συμπεριφοράς από πλευράς των γερμανικών δυνάμεων κατοχής. Περιστατικά όμως που αποτελούν πταίσματα μπροστά στα οργανωμένα εγκλήματα και αίσχη του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ μεταξύ 1943-1949 για τα οποία ασφαλώς δεν μιλάει κανείς...

Το άρθρο που θα διαβάσετε καλύπτει γεγονότα που διαδραματίστηκαν στην Ελλάδα, θα ακολουθήσει άλλο άρθρο που θα αναφέρεται εκτενώς στη συμπεριφορά των Ελλήνων που πήγαν ως εργάτες στη Γερμανία την ίδια περίοδο...

Γράφει ο Ιωάννης Μπότσικας

H Aκρόπολη στα 1940

Τα σχετικά με το δράμα του Ελληνικού Λαού την περίοδο 1941-1942 λέγονται και ξαναλέγονται και συνεχώς επαναλαμβάνονται. Η νέα δε κυβέρνηση έχει βάλει και "ενημερωτικά βιντεάκια" να παίζουν στο μετρό. Τα μόνα βέβαια που δεν λέγονται σχετικώς είναι τα πραγματικά αίτια της τραγωδίας αυτής και οι πραγματικοί υπεύθυνοι. Για να δούμε λίγο τα γεγονότα λοιπόν… έτσι, μπας και ξεφύγουμε από τον καταιγισμό των οργάνων της καθεστωτικής προπαγάνδας.

Κατά συνέπεια, έχουμε και λέμε: