ΑΠΟΚΡΥΠΤΟΓΡΑΦΩΝΤΑΣ ΤΑ ΤΡΕΧΟΝΤΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ
Γράφει ο Ελευθέριος Αναστασιάδης
Πριν κάποιες ημέρες, τα τρέχοντα θέματα δημόσιας συζήτησης ήταν τα εξής: η απόφαση της κυβέρνησης να επιλέγονται οι σημαιοφόροι των δημοτικών σχολείων με κλήρωση και οι νέες κυρώσεις που οι ΗΠΑ επέβαλλαν στη Ρωσία. Ίσως να είναι χρήσιμο να πούμε δύο λόγια για καθένα από αυτά τα δύο ζητήματα.
Η ΚΛΗΡΩΣΗ ΚΑΙ Η ΣΗΜΑΙΑ
«Η εποχή δεν μπορεί να είναι βαθύτατa
συντηρητική,
ούτε η Ελλάδα, η μεταμνημονιακή, να είναι του Πατρίς
Θρησκεία Οικογένεια και του Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών»,
δήλωσε ο
κάπελας του ΣΥΡΙΖΑ και μετά έριξε
και άλλο κοκκινέλι στην καράφα.
Ακούστηκαν κραυγές, διαμαρτυρίες και ειπώθηκαν πολλά, αλλά μάλλον ουδείς θέλησε να αποκρυπτογραφήσει τον πυρήνα του ζητήματος. Είναι σημαντικό να αρχίσουμε τη συζήτηση από την έννοια που προσδίδει η διαδικασία της κλήρωσης σε διάφορες καταστάσεις και αυτές είναι κυρίως δύο. Κατά πρώτον, επιλύει ένα ζήτημα επιλογής μεταξύ διαφορετικών υποκειμένων, όταν δεν υπάρχουν χαρακτηριστικά που τα διαφοροποιούν το ένα από το άλλο. Για παράδειγμα, υπάρχουν δύο στρατιώτες και ένας από αυτούς πρέπει να σταλεί σε μία επικίνδυνη αποστολή. Έχουν την ίδια ηλικία, την ίδια ικανότητα, έχουν και οι δύο σύζυγο και παιδιά. Αναγκαστικά γίνεται κλήρωση μεταξύ ίσων. Η δεύτερη περίπτωση είναι όταν η κλήρωση γίνεται ακριβώς για να επιβάλλει την ισότητα εκεί που δεν υπάρχει. Αυτό δηλαδή που γινόταν σε κάποιες αρχαίες δημοκρατίες στις οποίες δεν υπήρχε το αξιακό σύστημα των αρίστων αρχόντων, αλλά η ιδέα (μη ανταποκρινόμενη στην πραγματικότητα) της κοινωνικής ισότητας. Η περίπτωση της επιλογής σημαιοφόρων με κλήρωση εντάσσεται σε αυτή τη δεύτερη περίπτωση.
