Η ΧΡΗΣΙΜΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

       

Γράφει ο Ιωάννης Αυξεντίου

Η αριστερά είναι χρήσιμη; Θα έλεγα, εξαιρετικά! Η χρησιμότητά της είναι διαχρονική και πολυδιάστατη. Θα ξεκινήσω αμέσως με μερικές ιστορικές αναφορές:  Το μεγάλο κεφάλαιο, οι ελίτ  που σχεδιάζουν τις γεωστρατηγικές μεταβολές, αλλά και τα συμφέροντα μιας φυλής ''εκλεκτών'',  χρησιμοποίησαν την αριστερά το 1917 για να εντάξουν την Ρωσία σε μία νέα γεωπολιτική κατάσταση. Είναι γνωστές οι παρεμβασεις της αγγλοσαξονικής καπιταλιστικής προτεσταντικής ελίτ με την συνεργασία των ''εκλεκτών'', στην δημιουργία της επανάστασης των Μπολσεβίκων. (επ αυτού διαβάστε σχετικό άρθρο του Θεόδοτου) 

Σήμερα γνωρίζουμε πλέον, ότι οι ελίτ της παγκοσμιοποίησης προωθούν τις μαζικές μεταναστευτικές  ροές. Το 1988 στο φεστιβάλ της ιταλικής αριστερής εφημερίδας «Unita»( Κάτι αντίστοιχο με το δικό μας φεστιβάλ του «οδηγητή») που έγινε κοντά στην  Φλωρεντία,  οι ομιλητές είχαν δηλώσει: «θα φροντίσουμε να φθάσουν μαζικά μετανάστες, θα μας χρησιμέψουν για να αναβιώσουμε την πάλη των τάξεων, και να εξαρθρώσουμε το δυτικό σύστημα και τη χριστιανική εκκλησία». Τα ίδια έκαναν και στην Αγγλία οι τροτσκιστές (σχετικό άρθρο μας εδώ).

Ο ΑΝΤΡΕΪ ΤΑΡΚΟΦΣΚΙ ΘΕΛΗΣΕ ΝΑ ΔΕΙΞΕΙ ΤΟ ΣΚΟΤΟΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΜΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΤΡΕΨΕΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΜΕΤΑΣΤΡΟΦΗ.

άρθρο του  Francesco Lamendola 

μετάφραση: Θεόδωρος Λάσκαρης

Δεν υπήρξε ένας φιλόσοφος, ούτε ένας συγγραφέας, αλλά ένας κινηματογραφικός σκηνοθέτης, ο Ρώσος Andrej Arsen’evic Tarkovskij (γεννημένος  στο Zavraz’e, ένα χωριό περίπου 400 χιλ. Βόριο-ανατολικά της Μόσχας, στις 4 Απριλίου του 1932, πέθανε στο Παρίσι τον Δεκέμβριο του 1986) που ύψωσε μία από τις πιο καθαρές και δραματικές φωνές, για να ειδοποιήσει τους ανθρώπους του σύγχρονου πολιτισμού για τον θανατηφόρο κίνδυνο που κρέμεται πάνω από αυτόν: όχι μόνον και όχι τόσο εκείνος του πυρηνικού ολοκαυτώματος, αλλά ιδιαίτερα εκείνος του ηθικού εκμηδενισμού, τον οποίο δεν θα μπορούσε να μην ακολουθήσει, με τον ένα ή άλλο τρόπο, και εκείνος ο φυσικός. Για τον Ταρκόφσκι, ο σύγχρονος κόσμος είναι μία τρελαμένη μηχανή , που τρέχει χωρίς οδηγό ούτε κατεύθυνση, και παρασέρνει όλη την ανθρωπότητα προς την καταστροφή και προς την νέμεση της διανοητικής αλαζονείας : σε όλες τις ταινίες του, από την πρώτη («Τα παιδικά χρόνια του Ιβάν», 1962) στην τελευταία  («Θυσία», 1986), περνώντας από μία σειρά  αριστουργημάτων όπως «Αντρέι  Ρουμπλιώφ» (1966), «Σολάρις» (1972), «Ο καθρέφτης» (1975), «Ο κυνηγός» (1979), «Ο Χρόνος του Ταξιδιού» και «Νοσταλγία» (1983),ο ρώσος σκηνοθέτης γυρίζει και ξαναγυρίζει συνεχώς πάνω στον άνθρωπο, πάνω στις αληθινές πνευματικές του ανάγκες, πάνω στο σκληρό παραλογισμό του κόσμου που αυτός κατασκεύασε γύρω του, πάνω στην αναγκαιότητα να βρεθεί η σωστή πορεία, ακόμη και εάν χρειαστεί να επιστέψουμε πίσω και να μετανιώσουμε, παραδεχόμενοι  τα λάθη που έγιναν.

Η ΓΑΛΛΙΚΗ ΜΑΣΟΝΙΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ''ΕΘΝΙΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ''

Γράφει ο Θεόδωρος  Λάσκαρης

Daniel Keller

O μασονικός οργανισμός ''Μεγάλη  Ανατολή της Γαλλίας'' μπορεί να θεωρηθεί, ίσως, η πιο χαρακτηριστικά γνωστική στοά της Ευρώπης, μια  που από τα τελετουργικά της έχει απαλείψει ακόμη και την αφιέρωση στον «Μέγα Αρχιτέκτονα του Σύμπαντος», φράση που στο παρελθόν έδειχνε την πίστη σε κάποια, έστω αόριστη, θεϊκή οντότητα (φυσικά μη-χριστιανική). Τώρα πλέον δεν θέλει να υπάρχει ούτε αυτή η αναφορά, αποδεικνύοντας έτσι την πλήρη εναντίωση της σε κάθε μορφή  Δημιουργού  και  Υπέρτατου Όντος.

 Μερικές από τις  θέσεις της Στοάς όσον αφορά τα κοινωνικά ζητήματα : υποστήριξε σθεναρά τον ομοφυλοφιλικό γάμο, και όσον αφορά την μετανάστευση, ο Μέγας διδάσκαλος Daniel Keller δήλωσε: «Οι μετανάστες, είναι μια ευκαιρία για την Ευρώπη. Η ιστορία της χώρας μας γίνεται μέσω της μετανάστευσης. Αυτό που κάνει τη Δημοκρατία, είναι η ικανότητα να ενσωματώνει νέους  πληθυσμούς. Δεν πρέπει να φοβόμαστε την λέξη ένταξη, ακόμη και εάν η ένταξη περιλαμβάνει την κατασκευή δημόσιων πολιτικών που την συνοδεύουν. Όταν χιλιάδες άνθρωποι που βρίσκονται σε κίνδυνο φθάνουν στη χώρα σας, πρέπει να υπάρχει μία ελάχιστη οργάνωση για να τους καλωσορίσει»

AVAAZ: ΟΙ ΠΑΡΑΚΙΝΗΤΕΣ

Γράφει ο Θεόδωρος Λάσκαρης

Πριν λίγες ημέρες, τα μέσα ενημέρωσης, αυτοί οι διασπορείς πνευματικών μικροβίων και ακαθαρσιών, δημοσίευαν την ακόλουθη είδηση: «Σε κινητοποίηση καλεί τους πολίτες της Λαμίας η διεθνής οργάνωση AVAAZ, στο πλαίσιο των παγκόσμιων κινητοποιήσεων για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, ενόψει της διεθνούς συνδιάσκεψης που λαμβάνει χώρα στο Παρίσι, με στόχο μία νομικά δεσμευτική συμφωνία για την αντιμετώπιση του φαινομένου».

Για τους ευφυείς αναγνώστες του Θεόδοτου, μόνον η ανάγνωση της περιγραφής των στόχων της οργάνωσης Avaaz, όπως αυτή δίδεται στην Βικιπαίδεια, αρκεί, για να καταλάβουν  αμέσως  περί  τίνος πρόκειται:  ''Η  Avaaz είναι μία παγκόσμια οργάνωση πολιτών που ξεκίνησε τον Ιανουάριο του 2007, και  προωθεί τον ακτιβισμό για θέματα όπως η κλιματική αλλαγή, τα ανθρώπινα δικαιώματα, τα δικαιώματα των ζώων, της διαφθοράς, της φτώχειας, των συγκρούσεων κλπ''.  Εντάξει, το ''πιάσατε το  νόημα'', θέλω να πιστεύω…