ΑΦΗΡΗΜΕΝΑ ΕΜΒΛΗΜΑΤΑ, ΑΦΗΡΗΜΕΝΑ ΚΟΜΜΑΤΑ

        

Γράφει ο Θεόδωρος Λάσκαρης

Όπως όλα τα ανθρώπινα φαινόμενα, έτσι και η πολιτική υπόκειται στην διαδικασία του συμβολισμού. Έτσι, τα  διάφορα πολιτικά κόμματα, θέλοντας να μεταδώσουν την ουσία και την σύνοψη της πολιτικής τους ιδεολογίας, επιλέγουν ένα σύμβολο το οποίο γίνεται το έμβλημα του κόμματος. Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται ένα ενδιαφέρον φαινόμενο: ενώ παλαιότερα αυτά τα εμβλήματα απεικόνιζαν καθαρά, διακριτά, και πραγματικά αντικείμενα που είχαν συμβολική αξία, όπως για παράδειγμα μία δάδα, ένα σφυροδρέπανο, ένα στάχυ, έναν σταυρό  κλπ, στις ημέρες μας όλο και περισσότερα κόμματα υιοθετούν τον συμβολισμό της μοντέρνας-αφηρημένης τέχνης, θέτοντας ως εμβλήματα τους, αφηρημένα σχήματα ή απλούς χρωματικούς συνδυασμούς. Θα μπορούσαμε λοιπόν να πούμε ότι πρόκειται για τον πολιτικό συμβολισμό της μετανεωτερικότητας: Τέλος στα σαφή και κατανοητά σχήματα, τέλος στην συγκεκριμένη απεικόνιση, τέλος στη Μορφή.

Ο ΜΑΝΙΧΑΪΣΤΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣ ΤΩΝ "ΚΥΡΩΣΕΩΝ" ΚΑΙ Η ΓΝΩΣΤΙΚΗ ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ

                 

Γράφει  ο  Θεόδωρος  Λάσκαρης

Το φαινόμενο είναι πλέον σύνηθες:  Μόλις μία χώρα τολμήσει να πράξει ή να σκεφθεί διαφορετικά από αυτό που επιθυμεί η γνωστική-φιλελεύθερη Δύση, αμέσως της επιβάλλονται κυρώσεις διαφόρων μορφών (οικονομικές, διπλωματικές, πολιτικές κλπ).Εκτός από την αυτονόητη πίεση που αυτά τα μέτρα θα δημιουργήσουν στην χώρα θύμα, υπάρχει και ένας άλλος λόγος, πιο κρυφός,  για τον οποίο γίνεται η πομπώδης, σχεδόν τελετουργική ανακοίνωση, ότι σε αυτήν την χώρα θα επιβληθούν  "κυρώσεις" : η γνωστική πολιτική ήταν πάντα μανιχαϊστική• δημιουργούσε (και δημιουργεί)  άξονες του "καλού" και του "κακού", συνασπισμούς του "φωτός" και συνασπισμούς του "σκότους".

           

Τι συμβαίνει όταν ο πιστός μιας θρησκείας παραβεί τους κανόνες που αυτή θέτει;  Ο Ιερέας επιβάλλει έναν «κανόνα», τον οποίο ο αμαρτήσας πρέπει να τον εφαρμόσει, εάν θέλει να λάβει την συγχώρεση και να επιστρέψει στην κοινότητα των «κεκαθαρμένων». Έτσι λοιπόν, ο μέγας ιερέας του γνωστικισμού (οι ΗΠΑ ή η ΕΕ) μόλις αντιληφθούν ότι κάποια χώρα αμαρτήσει, δηλαδή: δεν επιτρέπει τους γάμους γκέι, δεν κάθεται να υποστεί γεωπολιτικές ήττες, δεν εφαρμόζει τον φιλελευθερισμό, δεν δέχεται την πολιτική ορθότητα, τότε αμέσως, όλα τα  τηλεοπτικά κανάλια , όλες οι εφημερίδες, όλα τα κυβερνεία, εξαγγέλλουν : «Θα επιβληθούν κυρώσεις…»

ΤΑ ΚΕΚΡΥMΜΕΝΑ

Ο Θεόδοτος αποφάσισε να δώσει στους αναγνώστες του ορισμένα ντοκουμέντα, τα οποία αν και παρουσιάζουν μεγάλο ιστορικό ενδιαφέρον, ωστόσο το δημοσιογραφικό κατεστημένο αλλά και οι ιστορικοί του συστήματος, τα αποσιωπούν  στην Ελλάδα και στο  Εξωτερικό. 

                                                ΠΡΩΤΟ  ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ

Να κάνουμε ως υπόθεση εργασίας, ότι την περίοδο του ’30 επωάστηκε ένα 'αυγό' μέσα από το οποίο ξεπήδησε ο Ναζισμός; Αν κάνουμε αυτήν την υπόθεση, τότε τίθεται ένα βασικό ερώτημα: Ποιος ή Ποιοι ''κλώσησαν'' αυτό το αυγό; Η απάντηση έρχεται από μία μη αναμενόμενη πηγή (συχνό φαινόμενο στην ιστορική έρευνα). Όσοι  ασχολούνται με την ιστορία της αριστερής δημοσιογραφίας και των μαρξιστικών εκδόσεων, ασφαλώς θα γνωρίζουν το περιοδικό με την ονομασία The New Masses ήταν το όργανο του Αμερικανικού Κομμουνιστικού κόμματος την περίοδο 1926-1948. Οι περισσότεροι εκδότες του, όπως ο Mike Gold (Itzok Isaac Granich) ήταν εβραϊκής καταγωγής. Σε αυτό έγραφαν πολλοί γνωστοί διανοούμενοι και καλλιτέχνες της εποχής , όπως ο Ernest Hemingway, ο Max Forrester Eastman, ο William Carlos Williams κλπ. Στις 29 Φεβρουαρίου του 1935, ο μαρξιστής δημοσιογράφος του περιοδικού John L. Spivak, δημοσίευσε μία εκτενή έρευνα για τους χρηματοδότες του ναζιστικού κινήματος τόσο στην Ευρώπη όσο και στην Αμερική, καθώς  και  για τους  χρηματοδότες της αντι-σημιτικής προπαγάνδας εκείνης της εποχής. Πριν ο αναγνώστης μελετήσει το παρακάτω ντοκουμέντο, είναι χρήσιμο να κάνουμε μερικές επισημάνσεις: Α) Θα πρέπει να ξεχωρίσουμε τα γεγονότα που περιγράφονται στο άρθρο, από την ερμηνεία που δίνεται σε αυτά. Ο John L. Spivak ως μαρξιστής, ερμηνεύει τα πάντα με τις γνωστές απλοϊκές θεωρίες οικονομιστικού τύπου, δηλαδή: ''κάποιοι καπιταλιστές  των οποίων οι πράξεις είχαν μόνον οικονομικά κίνητρα'' κλπ.(δεν μπορεί, δηλαδή,  να διακρίνει την βαθύτερη  στρατηγική σκέψη  που κρυβόταν πίσω από τις ενέργειες των συγκεκριμένων παραγόντων). Β) Το γεγονός της χρηματοδότησης του εθνικοσοσιαλιστικού κινήματος από κάποιους παράγοντες που ήταν ''εκ φύσεως'' αντίθετοι με την ιδεολογία του, δεν σημαίνει ότι οι ηγέτες του εθνικοσοσιαλιστικού κινήματος είχαν γνώση των  όσων διαδραματίζονταν  πίσω από τις πλάτες τους , καθώς  και ποιοι ήταν οι ανομολόγητοι σκοποί  αυτών των παραγόντων. Θέλουν  λοιπόν οι  αγαπητοί  δημοσιογράφοι  και  ιστορικοί,  να  μάθουν  τα ονόματα και τα επίθετα  αυτών που την δεκαετία του ’30 κλώσησαν ''το αυγό του φιδιού»''; Ιδού ο ρόλος της Αμερικανικής  Εβραϊκής  Επιτροπής [American Jewish Committee],  (Οι σελίδες  1, 2, 13, αρίθμηση του PDF) παρουσιάζουν το μεγαλύτερο ενδιαφέρον.

ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ, ΚΑΠΩΣ ΘΑ ΞΕΣΠΑΣΕΙ…

Γράφει ο  Ιωάννης Αυξεντίου

Ζούμε, τα τελευταία είκοσι χρόνια, μέσα σε μία κατάσταση συνεχούς ΥΒΡΕΩΣ: επιδεικνύεται μία πλήρης περιφρόνηση της κοσμικής νομοτέλειας και όλο το αξιακό σύστημα έχει αντιστραφεί. Κάθε φραγμός που η ίδια η φύση έθεσε , έχει διαρραγεί. Από το ανακάτεμα των διαφορετικών φυλών, δηλαδή το σπάσιμο των συνοριακών ορίων, τα οποία διαφύλατταν την πνευματική και φυσική υπόσταση κάθε έθνους, μέχρι την ένωση των ομοίων, δηλαδή την θεσμοθέτηση των ομοφυλοφιλικών συμβιώσεων. Όπως σωστά επισήμανε ο Πατριάρχης Μόσχας και πασών των Ρωσιών  Κύριλλος: «Ποτέ στην ιστορία της ανθρωπότητας δεν έχει χρησιμοποιηθεί ο κρατικός νόμος για να δικαιολογηθεί η αμαρτία. Ούτε οι ειδωλολάτρες δεν είχαν κάτι τέτοιο (…) Ο Θεός έδωσε στους ανθρώπους νόμους, η παραβίαση των οποίων συνεπάγεται την καταστροφή της ανθρωπότητας».

ΕΠΑΙΝΟΣ ΤΗΣ ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑΣ

Γράφει ο  Θεόδωρος  Λάσκαρης

Το έναυσμα για να γράψω αυτό το άρθρο που το έδωσε ένα γεγονός που συνέβη πριν λίγο καιρό: Μία εισαγγελέας διέταξε να μην γίνει η παρουσίαση μίας δημοσιογραφικής εκπομπής του MEGA, που είχε για θέμα της όσα συνέβησαν στο Φαρμακονήσι  με το ναυάγιο των μεταναστών. Η εισαγγελέας λοιπόν αιτιολόγησε την απόφαση της λέγοντας, ότι υπήρχε ο κίνδυνος να αποκαλυφθούν στοιχεία που αφορούν την ανακριτική διαδικασία. Ποιος είδε τον Θεό και δεν τον φοβήθηκε; Χαμός δηλώσεων και διαμαρτυριών από το δημοσιογραφικό σινάφι, από τα ''προοδευτικά κόμματα»'', από τους ''διανοούμενους'', εναντίον της απόφασης της εισαγγελέας που τόλμησε να θίξει τα  Άγια των Αγίων, την Υπέρτατη Αρχή , το Ύψιστο Δικαίωμα της ''δημοσιογραφικής ελευθερίας''. Εξάλλου, είναι γνωστό ότι στην εποχή μας υπάρχουν τρία Άγια πράγματα, τρία Ιερά δόγματα, τα οποία απαγορεύεται κάποιος να θίξει στο ελάχιστο : Το "ολοκαύτωμα", την "δημοκρατία"(μας), και την  "ελευθερία του τύπου".(τώρα τελευταία ετοιμάζεται και μία τέταρτη αγιοποίηση: της ομοφυλοφιλίας.) Έτσι θα έχουμε  την … "αγία τετράδα" της θρησκείας της  Νέας Εποχής.