ΜΑΤΙΑ ΕΡΜΗΤΙΚΑ ΚΛΕΙΣΤΑ: ΟΙ ΑΠΟΚΡΥΦΕΣ ΚΑΙ ΑΓΝΩΣΤΕΣ ΠΤΥΧΕΣ ΤΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ

Αναστασίου Γιαννά

H σκηνή της οργιαστικής τελετής από την ταινία

      Μάτια Ερμητικά Κλειστά (Eyes Wide Shut) ήταν ο τίτλος της τελευταίας ταινίας του γνωστού σκηνοθέτη Stanley Kubrick. Μία περίεργη ταινία, για την οποία έχουν γραφεί πολλά. Eπίσης πολλές υπήρξαν οι προσπάθειες ερμηνείας της ιστορίας που παρουσιάζει: Ο Γουίλλιαμ Χάρφορντ, ένας ευκατάστατος γιατρός, αποφασίζει να συνάψει εξωσυζυγικές σχέσεις, όταν μια νύχτα η σύζυγός του, Άλις, κάτω από την επίδραση της μαριχουάνας, του αποκαλύπτει ότι είχε σεξουαλικές φαντασιώσεις μ’ έναν άλλον άνδρα. Κατά την διάρκεια της περιπλάνησής του μέσα στη νύχτα, λοιπόν, συναντάει ένα γνωστό του πιανίστα, ο οποίος του εκμυστηρεύεται την ύπαρξη μιας αδελφότητας, που επιδίδεται σε σεξουαλικά όργια. Ο Γουίλλιαμ παίρνει την απόφαση  να παρευρεθεί σε μία από τις συγκεντρώσεις αυτής της αδελφότητας. Το κάνει - και  διαπιστώνει ότι σε αυτή ανήκουν άτομα με υψηλές κοινωνικές θέσεις και μεγάλη δύναμη.

      Αυτό που περισσότερο εντυπωσιάζει στην ταινία είναι η σκηνή με  μία μαγική σεξουαλική τελετουργία υπό τους ήχους μιας εκκλησιαστικής Ρουμανικής ψαλμωδίας διαβασμένης και ηχογραφημένης ανάποδα. Το μυστικό αυτό της σκηνής θα μας πάει πίσω στο χρόνο, τουλάχιστον τρεις αιώνες. Θα μας αποκαλύψει κοινωνικά και πολιτικά γεγονότα που σημάδεψαν ακόμη και τη Σύγχρονη Ιστορία. Καλλίτερα όμως να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

    Το σενάριο της ταινίας βασίστηκε (με ορισμένες αλλαγές) στο μυθιστόρημα Traumnovelle(= Ονειρική Ιστορία) του ιουδαϊκής καταγωγής δραματουργού Arthur Schnitzler. Αυτός γεννήθηκε το 1862 στην Βιέννη από γονείς ευκατάστατους. Σπούδασε Ιατρική την οποία όμως εγκατέλειψε, για να αφιερωθεί στην συγγραφή. Ο  Arthur Schnitzler είχε μία εμμονή με τα σεξουαλικά θέματα  και τους λαβυρίνθους τού ασυνείδητου , πράγμα που τον έφερε σε επαφή με τον επίσης Ιουδαίο ψυχαναλυτή Ζίγκμουντ Φρόιντ. Η εμμονή του αυτή ήταν τόσο μεγάλη που κρατούσε ημερολόγιο στο οποίο σημείωνε τους …οργασμούς του.

        Όμως ποιο ήταν το συγκεκριμένο  περιβάλλον  που επηρέασε τον Arthur Schnitzler και από το οποίο άντλησε τις παραστάσεις που αποτύπωσε στο μυθιστόρημα Traumnovelle; Ποιοι ήταν εκείνοι οι χώροι που είχαν ενδιαφέρον για αυτήν την κατάβαση στον υπόγειο κόσμο των αρχέγονων ορμών και συναισθημάτων;

       Σε  προηγούμενο άρθρο μας αναφέραμε την ιστορία της ιουδαϊκής γνωστικής αίρεσης των ντονμέδων, που είχε «μέγα διδάσκαλο» τον Shabbetai Zevi. Οι ντονμέδες έδρασαν από τον 17ο αιώνα και μετά μέσα στην Οθωμανική Αυτοκρατορία και από αυτήν  αργότερα προήλθαν οι Νεότουρκοι. Ένα παρακλάδι λοιπόν αυτής αίρεσης, οι Φρανκιστές (ονομάστηκαν έτσι από το όνομα του αρχηγού της Jacob Frank), έδρασε στην Ευρώπη από τα μέσα του 17ου αιώνα. Αυτοί, σε αντίθεση με τους ντονμέδες που εξωτερικά είχανε γίνει Μουσουλμάνοι, είχαν –δήθεν- ασπαστεί τον Χριστιανικό Ρωμαιοκαθολικισμό, αλλά στην πραγματικότητα ακολουθούσαν τον ιουδαϊκό οργιαστικό Γνωστικισμό.

        Ο Jakob Frank (Jakob Judah Leib)γεννήθηκε το 1726 σε ένα χωριό της Ποδολίας, στην Ουκρανία. Ο πατέρας του ήταν οπαδός του Shabbetai Zevi. Ειδικά για τον Jakob Frank  ισχύει η ρήση «ο μαθητής ξεπέρασε τον δάσκαλο». Πράγματι, όταν ο πατέρας του τον μύησε στη διδασκαλία του Shabbetai Zevi, ο Frank είπε: «Ο δάσκαλος γεύθηκε όλα τα απαγορευμένα, αλλά εγώ θέλω να γευθώ την απόλυτη δύναμη». Το 1753, λοιπόν, εμφανίζεται σε συναγωγή της Θεσσαλονίκης και ανακηρύσσει τον εαυτό του σε μετενσάρκωση του Shabbetai Zevi. Μετά γυρίζει στην Πολωνία και αρχίζει να μαζεύει οπαδούς· τους διακηρύσσει: «Δεν ήλθα για να σώσω, αλλά για να καταστρέψω και να βυθίσω τα πάντα στην άβυσσο… Εγώ διαλέχτηκα, γιατί είμαι το σκοτάδι από το οποίο θα ξεπηδήσει το φως». Παράλληλα, τους δίνει οδηγίες για το πώς πρέπει να δράσουν:

α) να βαφτιστούν Χριστιανοί, ώστε να διεισδύσουν στις δομές των δυτικών κοινωνιών και να τις καταστρέψουν εκ των έσω· και 

β) να μην παντρεύονται «χριστιανές πουτάνες».

        Πράγματι, το 1759 χίλιοι διακόσιοι Φρανκιστές βαφτίζονται Χριστιανοί στον καθεδρικό ναό της Λεμβέργης (Lemberg). Στη συνέχεια ο Frank αρχίζει να δημιουργεί ένα μικρό στρατό - με στολές κόκκινες: εμφανίζεται έτσι ο «μιλιταριστικός Γνωστικισμός». Το 1775 ο Jacob Frank μιλούσε πολύ για μία επανάσταση που θα κτυπούσε πολλά βασίλεια και ειδικά τη Χριστιανική Εκκλησία και ονειρευόταν μία περιοχή που θα γινόταν το κέντρο των «φρανκιστών».

        Το πού έβρισκε ο Frank τα χρήματα για να διατηρεί το στρατό του παραμένει μυστήριο. Κάποιοι μιλούσαν για βαρέλια χρυσού που έφθαναν από το εξωτερικό. . .

      Οι Φρανκιστές, όπως άλλωστε και οι ντονμέδες, τελούσαν οργιαστικές σεξουαλικές τελετές  με την ονομασία το  «Σβήσιμο των φώτων». Τα παιδιά που γεννιόντουσαν από αυτές τις συνευρέσεις τα θεωρούσαν ‹‹άγια››.

       Εν τω μεταξύ, ο Thomas von Schoenfeld (δηλαδή ο Moses [=Μωυσής] Dobrushka), εξάδελφος του Jakob Frank, πηγαίνει στη Γαλλία και προετοιμάζει το κλίμα για τις επαναστατικές εξεγέρσεις του 1789. Οι Φρανκιστές απλώνονται σε όλη την Ευρώπη σαν επιδημία. Μπαίνουν στις μασονικές στοές, ιδρύουν δικές τους οργανώσεις και συμμετέχουν σε οποιαδήποτε δραστηριότητα έχει ως σκοπό πλήγμα σε βάρος των παραδοσιακών δομών. Απώτερος στόχος τους είναι η δημιουργία μιας αστικής κοινωνίας όσο το δυνατόν περισσότερο άθρησκης αλλά και αντίθετης προς το κλασσικό πνεύμα. Ο Gershom Scholem γράφει: «Η σχέση της αιρετικής Καμπάλας των Φρανκιστών με τις ιδέες του [νέου] Διαφωτισμού είναι εμφανής τόσο σε χειρόγραφα που διασώθηκαν στην Πράγα όσο και στις παραδόσεις των οικογενειών της Βοημίας και της Μοραβίας. Στη Βαρσοβία, μεταξύ των ετών 1830-1840 πολλοί δικηγόροι ήταν απόγονοι Φρανκιστών, ενώ πολλοί από αυτούς ήταν επιχειρηματίες,ιατροί, συγγραφείς κ.λπ. Για πολύ καιρό αυτός ο κύκλος διατηρούσε μυστικές επαφές με τους ντονμέδες της Θεσσαλονίκης. Στην Αυστρία, εκατοντάδες Φρανκιστές βαφτίζονται Χριστιανοί και, με αυτόν τον τρόπο, αποκτούν τίτλους ευγενείας και εντάσσονται στα ανώτερα, τα ισχυρά αριστοκρατικά κοινωνικά στρώματα της επικράτειας των Αψβούργων. Κοντά σε αυτά τα κοινωνικά στρώματα  λοιπόν, μεγάλωσε και ο Arthur Schnitzler, και όψεις αυτού του «γνωστικού  ονειρικού κόσμου», συγκαλυμμένες με ψυχοαναλυτικoύς συμβολισμούς, μας μετέφερε με το μυθιστόρημά του Traumnovelle. Και φυσικά, ο σκηνοθέτης  Stanley Kubrick, γνωρίζοντας  τις τελετουργικές πρακτικές αυτών των συγκεκριμένων Βιενέζικων γνωστικών κύκλων, έβαλε τις δικές του πινελιές. ( Χαρακτηριστική, επίσης, είναι και η φράση με την οποία τελειώνει η ταινία.).Οι γνωστικοί μέσω της σεξουαλικότητας, προσπαθούσαν να λυτρωθούν από τις συνέπειες της αρχέγονης πτώσης, να εξαλείψουν τις αντιθέσεις και το υπαρξιακό άγχος που αυτές προκαλούν: Η συνθηματική λέξη για να επιτραπεί η είσοδος στην βίλλα των οργίων είναι Fidelio, το όνομα του ήρωα της ομώνυμης όπερας του Μπετόβεν. Στην πραγματικότητα ο  Fidelio είναι μία γυναίκα μεταμφιεσμένη  σε άνδρα, τον οποίο ερωτεύεται μία άλλη γυναίκα. Προσπαθούν, παράλληλα, να ταυτίσουν το Εγώ με το Συ σε τέτοιο βαθμό, ώστε να βιώσουν την αρχέγονη κατάσταση της ανδρογυνίας. Με τις θεωρίες επιπλέον  περί  ισότητας επιχειρούν  να ταυτίσουν το ανώτερο με το κατώτερο (αδυναμία  παραδοχής ότι  κάποιος άλλος μπορεί να είναι ανώτερος), με άλλα λόγια, να επιστρέψουν στην αρχέγονη εωσφορική μονάδα.

         Ξαναγυρίζοντας στην δράση των Φρανκιστών, πρέπει να αναφέρουμε ότι ούτε ο Μέγας Ναπολέων δεν έμεινε αλώβητος από αυτούς. Στην αρχή εκατοντάδες Φρανκιστές κατατάχθηκαν στον στρατό του υποστηρίζοντας τον αυτοκράτορα, διότι πίστευαν ότι θα τους βοηθήσει να αποκτήσουν δικά τους εδάφη. Υψηλά αξιώματα στον στρατό αυτού του τελευταίου είχαν ο Jakob Lewinski (μακρινή απόγονός του είναι η Monica Lewinsky, για όσους θυμούνται το σκάνδαλο με τον πρόεδρο Bill Clinton),  ο Alexandre  Matuszewicz, ο Jan  Dembowski κ.ά. Μετέπειτα όμως, όταν πια διαπίστωσαν ότι ο Ναπολέων δεν εξυπηρετούσε τα συμφέροντά τους, συνεργάστηκαν με Εβραίους και Προτεστάντες τραπεζίτες και τον χτύπησαν με δυο τρόπους: α) υποστήριξαν τους Ρώσους· και β) του έκοψαν τον ανεφοδιασμό - με τα γνωστά αποτελέσματα.
 

Louis Dembitz Brandeis

     Αργότερα, το 1890 συγκεκριμένα, παρατηρείται μία εξαιρετικά ενδιαφέρουσα κίνηση: πολλές οικογένειες Φρανκιστών μεταναστεύουν στη Νέα Υόρκη των Ηνωμένων Πολιτειών. Τέτοιες οικογένειες είναι οι Brandeis, οι Dembitz, οι Goldmark, οι Bondi, οι Lichtenberg, οι Rohatyn. Στην Αμερική προωθούνται σε στρατηγικές θέσεις του συστήματος. Ο Louis Dembitz Brandeis π.χ. έγινε μέλος του Ανωτάτου Δικαστηρίου των ΗΠΑ και προσωπικός σύμβουλος του Προέδρου Thomas Woodrow Wilson. Οι Rohatyn πάλι απέκτησαν μεγάλο αριθμό μετοχών ισχυρών τραπεζών, όπως η Lazard της Νέας Υόρκης. Έτσι οι Φρανκιστές μπόρεσαν να επηρεάσουν καθοριστικά την πολιτική των Ηνωμένων Πολιτειών.

Συνήθως έτσι είναι η πραγματική ιστορία : Μία ονειρεμένη ιστορία.

 

 
Η πλήρης σκηνή της τελετής βρίσκεται στο: 

http://youtuberepeater.com/watch?v=VP4y-9_iPpY&name=Eyes+wide+shut

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Alexander Κraushar, Jacob Frank: The End to the Sabbataian Heresy, Lanham:University Press of America,2001

Arthur  Mandel , Le Messie Militant. Histoire de Jacob Frank et du movement  frankiste ,  Archè, 1989

Gershom  Scholem , Le Μessianisme Juif,  Calman- Levy, 1974

Serge Hutin, Lo Gnosticismo..Culti ,Riti, Misteri, Ed.Mediterranee,2007