Ο ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΜΑΣ ΖΟΦΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΙΤΙΕΣ ΤΟΥ

Ένα σφάλμα που διαπράξαμε έως τώρα, είναι ότι αφήσαμε χωρίς ανάλυση το φαινόμενο ΣΥΡΙΖΑ. Προσπαθώντας να καλύψουμε αυτό το κενό δημοσιεύουμε τώρα το παρόν άρθρο επίλεκτου συνεργάτη μας – και προετοιμάζουμε τη συνέχεια.

                                                                                                                                                       Θεόδοτος

Γράφει ο Nikolai Romanov

Aλεξή Τσίπρας, η θεατή ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ

Κάποιες φορές είναι απαραίτητο να κοιτάμε την αλήθεια κατάματα,όσο σκληρή και αν είναι αυτή. Τα χθεσινά αποτελέσματα των εκλογών με το ΣΥΡΙΖΑ, για πρώτη φορά ,δεύτερη κοινοβουλευτική δύναμη, δυστυχώς δεν αποτελεί θετική εξέλιξη για τον τόπο.

  Ο ΣΥΡΙΖΑ, πράγματι, δεν είναι ένα κλασσικό κομμουνιστικό/ μαρξιστικό-λενινιστικό κόμμα. Είναι ένας συνονθύλευμα «κινημάτων» που προέρχονται κατά βάση απο τη ριζοσπαστική αριστερά καθώς και από διάφορες οργανώσεις της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς που έχουν τροτσκιστική, κυρίως, ιδεολογία. Πολλά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ στο παρελθόν είχαν υπερασπιστεί άτομα από το χώρο των λεγόμενων «αναρχοαυτόνομων» που είχαν συλληφθεί κατά την διάρκεια των διαφόρων "molotov parties", τα οποία η παρακρατική εξωκοινοβουλευτική αριστερά διοργανώνει οποτεδήποτε το αστικό κράτος βρίσκεται στην ανάγκη να αποπροσανατολήσει την κοινή γνώμη. Πολλές φορές έχει λεχθεί ότι υπάρχουν υπόγειες διαδρομές και διασυνδέσεις μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ ,διαφόρων ΜΚΟ που ασχολούνται, σε βάση επαγγελματική και κερδοφόρα, με τα ανθρώπινα δικαιώματα, την προστασία των λαθροεισβολέων, την προώθηση και επιβολή των γάμων μεταξύ των ομοφυλοφίλων καθώς και την προστασία ανύπαρκτων κυρίως εθνικών μειονοτήτων που δήθεν καταπιέζονται απο τους Έλληνες! 

Στιγμιότυπο από το ιδιαίτερα πετυχημένο "μολότωφ πάρτυ" του Δεκεμβρίου 2008

       Θα ήθελα εδώ να θυμίσω στους αναγνώστες μας δύο από τις παλαιότερες θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ :

α) Όταν η Αθήνα είχε παραδοθεί στις ορέξεις των μπαχαλάκηδων τον Δεκέμβρη του 2008, ο τότε πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέκος Αλαβάνος, είχε πεί σε μεγάλο κανάλι της διαπλοκής πως «οι λαθροεισβολείς που λεηλατούσαν την Αθήνα είναι πεινασμένοι φουκαράδες που επιδίδονται στο πλιάτσικο επειδή δεν έχουν να φάνε».

Σχεδιάγραμμα του αγωγού Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη

β) Όταν στην βουλή ψηφιζόταν το νομοσχέδιο για τον αγωγό Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολης, ο ΣΥΡΙΖΑ είχε ψηφίσει εναντίον του νομοσχεδίου αυτού, διότι ο αγωγός -έτσι ισχυριζόταν- θα προκαλούσε προβλήματα στο περιβάλλον! Ο ΣΥΡΙΖΑ και οι Οικολόγοι-Πράσινοι λοιπόν πρωτοστάτησαν  σε όλες τις εκδηλώσεις «διαμαρτυρίας» ενάντια σε ένα έργο που θα άλλαζε πολλά γεωπολιτικά δεδομένα στην Νοτιοανατολική Ευρώπη και στην Μεσόγειο. Στην πραγματικότητα λοιπόν, ο ΣΥΡΙΖΑ, οι Οικολόγοι και πρεσβεία των ΗΠΑ είχαν κοινές θέσεις και ίσως κοινά συμφέροντα.

* * *

Είναι σαφές πάντως ότι σαράντα και περισσότερα χρόνια αριστερής προπαγάνδας έπιασαν τόπο. Η Αριστερά για πρώτη φορά είναι κοντά στην εξουσία. Είναι πλέον φανερό ότι ακόμα και πρώην ψηφοφόροι της α-δέξιας και χωρίς συγκεκριμένη ιδεολογίας ΝουΔούλας, εψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ υποκύπτωντας στην «γοητεία» του (wanna be Che Guevara) Alexis Τσίπρα !

Για την κατάσταση όμως που επικρατεί σήμερα στην χώρα μας ,μεγάλο μερίδιο ευθύνης φέρουν και οι οργανώσεις και τα κόμματα του λεγομένου δεξιού και εθνικιστικού χώρου. Και εξηγώ το γιατί:

Ι. Γιατί αντί να προσβλέπουν το μέλλον και, κατά συνέπεια,  να δημιουργήσουν ένα ζωντανό κίνημα παρέμειναν απλά νοσταλγοί του παρελθόντος – συγκεκριμένα  του βασιλικού θεσμού, της 4ης Αυγούστου ή και της 21ης Απριλίου.

ΙΙ. Γιατί χρησιμοποιήσαν σχεδόν πάντοτε μια ξύλινη γλώσσα , έναν απαρχαιωμένο λόγο που θύμιζε περισσότερο ομιλίες σε σχολικές επετείους της δεκαετίας του '50 παρά επαναστατικά μανιφέστα.

III. Γιατί ανοήτως πιστεύανε ότι οι μηχανισμοι καταστολής του αστικού κράτους (στρατός, αστυνομία), είναι με το μέρος τους, ενώ, αντίθετα, οι μηχανισμοί αυτοί υπάρχουν για να προστατεύουν το καθεστώς.

ΙV. Γιατί αντί να διαλέξουν το δρόμο της ρήξης και της ανατροπής παρέμειναν εγκλωβισμένοι σε μια στείρα και ανούσια εθνικοφροσύνη και έναν παιδαριώδη αντικομμουνισμό , ο οποίος ήταν βούτυρο στο ψωμί της αριστεράς.

V. Γιατί οι διάφοροι αρχηγίσκοι του χώρου έδρασαν σαν επαρχιώτες κομματάρχες της δεκαετίας του '50 επιχειρώντας επαφές και συναλλαγή  με τα κόμματα της εξουσίας, προκειμένου να προσποριστούν  προσωπικά ωφέλη.

Όλα αυτά -σε συνδυασμό με την κυριαρχία της αριστεράς σε σχολεία, ΑΕΙ, ΜΜΕ και κυρίως στον ευρύτερο χώρο του  πολιτισμού συνιστούν τις ουσιαστικές, βαθύτερες για την τωρινή κατάσταση.

* * *

Ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ., τις εποχές που αποθεωνόταν από τα πλήθη

Ένα παράδειγμα ανυπαρξίας ιδεολογίας, ιδιοκτησιακού καθεστώτος σε όφελος του «προέδρου»  και σαφέστατου πολιτικού οππορτουνισμού είναι το κόμμα ΛΑ.Ο.Σ. Μέσα στον ΛΑ.Ο.Σ. υπάρχουν σίγουρα άνθρωποι πατριώτες και εθνικιστές· δυστυχώς όμως είναι πολύ λίγοι, ώστε η διαφορά να γίνει αισθητή. Η ανυπαρξία λοιπόν ιδεολογίας και πολιτικής συνέπειας καθώς και οι αλλεπάλληλες  πολιτικές τοποθετήσεις στο θέμα του μνημονίου έθεσαν τελικώς τον ΛΑ.Ο.Σ. εκτός βουλής.

Π.Καμμένος, βυθισμένος στο ιδεολογικό τίποτα

Το κόμμα των «Ανεξάρτητων Ελλήνων» του Καμμένου είναι ένα ακόμα δείγμα της βλακείας που διακατέχει τους αστούς εθνικόφρονες. Άλλωστε ο κ.Καμμένος, με τις δηλώσεις του περί αντιμνημονιακού στρατοπέδου και το φλέρτ του με την Αριστερά , έστρωσε το κόκκινο χαλί στον ΣΥΡΙΖΑ .

Η άνοδος της Χρυσής Αυγής, εκ πρώτης όψεως, θεωρείται κάτι θετικό, εφόσον φαίνεται πως η τρομοκρατία των λαθροεισβολέων και των αναρχοάπλυτων κούρασε αρκετούς συμπατριώτες μας, οι οποίοι εψήφισαν τους συνδυασμούς αυτού του κινήματος.

Υπάρχει όμως και κάτι το αρνητικό στην όλη υπόθεση. Και αυτό είναι το ενδεχόμενο ότι, χρησιμοποιοώντας την άνοδο της Χρυσής Αυγής ως πρόσχημα,  το σύστημα θα επιχειρήσει  να συσπειρώσει όλες τις "προοδευτικές και δημοκρατικές" δυνάμεις σε ένα «κοινό μέτωπο έναντια στον φασισμό, στον ρατσισμό και στην ξενοφοβία», έχοντας ως αρχική «δύναμη κρούσης» τους μπαχαλάκηδες και τους λαθροεισβολείς.

Απ'ότι φαίνεται μάλλον κανένα απο τα τρία μεγάλα κόμματα δεν θα μπορέσει να σχηματίσει κυβέρνηση· και κανείς δεν μπορεί να  γνωρίζει τι θα πράξει το εκλογικό σώμα στις επόμενες εκλογές,  που, ίσως,  δεν είναι μακρυά. Το χειρότερο σενάριο πάντως (όχι δηλαδή  πως μπορεί να υπάρξει και αισιόδοξο σενάριο), θα είναι μια συγκυβέρνηση κομμάτων της λεγόμενης «εκσυγχρονιστικής και ριζοσπαστικής αριστεράς», πιθανώς και με συμμετοχή του ΠΑΣΟΚ.

Διαδήλωση-συγκέντρωση Μουσουλμάνων στην Αθήνα

Αυτό θα είναι ό,τι χειρότερο για την χώρα, αφού πλέον θα εξελιχθούν με γεωμετρική πρόοδο οι διαδικασίες αποδόμησης της κοινωνίας, της εθνικής ταυτότητας και της νομιμοποίησης των 2-2,5 εκατομμυρίων λαθροεισβολέων μετατρέποντας σταδιακώς την Ελλάδα  χώρα σε αφρικανικη και μουσουλμανική αποικία.

Πολύ φοβάμαι ότι, δυστυχώς και για τη χώρα μας αλλά και τον Ελληνικό Λαό, η κατάσταση δεν είναι πια αναστρέψιμη.
 Το Game Over είναι πιο κοντά από όσο μπορεί κανείς να φανταστεί...