Σημείωση: Επειδή και φέτος τα καθεστωτικά μέσα ενημέρωσης συνεχίζουν την προβολή του Γαλλικού Μάη του '68, όσοι θέλουν μπορούν να διαβάσουν το ακόλουθο άρθρο μας: Ο Ιουδαϊκός Μάης του '68: Η Ομολογία για να κατανοήσουν τι στην πραγματικότητα ήταν αυτή η εξέγερση.
Αν
ανοίξετε μία εγκυκλοπαίδεια στο λήμμα Νίκος Πουλαντζάς θα διαβάσετε: Έλληνας θεωρητικός του μαρξισμού, υποστηρικτής
του ευρωκομουνισμού και ρεφορμιστής. Με δράση εις Παρισίους καθώς και στην Ελλάδα
στο ΚΚΕ εσωτερικού. Εν ολίγοις ένας από τους προδρόμους της νέας αριστεράς στην
Ελλάδα, από την οποία προήλθε και ο Σύριζα. Πώς το’παμε αυτό; Έλληνας; Στο
Ιουδαϊκό περιοδικό Χρονικά (αρ.τεύχους. 225,
2010 διαβάζουμε: «Σε χρονικό της Μονής του Ντέγκουλου αναφέρεται πως τον 13ο αιώνα η οικογένεια Πουλαντζά της Τσίμοβας
(Αρεόπολης) ήταν ισραηλιτικού
θρησκεύματος, ενώ υπήρχε στο χωριό Τρύπη
ερειπωμένο
κτίριο με εβραϊκές επιγραφές,
οι οποίες καταστράφηκαν επί δικτατορίας της 4ης Αυγούστου.». Κοιτάζω και την εφημερίδα H Φωνή της Μάνης και
το επιβεβαιώνει. Ο Ιουδαίος λοιπόν Πουλαντζάς στο Παρίσι, ως γνήσιος... διεθνιστής, δεν παντρεύεται μία Γαλλίδα, μία Ελληνίδα, μία Γερμανίδα, αλλά την
επίσης Ιουδαία συγγραφέα και φεμινίστρια Annie Leclerc. Στην Ελλάδα υπάρχει και
το Ινστιτούτο Πουλαντζά το οποίο αναφέρει πως:
«…..αποτελεί συνέχεια και μετεξέλιξη της Εταιρείας Πολιτικού Προβληματισμού
“Νίκος Πουλαντζάς”, που ιδρύθηκε το φθινόπωρο του 1997 με πρωτοβουλία του
Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου (σήμερα Συνασπισμός της Αριστεράς,
των Κινημάτων και της Οικολογίας).» Και φυσικά συνεχίζει αναλύοντας το «κοινωφελές»
έργο του...
Όμως στο ίδιο
τεύχος του Περιοδικού Χρονικά υπήρχαν
και άλλες ενδιαφέρουσες πληροφορίες, όπως οι παρακάτω: « ….υπάρχουν
πολλά εβραϊκής προέλευσης προσωπικά ονόματα, όπως Σαμπάτης (Σαμπεθάι), Αβράμης
(Αβραάμ), Δάβος (Δαβίδ), Αρώνης (Ααρών), Λεβής (Λεβύ) καθώς και Μπενιζέλος
(Μπεν Ζελόν), ίσως και Αλαφούζος. Φυσικά πολλά από τα προαναφερθέντα ονόματα
δεν χρησιμοποιούνται πλέον ως προσωπικά, έχουν όμως επιβιώσει σε επώνυμα, όπως
Βρεττάκος, Καλαποθάκος, Αβραμάκος, Δαβάκης, Λεβέας κ. ά. Από το Μπενιζέλος εξ
άλλου και συγκεκριμένα από τον Μπενιζέλο Κρεβατά, έχουμε το επώνυμο Βενιζέλος. »
Γράφει ο Ιωάννης Αυξεντίου
Το
γενικό συμπέρασμα που εξάγεται από τα παραπάνω, είναι ότι μιλάμε για μια
ιδιόμορφη αράχνη με δύο κεφάλια, σαν τον Ιανό: Από το ένα κεφάλι εκπορεύεται το
αριστερό ρεύμα που διαφθείρει τον πολιτισμό και από το άλλο κεφάλι, εκπορεύεται
ο καπιταλισμός που διαφθείρει την οικονομική ζωή. Έτσι ο ιστός είναι άρτια υφασμένος
και εύκολο για τον απερίσκεπτο να μπλεχτεί στα νήματά του.
ημουνα θαυμαστης του Πουλαντζα.......
ΑπάντησηΔιαγραφήπρωτη φορα διαβαζω τετοιο πραγμα
παναγιωτης
πρωην αριστερος
Δηλαδή το επωνυμο '' Σαμπατάκος'' από το Οίτυλο Αρεόπολης είναι εβραικό ?
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό όσο φαίνεται (= http://www.elia.org.gr/pages.fds?pagecode=08.04.19&langid=1) ναι
Διαγραφήείναι πιθανό. Αλλά ακόμα κι αν ισχύει κάτι τέτοιο για πολλά άτομα, αν κάποιος εκχριστιανίστηκε 3-4 γενιές πίσω και από τότε έχει αναμειχθεί με χριστιανούς, τι ποσοστο του DNA μένει του αρχικού εκχριστιανισμένου προγόνου; 12-6%;
Aυτές οι έρευνες ειναι ενδιαφέρουσες, αλλά πέρα από το όνομα και τη καταγωγή το ουσιώδες ειναι η συνείδηση του ατόμου.
Για τον Πουλαντζά δεν νομίζω πως τίθεται θέμα βέβαια, ο άνθρωπος ήταν ξεκάθαρο που άνοικε συνειδησιακά...
TO EINAI ΔΙΑΜΟΡΦΩΝΕΙ ΤΗΝ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ,ΚΑΙ ΟΧΙ Η ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΤΟ ΕΙΝΑΙ
ΔιαγραφήΑΛΛΩΣΤΕ ΟΙ Η ΜΟΡΦΗ ΤΟΙΑΔΕ ΚΑΙ Η ΨΥΧΗ
Ναι, σωστά. Ευχαριστώ πολύ.
ΑπάντησηΔιαγραφήO Καραμανλής είχε ρωτήσει: "Ποιος επιτέλους κυβερνά αυτόν τον τόπο;"
ΑπάντησηΔιαγραφήΧάρη στον Θεόδοτο, τώρα έχουμε την απάντηση.
Μπράβο σας, παλληκάρια!
Ευστάθιος Κυριώτης
Προς τους "φωστήρες" που γράφουν χαζά σχολιάκια (τα οποία ασφαλώς και δεν δημοσιεύουμε). Εάν προσέξουν, τα περί επωνύμων δεν είναι δικής μας έμπνευσης αλλά είναι όσα καταγράφει η εβραϊκή κοινότητα. Που ασφαλώς απέχει μακράν από το να έχει το αλάνθαστο αλλά ενδέχεται κάτι να ξέρει και παραπάνω σχετικά με τα άτομα απώτερης εβραϊκής καταγωγής.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπίσης το ίδιο επίθετο (πχ Βρεττάκος) μπορεί να έχει διπλή καταγωγή και το άτομο εβραικής καταγωγής που θέλησε να ελληνοποιήσει το επίθετο του πιθανόν να προτίμησε κάποιο επίθετο που προυπήρχε ήδη ή να το ελληνοποίησε έτσι ώστε να ταιριάζει φωνητικά με κάποιο που προυπήρχε.
ΥΓ Μια απλή αναζήτηση στο google καταδεικνύει πως Καλαποθάκος επίθετο υπάρχει και μάλιστα ειναι και διαδεδομένο...
@Ανώνυμος13 Μαΐου 2013 - 4:59 μ.μ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκόμα και αν δεχθούμε αυτό που λες, τότε ένα άτομο με 94% ελληνική/λευκή/χριστιανική καταγωγή και 6% εβραϊκή μάλλον το είναι του ελάχιστα απέχει από αυτού που είναι 100% μη-εβραίος. Συνεπώς και η συνείδηση του θα είνα αντίστοιχει αν (επαναλαμβάνω) δεχθούμε αυτό που λες.
Έτσι όπως είναι τα πράγματα στην Ελλάδα και γενικά στη νότια Ευρώπη όλοι ενδέχεται να έχουμε κάποιο μακρινό πρόγονο που να ήταν μη-Έλληνας, ή εβραϊκής καταγωγής ή οτιδήποτε άλλο.
Αν ένα άτομο που ο προπροπάππους του ήταν γερμανικής καταγωγής (πχ ήρθε εδω ως φιλέλληνας το '21 και έμεινε) δεν το θεωρούμε Γερμανό δεν αντιλαμβάνομαι γιατί να χαρακτηρίσουμε Εβραίο ένα με αντίστοιχο μη-ελληνικό ποσοστό DNA.
Η ουσία επαναλαμβάνω είναι τι έχει ο καθένας μέσα του και τι πιστεύει. Ο Πουλαντζάς βέβαια έκανε αυτό που λέμε "ΚΡΑ!"...
Ο διαχειριστής μου έστειλε κάποια από τα μηνύματα που εκφράζουν αντιρρήσεις σχετικά με την προέλευση των επιθέτων που αναφέρονται στο άρθρο. Θα ήταν ενδιαφέρον να ξεκινήσει ένας διάλογος πάνω σε αυτό το θέμα, αλλά όπως παρατήρησα κάποιοι σχολιαστές είναι αδύνατον να ξεφύγουν από την νεοελληνική συνήθεια να αποκαλούν πράκτορες όποιον τυχόν έχει διαφορετική γνώμη από αυτούς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς τα δούμε αναλυτικά:
1. "Σαμπατάκης", παρουσιάζεται ως πιθανή ετυμολογία η τουρκική λέξη : "σαμπά". Καταρχήν η τουρκική λέξη sabah (= πρωί) έχει και ένα -h- (= χ). Αυτό πώς χάθηκε; Εάν πράγματι η ρίζα του "Σαμπατάκης" ήταν το sabah, τότε το όνομα θα ήταν Σαμπαχάκης (κατά το Πετυχάκης π.χ.) και όχι Σαμπατάκης. Και εάν υποθέσουμε όμως πως το -h- (=χ) χάθηκε, τότε πώς εξηγείται το -τ- που υπάρχει στο "Σαμπατάκης"; Υπενθυμίζω εδώ κάτι που μπορεί κανείς να δη σε οποιαδήποτε παλιά ελληνική εγκυκλοπαίδεια: στα εβραϊκά, όπως και σε όλες σχεδόν τις σημιτικές γλώσσες, σημασία έχουν τα σύμφωνα και όχι τα φωνήεντα. Έτσι, το όνομα Σαμπετάι είναι συχνά και Σαμπατάι (εξ ού και το Σαμπατάκης).
2. Καλαποθάκος επίθετο υπάρχει και αυτό μπορεί κανείς εύκολα να το διαπιστώσει με μια απλή αναζήτηση στο google. Yπάρχει επίσης και το Καλαποθάκης. Ο πασίγνωστος Δ. Καλαποθάκης π.χ. γεννήθηκε στην Αρεόπολη και η πρώτη του θεαματική ενέργεια ήταν να εκδώσει περιοδικό με τον εύγλωττο τίτλο "Σατανάς". (Δεν ξέρω κατά πόσον το υπονοούμενο γίνεται σαφές...)
3. Θεωρώ ως την πιθανότερη εκδοχή ότι τα "Ντάβος", "Δαβάκης" και τα συναφή προέρχονται από το "Δαβίδ". Υπενθυμίζω εδώ ότι το d (= ντ) των ευρωπαϊκών γλωσσών, στα ελληνικά -δ- όπως και το b(= μπ) γίνεται -β-. Στα εβραϊκά δηλαδή (διαβάστε την αγγλική wikipedia) ο Δαβίδ προφέρεται "Νταβιντ" (εξ ου και το αραβικό "Ντα(β)ούτ"). Στα ελληνικά έγινε Δαβίδ. Άλλοι λοιπόν εκράτησαν εν μέρει την αυθεντική προφορά και άλλοι προτίμησαν να το εξελληνίσουν τελείως (Δαβάκης).
4. Το λεβάρω και τα παράγωγά του δεν είναι "φραγκολεβαντίνικο". Είναι ή ιταλικό (levare) ή ισπανικό (levantar), που και τα δύο σημαίνουν: "σηκώνω". Το θέμα όμως είναι ότι το ενλόγω "λέβα" απαντάται σε όλες τις παράλιες περιοχές της Ελλάδας. Γιατί μόνο στη Μάνη έγινε "Λεβέας"; Και άντε, ας υποθέσουμε πως το "Λεβέας" είναι από το "λέβα". Τα "Λεβάκος", "Λεβάκης", "Λεβίδης" από πού προέρχονται;
5. Το "Βρεττός" είναι άλλη γραφή του ονόματος "Βρετός". Και το όνομα αυτό το είχε οικογένεια εκ Πελοποννήσου, η οποία γενικώς περιπλανήθηκε και "ρίζωσε" σε διάφορα μέρη της Ελλάδας. Έτσι, μια χαρά το Βρεττάκος μπορεί να σημαίνει είτε "γιος του Βρετ(τ)ού" η -το και πιθανότερο για εμένα- "φτωχό μέλος της οικογένειας Βρετ(τ)ού".
Ευστάθιος Κυριώτης
εντάξει για τον Μάη του 68 όλοι όσοι έχουμε γεννηθεί το 75 + - κάτι, έχουμε ακούσει, έχουμε δει και μας έχουν πει ..... εγώ προσωπικά είχα πάντα απορία απο την εποχή που έφτασα στην τρίτη Γυμνασίου και μας μίλαγε κάποιος καθηγητής μας, των ¨Φιλολογικών¨ (ονόματα οι έχοντες εξουσία δεν διαμηνύουν) σχετικά με τον ¨Μάη της δημοκρατίας¨ όπως έλεγε ........ η βιολογική και κατ' επέκταση νοητική εξέλιξη μας, αργά ή γρήγορα θα μας οδηγούσε σε ερωτήματα, ακολουθώντας την φυσική εξέλιξη του ανθρώπου όπως έχει λειτουργήσει εδώ και εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια ...... έτσι και εγώ βρέθηκα κάποτε να αναρωτιέμαι, τι είναι αυτά που μου έλεγαν πριν μόλις λίγα χρόνια ;;;;;; ανταποκρίνοντε στην πραγματικότητα ;;;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήμε τέτοιες απορίες ξεκινούσα την ενήλικη ζωή μου πριν μια και πλέον δεκαετία ..... με απασχόλησαν όλες αυτές οι επιμέρους αμφίβολου ευστάθειας πληροφορίες, που λάμβανα κατά την νιότη μου, στο μεγαλύτερο μέρος της ενήλικης πορείας μου στην ζωή ..... πολλά απο αυτά τα απομόνωσα και τα ανίχνευσα με επιτυχία πιστεύω, ανατρέχοντας στην λογική ανάλυση αλλά και στην πληροφορία που βρήκα στην πυγή ..... ο λεγόμενος και ως ¨Μάης της δημοκρατίας¨ ή ¨Μάης του 68¨ για εμένα δεν είναι τίποτε περισσότερο απο την εσωτερική ανατροπή, μιας κραταιάς - στιβαρής και τίμιας εξουσίας απο την συμμορία του ¨διεθνούς σιωνισμού¨ ..... δηλαδή δεν ήταν τίποτε περισσότερο απο την ανατροπή του Πατριώτη Charles de Gaulle, απο εξωγενής παράγοντες που δεν είχαν την δυνατότητα ελέγχου των αποφάσεών και επιλογών του ..... με ακόμη λιγότερα λόγια ο Στρατηγός έπρεπε να πέσει, πάση θυσίας απο την εξουσία, διότι αποτελούσε τροχοπέδη στα σχέδια των διεθνών κοινωνικών μηχανικών .....
πολλοί θα ρωτήσουν που είναι τα επιχειρήματα προς επίρρωση της θέσεως αυτής ;;;; δεν θα κάνω τον κόπο να γράψω πολλά εάν και υπάρχουν .... ωστόσο θα αναφέρω την νομισματική συμφωνία του Μπρέττον Γουντς ή Bretton Woods το 1944 .... μια συμφωνία που είχε ως αποτέλεσμα τελικά την ίδρυση του IMF και της IBRB, ώστε να μην υποτιμηθεί τελικά το δολάριο λόγω του πληθωριστικού χρήματος $ που κόπηκε κατά την διάρκεια του πολέμου .... ήταν η συμφωνία που αντιτάχθηκε αρχικά ο Στρατηγός Ντε Γκώλ, διαβλέποντας ότι με αυτή τη μέθοδο η ΗΠΑ επιβάλλονταν de facto ως ο μόνος χρηματοδότης της ανοικοδόμησης, της κατεστραμμένης Ευρώπης, οπότε και ως ο επόμενος ιδιοκτήτης όλων των υποδομών της ..... αυτή η μονομερής και δρακόντια συμφωνία του Μπρέττον Γούντς, οδήγησε τον Νίξον στην μεταστροφή του δολαρίου απο νόμισμα συνδεδεμένου με τον χρυσό σε νόμισμα fiat currency το 71 ..... βέβαια πριν γίνει αυτό ο πείσμων και πατριώτης Ντε Γκώλ, είχε απαιτήσει και επαναπατρίσει τον χρυσό της Γαλλική δημοκρατίας που διατηρούνταν στην FED, για την προηγούμενη νομισματική ρύθμιση της ισοτιμίας ..... αυτός ήταν ένας απο τους κύριους λόγους που η ΗΠΑ επιτέθηκαν στην κοινωνική βάση της συντηρητικής Γαλλίας επί της διοίκησης του Στρατηγού ..... σε γενικές γραμμές έπρεπε να εμπεδωθεί στην Γηραιά ήπειρο ότι κανείς δεν θα βγει απο το μαντρί του δολαρίου ..... και ο Θεός βοηθός ..........
GEODETIS …..