Σάββατο 7 Ιουνίου 2014

ΤΟ ΚΑΤΕΧΟΝ, Ο ΚΑΡΛ ΣΜΙΤ ΚΑΙ ΤΟ ΜΙΣΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΚΡΑΤΟΣ.


Γράφει ο Ιωάννης Αυξεντίου

Πριν  από  λίγο καιρό, ο Σουηδός υπουργός Εξωτερικών Καρλ Μπιλντ, κατέκρινε τον Πούτιν διότι ακολουθεί τον «συντηρητισμό» της Ορθόδοξης Εκκλησίας (οι ακριβείς φράσεις του μπορουν να διαβαστούν εδώ). Ο Καρλ Μπιλντ με αυτή την δήλωση του εξέφρασε με 'διακριτικό' τρόπο, την απέχθεια που νοιώθουν για την Ορθόδοξη παράδοση οι χώρες της θρησκευτικής μεταρρύθμισης αλλά και του νέο-καθολικισμού. Πριν από τον Μπιλντ,  ο  καθηγητής πολιτικών επιστημών Σάμιουελ Χάντιγκτον στο έργο του 'Η σύγκρουση των πολιτισμών΄, ανέπτυξε την θεωρία ότι οι ορθόδοξες χώρες δεν ανήκουν στον Ευρωπαϊκό πολιτισμό. Εν ολίγοις, η μεταμοντέρνα συστημική ιντελιγκέντσια της δύσης,  δεν θέλει την Ορθόδοξη παράδοση εντός των τειχών του γεωπολιτισμικού της  χώρου. 


Οι προσανατολισμοί και οι θέσεις του σημερινού δυτικού establishment, έχουν διαφορετικά επίπεδα ερμηνείας: γεωπολιτικά, οικονομικά, πολιτισμικά, ψυχολογικά,  κλπ. Εμείς θα παραβλέψουμε  αυτές τις καθιερωμένες ερμηνείες, όχι διότι αμφισβητούμε την αξία τους, αλλά διότι μας ενδιαφέρει ο βαθύτερος λόγος, το «απόκρυφο αίτιο» αυτού του μίσους προς το Ορθόδοξο παραδοσιακό κράτος. (αυτό το αίτιο, που θα το αναλύσουμε ακολούθως, δεν σημαίνει είναι απόλυτα  συνειδητό  στον  νου των ιθυνόντων, θα μπορούσαμε  να ισχυριστούμε  ότι αναβλύζει από  τα  μεταφυσικά  βάθη  του συλλογικού τους  ασυνείδητου.)


Σε  προηγούμενο άρθρο του Θεόδοτου είχαμε αναφερθεί σε έναν μυστηριώδη όρο, 'το Κατέχον', που υπάρχει στην επιστολή του Αποστόλου Παύλου, ''Προς Θεσσαλονικείς β΄, 6-7'' : «, …καὶ νῦν τὸ κατέχον οἴδατε• εἰς τὸ ἀποκαλυφθῆναι αὐτὸν ἐν τῷ ἑαυτοῦ καιρῷ. Τὸ γὰρ μυστήριον ἤδη ἐνεργεῖται τῆς ἀνομίας• μόνον ὁ κατέχων ἄρτι ἕως ἐκ μέσου γένηται» (= Και τώρα ξέρετε τι είναι το κατέχον, εκείνο δηλαδή που τον εμποδίζει, ώστε να φανερωθεί όταν έλθει ο καιρός του. Η μυστική δύναμη της ανομίας είναι ήδη επί το έργον. Αυτό όμως θα γίνεται μόνο εωσότου φύγει από τη μέση αυτός που τώρα είναι το εμπόδιο». 

Τι είναι λοιπόν το 'Κατέχον' και σε τι στέκεται εμπόδιο; Είναι μία κατάσταση η οποία εμποδίζει την επικράτηση της 'ανομίας', δηλαδή όλων εκείνων των δυνάμεων που εναντιώνονται στην Χριστιανή διδασκαλία και προετοιμάζουν την έλευση του Αντιχρίστου: Εκείνου  που θα  «νομιμοποιήσει  όλα  τα  παράνομα». Η γνωστική φύση αυτού του όντος είναι  ξεκάθαρη. Ο 'Κατέχων'  και το 'Κατέχον', εκτός από τις καθαρά θεολογικές ερμηνείες  που μπορεί να  λάβουν (πχ. το κήρυγμα  της Εκκλησίας,  η  δύναμη του Αγίου πνεύματος, κλπ), κατ’ επέκταση μπορεί να  θεωρηθούν  εκείνες οι εξουσίες  που συγκρατούν, που ΚΡΑΤΟΥΝ τις δυνάμεις τις ανομίας. Είναι  δηλαδή, η  'προστατευτική  Αρχή' του Ορθόδοξου Χριστιανικού Κράτους. Ακριβώς γι’αυτό τον λόγο το δυτικό establishment δεν ενοχλείται  ιδιαίτερα από μία χώρα της οποίας απλώς η εκκλησία είναι Ορθόδοξη (πχ. Ελλάδα), αλλά ενοχλείται από εκείνες τις  χώρες που το κράτος (και άρα η νομοθετική εξουσία) ακολουθεί  την  ορθόδοξη  παράδοση.


 Τι παρατηρούμε τα τελευταία χρόνια; Μία μανιώδη τάση σε όλο τον  δυτικό  κόσμο για την νομιμοποίηση του γάμου των ομοφυλοφίλων• και μάλιστα, κάποιες εκκλησίες όπως η αγγλικανική δέχονται να τελέσουν ακόμη και το μυστήριο του γάμου. Έχουμε επίσης την νομιμοποίηση των ναρκωτικών για προσωπική χρήση, αλλά και γενικότερα κάθε είδος παραβατισμού γίνεται αποδεκτό από τους κρατικούς θεσμούς (δηλαδή το κράτος σταματά πλέον να συγκρατεί, παύει δηλαδή να υπάρχει 'το κατέχον'). Εξάλλου, είναι γνωστό ότι οι κοινωνιολόγοι αποκάλεσαν την μεταμοντέρνα εποχή ως την εποχή της 'ετερότητας', δηλαδή, την εποχή που οι παραβατικές μειοψηφίες γίνονται εξουσία. Ακριβώς αυτός είναι ο απόκρυφος  στόχος  του 'προοδευτισμού' σε όλη την ιστορία: η εξάλειψη του Κατέχοντος. Ο 'προοδευτισμός' είναι το αντι –Κατέχον.



Φανταστείτε λοιπόν ένα Κράτος το οποίο βρίσκεται σε πλήρη αρμονία με την Παράδοση της Ορθόδοξης χριστιανικής εκκλησίας: δημιουργεί  ένα πραγματικά απόρθητο κάστρο, το οποίο μπορεί να εμποδίσει την επέλαση των δυνάμεων της «ανομίας». Σε μία τέτοια χώρα λοιπόν, το «Κατέχον» παραμένει εν ισχύ. Να λοιπόν πως εξηγείται το απύθμενο μίσος εναντίον της Ρωσίας.



Ο μεγάλος  Γερμανός  φιλόσοφος  του δικαίου Καρλ Σμιτ , ήδη από το 1947 είχε κατανοήσει αυτήν την μυστική διαδικασία: το Κατέχον αντιπροσωπεύει, για τον Σμιτ, την διανοητικοποίηση της αρχαίας Χριστιανικής Αυτοκρατορίας, που με όλες τις αστυνομικές και στρατιωτικές δυνάμεις  της  επιδιώκει να επιβάλει την ορθόδοξη ηθική (βλ. Carl Schmitt, The Nomos of the Earth in the International Law of the Jus Publicum Europaeum, G.L. Ulmen) Στο μετά θάνατο δημοσιευμένο ημερολόγιό του, στην καταχώριση της 19ης Δεκεμβρίου του 1947, διαβάζουμε: «Πιστεύω στο Κατέχον: είναι για μένα ο μόνος δυνατός τρόπος για να κατανοήσουμε την χριστιανική ιστορία και να την  βρούμε  γεμάτη νόημα». (Glossarium, σ. 63.). Και  ο Κάρλ Σμιτ  προσθέτει: «Κάποιος πρέπει να είναι σε θέση να αναφέρει το Κατέχον για κάθε εποχή των τελευταίων 1948 χρόνων. Ο χώρος ουδέποτε υπήρξε κενός, αλλιώς δεν θα υπήρχαμε πλέον.»


«Χωρίς  το  Κατέχον δεν θα υπήρχαμε  πλέον»:  Εκεί οδηγούν την ανθρωπότητα.

22 σχόλια:

  1. Γράφει ο Βαρώνος Μυνχάουζεν:
    Έχουν θέμα με την ορθόδοξη εκκλησία για ένα και μόνο λόγο: Κανείς δεν έχει τη δύναμη να αλλάξει το ορθόδοξο δόγμα. Οι αρχιεπίσκοποι είναι αυτό απλά αρχιεπίσκοποι, δεν έχουν κεφαλή, ακόμη και στην Ελλάδα η εγχώρια εκκλησία δρα ως να μην υπάρχει το οικουμενικό πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως. Το μόνο που έχει επιτευχθει εν ελλάδι είναι η αγνόηση και μη τήρηση του δόγματος. Αυτό άμα μπορούσε να επιτευχθεί θα λυνόταν το πρόβλημα των δυτικών, αλλά ουδείς μπορεί να αλλάξει το δόγμα, οπότε στρέφονται εναντίον των εκκλησιών που το τηρούνε. Για τα εγχώρια απλά θα τονίσω ότι η ιεραρχία λάμπει δια της σιωπής της πέραν ολίγον εξαιρέσεων, δυστυχώς όχι φωτεινών. Στο εξωτερικό και συγκεκριμένα στην παπική εκκλησία μπορούσε να αλλάξει το δόγμα σε ένα που θα βόλευε, αυτό και έγινε υπό τον Ιωάννη-Παύλο το δεύτερο, η ζημιά που έκανε κρύβεται μόνο και μόνο γιατί ήταν... λαοφιλής. Είναι κάπως ετερόχρονα αλλά βρήκα ένα βίντεο από μία εκπομπή με θέμα το συνέδριο "Αριστερά και Εκκλησία", σημάδι των καιρών κατ'εμέ.
    http://www.youtube.com/watch?v=paxazbfjQJM

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Εξαιρετικό άρθρο :)

    ''Ακριβώς γι’αυτό τον λόγο το δυτικό establishment δεν ενοχλείται ιδιαίτερα από μία χώρα της οποίας απλώς η εκκλησία είναι Ορθόδοξη (πχ. Ελλάδα), αλλά ενοχλείται από εκείνες τις χώρες που το κράτος (και άρα η νομοθετική εξουσία) ακολουθεί την ορθόδοξη παράδοση.''

    Tα τελευταία χρόνια η ρητορική της Ελληνικής Ορθόδοξης Εκκλησίας καταπίανεται με μια αόριστη-άσκοπη φλυαρία περί ΑΓΑΠΗΣ, που περισσότερη σχέση έχει με ''τα παιδιά των λουλουδιών'' παρά με την υπερβατική συμπαντική διάσταση της ΑΓΑΠΗΣ. Αυτή η Hippie προσέγγυση του θέματος λέει πολλά όσον αφορά το θέμα ''Εκκλησία και Αριστερά''.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Υπόνοεις λοιπον αγαπητέ, κάποιο ειδος - σκόπιμης η μή - συνεργασίας μεταξύ αριστερας κ εκκλησίας προς κάποιον αμφότερα βολικό σκοπό? Αν το υπόνοιες, με βρίσκεις σύμφωνο.
      **Καιροί ομολογίας και αγώνος για το παντα ..."μικρο ποίμνιο"!

      Διαγραφή
  3. Πολύ ξεκάθαρη ανάλυση

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Satyre κοίτα το δέντρο και άσε το δάσος.Συμφωνείς ή διαφωνείς με αυτόν τον άνθρωπο αυτό που είπε είναι πέρα για πέρα αληθινό!Που βλέπεις δε μπορώ να καταλάβω, κρυπτοιουδαϊκες βλακείες στο συγκεκριμένο λεχθέν του; Ο Χριστός επαναδιατύπωσε ξεκάθαρα και με σαφήνεια τις πιο προηγμένες ελληνιστικές πολιτισμικές αρχές στο κήρυγμα του και προσπάθησε με κάθε τρόπο να τις κομίσει σε ένα κοινό εχθρικό προς την ελληνική σκέψη. Την δεδομένη εκείνη στιγμή που έζησε και δίδαξε έβαζε τις βάσεις ενός πολιτισμικού οικουμενικού ρεύματος απόλυτα ταυτισμένου με τις θέσεις της ελληνικής φιλοσοφικής θεώρησης.Αυτό γιατί δεν μπορεί να το δει κανείς μα κανείς μέσα στην εκκλησία;Μπορεί να μου απαντήσει κάποιος;Αυτό ακριβώς υπονοεί ο Λιαντίνης.Ότι ο λόγος του Θεανθρώπου δεν γίνεται και δεν μπορεί να ταυτίζεται με τις ιουδαϊκες παραδόσεις οι οποίες επικρατούν εδώ και αιώνες δυστυχώς στις λεγόμενες χριστιανικές κοινωνίες και για να καταλάβεις το λόγο του πρέπει να απεμπλακείς από την καθεστώσα εκκλησία η οποία ιουδαϊζει και ας μην θέλει να το πιστέψει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Προς Ανώνυμο 9 Ιουνίου 2014 - 1:58 π.μ.
      -''Satyre κοίτα το δέντρο και άσε το δάσος.Συμφωνείς ή διαφωνείς με αυτόν τον άνθρωπο αυτό που είπε είναι πέρα για πέρα αληθινό!''

      Βεβαίως και διαφωνώ με την προσέγγυση του.

      -''Που βλέπεις δε μπορώ να καταλάβω, κρυπτοιουδαϊκες βλακείες στο συγκεκριμένο λεχθέν του;''

      Αν δεν μπορεί να καταλάβει κάποιος το δηλητήριο που εμπεριέχουν ατάκες όπως:
      ''Ο χριστιανισμός υπήρξε πολέμιος κατά κύριο λόγο του Ελληνισμού, ως ζωής και ως σκέψεως...''
      και
      ''Εκείνος που είναι γνήσιος χριστιανός, πρέπει να ντρέπεται να ανήκει στη χριστιανική κοινότητα. Εκείνος που κατανοεί και ακολουθεί το λόγο του Xριστού, πρέπει να φαίνεται σαν αιρετικός''
      το πρόβημα είναι δικό του.
      Γιατί έχω βαρέθει να ακούω περί Ελληνισμού , έστι γενικά και αόριστα λες και ο Ελληνισμός είναι ένα ομογενές ρεύμα.
      Γιατί έχω βαρεθεί να ακούω περι γνήσιων χριστιανών (λες και ο Λιαντίνης και ο κάθε Λιαντίνης είναι στην θέση να κρίνει ποιος είναι true και false) και διάφορα άλλα φτηνά αλτρουιστικά κηρύγματα.
      Αν κάποιος έχει να πει κάτι εποικοδομητικό κατά του Χριστιανισμού , καλώς. Τα ίδια και τα ίδια κουράζουν.

      -''Ο Χριστός επαναδιατύπωσε ξεκάθαρα και με σαφήνεια τις πιο προηγμένες ελληνιστικές πολιτισμικές αρχές στο κήρυγμα του και προσπάθησε με κάθε τρόπο να τις κομίσει σε ένα κοινό εχθρικό προς την ελληνική σκέψη. Την δεδομένη εκείνη στιγμή που έζησε και δίδαξε έβαζε τις βάσεις ενός πολιτισμικού οικουμενικού ρεύματος απόλυτα ταυτισμένου με τις θέσεις της ελληνικής φιλοσοφικής θεώρησης.Αυτό γιατί δεν μπορεί να το δει κανείς μα κανείς μέσα στην εκκλησία;Μπορεί να μου απαντήσει κάποιος;(((((((((Αυτό ακριβώς υπονοεί ο Λιαντίνης))))))))"

      Έχω αντίθετη άποψη για το τι υπονοεί ο Λιαντίνης και ο κάθε υπερ-προβεβλημένος υλιστής στοχαστής.
      Τώρα τσιτάτα όπως ''Ο Χριστός επαναδιατύπωσε ξεκάθαρα και με σαφήνεια τις πιο προηγμένες ελληνιστικές πολιτισμικές αρχές'' δεν νομίζεις πως ερχονταί σε σύγκρουση με σοφίσματα του τύπου ''Ο χριστιανισμός υπήρξε πολέμιος κατά κύριο λόγο του Ελληνισμού, ως ζωής και ως σκέψεως'' που παρέθεσε ο Αγησίλαος Τσάβος?

      Διαγραφή
  5. Satyre δεν υπάρχει καμία αντίφαση.Ο καθηγητής Τωμαδάκης μιλάει για τον θεσμοθετημένο χριστιανισμό το χριστιανισμό που ποτέ δεν απογαλατίστηκε από τον ιουδαΪσμό,το χριστιανισμό που ερμήνευε και συνεχίζει να το κάνει,τα πάντα με βάση τις εβραϊκές δοξασίες και αντιλήψεις,υβρίζοντας όποτε του δινόταν η ευκαιρία οποιαδήποτε άλλη ερμηνεία,ξεχνώντας ότι ο Χριστός πήρε σαφείς αποστάσεις από αυτές.Έπειτα ο Χριστός δεν ήρθε να δημιουργήσει καμία θρησκεία δεν είναι ιδρυτής κανενός χριστιανισμού.Ήρθε μιλήσει στον καθένα μας προσωπικά ζητώντας μας να αλλάξουμε μέσα μας χρησιμοποιώντας ΄΄τσιτάτα΄΄ στο λόγο του,όπως γράφεις περιφρονητικά.Αυτό που εσύ αποκαλείς ΄΄τσιτάτο΄΄ Satyre εγώ το αποκαλώ πραγματικότητα.Μια πραγματικότητα μακριά από ηλίθιους εθνικισμούς άνοστες και άστοχες εθνικές εξάρσεις.
    Αγησίλαος Τσάβος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ''.Έπειτα ο Χριστός δεν ήρθε να δημιουργήσει καμία θρησκεία δεν είναι ιδρυτής κανενός χριστιανισμού''

      Τα ίδια και τα ίδια και τα ίδια......
      Το κλασσικό πλέον: ο Χριστός δεν ήθελε να δημιουργηθεί ο Χριστιανισμός όλα ήταν συνομωσία του Αποστόλου Παύλου.
      Δυστυχώς δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε την θεία βούληση του Κυριου μας. Και όπως και να το κάνουμε χωρίς Χριστιανισμό δεν θα ήξερες τίποτα περί Χριστού.

      Διαγραφή
  6. Ο Λιαντίνης είχε επηρεασθεί έντονα από τις θεωρήσεις του Νίτσε και είναι ο αναβιωτής των θεωρήσεων αυτών μετά τον Καζαντζάκη. Πίστευε στον υπεράνθρωπο, στην ισχύ και στον υλισμό και, χωρίς να θέλω να κάνω τον τιμητή του, θεωρώ ότι έθεσε τέλος στην ζωή του με νεο-γνωστικούς όρους.
    Στα θετικά του καταλογίζεται το πειστικό ρητορικό ύφος και η παράσταση (ως ρητορικός όρος).
    Μόνο με το ύφος όμως δεν μπορεί να σταθεί μια θεωρία, αν δεν έχει περιεχόμενο.

    Τιμώ, παρ'΄ολα αυτά, την αγωνία του, η οποία όμως, ως κενή περιεχομένου, δεν μπορεί να οδηγήσει κάπου.
    Στην παράδοση, επιλεκτικά (με το κριτήριο της λειτουργικότητας και του νοήματος) μπορούμε να βρούμε, κατά τη γνώμη μου, περιεχόμενο, και επομένως να αποκτήσουμε προοπτική.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ''Στα θετικά του καταλογίζεται το πειστικό ρητορικό ύφος και η παράσταση (ως ρητορικός όρος).''

      Ποιο ρητορικό ύφος? Παλάβος και άρρωστος ήταν. Στο Δαφνί θα βρεις πιο φυσιολογικούς απ'αυτον.

      Στα σχόλια -στο άρθρο Παρασκευή, 22 Μαρτίου 2013 ΝΕΩΤΕΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΡΚΕΛτου Ιωάννη Αυξεντίου
      έχει ξαναγίνει κουβέντα περι Λιαντίνη.

      Διαγραφή
    2. Δεν θα διαφωνήσω σχετικά με την ψυχοπαθολογία. Ευχαριστώ και για την παραπομπή.
      Ωστόσο πειθώ διέθετε, ιδίως επάνω σε ανθρώπους που δεν γνώριζαν.
      Σχετικά με την πειθώ ο Αριστοτέλης στην Ρητορική του αναφέρει, ως γνωστόν, 3 κύριους τρόπους:
      α) επίκληση στην λογική
      β) επίκληση στο συναίσθημα
      γ) επίκληση στην αξία (ή απαξία) προσώπου (=αυθεντία, εύνοια του ομιλητή προς το ακροατήριο, κακό ήθος του αντιπάλου και επομένως επιχείρημα κατ' ανθρώπου).
      Ο Λιαντίνης αδυνατούσε πολλές φορές να χρησιμοποιήσει το α (λογική) και χρησιμοποιούσε κατά κόρον το β (συναίσθημα) και το γ (το προσωπικό).
      Αντιλαμβανόταν μάλιστα πολλές φορές, έχοντας εντοπίσει τα νεοελληνικά συμπλέγματα, τι ήθελε να ακούσει το εκάστοτε ακροατήριο για να ικανοποιηθεί, καθώς και την ανάγκη των ακροατών για πνευματική και διανοητική κατεύθυνση και ηγεσία.
      Τα λεγόμενά του, επομένως, κατά την άποψή μου κινούνταν σε αυτό το πλαίσιο.

      Διαγραφή
  7. Γράφει ο Βαρώνος Μυνχάουζεν:

    Από αρκετά που διάβασα παραπάνω έχω καταλήξει ότι το κύριο λάθος των πιστών της οποιαδηποτε θρησκείας, είναι πως ακούνε και αφήνουνε μη θρησκευόμενους, ακόμη και άθεους, να τους μιλάνε για τη θρησκεία τους και να τους "εξηγούν" τα της πίστης στην οποία δεν πιστεύουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. '' Έπειτα ο Χριστός δεν ήρθε να δημιουργήσει καμία θρησκεία δεν είναι ιδρυτής κανενός χριστιανισμού.
    Τα ίδια και τα ίδια και τα ίδια......
    Το κλασσικό πλέον: ο Χριστός δεν ήθελε να δημιουργηθεί ο Χριστιανισμός όλα ήταν συνωμοσία του Αποστόλου Παύλου.''
    Δυστυχώς δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε την θεία βούληση του Κυρίου μας. Και όπως και να το κάνουμε χωρίς Χριστιανισμό δεν θα ήξερες τίποτα περί Χριστού.¨

    Δεν υπονοώ πουθενά στα γραφόμενα μου ότι ο χριστιανισμός είναι δημιούργημα του Απ.Παύλου και ότι ο Χριστός δεν ήθελε να δημιουργηθεί ο χριστιανισμός. Αυτή είναι Satyre η δική σου αυθαίρετη άποψη.Έγραψα συγκεκριμένα ότι δεν είναι ιδρυτής κανενός χριστιανισμού ο Χριστός. Άλλο το ένα άλλο τ’άλλο. Ανέφερε μέσα στην Καινή Διαθήκη πουθενά ο Ιησούς τη λέξη χριστιανισμός;
    Έπειτα οι μαθητές του Ιησού κατά τη διάρκεια της επίγειας παρουσίας του ονομάζονταν πιστοί,άγιοι, µαθητές, εκλεκτοί
    και μετά την ανάληψη του Κυρίου ονομάστηκαν χριστιανοί στην Αντιόχεια της Συρίας Πραξ. 11,26 Η ονοµασία αυτή φαίνεται ότι δε δόθηκε από τους ίδιους τους χριστιανούς, αλλά από τους εθνικούς και ειδωλολάτρες,πιθανόν,σύμφωνα με ερμηνευτές του Ευαγγελίου με ειρωνική διάθεση.Άρα ο όρος χριστιανικός είναι μεταγενέστερος.Μιας και αναφέρθηκες και στον Απ.Παύλο ο αγώνας του ήταν να λυτρώσει τον άνθρωπο από την κατάρα του μωσαϊκού νόμου και φυσικά να πει σε όλο τον κόσμο ότι ο Κύριος Ιησούς Χριστός αναστήθηκε.Δεν συνωμοσιολογώ μαζί με κάποιους που λένε ότι είναι ιδρυτής του χριστιανισμού.Ο Χριστός εγκαινιάζει μια νέα ζωή που έχει βάση την εκκλησία και όχι μια νέα θρησκεία. Έπειτα εκκλησία είναι πίστη,είναι ψυχοθεραπευτική μέθοδος και όχι θρησκεία.Η θρησκεία είναι αρρώστια. Το ξαναγράφω,μας ζητά να αλλάξουμε το μέσα μας ο ενανθρωπίσας Θεός.Τώρα, για το Χριστό έμαθα διότι η ελληνική κληρονομιά μετέφερε το πνεύμα του χριστιανισμού σε όλο τον κόσμο και συνεχίζω να πιστεύω περισσότερο σε Αυτόν και λιγότερο στο χριστιανισμό γιατί αυτός έγινε ένας συγκεκαλυμμένος ιουδαϊσμός και εξελίχθηκε ως η απόλυτη δογματική «θρησκεία» μπερδεύοντας τον ήδη μπερδεμένο και κουρασμένο κόσμο,δείχνοντας αχαριστία σε αυτόν που τον «μεγάλωσε»

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλά με αυτή τη λογική και ο Πλάτωνας δεν μίλησε για Πλατωνισμό, ε και?

      Απ'τη στιγμή που ο Χριστός ήρθε σε επαφή με την κοινωνία και ξεκίνησε να διδάσκει κόσμο και να έχει σοβαρούς μαθήτες, δημιούργησε ένα ρεύμα. Αυτό το ρεύμα είναι ο Χριστιανισμός. Φυσικά μέσα στην ιστορία αυτό το ρεύμα δέχθηκε αρνητικές - θετικές επιρροές καθώς και μεταλλάξεις. Γι'αυτό όταν μιλάμε στις μέρες μας για Χριστιανισμό πρέπει να είμαστε πιο συγκεκριμένοι.

      Επίσης απόψεις όπως ''Η θρησκεία είναι αρρώστια'' και ''εξελίχθηκε ως η απόλυτη δογματική «θρησκεία» ''
      είναι καθαρά αντιπαραδοσιακές και ταιρίαζουν περισσότερο σε κάνα forum συνιστώσας του Σύριζα.
      Τώρα, αν σε ενοχλεί τόσο πολύ το να πηγαίνεις εκκλησία κάθε μεγάλη βδομάδα ή το να λαμβάνεις θεία Κοινωνία και να συμμετέχεις σε μυστήρια μια στο τόσο είναι καθαρά δικό σου ζήτημα. Γιατί να είναι και δικό μας?

      Διαγραφή
  9. O συμβολισμός στο Λόγο δημιουργεί απροσδιοριστία και, ως εκ τούτου, φορτώνεται άπειρες ερμηνείες. Συνήθως, επιλέγεται κάποια που να εξυπηρετεί το "τελικό σχέδιο" του ερμηνευτή και πολύ λιγότερο την "αντικειμενικότητα". Ευτυχώς, στην Ελλάδα, διαχρονικά και αδιαίρετα, ο πολιτισμός δεν ήταν αντικειμενικός και, δυστυχώς, η επιστημονικοφάνεια των νεωτερικών χρόνων δεν μας επιτρέπει να το γνωρίζουμε. Μια απλή γνώμη πρέπει να είναι, απαραίτητα ένα Τέλειο Δόγμα και μία Απόλυτη Αλήθεια. Στην Ελλάδα, διαχρονικά, συνυπήρχε ο Αριστοτέλης με τον Πλάτωνα, η Επιστήμη με το Υπερφυσικό και το Θείο. Σύνθεση όλων ήταν η "τελειοτάτη των επιστήμων", η Πολιτική, ήγουν Πράξη Πολιτών, δράση και δόξα Λαού.
    Η δημιουργία, η καλλιέργεια και η εμμονή σε ιστορικές, θρησκευτικές κλπ "ασυνέχειες" εξυπηρετεί κάτι ξένο προς την πολυπλοκότητα, που συνέθετε αρμονικά ο λαϊκός πολιτισμός στα καθ' ημάς. Η "ασυνέχεια" που καταλήγει σε αντιπαλότητες διαψεύδεται από μια ολιστική και λίγο βαθύτερη παρακολούθηση της ιστορικής εξέλιξης του Ελληνικού Πολιτισμού. Μια ματιά δίχως παρωπίδες θα διαπιστώσει - μελετώντας κυρίως την αυθόρμητη λαϊκή γνώση, παραδόσεις, τέχνη, συνήθειες- την αέναη, πάλλουσα και δημιουργική συνέχεια. Θα δει τη θαυμαστή ενσωμάτωση όμοιων και αντίθετων αντιλήψεων σε νέα πράγματα, πλην όμως, παλιά και παραδομένα. Λαϊκός ριζοσπαστισμός και παράδοση, σε ένα.
    Ο Kronjurist και βαθύς στοχαστής Carl Schmitt, έχει για πρότυπο του την Καθολική Εκκλησία και το Αλάθητο, όταν αναφέρεται σε θρησκευτικά ζητήματα. Καμία σχέση με την Επισκοπική και Κοινοτική Ελληνική Ορθοδοξία. Η οποία είναι, επίσης, πολύ διαφορετική από την Τσαρική ορθοδοξία ως προς τη δομή, την οργάνωση και τη σχέση κλήρου και λαού. Η Βυζαντινή - Ελληνική Ορθοδοξία ήταν διαχρονικά δημοκρατική - κοινοτική, ως ότου οι Βαυαροί εντολοδόχοι των βορείων άλλαξαν τη φυσιογνωμία της προς το "Δεσποτικότερον". Ο Δεσπότης αντικατέστησε τον Επίσκοπο, η Κεφαλή της Εκκλησίας έπαψε να εκλέγεται από κλήρο και λαό και οι Ενορίες έπαψαν να είναι Συναδελφικές.
    Το τι είναι κάθε φορά το Κατέχον έχει τη σημασία που του δίνει ο ερμηνευτής. Και ο Σμιτ θέλει να εξυπηρετήσει, με την ερμηνεία του τις δικές του λογικές, για μια Αγία Καθολική Εξουσία στον κόσμο της πολιτικής. Αν δει κάποιος τους ορισμούς του για την έννοια του "Πολιτικού" θα καταλάβει ότι τα ξέρει ή τα λέει όλα, πλην ενός: Η ελληνική λέξη "Πολιτική" έχει συγκεκριμένη ετυμολογία. Πολλάκις συζητάμε για τις ερμηνείες των σοφών ή των δογμάτων και δεν προσέχουμε τις ερμηνείες που έδινε , διαχρονικά, ο λαϊκός πολιτισμός.
    Παίζοντας με τις ερμηνείες, θα μπορούσε κάποιος να πει ότι η εποχή της ανομίας δεν είναι το ερχόμενον, αλλά το υπάρχον. Το "Κατέχον" είναι όλα όσα είχαμε και χάναμε σταδιακά, από τη δολοφονία ττου καποδίστρια και μετά. Σήμερα, όμως, μετά το 2008, τα χάνουμε με ραγδαίο και δραματικό τρόπο. Χάνουμε την ενιαία και αδιαίρετη Ελληνικότητα, έτσι όπως την παρέδωσαν οι φιλόσοφοι, η Σοφία, η Πίστη και ο Λαός σε όλες τις εκφράσεις και εκφάνσεις του. Χάνουμε το σπίτι μας, το χωράφι μας, το μαγαζί μας, τη δουλειά μας, την πατρίδα και την ταυτότητα μας, ποικιλοτρόπως και με τρόπο αδίστακτο. Χάνουμε το Κατέχον, τον κόσμο , όπως τον ξέραμε ή όπως μας τον παρέδωσαν. Και αυτό δεν έχει να κάνει με την αριστερά ή τη δεξιά ή την όποια άλλη πολιτική, πολιτισμική, θρησκευτική "αντίθεση", αλλά με όλα μαζί. "Όλα μαζί" δεν είναι τίποτα περισσότερο από διαιρέσεις που εισήχθησαν και τις υιοθετήσαμε. Και οι κατέχοντες διαλύουν το διαχρονικό Κατέχον, τις αξίες, την Πατρίδα, το λαό και τον άνθρωπο, όπως τον γνωρίζαμε. Δεν θα μας σώσουν οι εισαγόμενες ιδεολογίες. Αυτές υπάρχουν, μόνο για να υπάρχει μια διαιρεμένη πλειοψηφία ενάντια σε μια ενωμένη Οικονομική Ολιγαρχία. Για να βιώνουμε την επιβολή της Ανομίας, χωρίς αντίσταση.
    Η Ελλάδα, ήταν και πρέπει να παραμείνει ένας άλλος ενιαίος και αντίθετος Κόσμος από αυτόν τον Δυτικό. Πήραν και βίασαν τις ιδέες μας και εμείς κάναμε επανεισαγωγή διαστρεβλώσεων, που εξυπηρετούν μόνο κάποιους λίγους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Α) ‘' η Πολιτική, ήγουν Πράξη Πολιτών, δράση και δόξα Λαού".... την πράξη πολιτών την είδαμε... το ΠΑΣΟΚ ενωμένο δυνατό….
      Β) Ο Πλάτων δίδαξε την Αντικειμενική αλήθεια. Γ)Το ότι στην Ελλάδα συνυπήρχαν όλα δεν σημαίνει τίποτα. Ο Πλάτων συνυπήρχε με τους σοφιστές, και λοιπόν; Το ζητούμενο δεν είναι η συνύπαρξη όλων , αλλά ή αντικειμενική αλήθεια. Διαφορετικά έχουμε αυτό που σήμερα συμβαίνει: Συνυπάρχουν όλα(=φιλελευθερισμός) με αποτέλεσμα να μην υπάρχει… τίποτα.

      Τι είναι το Κατέχον και τι σημαίνει η απουσία του, και πάλι το διαπιστώνουμε σήμερα, κάθε ώρα που περνάει. Το πρόβλημα είναι ακριβώς αυτό: Ότι η Ελλάδα δεν έβγαλε έναν Carl Schmitt.

      Διαγραφή
    2. Οdyssey, μαζί μιλάμε και χώρια καταλαβαινόμαστε, η συζήτηση συνεπώς καθότι ανούσια, λήγει εδώ.

      Διαγραφή
    3. @Οdyssey

      Νόμζα πως θα με έπερνε ο ύπνος στη μέση του μηνυματος σου.

      Αυτό που ουδέποτε δεν κατάφερα να καταλάβω με εσάς τους νεοορθόδοξους είναι η ακατάσχετη πάρλα. Τύφλα να έχουν ο Lakan και ο Lukacs

      Και τελικά παρά τα κατεβατά κανείς δεν καταλαβαίνει τι πραγματικά θεωρείται πως είναι η Ελλάδα. Είναι και απ'αυτό, είναι και απ'εκείνο, έχουμε και αυτό, ααα ξεχάσαμε να σας πούμε ότι έχουμε και απ΄ το άλλο. Αυτό δεν είναι πολιτική θέση και αντίληψη, μπουφές σε εγκαίνια πολυκαταστήματος είναι....


      Διαγραφή
    4. Πιστος Αντικειμενικης Αληθειας4 Ιουλίου 2014 στις 1:59 μ.μ.

      Ζητω συγγνωμη που επεμβενω αλλα αγαπητε φιλε Odyssey,ο αξιοτιμος κυριος διαχειριστης του Theodotus εχει απολυτο δικιο,το παρον ιστολογιο διαβαζεις η το indymedia;
      Ελπιζω να δημοσιευθει το σχολιο μου.

      Διαγραφή
    5. *επεμβαινω(εκ παραδρομης το λαθος).

      Διαγραφή