ΔΥΟ ΑΡΘΡΑ ΣΕ ΕΝΑ: Η ΑΠΟΒΑΣΗ ΣΤΗ ΝΟΡΜΑΝΔΙΑ: Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ & Η ΑΠΟΒΑΣΗ 70 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ

Θεωρούμε πως το παρόν άρθρο του M.Blondet θα πρέπει να διαβαστεί με προσοχή από τους αναγνώστες μας καθότι αποκαλύπτει μια άγνωστη πτυχή της συμμαχικής δραστηριότητας στον Β'ΠΠ.  Eπιπρόσθετα αποφασίσαμε να παρουσιάσουμε και ένα περιεκτικό σχόλιο περί της Απόβασης της Νορμανδίας από τον αρθρογράφο μας Alex Synodinos, το οποίο και ακολουθεί.

Η ΑΠΟΒΑΣΗ ΣΤΗ ΝΟΡΜΑΝΔΙΑ: Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ 

Άρθρο του M. Blondet 

Μετάφραση –επιμέλεια Ιωάνης Αυξεντίου

«Η απόβαση της 6ης Ιουνίου υπήρξε μία υπόθεση των Αγγλοσαξόνων, από την οποία η Γαλλία αποκλείστηκε. Ήταν απολύτως αποφασισμένοι να εγκατασταθούν στην Γαλλία σαν να επρόκειτο περί εχθρικού εδάφους! Όπως έκαναν στην Ιταλία, και όπως ετοιμαζόντουσαν να κάνουν στην Γερμανία! Και εσείς θέλετε να πάω να τιμήσω την απόβαση τους, η οποία δεν ήταν παρά το προοίμιο μίας δεύτερης κατοχής  της χώρας; Όχι, έμενα να μην με υπολογίζετε!»

Αυτές οι φράσεις δεν ελέχθησαν από την Marine Le Pen, ούτε από κάποιον βετεράνο φιλοναζιστή ή από  κάποιον παλαιό οπαδό του φασισμού. Είναι οι φράσεις με τις οποίες ο στρατηγός De Gaulle –ο αρχηγός της Γαλλικής αντίστασης-αρνήθηκε να παραστεί στους εορτασμούς της 20ης επετείου της  D-day στην Νορμανδία.


Ήταν η 6η Ιουνίου 1964. Οι διπλωμάτες  του Λονδίνου και της Ουάσιγκτον τρόμαξαν: η απουσία του Στρατηγού  από τους εορτασμούς της νίκης θα δημιουργούσε ένα σκάνδαλο. Πίεσαν την γαλλική κυβέρνηση. Ο George Pompidou, που ήδη είχε δεχθεί την άρνηση, έστειλε μπροστά τον Alain Peyrefitte ο οποίος δέχθηκε, άκουσε και σημείωσε ένα μάθημα ιστορίας και ευρωπαϊσμού από  τον  De Gaulle.

«Όχι ,η απόφασή μου έχει παρθεί ! Η Γαλλία αντιμετωπίσθηκε σαν ένα χαλί ! Ο Churchill με κάλεσε στην Αλγερία, στις 4 Ιουνίου· με έκανε να έλθω πάνω σε ένα τρένο όπου είχε εγκαταστήσει το στρατηγείο του, όπως ένας πρίγκιπας καλεί τον οικονόμο του με το κουδουνάκι. Μου ανήγγειλε την απόβαση, χωρίς να έχει προβλεφθεί η συμμετοχή καμιάς Γαλλικής μονάδας. Καβγαδίσαμε άσχημα: εγώ τον επέκρινα λέγοντας του ότι είναι κάτω από τις διαταγές του  Roosevelt, αντί να επιβάλλει μία ευρωπαϊκή βούληση! Ο  Churchill  μου ούρλιαξε με όλη του την δύναμη: “De Gaulle, να λάβετε υπόψιν σας πως όταν θα πρέπει να διαλέξω ανάμεσα σε εσάς και τον Roosevelt, πάντα θα διαλέγω τον Roosevelt! Όταν θα έχουμε να διαλέξουμε μεταξύ Γάλλων και Αμερικανών, θα προτιμούμε πάντα τους Αμερικάνους! Όταν θα πρέπει να διαλέξουμε μεταξύ της Ευρώπης και του ατλαντικού, θα διαλέγουμε πάντα τη μακρινή θάλασσα!’’»

Τα αποβατικά σκάφη της D-Day δεν μετέφεραν μόνον όπλα και στρατιώτες· μετέφεραν ολόκληρα μπαούλα από AMGOT (Allied military government for occupied territories), δηλαδή χαρτονομίσματα κατοχής, τυπωμένα στις  ΗΠΑ. Οι ηρωικοί GΙs  έφερναν ολόκληρα μάτσα στις τσέπες, με τα οποία θα «αγόραζαν» (δηλ. θα κατάσχεταν) τα αγαθά πολυτελείας των Γάλλων, και- όπως θα δούμε- τα κοσμήματα των Γαλλίδων.

συμμαχικό ψευτονόμισμα

 Ο De Gaulle, φθάνοντας στο πάτριο έδαφος στις 27 Ιουνίου (οι σύμμαχοι τον είχαν ξεχάσει στο Λονδίνο), δηλώνει επικεφαλής της προσωρινής κυβέρνησης της Γαλλικής δημοκρατίας, και μεταξύ των πρώτων πράξεων του ήταν η απαγόρευση κυκλοφορίας αυτού του «ψεύτικου νομίσματος» (όπως ο ίδιος το αποκάλεσε). Οι Γάλλοι νομάρχες τον ακλούθησαν· μάλιστα, ο επίτροπος για την Νορμανδία τον είχε προλάβει: ήδη από τις 14 Ιουνίου είχε συμβουλέψει τις τράπεζες να συλλέγουν αυτά τα χαρτονομίσματα και να μην τα ξαναβάζουν στην κυκλοφορία. Το συμμαχικό σχέδιο για την επιβολή της στρατιωτικής κατοχικής διοίκησης στην Γαλλία, απέτυχε.

               Ενδιαφέρον έχει και ο ακόλουθος διάλογος:

 Alain Peyrefitte : – Ο Eisenhower και ο Montgomery πηγαίνουν Στρατηγέ...

 Charles-de-Gaulle : – Είναι ηθοποιοί… πληρώνονται. Ακριβά, για να πάνε στην τηλεόραση…

  Και  ο Στρατηγός, ακάθεκτος , συνεχίζει:

«Πιστεύετε ότι οι αμερικάνοι και οι άγγλοι αποβιβάστηκαν στην Νορμανδία για να μας ευχαριστήσουν; Οι αμερικάνοι ανησυχούσαν να ελευθερώσουν την Γαλλία τόσο όσο οι Ρώσοι να ελευθερώσουν την Πολωνία…Αυτό που ήθελαν ήταν να προχωρήσουν βόρεια κατά μήκος της θάλασσας, για να καταστρέψουν τις βάσεις των  V1 και V2, να πάρουν την Αμβέρσα και να επιτεθούν στην Γερμανία…».

Οι σύμμαχοι πήραν άσχημα τον ερχομό του De Gaulle στην Γαλλία (δεν τον είχαν καλέσει) και το γεγονός ότι, παραγκωνίζοντας και επιβαλλόμενος, είχε μεταμορφώσει την Επιτροπή Εθνικής Απελευθέρωσης  σε προσωρινή Κυβέρνηση. Κατ΄ αυτούς δεν ήταν «δημοκρατικό»: μέχρι να έλθουν οι αποδείξεις της δημοκρατικής αντιπροσώπευσης της Κυβέρνησης, η επιστροφή της τάξης στην Γαλλία θα ήταν καλυτέρα  να φροντιστεί από τον…στρατηγό Eisenhower. Ο De Gaulle  είχε ήδη καυγαδίσει άσχημα με τον Eisenhower στο Λονδίνο, στις 4 Ιουνίου· η άρνηση να αποδεχθεί την  προσωρινή συμμαχική  διοίκηση της πατρίδας τον οδήγησε, από εκείνη την στιγμή να θεωρεί τους Αγγλοαμερικάνους ως μία εχθρική δύναμη.

η βομβαρδισμένη από συμμαχικές βόμβες πόλη Caen

Όπως πράγματι αποδείχτηκε: Οι σύμμαχοι, την νύχτα μεταξύ 5ης και 6ης Ιουνίου 1944, έριξαν πάνω στην Νορμανδία 7616 τόνους βόμβες, εκτελώντας 11085 αεροπορικές αποστολές. Ο αριθμός των Γάλλων πολιτών που σκοτώθηκαν από αυτόν τον εντατικό βαρβαρισμό που διήρκησε  24 ώρες, είναι χιλιάδες, αλλά δεν θέλησαν ποτέ να τον εξακριβώσουν. Από τις 13 Ιουνίου 1940 μέχρι τις 14 Απριλίου του 1944, τα συμμαχικά βομβαρδιστικά έριξαν πάνω στην Γαλλία ακόμη 518 χιλιάδες τόνους βομβών για να διαλύσουν την Γερμανική στρατιωτική διάταξη, αντιμετωπίζοντας το έδαφος ακριβώς ως εχθρικό. Τριακόσιες χιλιάδες κατοικίες καταστραφήκαν. Κάτω από τις 'φίλιες βόμβες'  πέθαναν  57.000  Γάλλοι πολίτες. Οι τραυματίες έφθασαν τους 74.000. Κανένα από αυτά τα θύματα δεν τιμήθηκε στους επίσημους εορτασμούς της D-Day και από την Χολιγουντιανή ρητορική που ακολούθησε.

Όμως ένα ακόμη πιο παχύ πέπλο σιωπής καλύπτει ένα άλλο είδος θυμάτων : τις Γαλλίδες κοπέλες και τις παντρεμένες γυναίκες, υποχρεωμένες να υποστούν  τους σεξουαλικούς  βιασμούς των ηρωικών αμερικανών μαχητών, ως αποζημίωση γιατί «απελευθερώθηκαν.»

 «Στην Νορμανδία, στην Βρετάνη στην Καμπανία τα «boys»  έκαναν σεξ παντού, την ημέρα  μπροστά στα μικρά παιδιά», έγραψε η αμερικανίδα ιστορικός  Mary  Louise  Roberts.

«Η ιστορία  πρέπει να διορθώσει τον μύθο των ηρωικών πράξεων του απελευθερωτή, που τον υποδέχονται τα ζήτω ενός λαού ευγνώμονα. Το σεξουαλικό τσουνάμι είναι ένα από τα τελευταία ταμπού του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου.».

 

τα African boys στη Νορμανδία...

Σχόλιο μεταφραστή:

Οι ναζί ήταν οι «κακοί»; Ίσως ναι. Οι «απελευθερωτές»  ήταν  οι  «καλοί»; Ίσως όχι. Το μαύρο αναμειγνύεται με το λευκό, το σκοτάδι αναμειγνύεται με το φως: το τοπίο της ιστορίας είναι πάντα βαμμένο γκρι. Τουλάχιστον, ας αποφεύγονται κάποιοι εορτασμοί «επετείων», που μόνον σε ένα πράγμα αποσκοπούν: Την Μανιχαϊστική  προπαγάνδα.

 Η ΑΠΟΒΑΣΗ ΣΤΗ ΝΟΡΜΑΝΔΙΑ 70 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ

γράφει ο Alex Synodinos

Περήφανοι βετεράνοι....βαθιά μεσάνυχτα...

Το καθεστώς γιόρτασε και φέτος την Απόβαση στη Νορμανδία και γίναμε για πολλοστή φορά αποδέκτες μιας ακατάσχετης πληθώρας ιστορικών ανοησιών και ανακριβειών. Ας προσπαθήσουμε εν συντομία να κάνουμε μια ρεαλιστική καταγραφή της όλης επιχείρησης και της όποιας στρατηγικής σημασίας της για τη νίκη κατά της Γερμανίας.

1. Ασχέτως το τι ακούτε στη τηλεόραση, η Γερμανία είχε χάσει ουσιαστικά το πόλεμο ήδη από το 1943. Στα μέσα του 1944 όσοι Γερμανοί είχαν ρεαλιστική αντίληψη των πραγμάτων απλά έλπιζαν να καθυστερήσουν την ασιατική πλημμυρίδα του Κοκκινου Στρατού ώστε να κατακτηθούν από τους Συμμάχους. Μάλιστα εάν οι Αμερικάνοι δεν επέμεναν σε άνευ όρων παράδοση της Γερμανίας και αν δεν είχε γίνει γνωστό στους Γερμανούς το σχέδιο του ιουδαϊκής καταγωγής Morgenthau για την εξαφάνιση της Γερμανίας από το χάρτη μετά το πόλεμο, το πιθανότερο είναι πως οι Γερμανοί δεν θα προέβαλαν τέτοια αντίσταση στους Συμμάχους.

2. 75-80% των γερμανικών δυνἀμεων μάχονταν στο ανατολικό μέτωπο, οι δυνάμεις που βρίσκονταν στη Γαλλία την περίοδο της Απόβασης ήταν β' και γ' κατηγορίας μονάδες (πχ εθελοντές από μη-ευρωπαϊκούς πληθυσμούς της ΕΣΣΔ, οι οποίοι και παραδίδονταν αμαχητοί στους Συμμάχους). Ενώ οι αξιόμαχες μονάδες (πχ η 12η μεραρχία των SS) που βρίσκονταν στη Γαλλία ήταν για λόγους ανάπαυσης από το ανατολικό μέτωπο και ήταν αριθμητικά και από πλευράς εξοπλισμού απλά σκιές του παρελθόντος τους.

3. Οι Σύμμαχοι έλεγχαν απόλυτα τον πληροφοριακό πόλεμο και με τη Luftwaffe αποδεκατισμένη έλεγχαν και πλήρως τον αέρα με αποτέλεσμα να έχουν γνώση κάθε κίνησης των γερμανικών μονάδων.

4. Αν και οι Γερμανοί είχαν σα δυνατά σημεία τους την ανώτερη τακτική και τον ποιοτικό εξοπλισμό αυτά τα χαρακτηριστικά δεν έπαιξαν μεγαλο ρόλο στη μάχη για τη Γαλλία διότι, α) οι έμπειροι Γερμανοί αξιωματικοί είτε μάχονταν στο ανατολικό μέτωπο είτε είχαν ήδη σκοτωθεί εκεί. β) οι Σύμμαχοι γνωρίζοντας την στρατηγική και τακτική ανωτερότητα των Γερμανών φρόντισαν ευφυώς να ρίξουν το βάρος στο πόλεμο της φθοράς. Ένα Tiger άνετα κατέστρεφε 5-6 Sherman αλλά τα χτυπήματα που θα δεχόταν από τα Sherman στο τέλος θα του δημιουργούσαν επαρκή προβλήματα για να το βγάλουν εκτός μάχης εάν δεν προλάβαινε πρώτη η πανταχού παρούσα συμμαχική αεροπορία να το καταστρέψει. Υπάρχει πάντα ένα κρίσιμο σημείο που η ποσότητα υπερκερνά κάθε ποιοτικό χαρακτηριστικό. Αυτό έγινε ακόμα πιο εμφανές στο ανατολικό μέτωπο.

αεροφωτογραφία τεχνητού λιμανιού στη Νορμανδία

5. Η λογιστική υποστήριξη την οποία είχαν οι Σύμμαχοι καθ'όλη τη διάρκεια της εκστρατείας ήταν ο πραγματικός νικητής των μαχών. Οι Σύμμαχοι κατάφεραν μάλιστα να φτιάξουν στις παραλίες της Νορμανδίας και σε μικρό χρονικό διάστημα διάφορα τεχνητά λιμάνια για να μπορέσουν να υποστηρίξουν τις μαχόμενες μονάδες τους.

Η Απόβαση στη Νορμανδία λοιπόν είναι απλά ένας φουσκωμένος μύθος, ένας από τους πολλούς μύθους τους Β' ΠΠ. Έχει όμως την ιδιαιτερότητα να μεταλλάσεται ανάλογα με την κυρίαρχη πολιτική ιδεολογία ή καλύτερα ανάλογα με ποιά είναι η τελευταία πολιτική μόδα του φιλελεύθερου-μαρξιστικού ιστού που κυριαρχεί στο δυτικό κόσμο. Έτσι από την θεωρία πως υπήρξε το τελικό χτύπημα στον Άξονα, που κέρδισε τον πόλεμο και απελευθέρωσε την Ευρώπη, σήμερα αναφέρεται ως η μεγάλη νίκη κατά των δυνάμεων που αντιμάχονται την πρόοδο...και όταν ακούτε τη λέξη πρόοδο νομίζω πως αντιλαμβάνεστε τι εννοούν....

Δημοσιογράφοι, 'ακαδημαϊκοί', 'ειδικοί αναλυτές' και άλλοι παπαγάλοι μας λένε με σοβαρό ύφος πως στις παραλίες της Νορμανδίας αυτοί που σκοτώθηκαν πολέμησαν για να έχουμε σήμερα το μεγάλο προνόμιο να ζούμε στον υπέροχο μοντέρνο κόσμο μας. Για να ζούμε σε μια Ευρώπηπου σταδιακά μετατρέπεται σε αφρικανικό και ισλαμικό ζωτικό χώρο, για να έχουν το δικαίωμα οι ομοφυλόφιλοι να παίζουν τον 'σύζυγο' και 'τη σύζυγο' στα δημαρχεία και πλέον και στις εκκλησίες, για να έχουν οι γυναίκες το δικαίωμα να δολοφονούν, άνευ κυρώσεων, τα αγέννητα παιδιά τους και να αισθάνονται και περήφανες για αυτό, για να θεωρούμε δείγμα πολιτισμού και τέχνης 'καλλιτέχνες' να παρουσιάζουν τα κόπρανα τους ως έργα τέχνης κ.λπ κ.λπ.

Ασφαλώς οι Αμερικάνοι, οι Άγγλοι, οι Καναδοί, οι Πολωνοί και όσοι άλλοι αποβιβάστηκαν στη Νορμανδία και άφησαν τα κόκκαλα τους εκεί εάν ήξεραν που θα κατέληγαν οι χώρες τους 50-70 χρόνια έπειτα απλά θα αρνούνταν κατηγορηματικά να πολεμήσουν, όπως άλλωστε και δήλωσαν αρκετοί από αυτούς πριν κάποια χρόνια στους πάντα έκπληκτους δημοσιογράφους... Ή πιθανόν και να γίνονταν και εθελοντές για την άλλη πλευρά...

Λονδίνο 2011, αφρο-βρετανοί στα οδοφράγματα

Ασφαλώς κανείς δεν είπε στη νεολαία της δεκαετίας του 40 τι παιχνίδι παιζόταν στη πλάτη τους. Κανείς δεν είπε για παράδειγμα στους Βρετανούς φαντάρους που αποβιβάστηκαν στις παραλίες Gold και Sword ότι η Βρετανία 70 χρόνια μετά θα κατακλυζόταν από μετανάστες από χώρες του επονομαζόμενου τρίτου κόσμου οι οποίοι σταδιακά μάλιστα και θα εξισλάμιζαν τη Βρετανία, θα έσφαζαν Βρετανούς στρατιώτες με μπαλτάδες στη μέση του δρόμου και πως θα είχαν αφρο-βρετανούς να καίνε και να καταστρέφουν το Λονδίνο όπως το 2011.

Διότι όταν οι Βρετανοί της εποχής πείστηκαν να πάνε να σκοτωθούν για την ΄απελευθέρωση΄ μιας χώρας που εκ φύσεως απεχθάνονταν (τη Γαλλία) τους είπαν ότι η Βρετανία κινδύνευε να κατακτηθεί από τον Χίτλερ και πως κινδύνευε να χαθεί ο βρετανικός τρόπος ζωής, η Αυτοκρατορία και η πατρίδα τους. Αν και τέτοιο σχέδιο δεν υπήρχε από το γερμανικό επιτελείο, κάτι μου λέει πως ο μέσος Άγγλος εάν του τεθόταν το ερώτημα εάν επιθυμεί να του κάτσουν στο σβέρκο Πακιστανοί ή Γερμανοί, μάλλον θα επέλεγε το δεύτερο. Και ασφαλώς ας μην αναλύσουμε τι συνέβει στη Βρετανική Αυτοκρατορία από το 1945 και έπειτα, ας θυμηθούμε απλά πως ο Χίτλερ είχε δώσει μέχρι και στρατιωτικές εγγυήσεις για την διατήρηση της, ως ένδειξη φιλίας προς τους Βρετανούς.

Είμαι επίσης πεπεισμένος πως αν οι άνδρες της 3ης Καναδικής Μεραρχίας που πέρασαν τον Ατλαντικό για να πάνε να πολεμήσουν σε μια άλλη ήπειρο, ανοήτως πεισμένοι από την προπαγάνδα της εποχής πως ο Χίτλερ ήθελε να κατακτήσει τον Καναδα (!) θα κρύβονταν στα δάση της χώρας όταν θα έρχονταν οι εκάστοτε στρατολόγοι σπίτι τους εάν γνώριζαν πως ο μισός Καναδάς θα γινόταν σήμερα κινεζική και ασιατική αποικία.

Θα μπορούσα να συνεχίσω αλλά θα ήταν πλεονασμός. Η πραγματικότητα είναι πως το σύστημα στο οποίο ζούμε σήμερα, αυτός ο συνδυασμός άγριου καπιταλισμού, πολιτισμικού μαρξισμού, φεμινισμού και επιβράβευσης κάθε είδους αφυσικότητας είναι απείρως επικινδυνότερο για την επιβίωση των Ευρωπαίων από ό,τι σκόπευε να κάνει ο Χίτλερ σε μια γερμανοκρατούμενη Ευρώπη.

Νορμανδία έτος 2044, εορτασμός για τα 100 χρόνια από την απόβαση...

Ασφαλώς η φαρσοκομωδία των 'εορτασμών' για τη νίκη κατά του φασισμού θα συνεχισθεί. Υπολογίζω πως στις επόμενες επετείους μάλιστα θα δούμε να παρελαύνουν και μέλη της LGBT κοινότητας, στα πλαίσια της διαφορετικότητας και της ανοχής. Πιθανόν επίσης να συμμετάσχουν και στρατιωτικές μονάδες από το Πακιστάν, τη Ζιμπάμπουε και άλλα αφρικανικά και ασιατικά κράτη. Άλλωστε οι πληθυσμοί τους οποίους θα εκπροσωπήσουν οι προαναφερθέντες αποδεικνύονται οι αληθινοί νικητές της 'μάχης για την Ευρώπη'.....