Η ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ ΚΑΤΑΛΥΕΙ ΤΟ 'ΚΑΤΕΧΟΝ'

Γράφει ο Ιωάννης Αυξεντίου

Μέχρι σήμερα στον Θεόδοτο, έχουμε αναφερθεί διεξοδικά στην αντι-παραδοσιακή δράση και στις ενέργειες για την ανατροπή  των θεμελίων του δυτικού πολιτισμού, από μέρους των υφιστάμενων πολιτικών εξουσιών, πολιτικών οργανώσεων και συνασπισμών, καθώς και των διαφόρων φανερών ή κρυφών ομάδων και κέντρων. Με την τροπή που έχουν πάρει τα πράγματα, δεν είναι δυνατόν να μην αναφερθούμε στον ρόλο της σημερινής δικαστικής εξουσίας, αφού, πρακτικά, αυτή ορίζει και καθορίζει τις ζωές όσων δεν θέλουν να υποκύψουν, όχι στην 'νέα τάξη πραγμάτων', αλλά στην ''πρωτοφανή  αταξία  των  πραγμάτων''.

Ο μεγάλος Γερμανός  φιλόσοφος  του δικαίου Καρλ Σμιτ είχε δώσει τεράστια σημασία στην πολιτική και νομική ερμηνεία του «Κατέχον» (για την οποία έχουμε γράψει εδώ), δηλαδή εκείνης της μεταφυσικής υπόστασης που εμποδίζει την έλευση της οντολογικής ανομίας: το Κατέχον αντιπροσωπεύει, για τον Σμιτ, την διανοητικοποίηση της αρχαίας Χριστιανικής Αυτοκρατορίας, που με όλες τις αστυνομικές και στρατιωτικές δυνάμεις της επιδιώκει να επιβάλλει την ορθόδοξη  ηθική. Έγραφε ο Καρλ Σμιτ: «Πιστεύω στο 'Κατέχον': είναι για μένα ο μόνος δυνατός τρόπος για να κατανοήσουμε την χριστιανική ιστορία και να την βρούμε γεμάτη νόημα». Και  στην συνέχεια προσθέτει : «Κάποιος πρέπει να είναι σε θέση να αναφέρει το 'Κατέχον' για κάθε εποχή των τελευταίων 1948 χρόνων. Ο χώρος ουδέποτε υπήρξε κενός, αλλιώς δεν θα υπήρχαμε πλέον.»

'Αγιος Δημήτριος, Metropolitan Museum,NY

Μπορείτε να κατανοήσετε την βαρύτητα αυτής της δήλωσης; Και όμως, η καθημερινότητα εμποδίζει πολλούς να συνειδητοποιήσουν ότι αυτή την πορεία έχει πάρει ο δυτικός κόσμος, αφού απελευθερώνει και νομιμοποιεί συνεχώς και με πείσμα, όλες τις δυνάμεις της ανομίας: νομιμοποίηση των παραβατικών σεξουαλικών ηθών, ανατροπή  της ιεραρχικής  σχέσεως μεταξύ ανθρώπου και ζωικού βασιλείου, επιδίωξη ανάμειξης των ανθρωπίνων φυλών και εισβολή μη χριστιανικών πληθυσμών εντός των χριστιανικών επικρατειών, κατάργηση της θρησκευτικής αγωγής, ελεύθερη διάδοση ασέμνων εικόνων και παραστάσεων, μείωση των ποινών για τις εγκληματικές ενέργειες κλπ.

Ποια είναι λοιπόν η ουσία και ο βαθύτερος λόγος ύπαρξης του ΝΟΜΟΥ, σύμφωνα με τον μεγάλο δάσκαλο του δικαίου Καρλ Σμιτ; Να εμποδίζει την κατάλυση του 'Κατέχον', μη επιτρέποντας την νομιμοποίηση όλων εκείνων των πράξεων και δυνατοτήτων που έχουν ακριβώς αυτό τον σκοπό.

Φανταστείτε τις παρακάτω σκηνές, οι οποίες κάλλιστα θα μπορούσαν να συμβούν μέσα σε μία δικαστική αίθουσα: 

ΣΚΗΝΗ  ΠΡΩΤΗ

Ληξίαρχος βρίσκεται στο ειδώλιο του κατηγορουμένου διότι, αρνήθηκε να παραλάβει το σύμφωνο συμβίωσης δύο ομοφυλοφίλων.

Πρόεδρος του δικαστηρίου: Γιατί αρνηθήκατε να  παραλάβετε αυτό το έγγραφο;

Ληξίαρχος: διότι δεν θέλω να νομιμοποιήσω μία αφύσικη συμβίωση.

Εισαγγελέας: Ο κατηγορούμενος να κηρυχθεί ΕΝΟΧΟΣ .

ΣΚΗΝΗ  ΔΕΥΤΕΡΗ

Πολίτης βρίσκεται στο ειδώλιο του κατηγορουμένου  διότι, καταφέρθηκε εναντίον  ξένων πληθυσμών που βρίσκονται στην Ελλάδα.

Πρόεδρος του δικαστηρίου: γιατί χρησιμοποιήσατε 'ρατσιστικούς' χαρακτηρισμούς έναντι αυτών των ομάδων;

Πολίτης: διότι δεν επιθυμώ την αλλοίωση της πολιτιστικής και θρησκευτικής ταυτότητας της Ελλάδας από αλλόθρησκους και αλλόφυλους  πληθυσμούς.

Εισαγγελέας: Ο κατηγορούμενος να κηρυχθεί  ΕΝΟΧΟΣ.
 

ΣΚΗΝΗ  ΤΡΙΤΗ

Χωρικός βρίσκεται στο ειδώλιο του κατηγορουμένου διότι σκότωσε ένα σκύλο.

Πρόεδρος του δικαστηρίου: Γιατί θανατώσατε αυτό το ζώο;

Χωρικός: Γιατί ο πάππους μου μου έμαθε ότι οι ιερές Γραφές λένε: «άρχετε των ιχθύων της θαλάσσης και των πετεινών του  ουρανού και πάντων των κτηνών και πάσης της γης και πάντων των ερπετών των ερπόντων επὶ της γης».

Εισαγγελέας : Ο  κατηγορούμενος να  κηρυχθεί  ΕΝΟΧΟΣ.

'Ο Πιλάτος νίπτει τας χείρας' Matthia Stomer,1600

Αυτά θα βλέπουμε από εδώ και στο εξής στα δικαστήρια εφόσον συνεχιστεί η αριστερόστροφη πορεία της κοινωνίας μας. (δείτε εδώ ένα ενδιαφέρον άρθρο επί του θέματος)

Εάν, όπως προαναφέραμε, η ουσία του Νόμου έγκειται στην προάσπιση του 'Κατέχον', τότε η μετανεωτερική δικαστική εξουσία δεν  εφαρμόζει τον Νόμο αλλά τον αντι-Νόμο (για την εσχατολογική ερμηνεία …  ο νοών νοείτω).             

Σήμερα υπάρχουν δύο στρατόπεδα που συγκρούονται: αυτοί που ακολουθούν τον  Νόμο  και αυτοί που ακολουθούν τον αντι-Νόμο.

Οι δικαστικοί λειτουργοί πρέπει να επανεξετάσουν τον ρόλο  τους, και να αντιληφθούν την ευθύνη που έχουν ως προς το άνοιγμα του δρόμου που θα οδηγήσει στην διαμόρφωση  αντινομιστικών κοινωνιών, δηλαδή, στην θεσμοθέτηση της γνωστικής ανατροπής.

Για εκείνους τους δικαστικούς που αποδέχονται αυτή την ευθύνη, δύο επιλογές υπάρχουν: να βγάλουν τις δικαστικές τηβέννους και να γίνουν δικηγόροι οι οποίοι  θα υπερασπίζονται  τον πολίτη που θα διώκεται από τον αντι-Νόμο ή να  αναζητήσουν ένα άλλο επάγγελμα με το οποίο δεν θα είναι υποχρεωμένοι να εφαρμόζουν τους κανονισμούς  που παράγει η μαζική δημοκρατία και η συνακόλουθη πνευματική παρακμή (επί αυτού δείτε ένα σχετικό άρθρο του Θεόδοτου)  

Εκτός  και  εάν  προτιμούν να αναλάβουν  τον  ρόλο  του  Πόντιου  Πιλάτου.