Τετάρτη 11 Απριλίου 2012

ΩΣ ΠΟΤΕ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙΑ ΘΑ ΖΟΥΜΕ ΣΤΑ ΣΤΕΝΑ...


Το μπλογκ ευχαρίστως αναδημοσιεύει (από τοπικό φύλλο των Αγράφων) το παρόν άρθρο επίλεκτου συνεργάτη του. Η διαφωνία μας όμως (δηλαδή η δική μας, του Θεόδοτου) είναι ότι αυτά που περιγράφει ο συντάκτης της επιστολής δεν είναι τυχαία. Εδώ και δεκαετίες, από το 1974 ουσιαστικά και, με ραγδαίους ρυθμούς, από το 1981 και μετά η Ελλάδα βάσει σχεδίου μετατρέπεται οικονομικώς σε Κρανίου Τόπο. Το πού πάει το πράγμα οι συνεργάτες του Θεόδοτου το έχουν πει εδώ και καιρό. Μέρος του προβλήματος, κατά συνέπεια, είναι και ακριβώς όσοι εξακολουθούν να πιστεύουνε πως αυτό το Κράτος είναι «ελληνικό», δηλαδή «δικό τους» και συνεχίζουν να βλέπουν τηλεόραση «για να ενημερωθούν», να διαβάζουν την Εφημερίδα της Κυβερνήσεως (τεύχος Α΄:Καθημερινή, τεύχος Β΄:Τα Νέα, τεύχος Γ΄: Το Βήμα, τεύχος Δ΄: Ελευθεροτυπία) και δεν θέλουν να καταλάβουν ότι η τηλεόραση και ο τύπος είναι βασικοί συντελεστές της αθλιότητας όπου έχουν περιέλθει.

                                                                                                                                                      Θεόδοτος


Γράφει ο Θωμάς Θεολόγης

απεικόνιση του Ρήγα Φεραίου
Δεν χρειάζεται να σας θυμίσω τίνος είναι τα λόγια του τίτλου! Σε χειρόγραφό του ο Κύριλλος Λαυριώτης, καλόγερος, τον αποκαλεί «ο διεφθαρμένος την φρένα Ρήγας», για να ‘ναι αρεστός (o καλόγερος) στον Γρηγόριο Ε΄ που είχε αφορίσει την Επανάσταση!...


Μετά τη μικρή αυτή εισαγωγή, εξηγούμαι γιατί ξεκίνησα με το Ρήγα. Τό ‘κανα επειδή βρίσκομαι σε παρόμοια μ’ αυτόν θέση! Γιατί και σήμερα υπάρχουν κατακτητές, παρ’ όλο  που εμείς τους ψηφίσαμε (κάτι ξέρουν αυτοί που βάφτισαν «κάλπικο»  ό,τι  βγαίνει από την κάλπη)• βρίσκομαι, επομένως, στην ανάγκη να σας πω γιατί βρίσκομαι σε παρόμοια θέση μ’ αυτή του Ρήγα!


Παρά τις ελκυστικές ευκαιρίες  για επιτυχημένη σταδιοδρομία στην Ευρώπη, όπου εσπούδασα, ο πόνος για την πατρίδα -η νοσταλγία αν προτιμάτε- μ’ έκανε να επιστρέψω. Με τον ιδρώτα της ξενιτειάς μεταφρασμένο σε ελβετικά φράγκα έκτισα μια τουριστική μονάδα τόσο καλή, που ακόμα και οι Ισπανοί ανταγωνιστές μας τής έδωσαν την πρώτη θέση στην Ευρώπη με το Grand Prix Τουρισμού με το οποίο την εβράβευσαν!


Πάνε δέκα χρόνια που αυτή η μονάδα παραμένει κλειστή! Θα σας πω τα δύο βασικά αίτια:


1. Η ΔΕΚΕ Πατρών, θέλοντας να βελτιώσει τον κόμβο του Αγίου Νικολάου (Ε.Ο. Ιτέας-Ναυπάκτου), αντί για επτά μήνες που ήταν το χρονοδιάγραμμα, έκανε τριάντα δύο!!! Επειδή η αφετηρία της πρόσβασης στην τουριστική μονάδα που είχα δημιουργήσει ήταν σ’ αυτόν τον κόμβο, αντιλαμβάνεστε τη ζημιά!...


2. Δίπλα στην πλαζ της μονάδος λειτούργησε ιχθυοτροφείο, με τις ευλογίες  του Ε.Ο.Τ.!!! Στις ενέργειές μου να προληφθεί το κακό, ο αρμόδιος διευθυντής απάντησε: «ψάρια και κολυμβητές μπορούν να συνυπάρξουν»! Οι πελάτες μου, όμως, είχαν διαφορετική άποψη!...
 
Εάν ακόμα δεν καταλάβατε, θα σας εξηγήσω ακόμα μερικούς λόγους που πια με οδηγούν σε απόγνωση:
Δεν θα σας αποκαλύψω σε ποιό δυσθεώρητο ύψος ανέρχεται η κατώτατη σύνταξη που εισπράττω από το ΙΚΑ. Πώς να ξοδευτούν τόσα χρήματα; Οι κατακτητές μου έσπευσαν να με διευκολύνουν. Προσέξτε τι σοφίστηκαν!


1. Ο Δήμος στον οποίο είχα την ατυχία να ανήκω, με κάθε λογαριασμό ΔΕΗ εισπράττει 180 ευρώ για Δημοτικά Τέλη, παρά το γεγονός ότι η μονάδα δεν έχει υδροδοτηθεί (μοναδική περίπτωση στον Δήμο), ούτε ένας κάδος απορριμμάτων δεν τοποθετήθηκε ποτέ από το Δήμο, παρά τα γραπτά του ψέματα προς το Συνήγορο του Πολίτη! Ενώ, σύμφωνα με το Ν. 429/1976/αρ.5, πληρώνουν Δημοτικά Τέλη μόνο για τους μήνες που οι επιχειρήσεις λειτουργούν, εγώ, κατά τα σαΐνια του Δήμου, πρέπει να πληρώνω και τους δώδεκα μήνες, επειδή δεν λειτουργώ καθόλου! (αρ. πρωτ. επιστολής τους 1393/4.4.2008).


2. Παρά το γεγονός ότι η επιχείρηση παραμένει κλειστή, με τον τελευταίο λογαριασμό της ΔΕΗ οι «κατακτητές» μου έστειλαν καινούργιο ραβασάκι. Το βαφτίζουν Ε.Ε.Τ.Η.Δ.Ε. 2011 και ανέρχεται στις 2.817,00 ευρώ!


3. Για τιμωρία μου που δεν παρακολουθώ τα κρατικά κανάλια, ο λογαριασμός της ΔΕΗ επιβαρύνεται με 8,78 ευρώ ΕΡΤx3 φορές! (Μία στην κλειστή επιχείρηση, μία στην κατοικία μου και μία σ’ ότι έχει απομείνει στο πατρικό μου σπίτι στ’ Άγραφα, δηλαδή 158.04 ευρώ το χρόνο.)


4. Εάν στα ανωτέρω προστεθούν τα ποσά για Δ.Ε.Η, Ο.Τ.Ε., επισκευές, οδοιπορικά κ.τ.λ., η σύνταξή μου εξατμίζεται όλη κι εγώ καλούμαι να επιβιώσω με το αρνητικό υπόλοιπο! Ζήσε μαύρε μου, να φας το Μάη τριφύλλι!...


Επειδή μάλλον σας έκανα να μελαγχολήσετε μ’ όλα αυτά, από το ατελείωτο ρεπερτόριό μου θα σας διηγηθώ κι αυτό, για να γελάσετε:
Με ατομική ειδοποίηση (αρ. πρωτ. 102/30.06.2011), ο Δήμος Κερατσινίου-Δραπετσώνας με καλεί να εξοφλήσω το χρέος μου που προέκυψε από παράβαση παράνομης στάθμευσης που έκανα στις 19.10.2008! Μη σπεύσετε να ρωτήσετε: «Και γιατί περίμεναν 32 μήνες και 12 μέρες για να σου στείλουν την Ατομική Ειδοποίηση;» Σωστή, βέβαια, η απορία σας, αλλά η δική μου απορία είναι πιο μεγάλη, αφού ουδέποτε οδήγησα αυτοκίνητο μάρκας ŠKODA!!! Μην πάει το μυαλό σας στα ενοικιαζόμενα, αφού ο αριθ. κυκλοφορίας στην ειδοποίηση είναι δικός μου!


Πατρίδα μου, κατάντησες προαγωγός! Για ψηφοθηρικούς λόγους έδωσες συντάξεις σε «αντιστασιακούς» που τη δεκαετία του ΄40 φορούσαν παννούλες και σε γεωργούς που δεν ξέρουν τη διαφορά ανάμεσα σε μια ελιά και μια ιτιά! Επέτρεψες να σκαρφαλώσουν στα ύπατα αξιώματα ανθρώπους που σε πολέμησαν και στην κορυφή του ΥΠ.ΕΘ.Α τοποθέτησες φυγόστρατους!

Εμένα, Πατρίδα μου, που όχι μόνον ανυπότακτος δεν υπήρξα, αλλά στα δώδεκά μου σε υπηρέτησα θαρραλέα και πρόθυμα το 1947, ενταγμένος ως ημιονηγός σε λόχο που πολεμούσε στ’ Άγραφα, γιατί με κατατρέχεις; Φτάνει, πλέον, ο κατήφορος! Από τα κατορθώματα τα Τρωικά, πέσαμε στα περιττώματα της Τρόικα! 

Καιρός να απομακρυνθούμε από τον πάτο πριν πνιγούμε στον απόπατο!...                                                                                                                                                                                                                                                                                                 

1 σχόλιο:

  1. ΜΕΓΑ ΤΟ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΗΣ ΚΡΑΤΟΣ

    Λαμβάνω και εγώ το θάρρος να γραψω δυο λόγια, μετα την προτροπή του Θεοδότου, σε ότι αφορά την καρριέρα μου στο Εμπορικό Ναυτικό.
    Οι “πραγματικοί Δεξιοί” στη θάλασσα, απορρίπτονται ( μερικές φορές ρίχνονται και μεσα στην θάλασσα ). Προ μερικών ετών Δόκιμος Πλοίαρχος κατά την πρόσδεση πλοίου στην προβλητα, «επέπεσε του καταπέλτη» ... Όλοι λυπήθηκαν πολύ...Ατυχήματα συμβαίνουν, εκεί όπου συνήθως αναμένεται να συμβούν.
    Η θεωρητική κατάρτιση των καθηγητάδων των Ακαδημιών Εμπορικού Ναυτικού στην πράξη διαγράφεται, διότι, εάν δεν έχεις εφοπλιστή γνωστό, ξέχνα τα καράβια. Μιλώντας για καθηγητές βέβαια, μιλάω για μπαρμπα-ναύτες, των οποίων η ναυτοσύνη φτάνει το πολύ μέχρι τα όρια της νοημοσύνης τους.Δέον να είσαι αλκοολικός, αν θες να έχεις μέλλον. Και αν δεν είσαι, θα γίνεις. Στραβοί, κουτσοί (και μόνο αυτοί) στον Άγιο Παντελεήμονα. Το μόνο που απουσιάζει απο το καράβι είναι ο μεθύστακας να πίνει με το μπουκάλι. Όμως, τα μόνα πλοία που χαίρουν σεβασμού σε παγκόσμιο επίπεδο είναι τα βρεταννικά.
    Θα μου επιτρέψει ο Θεόδοτος, να ασπαστώ τις απόψεις του περί καταισχύνης απο το 74 και έκτοτε. Η αξιοκρατία έχει πάει περίπατο. Αν όμως καταφέρει κάποιος να γλίτωσει απο τον Πολύφημο, τις Συμπληγάδες και.. και.. και.. και όμως δεν συνετιστεί «ως ώφειλε», τότε μην ανησυχεί, στήνονται και δίκες.... Οι μάρτυρες πολλοί και είναι όλοι δικοί τους. Μα γίνονται αυτά τα πράγματα; Αποπέμπουν σπουδαστές απο τις δωρέαν “δημοκρατικές” ανώτερες σχολές; Είναι δυνατόν να συμμαχήσουν θεοί και δαίμονες εναντίον ενός απλού σπουδαστάκου; Τόσα πολλά διακυβεύβονται απο την απλή απονομή ενος ακόμη πτυχίου;
    Το Σύνταγμα, πάντως, δεν αναγνωρίζει τίτλους ευγενείας. Φανταζομαι ότι ενοχλείται και απο τους άξιους και κυρίως απο “παρακαταθήκες”. Θλιβερά φαινόμενα, μάρτυρες των οποίων γινόμαστε όλοι καθημερινά, αδύναμοι να κανουμε κάτι για μια κατάσταση μη αναστρέψιμη.
    Και μην ξεχνάμε το βασικότερο: Βάσει προσόντων δεν προωθείται κανένας. Ο άξιος περιθωριοπείται, αγνοείται και είναι ο ατυχηματίας. Η ίδια θλιβερή ιστορία διαρκώς αναπαραγόμενη και σε ρυθμό μάλλον βαρετό. «Μα καλά», θα πει η τίμια φωνή, «δεν υπάρχει η ανεξαρτησία της βούλησης βάσει της οποίας θα κρατήσει κάποιος τον χαρακτήρα του και, κάνοντας έστω κάποιες υποχωρήσεις, θα κάνει μια αξιοπρεπή καριέρα;» Τρίχες – και μάλιστα κατσαρές. Όσο το προλεταριάτο, ο όχλος, μας επιβάλει τις απόψεις του, ο οποιοσδήποτε θα μένει καθηλωμένος στον «μέσο όρο θέλησης».




    Στις 11 Απριλίου 2012 7:49 μ.μ., ο χρήστης Νικολαος Καμαλακιδης

    ΑπάντησηΔιαγραφή